ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΜΑΓΕΙΡΙΤΣΑ

Πλησίασε η Μεγάλη Εβδομάς και η σωστή νοικοκυρά είναι επί ποδός πολέμου. Ψώνια, ετοιμασίες, εκκλησία κλπ, κλπ. Η καλύτερη εβδομάδα του χρόνου για μένα είναι μακράν η Μεγάλη Εβδομάδα. Διότι ασχολείται με τον Ιησού και γενικότερα τη Βίβλο. Όχι σαν τα ξενέρωτα Χριστούγεννα όπου πλέον έβγαλαν τον Χριστό από παντού, και αντί για Χριστούγεννα τα ονόμασαν... ΧΜΑΣ! Σ' αυτόν τον ξεπεσμό, αντιστέκεται η Μεγάλη εβδομάδα και το Πάσχα, όπου η διατροφή έχει κι αυτή τον συμβολισμό της. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το blog της Αποκαλύψεως του 999 θα εστιάσει στην υμνολογία των άγιων ημερών που έρχονται, οπότε σήμερα θα ασχοληθούμε με το πατροπαράδοτο φαγητό μετά την Ανάσταση, τη Μαγειρίτσα. 

Πολλοί συμβολισμοί περί αυτής κυκλοφορούν στο διαδίκτυο οι οποίοι κυρίως είναι κατοπινά αποκυήματα αχαλίνωτης φαντασίας κάποιων ζηλωτών χριστιανών που σώνει και καλά σε οποιοδήποτε έθιμο θα έπρεπε να υπάρχει βαθύ θεολογικό περιεχόμενο και όπου δεν υπήρχε φρόντισαν να του βρουν! Πολύ συνοπτικά, επειδή ετοίμαζαν το αρνί για το σούβλισμα την Κυριακή, κυρίως στην ύπαιθρο, τα εντόσθια τα κράταγαν διότι είχαν παλαιόθεν τη νοοτροπία να μην πετούν την τροφή. Τα έφτιαχναν λοιπόν σούπα, μετά την Ανάσταση ως ένα ελαφρύ πιάτο που θα τους προετοίμαζε για την κρεοφαγία του Πάσχα. Σημειωτέον ότι το κρέας το νήστευαν καθ' όλη τη διάρκεια της Μεγ. Τεσσαρακοστής. Το τι έριχναν μέσα, το έβαζαν για να νοστιμήσει η σούπα και όχι γιατί είχε κάποιο θεολογικό συμβολισμό. 

Κατά καιρούς έχω φάει πολλές εκδοχές αυτού του εδέσματος με αρκετές παραλλαγές. Εγώ προτιμώ αυτήν που έφτιαχνε η αείμνηστη μητέρα μου συμβουλευόμενη τον τσελεμεντέ της Σοφίας Σκούρα, εκδόσεις Φυτράκη 1966. Όχι ότι άλλες παραλλαγές δεν είναι γευστικές, αλλά αυτή είναι νοστιμότερη!  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΟΣΟ ΝΑ ΦΘΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ»

Ήδη μπήκαμε στη λεγόμενη «βουβή» εβδομάδα που προηγείται της Μεγάλης. Οπότε τι πρέπει να κάνει η κάθε γυναίκα εκτός από τις δουλειές του σπιτιού; Να ανανεώσει την εμφάνισή της! Σάματι έχει και τίποτα άλλο να ανανεώσει; Έχει, αλλά δεν την ενδιαφέρει! Διότι αν για μια φορά οι γυναίκες κοίταγαν να καλλιεργήσουν την προσωπικότητα τους τότε θα έπεφτε γερό χαστούκι στον παγκόσμια οικονομία! Τόσα λεφτά πετιούνται ασύστολα για τη βιτρίνα... Για το μέσα ούτε φράγκο! Με την εμφάνιση ασχολείται και το παρακάτω αρθράκι από την Βεντέτα Νο 257 (9/4/1970), μιας και η γυναίκα όσες δεκαετίες και να περάσουν θα παραμένει εγκλωβισμένη στο παρουσιαστικό της και καλά να πάθει! Αυτά, μέχρι να περάσει το Πάσχα και να ησυχάσουνε! Και μαζί μ' αυτές κι όλοι οι υπόλοιποι!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (06/04/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Ἦσαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντες εἰς Ἱεροσόλυμα· καὶ ἦν προάγων αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐθαμβοῦντο, καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο. καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν (Μαρκ. 10, 32)

Ανέβαιναν προς τα Ιεροσόλυμα. Ο Ιησούς προχωρούσε μπροστά από τους μαθητές του, που ήταν κυριευμένοι από δέος και τον ακολουθούσαν φοβισμένοι. Ο Ιησούς πήρε πάλι τους δώδεκα χωριστά κι άρχισε να τους λέει τα όσα ήταν να του συμβούν.

Στην πορεία για τα Ιεροσόλυμα ο Ιησούς έκανε μεγάλη εντύπωση στους μαθητές με τον τρόπο που πορεύονταν. Πήγαινε μπροστά χωρίς δισταγμούς και φόβους. Αντιθέτως οι μαθητές ακολουθούσαν φοβισμένοι. Γιατί αυτό; Ήδη, ο Κύριος τους είχε προφητεύσει δύο φορές (Μαρκ. 8, 31 - Μαρκ. 9, 30-32) ότι πηγαίνοντας στα Ιεροσόλυμα, θα συλληφθεί, θα βασανιστεί, θα σταυρωθεί και θα αναστηθεί. Κάτι που θα τους το έλεγε πιο λεπτομερώς για τρίτη φορά στους επόμενους στίχους. Ο μεν Ιησούς προχωρούσε σαν να ήθελε να συμβούν τα όσα τους είχε πει, ενώ οι μαθητές δεν έδειχναν καθόλου τέτοια διάθεση. Είχαν μείνει στο πάθος και στο θάνατο ενώ φαινόταν σαν να είχαν ξεχάσει την ανάσταση. [Κάτι που το είδαμε μετά τη σταύρωση όπου είχαν κρυφτεί σε ένα σπίτι με κλειστά τα παράθυρα  (Ιω. 20, 19) και δεν πίστεψαν αρχικώς τα περί αναστάσεως]. Δεν ήταν έτοιμοι για το τι έμελλε να επακολουθήσει και φυσικά φοβόντουσαν προκαταβολικά. Πάντως κανείς τους δεν τόλμησε να προτείνει στον Ιησού να μην πάνε στην Ιερουσαλήμ. Ο Κύριος επειδή κατάλαβε το πως ένιωθαν, τους πήρε χωριστά γιατί προφανώς μαζί με τους δώδεκα συμπορεύονταν και άτομα από τον ευρύτερο κύκλο μαθητών/ακολούθων του Ιησού. Θα τους ξαναέλεγε τα όσα είχε ήδη προφητέψει για να τα εμπεδώσουν ώστε μην τους προκαλέσουν έκπληξη, για να τους δείξει ότι ενώ τα γνωρίζει δεν τα αποφεύγει οπότε εκουσίως θα πάθει και για να τους τονώσει το ηθικό από την τριήμερη ανάσταση. Γιατί όμως αυτά τα είπε μόνο στους δώδεκα; Οι δώδεκα προετοιμάζονταν για το μετέπειτα αποστολικό τους οπότε σ' αυτούς μπορούσε να αποκαλυφθεί το μυστήριο του πάθους. Από τους υπόλοιπους οι ασθενέστεροι στην πίστη ίσως να σκανδαλίζονταν και οι πιο ενθουσιώδεις ίσως να εκδήλωναν μαχητική διάθεση προς προστασία του Ιησού. Σαφώς δεν ήταν έτοιμοι για να ακούσουν περί πάθους και αναστάσεως. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της ζ' ωδής:

Νηδύϊ τὸν Λόγον ὑπεδέξω, τὸν πάντα βαστάζοντα ἐβάστασας, γάλακτι ἐξέθρεψας, νεύματι τὸν τρέφοντα, τὴν οἰκουμένην ἅπασαν, Ἁγνὴ ᾧ ψάλλομεν· Τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα, καὶ ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Στη μήτρα σου υποδέχτηκες και βάσταξες το Θεό Λόγο που βαστάζει τα πάντα. Εξέθρεψες με το γάλα σου αυτόν που με ένα νεύμα του τρέφει ολόκληρη την οικουμένη, προς τον οποίο ψάλλουμε «Τον Κύριο υμνείτε όλα τα δημιουργήματά του και υπερυψώνετε Τον σε όλους τους αιώνες».

Με μια ομηρική λέξη ξεκινάει το τροπάριο αυτό ο ι. υμνογράφος. Στη μήτρα (νηδύς) της βάσταξε το Λόγο η Θεοτόκος, αυτόν που βαστάει τα πάντα. Δηλαδή αυτόν που δίνει υπόσταση σε όλα. Δίχως το Λόγο τίποτα δεν μπορεί να σταθεί και να υπάρχει. Τον γέννησε και τον θήλασε με το μητρικό της γάλα. Αληθινός άνθρωπος ο Λόγος, με σώμα που είχε τις φυσιολογικές ανάγκες της ανθρώπινης φύσης  (αδιάβλητα πάθη). Ούτε εμφανίστηκε ξαφνικά, ούτε δεν πήρε τίποτα από την Παναγία, όπως είπαν κατά καιρούς αιρετικοί. Και είχε μεν όλες τις ιδιότητες και ανάγκες της ανθρώπινης φύσης, αλλά δεν είχε το στοιχείο της αμαρτίας και την ροπή προς το κακό που ήταν αποτελέσματα της πτώσεως. Ολόκληρη η κτίση, αυτόν που τράφηκε με το μητρικό γάλα αλλά τη ζωοποιεί με τις άκτιστες ενέργειές του, στερεώνεται από το ευαγγέλιό του, τον υπερδοξάζει σε όλους τους αιώνες.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΟΠΛΟ»!

Όταν ακούς για το... απόλυτο όπλο, το μυαλό σου σίγουρα θα πηγαίνει σε κανέναν πυρηνικό πύραυλο ή σε καμιά βόμβα υδρογόνου. Κι όμως, υπάρχει κι άλλο όπλο, το οποίο έχει μηδενικό χρηματικό κόστος!  Το αρθράκι από την Βεντέτα Νο 308 (1/4/1971), αναφέρεται σ' αυτό το όπλο, το οποίο αν δεν το βρήκες ακόμα, δεν είναι άλλο παρά το χαμόγελο. Ειδικά αν αυτό είναι ψεύτικο, τότε γίνεται πολύ επικίνδυνο όπλο... Το αρθράκι λέει πολλά που είναι πολύ επίκαιρα παρά το ότι έχει δημοσιευτεί πριν 54 χρόνια. Μάλιστα, να προσθέσω εγώ, είναι τόσο ισχυρό, που δεν θα βρεις ικανό και καπάτσο πωλητή να μην το χρησιμοποιεί. Όπως και να 'χει, αντί να είναι απαραίτητο αξεσουάρ για το πρόσωπό μας, το ξεχνάμε πολύ συχνά στο συρτάρι, είτε φύγουμε είτε δεν φύγουμε από το σπίτι...   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΣΑΜΠΑ ΤΟ... ΠΕΙΡΑΤΟΝΤΑΟΥΝΛΟΑΝΤ!

-Κοίτα τι έλαβα προ λίγου στο κινητό.

-Τι έλαβες alter ego;

-Ένα pdf από την κυβέρνηση!

-Μπα; Και τι λέει; Τίποτα φόρους να πλερώσεις παραπάνω;

-Όχι! Μου γράφει ότι μπορώ να κατεβάζω όσες πειρατικές ταινίες και τραγούδια μπορώ!

-Α στο διάλο! Σοβαρά;

-Αμέ! Ορίστε, δες και μόνος σου!

-Για φέρε το κινητό να δω. 

-Βουαλά. Κοίτα εδώ, έχει τζίφρες και σφραγίδες από όλους τους φορείς. Από την Ιντερπόλ, την αστυνομία, την κομισιόν και το ΔΕΔΔΗΕ! 

-Το ΔΕΔΔΗΕ; Τι σχέση έχει ο ΔΕΔΔΗΕ; Αυτός έχει σχέση με το ρεύμα!

-Ναι, ε; Για να δω. Φτου ρε γαμώτο! Το μπέρδεψα με την ΑΑΔΕ! 

-Βρε μπαγλαμά, νομίζεις ότι δεν γνωρίζω ότι σήμερα είναι πρωταπριλιά; Με αυτές τις φτιαχτές μπούρδες πας να με κοροϊδέψεις;

-Ε, είπα μπας και σε προλάβω πριν πιείς καφέ πρωινιάτικα!

-Να μην το σχολιάσω αυτό alter ego! Που μου βγήκες μαϊμού πειρατονταουνλόαντερ!

-Πάντως, ο νέος νόμος με τα πρόστιμα σε όσους κατεβάζουν και βλέπουν ταινίες θα μειώσει την πειρατεία!

-Κακώς, alter ego. Εκεί στην κυβέρνηση δεν τους κόβει καθόλου! Άμα θέλουν να βγάλουν περισσότερο κέρδος, θα πρέπει να αφήσουν ελεύθερη την πειρατεία! Για να μην σου πω, να την προωθήσουν κιόλας!

-Τώρα εσύ με δουλεύεις πρωταπριλιάτικα; 

-Όχι alter ego. Μιλάω πολύ σοβαρά. Και εξηγούμαι. Οι περισσότερες ταινίες που βγαίνουν τα τελευταία χρόνια είναι πατάτες! Δεν βλέπονται! Και να με πληρώνανε, δεν θα έβλεπα ούτε 10 λεπτά από δαύτες! Όσο δε για τα σίριαλ στα συνδρομητικά, στις 100 σειρές, άντε να βλέπονται 3-4. Μόνο το ποδόσφαιρο με το μπάσκετ αξίζουν αλλά και τσάμπα να τα είχα, θα προτιμούσα να τα βλέπω στην καφετέρια με παρέα. 

-Και επειδή δεν αρέσουν σε σένα οι ταινίες, να τις αφήσουν στο τσάμπα; 

-Βεβαίως! Διότι με αυτές τις βλακείες αποχαυνώνεται πολύς κόσμος, ο οποίος προτιμά να κάθεται στον καναπέ να τις βλέπει, παρά να βάζει το νιονιό του να δουλεύει! 

-Τα παραλές τώρα.

-Καθόλου alter ego. Μόνο για τα Τέμπη βγήκε ο κόσμος στους δρόμους. Βγήκε για την ακρίβεια στα τρόφιμα; Βγήκε για την αύξηση στο ρεύμα; Βγήκε για την αύξηση στα καύσιμα; Βγήκε για τα χάλια των νοσοκομείων;

-Όχι! Και λες ότι επειδή βλέπει τσάμπα ταινίες από το ίντερνετ, ο κόσμος δεν βγαίνει να διαμαρτυρηθεί; 

-Και γι' αυτό! Διότι όλοι είναι κολλημένοι στο ίντερνετ! Οπότε...

-Ναι αλλά για τα λεφτά που χάνονται;

-Δεν χάνονται λεφτά. Αυτοί που βλέπουν τσάμπα, νομίζεις ότι ξαφνικά θα βάλουν το χέρι στην τσέπη για να πληρώνουν συνδρομές; Όχι βέβαια! Απλά, θα στραφούν αλλού. Σε παλιές ταινίες στο youtube και δεν ξέρω 'γω που. Άμα θέλουν λεφτά οι εταιρίες, να φτιάξουν σάιτ που να προσφέρουν εκεί τσάμπα τις ταινίες, βάζοντας έξυπνα διαφημίσεις μέσα! Και έτσι θα 'κονομάνε κι από την πειρατεία!

-Πω, πω! Είσαι εγκέφαλος! Κάτσε να πάρω αμέσως τηλέφωνο.

-Που θα πάρεις alter ego; 

-Στην κυβέρνηση! Να τους πω αυτά που μου είπες μόλις τώρα!

-Μην πάρεις σήμερα. 

-Γιατί όχι σήμερα; 

-Γιατί σήμερα είναι πρωταπριλιά και δεν θα σε πάρουν σοβαρά! 

-Άμα πάρω αύριο θα με πάρουν στα σοβαρά;

-Όχι alter ego! Γι' αυτούς κάθε μέρα είναι πρωταπριλιά! Κάθε μέρα! 

       

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (30/03/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔβαλε καὶ εἰς ὕδατα, ἵνα ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ᾿ εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡμᾶς. (9, 22)

Πολλές φορές μάλιστα και στη φωτιά τον έριξε και στα νερά για να τον εξολοθρέψει. Αλλά αν μπορείς να κάνεις κάτι, σπλαχνίσου μας και βοήθησέ μας».

Πολλές ήταν οι προσπάθειες του δαίμονα να σκοτώσει το σεληνιαζόμενο νέο, λέει ο πατέρας του στον Ιησού. Δεν μας εκπλήσσει βέβαια αυτό, διότι ο διάβολος το μόνο που θέλει για τον άνθρωπο είναι η εξόντωσή του, και πνευματική και σωματική. Γιατί όμως δεν τα κατάφερε; Τι στην φωτιά τον έριξε να καεί, τι σε νερά (πιθανότατα στη λίμνη Γεννησαρέτ) τον έριξε να πνιγεί, ο νέος παρέμενε ζωντανός. Προφανώς ο Θεός δεν άφηνε το διάβολο να ολοκληρώσει το έργο του, γιατί θα έρχονταν η ώρα της ίασης του νέου διά του Ιησού. Παρά την απιστία του πατέρα του, ο Θεός άφηνε ένα μικρό παραθυράκι της παρουσίας του περιμένοντας να μεταστραφεί ο πατέρας προς τον Κύριο. Ο πατέρας λοιπόν μεταστράφηκε και ζήτησε βοήθεια από τον Ιησού. Όμως με τα λόγια του δεν δείχνει να είναι πολύ βέβαιος το αποτέλεσμα. Η πίστη του δείχνει εξασθενημένη. «Αν μπορείς να βοηθήσεις...» Όποιος πιστεύει, είναι βέβαιος ότι μπορεί ο Ιησούς. Πτοήθηκε που προηγουμένως οι μαθητές δεν κατάφεραν να διώξουν το δαιμόνιο και άρχισε να αμφιβάλει. Άρχισε να φοβάται μήπως ούτε ο Ιησούς τα καταφέρει. Ο φόβος βρίσκει πρόσφορο έδαφος όταν η πίστη υποχωρεί. Ήταν ο Ιησούς ο κατάλληλος άνθρωπος για να βοηθήσει το παιδί του; Μήπως το παιδί του δεν έβρισκε ποτέ την ελευθερία του από τα δαιμόνια; Μήπως ο Κύριος τον επιτιμούσε δημοσίως για την μέχρι τώρα άπιστη ζωή του; Τέτοια ερωτήματα θα πέρασαν από το νου εκείνη τη στιγμή. Και εμείς να ήμαστε στη θέση του, αυτά δεν θα σκεφτόμαστε πριν δούμε το θαύμα; Η στερεή πίστη όμως δεν χρειάζεται το θαύμα για εκδηλωθεί. Φανερώνεται χωρίς αυτό. Παράδειγμα η πίστη του εκατόνταρχου (που δεν ήταν καν Ισραηλίτης) στο Ματθ. 8, 8,  που είπε «πες μόνο ένα λόγο και θα θεραπευτεί ο δούλος μου». Που θα ήταν δικαιολογημένος αν έλεγε του Ιησού, «αν μπορέσεις βοήθησε». Την αδύναμη πίστη βλέπουμε εδώ του πατέρα του δαιμονισμένου. Καλοπροαίρετη μεν, αλλά φθίνουσα. Τουλάχιστον το παραδέχτηκε και ζήτησε τη στερέωσή της (στχ. 24). Εμείς είμαστε σε θέση να παραδεχτούμε ότι η πίστη μας ακροβατεί και δεν πατάει γερά; Είμαστε σε θέση να κάνουμε λίγο στην άκρια τον εγωισμό μας, ώστε να ζητήσουμε βοήθεια για την πίστη μας; Κάνουμε κάποια προσπάθεια τώρα την περίοδο της νηστείας να βελτιώσουμε εαυτόν για τον Κύριο; Ή κρυβόμαστε πίσω από το εγωιστικό «να δω το θαύμα πρώτα και μετά θα πιστέψω»; Μη λησμονούμε ότι χωρίς πίστη, και το θαύμα να γίνει, εμείς δεν θα το δούμε...       

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (Δ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' τον ειρμό της η' ωδής:

Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ, ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο, τότε μὲν τυπούμενος, νῦν δὲ ἐνεργούμενος, τὴν οἰκουμένην ἅπασαν, ἀγείρει ψάλλουσαν. Τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα, καὶ ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Τους ευσεβείς παίδες στο καμίνι διέσωσε ο τόκος της Θεοτόκου (ο Χριστός), τότε μεν ως προτύπωση, τώρα δε ενεργώντας σώζει την οικουμένη, την οποία και συναθροίζει να ψάλλει: Τον Κύριο υμνείτε όλα τα δημιουργήματά του και υπερυψώνετε Τον σε όλους τους αιώνας.

Στη Βαβυλώνα μας πάει πάλι ο ι. υμνογράφος, όπου οι τρεις παίδες αρνήθηκαν να προσκυνήσουν την χρυσή εικόνα του Ναβουχοδονόσορα και αυτός διέταξε να τους θανατώσουν στο πυρακτωμένο καμίνι. Εκεί, οι φλόγες αντί να τους κάψουν τους δρόσιζαν. Αυτός ο θαυματουργικός τρόπος με τον οποίο διασώθηκαν προτυπώνει αφενός το μυστήριο της ενανθρώπησης του Κυρίου στη Θεοτόκο, όπου η θεία ενέργεια δεν έφερε καμία αλλοίωση στην Παναγία. Αφετέρου, προτυπώνει τη λυτρωτική ενέργεια του Λόγου, που εκπληρώθηκε όταν ενσαρκωμένος ων, ενέργησε για τη σωτηρία του κόσμου. Η δροσιά από τις φλόγες στο καμίνι, είναι η δροσιά του Αγ. Πνεύματος που κατέκλυσε τη μήτρα της Παρθένου και διά του Κυρίου, (που έγινε εκτός από Θεός και τέλειος άνθρωπος ταυτόχρονα) έσβησε το πυρακτωμένο καμίνι της φθοράς και του θανάτου. Η οικουμένη, λυτρωμένη από τη δροσιστική φλόγα του Θεού, απευθύνει ως ένα σώμα ψαλμούς κι ύμνους για τον Ευεργέτη της, σ' όλη την αιωνιότητα.  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΠΑΖΟΚΕΦΑΛΙΕΣ & ΓΡΙΦΟΙ

Πότε προκαλείται βραχυκύκλωμα στο μυαλό; Όταν έχεις να βρεις την απάντηση σε μια σπαζοκεφαλιά που είναι έτσι διατυπωμένη ώστε να έχει κάποιο οξύμωρο σχήμα, είτε κάποια λεκτική αντίθεση. Αν δεν είχαν ιδιαίτερη διατύπωση οι σπαζοκεφαλιές, δεν θα ήταν σπαζοκεφαλιές! Σωστά; Οι παρακάτω προέρχονται από τον Καζαμία 2023 (εκδόσεις Ρουμελιώτη) και οι λύσεις τους είναι γραμμένες ανάποδα. Ένα αναποδογυρισματάκι στο κινητό ή το τάμπλετ (αν διαβάζεις από κινητό ή τάμπλετ) είναι εύκολο. Σε PC και το laptop καλύτερα να στρίψεις το κεφάλι! Εκτός κι μπορείς να διαβάζεις ανάποδα...! Πάντως άμα δεις τίποτα σπαζοκεφαλιές, μπαίνεις στον πειρασμό να τους ρίξεις μια ματιά, έτσι για να τσεκάρεις ότι παραμένεις σαΐνι. Μέχρι να κολλήσεις σε κάποια... Προσωπικά με δυσκόλεψε το Νο 6, αλλά το βρήκα, αφού κρυφοκοίταξα την απάντηση!  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

1822 (Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΛΗ)

Η καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια, δεν ήταν απλά μια νίκη των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων. Το μέγεθος του τουρκικού στρατού έναντι των ελληνικών δυνάμεων ήταν πολύ μεγάλο (γύρω στις 30.000 έναντι 2.500) και είχε μεγάλο αντίκτυπο στο εξωτερικό. Επόμενο ήταν, όπως σε οτιδήποτε συνταρακτικό συνέβαινε, να φτιαχτούν δημοτικά τραγούδια με βάση αυτή τη μεγάλη νίκη. Το παρακάτω, το αλίευσα από το Ρομάντσο Νο 1203 (22/3/1966), και μιλά για τη θλίψη στην τούρκικη πλευρά, και εξάρει το Νικηταρά (που ονομάστηκε τουρκοφάγος μετά τη μάχη) και τον Κολοκοτρώνη.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (23/03/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

...ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι (Μαρκ. 8, 34)

...ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθεί.

Εκτός να απαρνηθούμε τον αμαρτωλό εαυτό μας, ο Κύριος μας βάζει και μια ακόμη προϋπόθεση για να τον ακολουθήσουμε: Να σηκώσουμε το σταυρό μας, όπως οι μελλοθάνατοι σήκωναν οι ίδιοι το σταυρό τους τότε (το ίδιο έπραξε και ο ίδιος ο Ιησούς) και τον κουβαλούσαν μέχρι το σημείο που θα σταυρώνονταν. Δηλαδή να είμαστε έτοιμοι για να πεθάνουμε! Μήπως υπερβάλλει εδώ ο Ιησούς, ή κινδυνολογεί; Κατ' αρχάς, να θυμίσω ότι υπάρχουν δύο ειδών θάνατοι: ο πνευματικός και ο φυσικός. Ο μεν πρώτος προέρχεται από την αμαρτία και την καλλιέργεια της εγωπάθειας συνοδευόμενες από την αδιαφορία και τη μηδενική προσπάθεια για αλλαγή. Εδώ ο Κύριος, αναφέρεται στο δεύτερο, τον φυσικό θάνατο του σώματος. Και αυτό δεν το αναφέρει ως ένα βαρύγδουπο λεκτικό σχήμα, όπως τα χρησιμοποιούν συχνά οι ρήτορες για να δημιουργούν εντυπώσεις στο ακροατήριο. Ναι, υπήρξαν και υπάρχουν θάνατοι για τα θρησκευτικά πιστεύω. Να θυμηθούμε τους διωγμούς των πρώτων χριστιανών από τους Ρωμαίους, που τους σκότωναν αν δεν αποκήρυσσαν αν δεν απαρνούνταν την πίστη τους στο Χριστό. Να θυμηθούμε θανάτους χριστιανών από μουσουλμάνους στη σημερινή εποχή, παρότι αυτές οι ειδήσεις τις περνάνε σκοπίμως στα «ψιλά» τα Μ.Μ.Ε. Ο Κύριος μας λέει εδώ, ότι η πίστη προς Εκείνον δεν αναπτύσσεται μόνο σε... «κανονικές συνθήκες». Δυστυχώς ο ανθρώπινος πολιτισμός (ή ο κόσμος εν γένει) όσο προοδευτικός θέλει να δείχνει στη βιτρίνα του, τόσο παρηκμασμένος και σάπιος είναι εσωτερικώς. Και όσοι πάνε κόντρα στο πνεύμα το κοσμικό, τότε αντιμετωπίζονται ποικιλοτρόπως, ακόμα και με φυσική εξόντωση. Συνεπώς, ο Κύριος προετοιμάζει αυτούς που θέλουν να τον ακολουθήσουν για το τι ενδέχεται να συμβεί. Εξάλλου ποτέ δεν υποσχέθηκε ότι ο δρόμος για την ουράνια βασιλεία είναι κατηφορικός και στρωμένος με ροδοπέταλα. Ανηφορικός Γολγοθάς θα είναι και μάλιστα ζόρικος. Βέβαια, μην φτάσουμε από υπερβολικό ζήλο να επιζητούμε το φυσικό μας θάνατο για να «αγιάσουμε». Πολύ πιθανό στις μέρες μας, να μην χρειαστεί να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο, για να μαρτυρήσουμε για την πίστη μας. Σε άλλες εποχές όμως... ποτέ δεν ξέρεις. Αλλά καλό είναι να ξέρουμε το όριο της πίστης: αυταπάρνηση έως θανάτου. Εκείνος, αναμάρτητος ων, κουβάλησε τις αμαρτίες όλων μας στο σταυρό του, εμείς θα κουβαλήσουμε μόνο τις δικές μας...     

Υ.Γ. Θα μπορούσαμε να εντάξουμε στην έννοια του σταυρού, εκτός του φυσικού θανάτου, το σύνολο των θλίψεων και των βασάνων που μας βαραίνουν στη ζωή μας και ειδικά αυτά για τα οποία δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι. Όπως η σοβαρή ασθένεια (δική μας ή στο οικογενειακό περιβάλλον), αναπηρία, ανεργία, κ.α. Πράγματι, και αυτά είναι σταυρός και πολύ βαρύς μάλιστα. Κάποια οδηγούν σε απόγνωση και σε αυτοκτονία... Ένας τέτοιος σταυρός για να σηκωθεί, χρειάζεται ελπίδα και πίστη  στον Κύριο. Όσο δυνατός και να νιώθει κανείς, σε τέτοιες δυσκολίες δοκιμάζεται άγρια. Και δυστυχώς το βάρος παραείναι αβάσταχτο ενίοτε. Ο απελπισμένος νους ψάχνει άμεσες λύσεις με θαύματα εδώ και τώρα, ενώ ο Κύριος ζητάει πίστη. Γιατί το θαύμα θα λύσει πρόσκαιρα το νυν πρόβλημα, αλλά σε κάθε πρόβλημα θα ζητάμε θαύματα χωρίς όμως να έχουμε να (ανταπο)δώσουμε πίστη γιατί θα καλομάθουμε και θα βολευτούμε... Και αντί να ανέβουμε τον Γολγοθά μας, θα βαλτώσουμε πνευματικά.   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (Γ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της ζ' ωδής:

Ἱκετεύομεν οἱ δοῦλοί σου καὶ κλίνομεν, γόνυ καρδίας ἡμῶν. Κλῖνον τὸ οὖς σου Ἁγνή, καὶ σῶσον τοὺς θλίψεσι, βυθιζόμενους ἡμᾶς, καὶ συντήρησον, πάσης ἐχθρῶν ἁλώσεως, τὴν σὴν Πόλιν Θεοτόκε.

Σε ικετεύουμε οι δούλοι σου και κλίνουμε τα γόνατά μας μπροστά σου. Άνοιξε το αυτί σου (άκουσέ μας) Αγνή και σώσε εμάς που βυθιζόμαστε στις θλίψεις. Και προφύλαξε από κάθε εχθρική άλωση, τη δική σου πόλη Θεοτόκε.

Οι θλίψεις του βίου είναι ατελείωτες, τα καθημερινά προβλήματα δεν σταματούν ποτέ, συνεπώς ο ι. υμνογράφος παρακαλεί τη Θεοτόκο να σώσει, ως σανίδα σωτηρίας, όλους τους πιστούς που δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες και βυθίζονται σ' αυτές. Όμως δεν είναι μόνο οι θλίψεις και τα προβλήματα που προέρχονται από το βίο, είναι και οι εξωτερικοί εχθροί που κατά καιρούς είχαν εμφανιστεί απειλώντας να αλώσουν την Κωνσταντινούπολη. Σε μια τέτοια δύσκολη περίπτωση άλλωστε βρέθηκε η Πόλη πριν ψάλλουν για πρώτη τον Ακάθιστο Ύμνο οι κάτοικοί της. Γι' αυτό και στρέφονταν στην Παναγία για να τους προφυλάξει από κάθε άλωση. Η απόκρουση των Αβάρων και των Περσών αποδόθηκε στη σωτηριώδη επέμβαση της Θεοτόκου, οπότε προσφωνήθηκε υπέρμαχος στρατηγός και έψαλαν σ' αυτή τα νικητήρια. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

36 ΛΕΠΤΑ ΖΩΗΣ!

Με πόσα τσιγάρα ισούται ένα χοτ ντογκ (hot dog); Εσύ που τρως χοτ ντογκς, το γνωρίζεις; Μόνο με 3,27! Και δεν εννοώ στην τιμή κόστους, αλλά σε λεπτά ανθρώπινης ζωής! Ναι, το χοτ ντογκ μετριέται σε λεπτά ανθρώπινης ζωής που αφαιρεί από αυτόν που το τρώει! Για την ακρίβεια, 36 λεπτά βάσῃ μελέτης του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Και αυτή η μελέτη ασφαλώς περνάει στα ψιλά, λες και δεν μας πολυαφορά... To δε τσιγάρο, μόνο 11 λεπτά, αλλά αυτό κι αν δεν ενδιαφέρει κανέναν. 

Την πληροφορία για το χοτ ντογκ την αλίευσα από το τηλεπαιχνίδι Chase (18/3/2025) και ομολογώ ότι εξεπλάγην. Αντί να είναι πρώτη είδηση στις εφημερίδες και τα ειδησεογραφικά saites, περνάει στα πολύ ψιλά ή δεν περνάει καθόλου! Τα ναρκωτικά είναι παράνομα επειδή σκοτώνουν, τα χοτ ντογκ όμως παραμένουν νόμιμα... Θα μου πεις, τα τσιγάρα δεν θα έπρεπε να είχαν απαγορευτεί προ πολλού; Γιατί να νοιαστεί το κράτος για την υγεία μας; Πιο πολλά κονομάει από τον καπνό, τα χοτ ντογκς και άλλα παρόμοια θανατηφόρα τρόφιμα... Θα μπορούσε να έχει μονοπώλιο τα ναρκωτικά και θα κονόμαγε πολλά περισσότερα!

Βέβαια, θα πει αντιτάξει κανείς το επιχείρημα, πως άμα το χοτ ντογκ είναι από αγνά υλικά, γιατί να σκοτώνει; Σωστό, αλλά χοτ ντογκ και αγνά υλικά, είναι σχήμα οξύμωρο! Εκτός κι αν είναι... σπιτικά! Αυτό κι αν είναι οξύμωρο, αλλά λέμε... Πιο βρώμικο ταχυέδεσμα δεν υφίσταται. Οπότε η λύση είναι μία, η αυτοπροστασία. Μακριά από καντίνες και αυτοσχέδιες ψησταριές με «βρώμικα»! Καλύτερα να μην φας τίποτα, παρά χοτ ντογκ! Η δίαιτα όχι μόνο δεν αφαιρεί λεπτά ζωής, αλλά προσθέτει! Και επιπλέον δεν πετάς λεφτά! Αυτό είναι ακόμα καλύτερο κι από τη δίαιτα! Σωστά;  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΨΑΡΙ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ, ΜΕ ΣΑΛΑΤΑ ΡΩΣΙΚΗ

Ο Μάρτιος εκτός ότι δεν λείπει ποτέ από τη Σαρακοστή κατά την λαϊκή ρήση, είναι και ο μήνας όπου τρώνε ψάρι οι νηστεύοντες για το Πάσχα, την ημέρα του Ευαγγελισμού. Έτσι, η συνταγή για αυτόν το μήνα, είναι σχετική. Ψάρι μαγιονέζα με σαλάτα ρώσικη από το Ρομάντσο Νο 889 (15/3/1960). Όχι κατ' ανάγκη μπακαλιάρο αλλά με ότι δύναται το πορτοφόλι. Νόστιμη συνταγή για το έθιμο, αλλά τρώγεται και εκτός εθίμου. Και όποιος δεν του αρέσει το ψάρι, καιρός ν' αλλάξει γνώμη. Είναι υγιεινότερο από το κρέας, να τα λέμε κι αυτά! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (16/03/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον, ἐφ᾿ ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. (Μαρκ. 2, 4)

Κι επειδή δεν μπορούσαν να πλησιάσουν τον Ιησού εξαιτίας του πλήθους, έβγαλαν τη στέγη πάνω από ’κει που ήταν ο Ιησούς, έκαναν ένα άνοιγμα και κατέβασαν το κρεβάτι, πάνω στο οποίο ήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος.

Οι τέσσερεις που κουβάλησαν τον παραλυτικό στο σπίτι που δίδασκε ο Ιησούς μη δυνάμενοι να Τον πλησιάσουν λόγῳ του πλήθους που είχε κατακλύσει το σπίτι, προέβησαν σε μια ασυνήθιστη πράξη. Αντί να φωνάξουν και να παρακαλέσουν να ανοιχτεί χώρος να περάσουν, ίσως και να το έκαναν χωρίς αποτέλεσμα, αντί να περιμένουν έξω ώστε όταν αποχωρήσει ο Ιησούς να τον δουν, ανέβασαν τον παραλυτικό στη στέγη και στο σημείο που βρισκόταν ο Κύριος, άνοιξαν ένα άνοιγμα για να περάσουν από εκεί τον ασθενή. Το κείμενο δεν αναφέρει αν ζήτησαν άδεια από τον ιδιοκτήτη για αυτήν την καταστροφή, αλλά σίγουρα παραήταν τολμηρό το εγχείρημά τους. Βέβαια, δεν είχαν να σπάσουν κάποια οροφή φτιαγμένη από μπετόν αρμέ όπως οι σημερινές, και ούτε προφανώς κουβαλούσαν μαζί τους εργαλεία για κατεδαφίσεις. Πιθανώς ήταν κάποιο χαμόσπιτο με μια προχειροκατασκευή. Εντούτοις εντυπωσιάζει αυτή τους η αυθόρμητη κίνηση, για τα κίνητρά που είχαν. Ήδη είχαν μεταφέρει τον παραλυτικό στο σπίτι που βρισκόταν ο Ιησούς. Όμως αυτό δεν αρκούσε. Έπρεπε να τον πάνε ενώπιόν Του. Να δει, κατά πως νόμιζαν, ἰδίοις ὄμμασι το πρόβλημα του ασθενούς και να τον θεραπεύσει. Έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους. Δεν πτοήθηκαν από εμπόδια και αναποδιές. Ούτε είχαν αναστολές, ούτε έκαναν δεύτερες σκέψεις για να σταματήσουν. 

Εκείνοι οι τέσσερεις, ένεκα της πίστης τους (την οποία επιβράβευσε ο Κύριος, στχ. 5) γκρέμισαν την οροφή που τους εμπόδιζε προς τον Κύριο. Αντιθέτως εμείς, με ευκολία χτίζουμε τοίχους για να τον απομακρύνουμε από κοντά μας. Δεν πάμε στην Εκκλησία επικαλούμενοι διάφορες φτηνές δικαιολογίες. Τον ξεχνάμε όταν όλα μας πηγαίνουν καλά και αδιαφορούμε για την πνευματική μας καλλιέργεια και προκοπή. Αντί να κάνουμε το παν για να τον πλησιάσουμε, γκρεμίζοντας την αμαρτωλή εγωπάθεια που μας έχει κυριεύσει (και δεν το αντιλαμβανόμαστε δυστυχώς), την χτίζουμε και την ενισχύουμε ακόμα περισσότερο... Οι τέσσερεις στο περιστατικό της σημερινής περικοπής, δεν πήγαν στον Ιησού για τον εαυτό τους, αλλά για κάποιον άλλον. Εμείς όμως ούτε για τον εαυτό μας δεν πάμε, πόσο μάλλον για άλλον... Στην περικοπή δεν αναφέρεται να τους συγχώρησε τις αμαρτίες ο Κύριος όπως έπραξε για τον παραλυτικό. Ο ευαγγελιστής Μάρκος στη σύντομη διήγησή του δεν έγραψε τα αυτονόητα. Την πίστη τους την είδε ο Ιησούς (στχ. 5) και αυτό αρκεί. Σε εμάς τι άραγε βλέπει ο Κύριος; Ας μην το ξεχνάμε αυτό, και την περίοδο (της Μ. Τεσσαρακοστής) που διανύουμε ας κάνουμε κάποια προσπάθεια για πνευματική άσκηση, μπας και καταφέρουμε ν' ανοίξουμε έστω μια γρίλια προς τον Κύριο!         

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (Β' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της ζ' ωδής:

Εὐφημεῖ σε, μακαρίζοντα τὰ πέρατα, καὶ ἀνακράζει σοι· Χαῖρε ὁ τόμος ἐν ᾧ, δακτύλῳ ἐγγέγραπται, Πατρὸς ὁ Λόγος Ἁγνή, ὃν ἱκέτευε, βίβλῳ ζωῆς τους δούλους σου, καταγράψαι Θεοτόκε.

Σε ευφημεί και σε εγκωμιάζει όλος ο κόσμος αναφωνώντας σε, Χαίρε Αγνή εσύ είσαι το βιβλίο στο οποίο γράφτηκε με το δάκτυλο, ο Λόγος του Θεού Πατρός. Αυτόν ικέτευε Θεοτόκε, να καταγράψει στο βιβλίο της ζωής κι εμάς τους δούλους σου.

Ο εγκωμιασμός από όλο τον κόσμο είναι μεγάλος γιατί διά της αγνότητας της Παναγίας, γίνεται η ίδια το βιβλίο στο οποίο έχει γραφτεί με το δάχτυλο του Θεού Πατρός ο ίδιος ο Λόγος Του, δηλαδή ο Χριστός. Μας θυμίζει ο ι. υμνογράφος με την φράση «δακτύλῳ Θεοῦ», το ότι είχε γράψει ο Θεός με τον ίδιο τρόπο στις λίθινες πλάκες του Μωυσή το νόμο Του (Εξ. 31. 18). Αντιστοίχως γράφει, εννοώντας ως δάκτυλο τη θεία ενέργεια, το Λόγο Του, δηλαδή το Χριστό. Είναι ένας ποιητικός τρόπος να εκφραστεί το μυστήριο της Ενανθρώπησης, όπου η Παναγία γίνεται το ζωντανό Ευαγγέλιο, το ιερό «χειρόγραφο» της σωτηρίας του κόσμου. Και εφόσον τα όσα γράφει ο Θεός, έχουν αιώνια ισχύ, ο ι. υμνογράφος παρακαλεί την Παναγία να ικετεύσει να γράψει τους πιστούς στο βιβλίο της αιώνιας ζωής.    

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΠΗΛΑΙΟ ΚΆΨΙΑ

Καλλιτεχνία δεν κάνει μόνο ο άνθρωπος, κάνει και η φύση! Άθελά της, προφανώς, αλλά σίγουρα κάνει εντυπωσιακά πράγματα. Πιο εντυπωσιακά κι από τα ανθρώπινα έργα, πολλές φορές. Αρχές του Μάρτη 2025 βρέθηκα στο Σπήλαιο Κάψια κοντά στην Τρίπολη. Δεν θα αναλωθώ εδώ στο πόσο ωραίο ήταν, όσο στο ότι σου έδινε την εντύπωση ότι βρισκόσουν σε έναν άλλο κόσμο βγαλμένο από την φαντασία αν μη τι άλλο. Η αίσθηση του χρόνου σε τέτοια μέρη, εύκολα χάνεται, ειδικά αν δεν κοιτάς το ρολόι... Οι παρειδωλίες των σχημάτων που είχαν οι σταλαγμίτες και οι σταλακτίτες, έκαναν ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την επίσκεψη. Ένα μικρό δείγμα από τις φωτογραφίες που τράβηξα βάζω σ΄ αυτήν την ανάρτηση, για να δώσω μια σταγόνα μέθεξης αυτής της ομορφιάς.  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

100...

Όταν λέμε 100, τι εννοούμε; Εκτός από το περιπολικό της Αστυνομίας, στον Πειραιά αυτές τις μέρες εννοούμε τα 100 χρόνια του Ολυμπιακού. Σήμερα 10/3/2025 ο ιστορικός σύλλογος του Ολυμπιακού κλείνει τα πρώτα 100 χρόνια ζωής του. Κύπελα, διακρίσεις, τίτλοι κ.λ.π. εν αφθονία. Τι να πεις κανείς για την πιο αγαπημένη ομάδα στην Ελλάδα. Επεκτείνεται σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϋ, πόλο, στίβο κ.α. Δεν ξέρω αν έχει ομάδα και στο... τάβλι! Λόγῳ της ημέρας, βάζω το λήμμα περί του Ολυμπιακού από την παλιά εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα (2004-05) και δύο αφίσες, που βρίσκονται ακόμα κρεμασμένες στο σπίτι, μία από την ποδοσφαιρική ομάδα του 1973 και την μπασκετική ομάδα του 1997 η οποία κέρδισε την ευρωλίγκα. Ευχές για «χρόνια πολλά» στον Ολυμπιακό από το blog σήμερα, και ευχές για ακόμα περισσότερα κύπελα!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (09/03/2023) ΚΥΡΙΑΚΗ Α' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

εἶδεν ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. (Ιω. 1, 48)

Ο Ιησούς είδε το Ναθαναήλ να πλησιάζει και λέει γι’ αυτόν: «Να ένας γνήσιος Ισραηλίτης, χωρίς δόλο μέσα του»

Ο Ιησούς βλέποντας το Ναθαναήλ που τον πλησίαζε, δεν τον κολάκευσε λέγοντάς του ότι είναι γνήσιος Ισραηλίτης, δίχως δόλο. Δεν τον είπε βέβαια αναμάρτητο ή άγιο, μα τον επαίνεσε διότι οι γνήσιοι απόγονοι του Αβραάμ είναι οι Ισραηλίτες που δεν ήταν πονηροί και είχαν ταπεινό φρόνημα. Δυστυχώς δεν ήταν μόνο οι Φαρισαίοι που ο νους τους είχε καταλειφθεί από τον δόλο αλλά και πάρα πολλοί άλλοι. Ο Ιησούς εξέφρασε τη χαρά του επειδή είδε κάποιον που είχε τα προσόντα να γίνει μαθητής του. Τι μεγάλη (πνευματική) τιμή, θα μπορούσε να λάβει κάποιος ἐν ζωῇ από τον ίδιο τον Κύριο! Μας είπε τι προσόν ζητούσε από κάποιον για να τον ακολουθήσει. Όχι την έξωθεν καλή μαρτυρία, αλλά την έσωθεν. Ο Κύριος μπορούσε ως Θεός, να δει ενδότερα στο Ναθαναήλ και δεν χρειάστηκε τίποτα περισσότερο για να τον κάνει μαθητή του. 

Θα μπορούσαμε εμείς να είμαστε στη θέση του Ναθαναήλ; Δύσκολο έως αδύνατο διότι τον δόλο και την πονηριά τα έχουμε «ενσωματώσει» σχεδόν στο χαρακτήρα μας. Και αν δούμε κάποιον απονήρευτο που δεν κρατάει κακία, τον περιφρονούμε... Μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς απέναντι στον Κύριο για να δείξουμε μετάνοια; Καθόλου εύκολο στην πράξη. Κι όμως, ο Κύριος μας δίνει το κίνητρο και τον τρόπο να πολεμήσουμε το κακό εντός του νου μας και να αποβάλλουμε την κακή νοοτροπία που μας οδηγεί μακριά Του. Δεν επαίνεσε το Ναθαναήλ για να απαξιώσει όλους όσους είμαστε δολεροί. Αλλά μας τον έκανε πρότυπο προς μίμηση. Η νηστεία στην περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής που εισήλθαμε, είναι ένας τρόπος άσκησης. Δίχως σοβαρή προσπάθεια, ούτε καν θα πλησιάσουμε τον έπαινο που έλαβε ο Ναθαναήλ.    

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (Α' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της ζ' ωδής:

Ῥητορεύουσα, οὐ σθένει γλῶσσα Δέσποινα, ὑμνολογῆσαί σε· ὑπὲρ γὰρ τὰ Σεραφείμ, ὑψώθης κυήσασα, τὸν Βασιλέα Χριστόν, ὃν ἱκέτευε, πάσης νῦν βλάβης ῥύσασθαι, τοὺς πιστῶς σε προσκυνοῦντας.

Και η πιο ρητορική γλώσσα δεν μπορεί να σε υμνολογήσει Δέσποινα, διότι με το να γεννήσεις τον βασιλέα Χριστό, υψώθηκες πιο πάνω κι από τα Σεραφείμ. Αυτόν ικέτευε να σώσει τώρα από κάθε βλάβη αυτούς που με πίστη σε προσκυνούν.

Το μυστήριο της γεννήσεως του Χριστού είναι μεγάλο και ακατάληπτο. Υπερβαίνει την ανθρώπινη φύση γιατί προέρχεται από το Θεό. Γι' αυτό και ο ι. υμνογράφος ομολογεί πως καμία γλώσσα, όσο κι αν έχει μεγάλο πλούτο λέξεων (όπως η ελληνική), κανένα ρητορικό σχήμα, όσο και μεγάλη να είναι η ρητορική δεινότητα, δεν μπορούν να υμνολογήσουν την Παναγία. Μέσα της δεν δέχτηκε μόνο θεία ενέργεια, αλλά τον ίδιο τον άπειρο Θεό, που υπερβαίνει την φτωχή ανθρώπινη λογική. Έτσι, η Θεοτόκος υψώθηκε κατά χάριν πιο πάνω κι από το τάγμα των αγγέλων που ονομάζονται Σεραφείμ και πλαισιώνουν το θρόνο του Θεού. Εφόσον δεν μπορεί να της προσφέρει ο ι. υμνογράφος ύμνο αντάξιο του μεγαλείου της, με το φτωχό του λεξιλόγιο την παρακαλεί να ικετεύσει στον Χριστό να σώσει από κάθε κακό όσους την προσκυνούν από βάθους καρδίας και εκδηλώνουν την πίστη τους.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΑ ΜΗΛΑ, ΒΟΗΘΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ!

Τελικά με τα όσα γράφει το παρακάτω άρθρο (το οποίο αλίευσα από τον Καζαμία 2025 εκδ. Λιναρδάτος) για τα μήλα, τότε θα έπρεπε να τα πωλούν είτε σε φαρμακεία, είτε σε... καλλυντικάδικα! Όπως και να 'χει, είναι πεντανόστιμα και προσωπικώς τα καταναλώνω αβέρτα! Μιας και διανύουμε περίοδο νηστείας, αντί για τα παχυντικά και αρτήσιμα γλυκά, τα φρούτα είναι η καλύτερη και υγιεινότερη εναλλακτική. Πάντως, όσον αφορά τη δίαιτα, μην τα περιμένουμε όλα από τα μήλα, χρειάζεται διατροφή και γυμναστική.  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΗΣ ΕΥΑΣ Η ΛΥΤΡΩΣΙΣ»

Εισήλθαμε στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, όπου όποιος έχει τα κότσια νηστεύει κανονικά, και μετά από αυτήν έπεται η Μεγάλη Εβδομάδα. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου, είναι οι Χαιρετισμοί προς στην Θεοτόκο. Με βάση ένα στίχο από την Α' στάση, που λέει επί λέξει, Χαῖρε τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις, το παρακάτω αρθράκι από την Βεντέτα Νο 306 (18/3/1971) κάνει εκτενή λόγο στην Εύα, τη γυναίκα του Αδάμ που του έδωσε το μήλο, ψηλαφίζοντας τρόπῳ τινά την προσωπικότητά και τον ψυχισμό της. Μιας και κάτι τέτοιο δεν έχω ξαναδεί, συνήθως η Εύα πάει πακέτο με τον Αδάμ στα σχετικά άρθρα, δεν έχω παρά να το δημοσιεύσω για μπαίνουμε στο κλίμα των ημερών... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (2/03/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διαρύσσουσι καὶ κλέπτουσι· (Ματθ. 6, 19)

Μη μαζεύετε θησαυρούς πάνω στη γη, όπου τους αφανίζει ο σκόρος και η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και τους κλέβουν.

Ποιούς θησαυρούς μας προτρέπει ο Ιησούς να μην μαζεύουμε; Προφανώς μιλά για τον υλικό πλούτο, είτε είναι χρήματα, είτε είναι ακίνητα, είτε πολύτιμα μέταλλα και πέτρες, είτε οτιδήποτε κοστίζει και επενδύουμε σ' αυτό. Ήταν το ακροατήριό του, όλοι πλούσιοι και ευκατάστατοι ώστε να απευθύνεται κυριολεκτικώς σ' αυτούς; Προφανώς κάποιοι να ήταν, αλλά οι περισσότεροι ήταν φτωχοί χωρίς τη δυνατότητα να θησαυρίζουν. Θα μπορούσε ωστόσο να είναι μία σπόντα για τους Φαρισαίους, οι οποίοι πλούτιζαν από την τήρηση του νόμου. Απευθύνεται σε όλους, είτε φτωχοί είτε πλούσιοι, γιατί όλοι μας λαχταρούμε ν' αποκτήσουμε τον πλούτο. Βέβαια τότε, δεν υπήρχαν οι τράπεζες για να τον αποθηκεύουν και η αποθήκευση στο σπίτι έφερνε και κάποια φθορά. Όμως δεν αναφέρει τον σκόρο, τη σκουριά και τους κλέφτες ως φόβητρο για να μην θησαυρίζουν οι άνθρωποι, ούτε αντιπαρέβαλε την ακτημοσύνη ως το μοναδικό ιδανικό. Αλλά για να δείξει τη φθαρτότητα και την προσωρινότητα του. Είτε πλούσιοι, είτε φτωχοί, οι άνθρωποι βλέπουν ως τη μόνη λύση των προβλημάτων τους, ως τη μόνη πηγή ευτυχίας τους τον πλούτο. Τον υλικό πλούτο, που μπορεί να χαθεί αν κλαπεί ή αν δεν αξιοποιηθεί λελογισμένα. Αυτός ο πλούτος, αν δεν τον χάσουμε, διαρκεί όσο και η ζωή μας στη γη. Σύντομος και αυτός, όπως σύντομοι είμαστε εδώ κι εμείς. Γι' αυτόν τον εφήμερο όμως πλούτο, σκοτώνονται και αφανίζονται άνθρωποι και γι' αυτόν διαπράττουν το κακό! Ως ιδανικό, τα ολοένα και περισσότερα λεφτά, κονιορτοποιούν την ηθική, την ανθρωπιά, και οδηγούν στην κενοδοξία. Ανυψώνουν την ύλη, έναντι της ψυχής, που παραμένει όμως μετά το σωματικό θάνατο... Το κακό δεν βρίσκεται τόσο στα όσα απέκτησες διά κόπου ή κληρονόμησες αλλά όσο στο να θες περισσότερα., και ακόμη περισσότερα... Δηλαδή σε μια εμμονική προσκόλληση στην ύλη! (Στον παρακάτω στίχο (20) ο Κύριος μας λέει τους πραγματικούς θησαυρούς που πρέπει να μαζεύουμε, εκ διαμέτρου αντίθετοι από τον υλικό πλούτο.) Το ιδανικό στην ἐν Χριστῷ ζωή δεν είναι η συσσώρευση του υλικού πλούτου που οδηγεί στην εγωπαθή φιλαργυρία (και μετά στην αλαζονεία) αλλά να ικανοποιούμαστε στα όσα έχουμε ώστε να εστιάζουμε στην απόκτηση πνευματικού πλούτου που οδηγεί στην καλυτέρευση.     

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ...

Δεν είναι μόνο η, περίεργη έως ύποπτη, υπόθεση του δυστυχήματος των Τεμπών που θέτει σε αμφισβήτηση το πολιτικό μας σύστημα. Και άλλοτε είδαμε σκάνδαλα, καραμπινάτες κομπίνες, μεγάλη ανεπάρκεια και ανικανότητα, αλλά κάθε φορά ο λαός ξεχνά και κοιτάζει να ψηφίζει όποιο κόμμα συμβάλλει στο βόλεμα! Και καλά κάνει, γιατί η ελληνική κοινωνία αποτελείται στην πλειονότητά της από παρτάκηδες και βολεψάκηδες άνευ ηθικής όσον αφορά την 'κονόμα και όχι μόνο. Ποιοί φωνάζουν για τα Τέμπη, από τηλεοράσεως; Αυτοί που πριν (αλλά και μετά) έγλυφαν και θα γλύφουν εμμέσως πλην σαφώς τα κόμματα που συνάδουν με τα συμφέροντα του εκάστοτε καναλάρχη! Χθες «πούλαγε» η κανονικότητα, τώρα «πουλάει» η διαμαρτυρία, αύριο κάτι άλλο. 

Με αφορμή όλων αυτών που προωθούν το οτιδήποτε στο γυαλί, οι οποίοι τρώνε καλά, θυμήθηκα το παρακάτω άρθρο από το  ΒΗΜΑ (1/9/2013) το οποίο αναφέρεται στη λεγόμενη γλώσσα του σώματος και πως την αντιμετωπίζει η επιστήμη, τότε τουλάχιστον. Έχει ενδιαφέρον, διότι οι επικοινωνιολόγοι που «μανατζάρουν» (ακαδημαϊστί, συμβουλεύουν και κατευθύνουν) πολιτικούς και τηλεπερσόνες, την χρησιμοποιούν αβέρτα! Βλέπεις, όχι μόνο ξεχνάμε ευκόλως, αλλά και ευκόλως παρασυρόμεθα...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ»

Η περίοδος της αποκριάς συνεχίζει και μέχρι να τελειώσει, όλο και κάποιοι και κάποιες ενδέχεται να το ρίξουν έξω, για να ξεσκάσουν. Υπάρχουν και οι φραγκάτοι που το ρίχνουν έξω καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη ανάρτηση. Εδώ έχουμε ένα αρθράκι από την Βεντέτα Νο 196 (6/2/1969) που αναφέρεται στο αποκριάτικο μακιγιάζ. Οπότε αναφέρεται κυρίως στις κυρίες (και σε... τολμηρούς «κυρίους», γιατί όχι;) και στο βάψιμό τους. Όχι το μασκαραδίστικο βάψιμο, αλλά το κανονικό! Που αν δεν το κάνουν, δεν υπάρχει πρόβλημα, παρά μόνο στην φαντασία τους. Όπως και να 'χει, το άρθρο μπορεί να δίνει το στυλ του 1969, ωστόσο σήμερα είναι μια εναλλακτική ρετρό πρόταση. Εκτός κι αν δεν βαφτούν...!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (23/02/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; (Ματθ. 25, 44)

Τότε θα του απαντήσουν κι αυτοί: «Κύριε, πότε σε είδαμε πεινασμένο ή διψασμένο ή ξένο ή γυμνό ή άρρωστο ή φυλακισμένο και δε σε υπηρετήσαμε;»

Αφού εξήγησε ο Κύριος στους αμαρτωλούς το λόγο για τον οποίο θα πάνε στην κόλαση (στχ. 42-43), εκείνοι του προβάλουν με ερώτηση τη δικαιολογία ότι ποτέ δεν είδαν τον Χριστό πεινασμένο, διψασμένο, ξένο, γυμνό, ασθενή, ή φυλακισμένο για να τον συνδράμουν. Πράγματι, δεν τον είδαν και δεν θα μπορούσαν να τον δουν, διότι ο Χριστός ο ίδιος δεν θα βρίσκονταν σε αυτή τη θέση. Οπότε αν τον έβλεπαν, θα τον υπηρετούσαν; Κάποιοι από φόβο ίσως σε ένα βαθμό, οι περισσότεροι θα έβρισκαν κάποια άλλη δικαιολογία για να μην το πράξουν! Σιγά μην είναι ο Χριστός, θα έλεγαν φερ' ειπείν. Εδώ λοιπόν η άγνοια την οποία επικαλούνται, είναι μια κουτοπόνηρη δικαιολογία. Μπορούσαν όμως να δουν στο πρόσωπο του αναξιοπαθούντα το πρόσωπο του Ιησού; Γνώριζαν ότι μπορούσαν να το δουν; Ασφαλώς! Ειδάλλως στην ώρα της κρίσεως θα έλεγαν ότι δεν ήξεραν, ότι δεν είχαν διδαχθεί το ευαγγέλιο, ότι είχαν γαλουχηθεί σε μη χριστιανικά περιβάλλοντα. Οπότε ο Κύριος απευθύνεται κυρίως σ' αυτούς που ενώ γνώριζαν, έψαχναν προφάσεις ἐν ἀμαρτίαις. «Αφού δεν είδαμε εσένα προσωπικά Χριστέ, τότε... γιατί να φταίμε;» του λένε. Τους είναι πολύ δύσκολο να ζητήσουν συγγνώμη, έστω και εκείνη την ώρα! Κι ας μη γίνει αποδεκτή... Τους συμφέρει να ερμηνεύουν κατά πως τους βολεύει το ευαγγέλιο, ή να το ακολουθούν επιφανειακά. Το ότι ο Χριστός εκπροσωπείται στον πάσχοντα και τον κατατρεγμένο, δεν θέλουν καν να το ξέρουν. Βοηθούν μόνο κατά περίπτωση και εάν έχουν υλικό όφελος. Είναι τόσο σκοτισμένος ο νους τους, που ακόμα και ενώπιον του Κυρίου συμπεριφέρονται με αναίδεια. Ουσιαστικώς με τη δικαιολογία που επικαλούνται, επιβεβαιώνουν ότι δικαίως τους απομακρύνει από κοντά του ο Χριστός.         

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΣΕ»

Όταν ο χειμώνας έχει μπει για τα καλά, προφανώς ο νους τρέχει προς το καλοκαίρι και η φαντασία χορεύει σε ρυθμούς αλλόκοτους. Η καθημερινότητα είναι τόσο βαρετή ενίοτε, που ο καιρός την κάνει ανυπόφορη. Βέβαια, όλα είναι ένα συνήθειο αλλά όπως και να το κάνουμε, όλοι θα θέλαμε κάποιο θάμα να συμβεί ξαφνικά και να αλλάξουν όλα, προς το καλύτερο. Σιγά μην συμβεί! Η τύχη δυστυχώς είναι απούσα όταν την θέλεις, και καλή υπομονή μέχρι να περάσει ο καιρός. Η ποίηση βοηθάει να ξεφεύγει στιγμιαία το μυαλό, και χαζεύοντας το ημερολόγιο έπεσε το μάτι μου στο ποίημα «Κοιτώντας σε» του Γιώργου Δελιόπουλου. Μια ματιά σε μία ονειροφαντασία, που θυμίζει λίγο την άνοιξη...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ»

Κρύο και Φλεβάρης είναι ένα πολύ δυνατό... χειμωνιάτικο ζευγάρι, το οποίο φέρνει προβλήματα. Αμ, τι θα 'φερνε, τίποτα καλό; Και δεν εννοώ τα έξοδα για την θέρμανση, αλλά για τα θέματα της γυναικείας ομορφιάς! Σε όσες η ψωνάρα της επιφανειακής ομορφιάς έχει βαθιές ρίζες, για κάποια θέματα υπάρχουν λύσεις! Όχι δεν θα υπήρχανε... Από την Βεντέτα Νο 197 (13/2/1969) δίνονται λύσεις για προβλήματα κόκκινης μύτης και τραχιών γονάτων. Και τι λύσεις! Ίσως να πιάνουν και σήμερα, από το να σπαταλούν οι ενδιαφερόμενες λεφτά για τρέχα γύρευε αλοιφές... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (16/02/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ (ΙΖ' ΛΟΥΚΑ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. (Λουκ. 15, 12)

Kι ο μικρότερος είπε στον πατέρα του «Πατέρα, δώσε μου το μερίδιο που μου αναλογεί από την περιουσία». Kι εκείνος τους μοίρασε την περιουσία.

Ο μικρότερος γιος, πιο άμυαλος και ανώριμος λόγῳ του νεαρού της ηλικίας του, απαίτησε το μερίδιο της περιουσίας. Ούτε παρακάλεσε, ούτε ανέπτυξε κάποια δικαιολογία για αυτή του την κίνηση. Δώσε μου το, εδώ και τώρα. Αποφασισμένος για το τι ήθελε να κάνει περαιτέρω και αυθάδης. Σύμφωνα με το Δευτ. 21, 17 δικαιούτο να πάρει το 1/3 της περιουσίας (το μισό απ' όσο θα έπαιρνε ο πρωτότοκος) λογικά αφού θα πέθαινε ο πατέρας του. Ετούτος όμως, αξίωνε το μερίδιό του να το πάρει από τα πριν. Κι αν ο πατέρας του δεν του το έδινε, τι θα έκανε; Καυγάδες και τσακωμούς; Θα παρίστανε τον αδικημένο και θα κράταγε μούτρα; Ή θα έφευγε χωρίς λεφτά; Προφανώς ή δεν του είχε περάσει από το μυαλό μια αρνητική αντίδραση από τον πατέρα του ή επιδεικνύοντας την αποφασιστικότητά του, θα του γινόταν το χατίρι. Ο τρόπος του πάντως, δεν έδειχνε άνθρωπο που να παίρνει από λόγια. Μπροστά σε αυτήν την επίδειξη εγωισμού, ο πατέρας του αντέδρασε κάπως περίεργα! Αντί να προσπαθήσει να τον αποτρέψει, αντί να του υποδείξει την ανοησία του, αντί να τον συνετίσει λέγοντάς του το τι θα επακολουθούσε, αντί έστω να του αρνηθεί έστω προσωρινά, του έδωσε ότι του αναλογούσε! Γιατί το έκανε τόσο απλά; Τι σόι πατέρας ήταν που θα άφηνε το γιο του να καταστραφεί, θα λέγαμε σήμερα με μεγάλη ευκολία. Ο πατέρας του άμυαλου νέου, κατάλαβε πως ο γιος του δεν ήταν σε θέση να ακούσει παραινέσεις και νουθεσίες. Κι αν κρατούσε μια πιο σθεναρή στάση, ο μικρός θα το τραβούσε στα άκρα, εγωισμού ένεκεν. Εξάλλου, δεν κρατούσε με το ζόρι κανέναν κοντά του. Του έδωσε, τρόπῳ τινά, την ελευθερία και τα λεφτά του μικρού, και τον άφησε να φάει τα μούτρα του στον κόσμο των αμαρτωλών απολαύσεων. Δυστυχώς, κανείς δεν ωριμάζει μόνο με συμβουλές. Χρειάζεται και η πείρα. Τουλάχιστον με τις σωστές παραινέσεις η πείρα γίνεται λιγότερο επώδυνη... Εν προκειμένῳ, άφησε πρόωρα τον άμυαλο γιο του, να πετάξει πριν αποκτήσει δυνατές φτερούγες. Δεν μας λέει το κείμενο για το πως ένιωσε ο πατέρας εκείνη τη στιγμή. Αν αντιπαραβάλουμε τη μεγάλη του χαρά για την επιστροφή του ασώτου, τότε θα ένιωσε μεγάλη λύπη. Κάτι που ουδόλως ένοιαξε τον μικρό. Ούτε καν θα το παρατήρησε, τυφλωμένος όπως ήταν από τον εγωισμό. Δύσκολο πράγμα να δίνεις κάτι σε κάποιον που δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει, αλλά το ζητά επίμονα...    

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΜΟΥ ΕΦΥΓΕ ΤΟ ΚΑΦΑΣΙ»

Δεν βάζω τυχαία την προέλευση της γνωστής φράσης «Μου έφυγε το καφάσι». Με τα τόσα που συμβαίνουν, είναι να μην τη λες; Από τη μια οι σεισμοί στην περιοχή της Σαντορίνης, από την άλλη όλο αυτό το σίριαλ με την υπόθεση του δυστυχήματος στα Τέμπη. Από τη μια οι σεισμολόγοι, σεισμογράφοι, κίνδυνος για τσουνάμι, από την άλλη ανακριτές, βίντεο, παράνομα φορτία κάνουν πάρτι κάθε μέρα στα δελτία ειδήσεων. Μέχρι να ηρεμήσει ο εγκέλαδος και να βρεθεί καμιά άκρη στο μπάχαλο με τα τρένα, όχι μόνο το καφάσι μου έχει φύγει, αλλά γενικώς έπαψα να βλέπω στην τηλεόραση ειδήσεις. Δεν ξέρω αν θα γίνει κανένας μεγάλος σεισμός, ας ελπίσουμε όχι, ούτε ξέρω το κατά πόσο θα αποδοθεί δικαιοσύνη, αυτό που ξέρω είναι ότι γινόμαστε θεατές σε ταινία θρίλερ, χωρίς να προβλέπουμε ακόμα το φινάλε. Αν θα υπάρξει φινάλε... Η προέλευση προέρχεται από το βιβλίο της Αλεξίας Κιουρτσίδου «Γιατί το λέμε έτσι» (2010, Ελλ. Πρωτοβουλία).

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΟ

Όταν κάνει κρύο, ένα γλυκό είναι ότι πρέπει! Κι από συνταγές για γλυκά, το διαδίκτυο είναι γεμάτο. Κυρίως από νεωτερίστικες εμπνεύσεις και δημιουργίες.  Ασφαλώς και το γαλακτομπούρεκο δεν είναι κάποιο γκουρμέ γλυκό στην εποχή μας. Ωστόσο παραμένει πολύ νόστιμο! Η παρακάτω συνταγή από το Ρομάντσο Νο 885 (16/2/1960) μπορεί να είναι πάρα πολύ παλιά, εντούτοις εμένα μου αρέσει διότι δεν έχει λεμόνι, που προτιμούν να βάζουν πολλοί, αλλά πορτοκάλι. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (9/02/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ & ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ (ΑΡΧΗ ΤΡΙΩΔΙΟΥ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

...ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων (Λουκ. 18, 11)

Θεέ μου, σ’ ευχαριστώ που εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους

Ελάχιστες φορές έχει ακούσει ο Θεός κάποιον να τον ευχαριστεί, στην Καινή Διαθήκη τουλάχιστον. Σε πόσους έκανε θαύματα ο Κύριος, και πόσοι τον ευχαρίστησαν μετά... Εδώ, το «ευχαριστώ» του το λέει ο Φαρισαίος. Για ποιόν λόγο όμως; Τι έλαβε για να τον ευχαριστεί; Ούτε άρρωστος ήταν και θεραπεύτηκε, ούτε πεινασμένος ήταν και χόρτασε, ούτε δαιμονισμένος ήταν για να τον αφήσουν τα δαιμόνια,  ούτε νεκρός ήταν για να αναστηθεί, ούτε ζητούσε άφεση αμαρτιών, ούτε ζήτησε έστω την προστασία Του. Τον ευχαριστεί, γιατί δεν ανήκει στην κατώτερη «φυλή» των περισσότερων ανθρώπων που είναι αμαρτωλοί! Τον ευχαριστεί, γιατί θεωρεί εαυτόν ανώτερο και ως ανώτερος, ντρέπεται να ομολογήσει δημοσίως ότι αυτό είναι αποκλειστικώς δικό του κατόρθωμα, και παρουσιάζει ότι τάχα αυτή η ανωτερότητα είναι δοσμένη από τον Θεό! Για να μη λένε όσοι τον ακούνε, ότι καβάλησε το καλάμι! Οπότε να έχει συνδέσει και το Θεό στην υπεροψία του. Μια ευχαριστιακή αναφορά λοιπόν, για τα μάτια των θεοσεβούμενων ανθρώπων, άνευ αντικρίσματος. 

«Σ' ευχαριστώ Θεέ μου που δεν είμαι σαν και δαύτους»! Τι τον ενδιαφέρει; Να γίνει καλός άνθρωπος; Να πράττει την αρετή; Να χαίρεται βοηθώντας ανιδιοτελώς; Όχι βέβαια. Του αρκεί να ξεχωρίζει από τους άλλους! Αν οι άλλοι ήταν φερ' ειπείν άγιοι, τότε αυτός θα ζητούσε από το Θεό να τον αγιοποιήσει και θα έφριττε βλέποντας τους άλλους να προκόβουν πνευματικώς (και υλικώς) ενώ αυτός θα υπολείπονταν από αυτούς. Γι' αυτόν η σύγκριση με τους πλησίον του έγινε αυτοσκοπός, και μόνον με την υπεροχή του θα γινόταν θεάρεστος. Προφανώς είχε μελετήσει πλημμελώς τις γραφές και δεν είχε ιδέα τι ήθελε ο Θεός! Η έμφαση στο να μην μοιάσει με τους «κατώτερους» του, δεν τον άφηνε να αντιληφθεί αφενός ότι αυτός δεν ήταν ανώτερος κανενός και αφετέρου ότι δεν ήταν αναμάρτητος! Όταν η προσευχή ξεκινά με ευχαριστίες για τα δικά μας επιτεύγματα, τότε δεν είναι προσευχή αλλά έπαινοι καλπάζουσας έπαρσης. Ο Θεός δεν θέλει να ακούσει τα επιτεύγματά μας (ή αυτά που νομίζουμε ότι πετύχαμε) αλλά αυτά στα οποία υστερούμε και του ζητάμε να μας βοηθήσει. Ακούει όταν του ζητάμε και για άλλους που αντιμετωπίζουν δυσχέρειες και δέχεται ευχαριστίες όταν λαμβάνουμε ευεργετήματα. Αντιθέτως, στην αυτοεγκωμίαση, λαμβάνει το μήνυμα ότι πόρρω απέχουμε από Εκείνον, οπότε τέτοια «προσευχή» είναι ανώφελη...             

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ»

Έχει νόημα η ζωή; Αν δεν έχει, τότε η ζωή εκπίπτει σε μια επιβίωση με ένστικτα. Όπως τα ζώα δηλαδή. Αν έχει, ποιο να είναι αυτό άραγε; Κατά το κοσμικό φρόνημα, είναι η καριέρα και τα λεφτά. Για τους πιο... ρομαντικούς, το νόημα βρίσκεται κάπου αλλού: στο συναίσθημα και την ψυχική υγεία. Το παρακάτω απόσπασμα το αλίευσα από τον Καζαμία (εκδόσεις Υδρόγειος, 2022) και λέει αυτό ακριβώς. Δεν ξέρω αν όντως αληθεύει, ότι είναι του Τζον Λένον, αλλά όταν μας ρωτούσαν στην παιδική ηλικία το τι θέλαμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε, εννοούσαν τι επάγγελμα θα ακολουθήσουμε. Δηλαδή, τι επαγγελματική καριέρα θα κάναμε. Η αυτοπραγμάτωση στο χρήμα. Λες και μόνο η (εύπορη) επιβίωση μας εξασφαλίζει τα πάντα! Και για την ψυχή όμως; Μόνο υποβάθμιση! Αν έχει λεφτά είναι χαρούμενη, αν όχι δυστυχισμένη. Και όσοι που έχουν λεφτά, και παθαίνουν κατάθλιψη; Αυτό πως εξηγείται; Προφανώς τα λεφτά δεν αρκούν για να την θεραπεύσουν. Τι θες λοιπόν να γίνεις όταν μεγαλώσεις; Ευτυχισμένος, λέει ο Λένον. Επειδή αυτό δεν μεταφράζεται σε λεφτά, τότε δυσκολεύει την κοσμική νοοτροπία να καταλάβει αυτήν την απάντηση. Το χάσμα της ύλης και του πνεύματος θα παραμένει αγεφύρωτο...   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΛΕΞΕΙΣ ΜΑΓΙΚΕΣ»

Οι μαγικές λέξεις του τίτλου του παρακάτω άρθρου από την Βεντέτα Νο 300 (4/2/1971), δεν έχουν σχέση με κανένα άμπρα κατάμπρα ή σουσάμι άνοιξε που βρίσκουμε στα παραμύθια. Αλλά με τις εκπτώσεις! Όχι των ηθών, αλλά των τιμών. Και εν γένει το αρθράκι ασχολείται με την αγοραστική νοοτροπία της νοικοκυράς που δύσκολα συγκρατιέται από τις σπατάλες... Πολύ επίκαιρο, παρά τον μισό αιώνα που έχει στην πλάτη! Δυστυχώς οι γυναίκες δεν εξελίσσονται και παραμένουν οι ίδιες όσον αφορά τη σχέση τους με το χρήμα! Κι όπως εύστοχα λέει το αρθράκι, «όταν η κυρία βρεθεί στα καταστήματα παθαίνει ένα αμόκ αγοράς»!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (2/02/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπε πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ· ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. (Λουκ. 2, 34)

Ο Συμεών τους ευλόγησε και είπε στη Μαριάμ, τη μητέρα του Ιησού: «Αυτός θα γίνει αιτία να καταστραφούν ή να σωθούν πολλοί Ισραηλίτες και θα είναι σημείο αντιλεγόμενο»

Μετά τους επαίνους (στχ. 30-32) ο Συμεών λέει στην Παναγία μία όχι ευοίωνη προφητεία, για να μετριαστεί ο χαρμόσυνος θαυμασμός. Για πρώτη φορά, γίνεται λόγος για το έργο του παιδίου ως Μεσσία. Θα γίνει η αιτία για την καταστροφή ή την σωτηρία των Ισραηλιτών. Πως θα γίνει αιτία για σωτηρία και καταστροφή; Αν θέλει ή θα σώσει ή θα καταστρέψει, θα σκεφτόταν κανείς εύκολα. Αυτό που θα προσφέρει ο Ιησούς, είναι η δυνατότητα για σωτηρία. Αυτοβούλως όσοι Τον ακολουθήσουν θα σωθούν. Υποχρεωτικώς δεν θα σωθεί κανείς. Όσοι του στρέψουν την πλάτη, με δική τους επιθυμία, δεν θα σωθούν. Ο Ιησούς θα προσφέρει ουσιαστικά το σκάφος διαφυγής από το ναυάγιο στη θάλασσα της αμαρτίας, και όποιος θελήσει θα επιβιβαστεί. Και μάλιστα ένα σκάφος που θα τους χωράει όλους! Δεν θα καταστρέψει κανέναν, αλλά θα υπάρξουν αυτοί που θα τον αποστραφούν και όχι μόνο δεν θα καταλάβουν ότι μπορεί να τους σώσει, αλλά είτε θα αδιαφορήσουν γι' Αυτόν, είτε θα τον δουν ως εχθρό τους! Όσοι έχουν ανοιχτούς τους οφθαλμούς της ψυχής τους, όσων η συνείδηση τους ελέγχει για την αμαρτωλή ζωή τους, θα βρουν στον Ιησού την ψυχική ανακούφιση και θα νιώσουν την πεποίθηση ότι κοντά Του θα ξαναβρούν τον καλό εαυτό τους που έκρυψε μέσα τους η αμαρτία. Να θυμηθούμε την μετανοούσα πόρνη που άλειψε το μύρο στα πόδια του Ιησού, το μετανοούντα ληστή πάνω στο σταυρό, το δαιμονισμένο στην χώρα των Γεργεσηνών, τον τελώνη Ζακχαίο κ.α. Εντούτοις, θα βρεθούν κι αυτοί που θα επιλέξουν ανάμεσα στον Κύριο και την απώλεια, την καταστροφή! Γι' αυτούς ο Κύριος δεν θα είναι ο σωτήρας, αλλά είτε κάποιος που θέλει να τους ελέγξει για τις αμαρτίες τους, είτε κάποιος που θέλει να τους πλανήσει και να αφήσουν την τρυφηλή και άσωτη ζωή τους. Αντιλεγόμενος ο Ιησούς γι' αυτούς, θα εκφράσουν την όποια άποψη τους, με βάση τον εγωισμό τους! Οι Φαρισαίοι, που έβλεπαν θαύματα, έλεγαν ότι έχει δαιμονικές δυνάμεις. Οι γεργεσηνοί τον έδιωξαν επειδή φοβήθηκαν ότι θα τους ελέγξει για τις αμαρτίες τους, οι εννιά λεπροί που θεραπεύθηκαν τον αγνόησαν και δεν του είπαν ούτε ένα ευχαριστώ, ο Ιούδας που ήταν παρών σε τόσα θαύματα ούτε που κατάλαβε με ποιόν συναναστρέφονταν και τον πρόδωσε! Οι δε αιρετικοί, νοθεύουν τη διδασκαλία της Εκκλησίας για να έχουν έναν Χριστό όπως τους βολεύει! Η προφητεία του Συμεών επαληθεύτηκε, δείχνοντας ότι ο άνθρωπος δυστυχώς, είναι τόσο πωρωμένος με την αμαρτία που δεν μπορεί να δει καν στο που πρέπει να στραφεί, φοβούμενος ακόμα και στο να πλησιάσει τη σανίδα σωτηρίας που του προσφέρεται. Και το χειρότερο είναι ότι δεν βλέπει ότι οδεύει στην καταστροφή...   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Ο ΛΗΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ!

Αποχαιρετάμε τον Ιανουάριο, έναν όχι ιδιαίτερα κρύο μήνα, με πολύ οργή λόγῳ των πορισμάτων για το δυστύχημα στα Τέμπη και το πανελλαδικό συλλαλητήριο, καθώς και για τους ασυνείδητους γονείς στην Κρήτη που κακοποιούσαν το μωρό τους... Δεν θα κάνω περισσότερη αναφορά, διότι αυτά τα θέματα δίνουν και παίρνουν στα σάιτ κοινωνικής δικτύωσης με τον καθένα να λέει το μακρύ του και το κοντό του. Όμως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν έχει κάτι το θετικό... Αργούν οι αργίες, και ο Φλεβάρης έρχεται, ας ελπίσουμε χωρίς νέους πονοκεφάλους. Το παρακάτω ανέκδοτο το αλίευσα από τον Καζαμία (εκδόσεις Λιναρδάτου, 2025), και το βάζω επειδή είναι... διδακτικό! Να λες πάντα την αλήθεια, ειδικώς άμα σε συμφέρει! Κάτι που το κάνουν και οι πολιτικοί μας. Όταν τους συμφέρει...   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΠΟΔΟΛΟΥΤΡΟ»

Τι πρέπει να κάνει κάθε βράδυ η κάθε νοικοκυρά, αλλά και κάθε πάσα εις θα προσέθετα, εκτός από το να πλένει τα δοντάκια της; Ποδόλουτρο! Και μάλιστα, όχι μόνο στην περίπτωση που έχει κουρασμένα ή πρησμένα πόδια όπως μας λέει το παρακάτω αρθράκι από την Βεντέτα Νο 194 (23/1/1969). Διότι τα πόδια, όπως και να το κάνουμε, αναδύουν μια όχι και τόσο... ευχάριστη οσμή! Βλέπεις, τα χρησιμοποιούμε κάθε τρεις και λίγο για να μετακινούμεθα. Όποτε, για να μην μεταφέρουν τη δυσοσμία στις κουβέρτες, το ποδόλουτρο επιβάλλεται! Και βέβαια είναι και θέμα της γενικότερης υγιεινής του σώματος. Αγγαρεία μεν, αναγκαία δε.   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (26/01/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὁ Ἰησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. (Λουκ. 19, 5)

Όταν έφτασε ο Ιησούς στο σημείο εκείνο, κοίταξε προς τα πάνω, τον είδε και του είπε: «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου».

Διαβαίνοντας την Ιεριχώ, ο Ιησούς, περιτριγυρισμένος από πλήθος κόσμου, έφτασε κάτω από τη συκομουριά που είχε ανέβει ο Ζακχαίος, ο αρχιτελώνης. Σήκωσε το κεφάλι και βλέποντάς τον, του είπε να βιαστεί να κατέβει. Χωρίς να του πουν το ποιός είναι και πως ονομάζεται, ο Ιησούς γνώριζε, ως Θεός, πολύ καλά. Και το κυριότερο, γνώριζε και τον πραγματικό λόγο για τον οποίο είχε σκαρφαλώσει στη συκομουριά. Όχι από απλή περιέργεια. Κάπου μέσα του ο Ζακχαίος είχε ακόμη λίγη συνείδηση που τον ήλεγχε για τα αμαρτήματά του και το πάθος της φιλαργυρίας δεν του είχε στραγγαλίσει εντελώς την ψυχή του. Ήλπιζε σε μια συγχώρεση για να ανακουφιστεί από τις αδικίες που είχε διαπράξει. Βλέποντας την καρδιά του ο Κύριος, δεν έχασε την ευκαιρία. Με το να τον αποκαλέσει ονομαστικά, έδειξε ότι δεν ήταν κάποιος τυχαίος. «Σπεύσε» , όχι για να προβεί σε ετοιμασίες μιας και θα έμενε στο σπίτι του, αλλά γιατί η σωτηρία δεν επιδέχεται αναβολές. Και η διαμονή στο σπίτι του αρχιτελώνη δεν είναι μόνο για να ολοκληρωθεί η μετάνοια και μεταστροφή του Ζακχαίου μεμονωμένα, αλλά και των οικείων του αφενός. Αφετέρου, ο οίκος της αμαρτίας θα γίνει, από τον Ιησού, οίκος αγιότητας. Οίκος παραδείγματος για τους συμπολίτες του. Στο όνομα του Ζακχαίου, ο Κύριος λέει και το δικό μας όνομα, όταν μελετάμε το ευαγγέλιό του, όχι από απλή περιέργεια ή ακαδημαϊκή γνώση, αλλά από διάθεση ενίσχυσης της πνευματικής προσπάθειας να ορθοποδήσουμε από τα αμαρτωλά παραστρατήματα. Και ζητά κι από μας να σπεύσουμε, να ετοιμάσουμε το δικό σπίτι (τον εαυτό μας) να τον υποδεχτεί.     

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΗΝ ΚΑΙΤΗ ΓΚΡΕΫ

Προχθές (19/1/2025) έφυγε η γνωστή τραγουδίστρια Καίτη Γκρέυ (Αγγελική Καλαϊτζή) πλήρης ημερών, σε ηλικία 100. Τι να πούμε τώρα για αυτήν την τραγουδίστρια, με πολλές επιτυχίες των κορυφαίων συνθετών του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού και άλλες τόσες συνεργασίες με γνωστούς καλλιτέχνες. Οι ερμηνείες της θα παραμένουν αξέχαστες. Λόγῳ φόρτου εργασίας, βάζω κατ' επιλογήν λίγα απόκομμα από τα παλιά περιοδικά μου, ως ένα αντίο στη σπουδαία αυτή τραγουδίστρια.

1. Βεντέτα Νο 137 (21/12/1967)

2. Βεντέτα Νο 147 (29/2/1968)

3. Βεντέτα Νο 151 (28/3/1968)

4. Βεντέτα Νο 168 (25/7/1968)

5. Βεντέτα Νο 202 (20/3/1969)

6. Βεντέτα Νο 205 (10/4/1969)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...