Ζέστη, καύσωνας, διακοπές κλπ, κλπ, είναι τα συστατικά του καλοκαιριού. Τουλάχιστον αυτά σκεφτόμαστε. Και τι πιο απλό, να τρέχει το μυαλό στη θάλασσα. Μπορεί ο Έλληνας χωρίς τη θάλασσα; Ένα μεγάλο μέρος του εαυτού του είναι. Το πόσο καλοκαιρινό είναι το γνωστό ποίημα του Οδ. Ελύτη «το δελφινοκόριτσο» δεν χρειάζεται να το πούμε. Η γέννηση από το υγρό στοιχείο, η ακατάκτητη ομορφιά, η ζωή, συμβολίζονται στο συνδυασμό μεταξύ δελφινιού και κοριτσιού. Στην όλη σουρεαλιστική ατμόσφαιρα, το μυαλό ταξιδεύει στις ομορφιές του Αιγαίου και κοιτάει μελαγχολικά το ημερολόγιο μετρώντας τις μέρες μέχρι την άδεια. Μέχρι να έρθει, έχουμε γυρίσει όχι μόνο πέντε φορές τους ουρανούς, αλλά αμέτρητες! Τουλάχιστον ξεχάσαμε τον χειμώνα...
