Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης
τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ
δίκτυον. (Λουκ. 5, 5)
Και αποκρίθηκε ο Σίμωνας και είπε: «Επιστάτη, όλη τη
νύχτα κοπιάσαμε και δεν πιάσαμε τίποτα. Αλλά για το λόγο σου θα ρίξω τα
δίχτυα».
Απευθυνόμενος ο Σίμωνας (ο μετέπειτα αποκληθείς Πέτρος) στον Ιησού, να πάνε στα βαθιά και να ξαναπροσπαθήσουν να ψαρέψουν μιας και δεν είχαν πιάσει ψάρια, δεν του είπε το αυτονόητο για τους περισσότερους. Δεν του αρνήθηκε λόγῳ κούρασης να επαναλάβουν την προσπάθεια. Ούτε προέβαλε την αλιευτική του εμπειρία για να δείξει ότι η προτροπή του Κυρίου ήταν εσφαλμένη. Εντούτοις, παρά την ολονύχτια κόπωση, αισθάνθηκε τη δύναμη του λόγου του Ιησού. Ένιωσε τη σιγουριά και τη βεβαιότητα για το αποτέλεσμα. Και με την προθυμία του φανέρωσε την πίστη του, η οποία ανταμείφτηκε. Αυτό το παράδειγμα περιμένει ο Κύριος να ακολουθήσουμε. Να μην απογοητευόμαστε αν οι προσπάθειές μας (στην πραγματοποίηση του καλού) δεν αποδώσουν καρπούς, ούτε να διαμαρτυρόμαστε και να νευριάζουμε. Να παίρνουμε δύναμη από την πίστη μας στον Χριστό και να συνεχίζουμε. Η ανταμοιβή μας στον αγώνα για πνευματική προκοπή, θα μας δοθεί στην ουράνια και αιώνια ζωή.
