Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. (Ματθ. 4, 20)
Κι αυτοί αμέσως άφησαν τα δίχτυα και τον ακολούθησαν.
Ο Ανδρέας με τον Σίμωνα (μετέπειτα μετονομασθείς Πέτρος) με το που τους είπε ο Ιησούς ότι θα τους κάνει αλιείς ανθρώπων (στχ. 19) αμέσως παράτησαν τα δίχτυα και τον ακολούθησαν. Τόσο εύκολα και αναντίρρητα λες και ήταν από καιρό έτοιμοι για αυτό το κάλεσμα! Τι ήταν γι' αυτούς η δουλειά τους και τα εργαλεία τους; Τίποτα! Μα από αυτή τη δουλειά βιοπορίζονταν για χρόνια, αυτήν ήξεραν να κάνουν. Σε μια στιγμή όμως, με μια κουβέντα του Ιησού, αμφότεροι άλλαξαν πορεία στη ζωή τους! Θα έλεγε κάποιος δύσπιστος ότι λειτούργησαν σαν να τους έκανε μάγια ο Κύριος. Ούτε μάγια τους έκανε, ούτε τους υπνώτισε, ούτε κάποια θαυματουργική ενέργεια έκανε για να παρακάμψει το αυτεξούσιο τους. Ο ευαγγελιστής εδώ, δεν μας παραθέτει πλήρως τα όσα ειπώθηκαν μεταξύ του Ιησού και των δύο ψαράδων. Μας δίνει μόνο την βασική υπόσχεση του Κυρίου και μας τονίζει ότι τα αδέλφια συμφώνησαν ομοθυμαδόν δίχως να έχουν αμφιβολίες και έπραξαν άμεσα αυτήν τους την απόφαση. Αντί λεκτικών επιχειρημάτων ή θαυμάτων, τους αρκούσε η ίδια η μορφή του Κύριου και τα λόγια του. Εξέπεμπαν μια ανώτερη έλξη, έναν μεγάλο πόθο για να πάνε προς Εκείνον όπως το φως που τραβά πάνω του κάθε πλάσμα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Το «εὐθέως» (=αμέσως) που μας τονίζει ο στίχος, μας προϊδεάζει για την καθαρότητα της καρδιάς των δύο ψαράδων, στην οποία βρήκε χώρο να επιφοιτήσει η θεία χάρις και να γεννηθεί ο θείος έρωτας. Το «εὐθέως» είναι που μας ξενίζει, διότι εμείς σκεφτόμαστε επηρεασμένοι από το κοσμικό φρόνημα, εθιστήκαμε στην καχυποψία και μόνο στην εγωπάθεια μας γινόμαστε έρμαιο με ότι δυστυχώς αυτό συνεπάγεται... Ο Ιησούς ήταν άγνωστος στον Ανδρέα και τον Σίμωνα, αλλά γνωστός σ' εμάς. Ήταν όμως έτοιμοι για να τον ακολουθήσουν, αφήνοντας εκουσίως πίσω τους ότι τους κράταγε με τον κόσμο. Ας σκεφτούμε τον εαυτό μας, που ενώ γνωρίζουμε τον Χριστό, το δέσιμό μας με τον κόσμο, το κάναμε πολύ ισχυρό και μας εμποδίζει να βαδίσουμε προς Εκείνον...
