ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ... ΧΙΛΙΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ!

- Καλημέρα! Τι χαζεύεις στο ίντερνετ;

- Δεν χαζεύω alter ego. Διαβάζω.

- Όλα αυτά τα κατεβατά; Δεν ζαλίζεσαι;

- Τσου!

- Εγώ προτιμώ να βλέπω εικόνες. Δεν μπορώ τα μεγάλα κείμενα!

- Γιατί δεν λες ότι βαριέσαι να μαθαίνεις alter ego;

- Εγώ να βαριέμαι; Λάθος κάνεις! Απλά προτιμώ τις εικόνες. 1000 λέξεις δεν λέει η παροιμία ότι είναι μια εικόνα; Ε, με μερικές εικόνες, είναι σα να έχω διαβάσει ολόκληρους τόμους!

- Για μισό. Αν η εικόνα είναι σκοπίμως παραπλανητική τότε δεν είναι σα να έχεις διαβάσει ένα βιβλίο που παραπληροφορεί και κάνει προπαγάνδα;

- Ε... θα το καταλάβω αμέσως! 

- Νομίζεις! Η πετυχημένη προπαγάνδα είναι να μην την καταλάβεις. Τουλάχιστον άμεσα.

- Δηλαδή οι εικόνες που χαζεύω είναι εργαλείο προπαγάνδας; 

- Γιατί όχι; 

- Και αυτά που διαβάζεις δεν είναι;

- Μπορεί και να είναι. Αλλά το καταλαβαίνω εγκαίρως από το πως παρουσιάζεται το θέμα! Ενώ εσύ θέλοντας και μη, την εικόνα θα τη δεις, και θα διαβάσεις τη λεζάντα της!

- Δεν χαλάω όμως τα μάτια μου!

- Ναι, αλλά ούτε να χαλάς και την απαραίτητη φαιά ουσία για να σκεφτείς alter ego!

- Και αν δεν είναι όμως προπαγάνδα;

- Αν δεν είναι, δε σημαίνει ότι κάθε εικόνα είναι σώνει και καλά 1000 λέξεις! Μπορεί να είναι πολύ λιγότερες!

- Ή και περισσότερες!

- Για περισσότερες αποκλείεται!

- Μπα;

- Μπου! Αφού δεν θες να σκέφτεσαι, και να έχει περισσότερες, εσύ αποκλείεται να τις εννοήσεις! Comprenez vous?

- Δηλαδή μόνο οι έξυπνοι πιάνουν τα νοήματα μιας εικόνας; 

- Αν έχει νοήματα, ναι! Αν είναι ένας πίνακας ή μια σοβαρή φωτογραφία για παράδειγμα.

- Ναι, ε;

- Για να μη σου πω, ότι η εικόνα είναι άχρηστη χωρίς τις 1000 λέξεις!

- Γίνεται αυτό; 

- Βεβαίως alter ego! Στον τσελεμεντέ! Όπου βλέπεις το φαΐ στη φωτογραφία, αλλά πρέπει να διαβάσεις προσεκτικά τη συνταγή για να μπορέσεις να το φτιάξεις!

- Πάλι στο φαΐ το πήγες; 

- Εμ, αφού με την τροφή του πνεύματος δεν τα πας, που δεν τα πας καλά, alter ego, ασχολούμαι με την τροφή του σώματος!

- Δηλαδή εκεί η εικόνα είναι 1000 λέξεις συν κείμενο; 

- Όχι! 

- Τι όχι;

- Είναι επιπλέον και 1000 γεύσεις!

- 1000;;;

- Εμ, μέχρι να πετύχει η συνταγή... alter ego, και λίγες λέω!!! Και λίγες λέω!!!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ»

Τι ωραίο πράγμα να ζεις σε πολυκατοικία, ε; Όπως και να το κάνεις, δεν νιώθεις μοναξιές. Μεγάλο πράγμα να έχεις τον άλλο μια ανάσα από σένα. Και ενοχλητικό όμως πολλές φορές! Το παρακάτω χιουμοριστικό αρθράκι από το ΡΟΜΑΝΤΣΟ Νο 882 (26/1/1960) στη συμβίωση σε πολυκατοικία αναφέρεται και ίσως κάνει πιο εύθυμη τη βαρετή Δευτέρα...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (17/2/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ (ΑΡΧΗ ΤΡΙΩΔΙΟΥ)

 Ακούμε στην ευαγγελική περικοπή:

ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. (18, 11-12)

Θεέ μου, σ’ ευχαριστώ που εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους άρπαγας, άδικος, μοιχός, ή και σαν αυτόν εδώ τον τελώνη. Εγώ νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα και δίνω στο ναό το δέκατο απ’ όλα τα εισοδήματά μου. 

Η προσευχή του Φαρισαίου είναι ακριβώς το πνεύμα του Νόμου της Παλ. Διαθήκης. Τι να αποφεύγει να είναι κάποιος και τι καθήκον έχει να πράττει. Δεν κλέβω, δεν αδικώ, δεν απατώ. Νηστεύω και δίνω ελεημοσύνη όσα ορίζει ο νόμος. Τίποτα λιγότερο, αλλά τίποτα περισσότερο! Βέβαια ο νόμος δεν προέτρεπε να καυχάται δημοσίως όποιος τα πράττει αυτά... Φτάνουν όμως αυτά; Αν έφταναν, θα επαρκούσε το γράμμα του νόμου για τη σωτηρία. Πουθενά δεν λέει ο Φαρισαίος ότι συγχώρεσε κάποιον που τον αδίκησε, ότι συμπαραστάθηκε κάποιον αναξιοπαθούντα δίχως αντάλλαγμα, ότι μοιράστηκε το υστέρημά του με έναν πεινασμένο ή δώρησε περισσότερα απ' όσα γράφει ο νόμος. 

Τι λοιπόν ξέχασε να κάνει ο Φαρισαίος και να καυχηθεί γι' αυτό; Να αγαπήσει! Όχι τον εαυτό του. Αλλά τους άλλους και μάλιστα ανιδιοτελώς. Να προσφέρει περισσότερα, όχι μόνο σε ποσότητα, αλλά και σε ποιότητα! Να προσφέρει βοήθεια και να χαρεί για την ανακούφιση που προκάλεσε. Να δώσει ανθρωπιά και παρηγοριά σε όποιον την είχε ανάγκη. Και κυρίως, για αυτή τη δράση του να μην καυχιέται, να μην κομπάζει, να μην επαίρεται, να μην περιαυτολογεί. Δεν χρειάζεται να διαφημίζεται στους άλλους, αρκεί να που το γνωρίζει ο Θεός. Όμως αυτό για τον Φαρισαίο θα ήταν μια μη επιθυμητή υπέρβαση. Διότι ο νους του ήταν μόνο στη δημόσια εικόνα του. Και εγκλωβισμένος σ'  αυτό, αντί να προσεύχεται κοροϊδεύει. Τον εαυτό του και το Θεό! 

Άλλα σχόλιαγια τη σημερινή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.     

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΑΥΓΟ: ΕΝΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΟ»!

Από τις θρεπτικότερες τροφές το αυγό. Το λένε και οι επιστήμονες. Εκτός από τη θρέψη, χρησιμεύει και ως «πυρομαχικό» εναντίον δημοσίων προσώπων, όπως οι προδότες που μας κυβερνούν. Και όχι μόνον! Είναι πρώτης τάξεως καλλυντικόν! Βεβαίως! Από τη BENΤΕΤA Νo 197 (13/2/1969) το παρακάτω αρθράκι λέει το πως να το χρησιμοποιήσετε όσες την έχετε ψώνιο με την εξωτερική ομορφιά σας! Αντί να ανοίξετε κανένα βιβλίο να ξεστραβωθείτε... ντρουγρού στη λαϊκή που τα έχουν πιο φθηνά από το σούπερ μάρκετ τα αυγουλάκια! Και καλό... πασάλειμμα!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (10/2//2019) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στη σημερινή περικοπή:

καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυΐδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. (Ματθ. 15, 22)

Τότε μια γυναίκα Χαναναία βγήκε έξω από τα όρια της περιοχής εκείνης και του φώναζε δυνατά: «Ελέησέ με, Κύριε, Υιέ του Δαβίδ. Η θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο». 

Μία γυναίκα που δεν ήταν Ιουδαία, ζήτησε επίμονα τη βοήθεια του Κυρίου. Μία Ελληνικής καταγωγής κάτοικος της Συριακής Φοινίκης. Οι Φοίνικες καλούνταν Χαναναίοι επειδή ήταν οι αρχαίοι κάτοικοι της Χαναάν.  Τι περίεργο! Μία γυναίκα που δεν είχε μεγαλώσει με το Νόμο της Παλ. Διαθήκης, προσφώνησε τον Ιησού, Υιό του Δαυίδ, λες και γνώριζε τα περί της ελεύσεως του Μεσσία! Κάτι που δεν είχαν αντιληφθεί ούτε καν μαθητές Του..! Αντί να πει, ελέησε τη θυγατέρα μου, ζήτησε έλεος για την ίδια. Το πρόβλημα του παιδιού της ήταν και δικό της. Και δεν ήταν κάποια σωματική ασθένεια ώστε να πει κανείς ότι προσέτρεξε σε κάποιον προφήτη-θεραπευτή. Αλλά δαιμονισμός. Συνεπώς, εκείνη πήγε σε κάποιον που πίστευε ότι ήταν τουλάχιστον, άνθρωπος του Θεού. Εδώ φαίνεται ότι ήταν γυναίκα με πίστη. Αντιλήφθηκε ότι πήγε στον Υιό του Δαυίδ, και επέμεινε για έλεος. Όχι μόνο για την προφανή θεραπεία, αλλά για τις αμαρτίες της που προκάλεσαν το δαιμονισμό στην κόρη της. Και η δυνατή πίστη της, η οποία δοκιμάστηκε (στους επόμενους στίχους) από τον Κύριο, επέφερε την θεραπεία.

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ και εδώ.     

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΕΧΝΗΤΗ «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ»

Μια είδηση που πολύ κακώς πέρασε στα ψιλά. Εδώ βάζω δύο αποσπάσματα από το άρθρο, όπως το βρήκα στο newsit (εδώ):

Να λοιπόν που η τεχνητή νοημοσύνης όχι μόνο υπάρχει, αλλά έχει ήδη μπει σε εφαρμογή! Που αλλού; Στη δημοσιογραφία, το καλύτερο εργαλείο της προπαγάνδας παγκοσμίως. Δεν χρειάζεται να σκέφτεται και πολύ ο προπαγανδιστής ή δημοσιογράφος. Τα βασικά θα τα κάνει το Cyborg. Δεν θα σταθώ στο αν θα κόψει θέσεις εργασίας. Αλλά στο ότι αντικαθιστά ανθρώπους στο σκέπτεσθαι. 

Ίσως να μην τονίζεται ιδιαιτέρως, αλλά θα φτάσουμε στο σημείο να συνηθίσουμε την τεχνολογική τυποποίηση στο γράψιμο, και αντί να αναπτύσσεται η ικανότητα της έκφρασης θα αναπτύσσεται μόνο η δυνατότητα της μίμησης. Και η τεχνητή νοημοσύνη θα γίνει δυστυχώς το πρότυπο... Σήμερα στη δημοσιογραφία, αύριο στη λογοτεχνία. Προσωπικά δεν το αποκλείω καθόλου. Αντί να ψάξει κάποιος εκδότης για ταλαντούχους στο γράψιμο, θα χρησιμοποιήσει την ευκολία της τεχνολογίας. Και μάλιστα θα παράγει κείμενα με τα θέματα που θέλει... 

Όπως παλαιότερα που με την εκτεταμένη χρήση αριθμομηχανών (γνωστές κομπιουτεράκια) ξεχάσαμε την προπαίδεια, στο μέλλον δεν θα μπορούμε να εκφέρουμε μια άποψη γραπτώς. Τουλάχιστον δίχως δυσκολία. Καλό είναι να προβληματιζόμαστε λιγάκι με το τι θα δούμε να χρησιμοποιείται εκτεταμένως στα επόμενα χρόνια. Διότι θα επηρεάσει τη ζωή μας, και όχι για καλό!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΜΠΡΙΖΟΛΕΣ ΜΟΣΧΑΡΙΣΙΕΣ ΟΓΚΡΑΝΤΕΝ

Η χαρά είναι τόσο εμφανής στα πρόσωπα των ανθρώπων, τώρα που ανακοινώθηκε η αύξηση του κατώτατου μισθού! Πόσο καιρό είχαν οι Έλληνες να νιώσουν τόσο υπέροχα και το χαμόγελο να ξαναφανεί στο πρόσωπό τους... Επιτέλους ανάπτυξη! Τι θα τα κάνουν λοιπόν τα πολλά λεφτά που πήραν; Πρωτίστως φαγητό και δευτερευόντως αι λοιπαί υποχρεώσεις! Γι' αυτό και η παρακάτω συνταγή από τη ΒΕΝΤETA Nο 250 (15/2/1970) είναι αυτήν τη στιγμή ότι πρέπει. Μοσχαρίσιες μπριζόλες ογκραντέν. Λεφτά υπάρχουν πλέον για κρέας και μάλιστα μοσχάρι... Οπότε βουρ! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (3/2/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (3 ΣΠΕΤΣΙΩΤΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΙΩΑΝΝΟΥ & ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΣΥΜΕΩΝ & ΑΝΝΗΣ)

Ακούμε στην παραβολή των ταλάντων:

προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἶπε· κύριε· ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας·

καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ· ἴδε ἔχεις τὸ σόν.  (Ματθ. 25, 24-25)

Παρουσιάστηκε κι εκείνος που είχε λάβει το ένα τάλαντο και του είπε: «Κύριε, ήξερα πως είσαι σκληρός άνθρωπος. Θερίζεις εκεί όπου δεν έσπειρες και συνάζεις καρπούς εκεί που δε φύτεψες. Γι’ αυτό φοβήθηκα και πήγα κι έκρυψα το τάλαντό σου στη γη. Ορίστε τα λεφτά σου».

Οι δύο προηγούμενοι δούλοι που πήραν περισσότερα χρήματα από το δούλο που πήρε το ένα τάλαντο, είχαν περισσότερη ευθύνη και εργασία για να τα κάνουν επικερδή. Εντούτοις αντί να έχουν εκείνοι αντιρρήσεις, τις έχει αυτός που ευνοήθηκε! Ναι, με λιγότερα χαρίσματα και δεξιότητες (αυτά συμβολίζουν τα τάλαντα), είχε να επιδείξει κέρδη μεν, αλλά πολύ μικρότερα. Ο Θεός μόνον για αυτόν ήταν σκληρός και άδικος, ενώ όχι για τους άλλους δύο! Το κυριότερο όμως, είναι ότι κυριεύθηκε αυτός ο δούλος από φόβο. Πως να εμπιστευτεί τον Κύριό του, όταν αντιμετωπίζει την πραγματικότητα μέσα από μια φοβική επιφύλαξη; Πως να εμπιστευτεί τις δυνάμεις του όταν ακολουθεί τον Κύριο όχι από αγάπη αλλά από τον φόβο της τιμωρίας; 

Πολλές φορές βρισκόμαστε σ' αυτήν τη θέση. Αισθανόμαστε λίγοι και ανεπαρκείς για να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες. Και αντί να κοιτάξουμε να δυναμώσουμε τον εαυτό μας, να προσευχηθούμε για κουράγιο και στήριξη, καταφεύγουμε στην εξής ευκολία: Να αποδεχόμαστε ντε φάκτο την αποτυχία και να επιρρίπτουμε αλλού τις ευθύνες. Εν προκειμένῳ στο Θεό. Αυτός φταίει για όλα και εμείς είμαστε άμοιροι ευθυνών! Οπότε αφού ο Θεός είναι κακός, τότε εμείς απαλλασσόμαστε και ότι χαρίσματα κι αν έχουμε, τα αφήνουμε αχρησιμοποίητα! Αυτήν την πνευματική μιζέρια βιώνουμε, αυτήν συνηθίζουμε και με αυτήν ταυτιζόμαστε! Αν μας αρέσει αυτός ο ρίψασπις και φυγόπονος δούλος, τότε ας μείνουμε στο (πνευματικό) τέλμα μας. Αν όχι, στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε πορεία. Κάτι βέβαια όχι εύκολο, αλλά ούτε θεαματικά δύσκολο!     

Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.    

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...