«ΑΥΓΟ: ΕΝΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΟ»!

Από τις θρεπτικότερες τροφές το αυγό. Το λένε και οι επιστήμονες. Εκτός από τη θρέψη, χρησιμεύει και ως «πυρομαχικό» εναντίον δημοσίων προσώπων, όπως οι προδότες που μας κυβερνούν. Και όχι μόνον! Είναι πρώτης τάξεως καλλυντικόν! Βεβαίως! Από τη BENΤΕΤA Νo 197 (13/2/1969) το παρακάτω αρθράκι λέει το πως να το χρησιμοποιήσετε όσες την έχετε ψώνιο με την εξωτερική ομορφιά σας! Αντί να ανοίξετε κανένα βιβλίο να ξεστραβωθείτε... ντρουγρού στη λαϊκή που τα έχουν πιο φθηνά από το σούπερ μάρκετ τα αυγουλάκια! Και καλό... πασάλειμμα!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (10/2//2019) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στη σημερινή περικοπή:

καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυΐδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. (Ματθ. 15, 22)

Τότε μια γυναίκα Χαναναία βγήκε έξω από τα όρια της περιοχής εκείνης και του φώναζε δυνατά: «Ελέησέ με, Κύριε, Υιέ του Δαβίδ. Η θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο». 

Μία γυναίκα που δεν ήταν Ιουδαία, ζήτησε επίμονα τη βοήθεια του Κυρίου. Μία Ελληνικής καταγωγής κάτοικος της Συριακής Φοινίκης. Οι Φοίνικες καλούνταν Χαναναίοι επειδή ήταν οι αρχαίοι κάτοικοι της Χαναάν.  Τι περίεργο! Μία γυναίκα που δεν είχε μεγαλώσει με το Νόμο της Παλ. Διαθήκης, προσφώνησε τον Ιησού, Υιό του Δαυίδ, λες και γνώριζε τα περί της ελεύσεως του Μεσσία! Κάτι που δεν είχαν αντιληφθεί ούτε καν μαθητές Του..! Αντί να πει, ελέησε τη θυγατέρα μου, ζήτησε έλεος για την ίδια. Το πρόβλημα του παιδιού της ήταν και δικό της. Και δεν ήταν κάποια σωματική ασθένεια ώστε να πει κανείς ότι προσέτρεξε σε κάποιον προφήτη-θεραπευτή. Αλλά δαιμονισμός. Συνεπώς, εκείνη πήγε σε κάποιον που πίστευε ότι ήταν τουλάχιστον, άνθρωπος του Θεού. Εδώ φαίνεται ότι ήταν γυναίκα με πίστη. Αντιλήφθηκε ότι πήγε στον Υιό του Δαυίδ, και επέμεινε για έλεος. Όχι μόνο για την προφανή θεραπεία, αλλά για τις αμαρτίες της που προκάλεσαν το δαιμονισμό στην κόρη της. Και η δυνατή πίστη της, η οποία δοκιμάστηκε (στους επόμενους στίχους) από τον Κύριο, επέφερε την θεραπεία.

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ και εδώ.     

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΕΧΝΗΤΗ «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ»

Μια είδηση που πολύ κακώς πέρασε στα ψιλά. Εδώ βάζω δύο αποσπάσματα από το άρθρο, όπως το βρήκα στο newsit (εδώ):

Να λοιπόν που η τεχνητή νοημοσύνης όχι μόνο υπάρχει, αλλά έχει ήδη μπει σε εφαρμογή! Που αλλού; Στη δημοσιογραφία, το καλύτερο εργαλείο της προπαγάνδας παγκοσμίως. Δεν χρειάζεται να σκέφτεται και πολύ ο προπαγανδιστής ή δημοσιογράφος. Τα βασικά θα τα κάνει το Cyborg. Δεν θα σταθώ στο αν θα κόψει θέσεις εργασίας. Αλλά στο ότι αντικαθιστά ανθρώπους στο σκέπτεσθαι. 

Ίσως να μην τονίζεται ιδιαιτέρως, αλλά θα φτάσουμε στο σημείο να συνηθίσουμε την τεχνολογική τυποποίηση στο γράψιμο, και αντί να αναπτύσσεται η ικανότητα της έκφρασης θα αναπτύσσεται μόνο η δυνατότητα της μίμησης. Και η τεχνητή νοημοσύνη θα γίνει δυστυχώς το πρότυπο... Σήμερα στη δημοσιογραφία, αύριο στη λογοτεχνία. Προσωπικά δεν το αποκλείω καθόλου. Αντί να ψάξει κάποιος εκδότης για ταλαντούχους στο γράψιμο, θα χρησιμοποιήσει την ευκολία της τεχνολογίας. Και μάλιστα θα παράγει κείμενα με τα θέματα που θέλει... 

Όπως παλαιότερα που με την εκτεταμένη χρήση αριθμομηχανών (γνωστές κομπιουτεράκια) ξεχάσαμε την προπαίδεια, στο μέλλον δεν θα μπορούμε να εκφέρουμε μια άποψη γραπτώς. Τουλάχιστον δίχως δυσκολία. Καλό είναι να προβληματιζόμαστε λιγάκι με το τι θα δούμε να χρησιμοποιείται εκτεταμένως στα επόμενα χρόνια. Διότι θα επηρεάσει τη ζωή μας, και όχι για καλό!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΜΠΡΙΖΟΛΕΣ ΜΟΣΧΑΡΙΣΙΕΣ ΟΓΚΡΑΝΤΕΝ

Η χαρά είναι τόσο εμφανής στα πρόσωπα των ανθρώπων, τώρα που ανακοινώθηκε η αύξηση του κατώτατου μισθού! Πόσο καιρό είχαν οι Έλληνες να νιώσουν τόσο υπέροχα και το χαμόγελο να ξαναφανεί στο πρόσωπό τους... Επιτέλους ανάπτυξη! Τι θα τα κάνουν λοιπόν τα πολλά λεφτά που πήραν; Πρωτίστως φαγητό και δευτερευόντως αι λοιπαί υποχρεώσεις! Γι' αυτό και η παρακάτω συνταγή από τη ΒΕΝΤETA Nο 250 (15/2/1970) είναι αυτήν τη στιγμή ότι πρέπει. Μοσχαρίσιες μπριζόλες ογκραντέν. Λεφτά υπάρχουν πλέον για κρέας και μάλιστα μοσχάρι... Οπότε βουρ! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (3/2/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (3 ΣΠΕΤΣΙΩΤΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΙΩΑΝΝΟΥ & ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΣΥΜΕΩΝ & ΑΝΝΗΣ)

Ακούμε στην παραβολή των ταλάντων:

προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς εἶπε· κύριε· ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας·

καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ· ἴδε ἔχεις τὸ σόν.  (Ματθ. 25, 24-25)

Παρουσιάστηκε κι εκείνος που είχε λάβει το ένα τάλαντο και του είπε: «Κύριε, ήξερα πως είσαι σκληρός άνθρωπος. Θερίζεις εκεί όπου δεν έσπειρες και συνάζεις καρπούς εκεί που δε φύτεψες. Γι’ αυτό φοβήθηκα και πήγα κι έκρυψα το τάλαντό σου στη γη. Ορίστε τα λεφτά σου».

Οι δύο προηγούμενοι δούλοι που πήραν περισσότερα χρήματα από το δούλο που πήρε το ένα τάλαντο, είχαν περισσότερη ευθύνη και εργασία για να τα κάνουν επικερδή. Εντούτοις αντί να έχουν εκείνοι αντιρρήσεις, τις έχει αυτός που ευνοήθηκε! Ναι, με λιγότερα χαρίσματα και δεξιότητες (αυτά συμβολίζουν τα τάλαντα), είχε να επιδείξει κέρδη μεν, αλλά πολύ μικρότερα. Ο Θεός μόνον για αυτόν ήταν σκληρός και άδικος, ενώ όχι για τους άλλους δύο! Το κυριότερο όμως, είναι ότι κυριεύθηκε αυτός ο δούλος από φόβο. Πως να εμπιστευτεί τον Κύριό του, όταν αντιμετωπίζει την πραγματικότητα μέσα από μια φοβική επιφύλαξη; Πως να εμπιστευτεί τις δυνάμεις του όταν ακολουθεί τον Κύριο όχι από αγάπη αλλά από τον φόβο της τιμωρίας; 

Πολλές φορές βρισκόμαστε σ' αυτήν τη θέση. Αισθανόμαστε λίγοι και ανεπαρκείς για να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες. Και αντί να κοιτάξουμε να δυναμώσουμε τον εαυτό μας, να προσευχηθούμε για κουράγιο και στήριξη, καταφεύγουμε στην εξής ευκολία: Να αποδεχόμαστε ντε φάκτο την αποτυχία και να επιρρίπτουμε αλλού τις ευθύνες. Εν προκειμένῳ στο Θεό. Αυτός φταίει για όλα και εμείς είμαστε άμοιροι ευθυνών! Οπότε αφού ο Θεός είναι κακός, τότε εμείς απαλλασσόμαστε και ότι χαρίσματα κι αν έχουμε, τα αφήνουμε αχρησιμοποίητα! Αυτήν την πνευματική μιζέρια βιώνουμε, αυτήν συνηθίζουμε και με αυτήν ταυτιζόμαστε! Αν μας αρέσει αυτός ο ρίψασπις και φυγόπονος δούλος, τότε ας μείνουμε στο (πνευματικό) τέλμα μας. Αν όχι, στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε πορεία. Κάτι βέβαια όχι εύκολο, αλλά ούτε θεαματικά δύσκολο!     

Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.    

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟΗΧΟΙ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ...

Δύο φωτογραφίες, η πρώτη από το σήμερα, η δεύτερη από το Πολυτεχνείο το '74. Θα μπορούσαν τα συνθήματα της ασπρόμαυρης φωτογραφίας να είναι επίκαιρα; Αυτονόητη η απάντηση. Η αριστερή κυβέρνηση για να κάνει το χατήρι του ΝΑΤΟ ξεπούλησε τη Μακεδονία στους Σκοπιανούς ώστε να ενταχθούν στην «συμμαχία» και να φύγουν από τη σφαίρα επιροής της Ρωσίας. Και μάλιστα άνευ ανταλλάγματος! Έστω για το ξεκάρφωμα...

Έξω λοιπόν οι ΗΠΑ τότε, έξω και σήμερα! Επιπλέον, το ότι «η Μακεδονία είναι ελληνική» έγινε σύνθημα και διεκδίκηση το από χιλιάδων ετών κεκτημένο μας! Το αληθές φαίνεται δεν συμφέρει να είναι και εθνικό, Διονύσιε Σολωμέ. Δεν συμφέρει αυτούς τους δυνατούς που κουμαντάρουν τον κόσμο. Εν προκειμένῳ τις ΗΠΑ. Να λοιπόν που η αλήθεια γιια το κρατικό κανάλι έγινε σύνθημα μίσους και τρομοκρατίας!!! 

Χούντα τότε, αριστερή δημοκρατική κυβέρνηση τώρα. Δυστυχώς το περιτύλιγμα άλλαξε, τα μυαλά όχι! Ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία αλλά νοοτροπία. Και ο αριβισμός επίσης. Αν τόσα χρόνια στα σχολεία ακούγαμε στις τυπικές ομιλίες (ή αγγαρεία) των καθηγητών ότι η νεολαία τότε είχε όραμα, ήταν ενάντια στη χούντα κλπ. κλπ, τώρα βλέπω ότι σα να άφησε κάτι θετικό πίσω του το Πολυτεχνείο. Οι μαθητές τολμούν να πουν όχι στο ξεπούλημα και ας τους βαπτίζει η «αριστερή» προπαγάνδα τρομοκράτες, ακροδεξιούς και φασίστες. Το ίδια έκανε και η χούντα. 

Τι τραγικό όμως, το κόμμα που υποτίθεται ότι προέρχεται από τις αξίες του Πολυτεχνείου, να πράττει ομοίως με τους απριλιανούς... Ευτυχώς υπάρχουν απόηχοι από το Πολυτεχνείο. Δυστυχώς όμως, η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα αλλά δεν θα είμαστε εμείς που θα γελάσουμε!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΛΗΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ!

Συμβουλές για να γίνουν οι γυναίκες καλές μαγείρισσες διαβάζουμε στη ΒΕΝTETΑ No 247 /(251/1970). Διότι, κατά πως λέει, «ο δρόμος για την καρδιά ενός ανδρός περνά απ' το στομάχι». Δεν έχει κι άδικο εδώ που τα λέμε, αλλά αυτό με το μεδούλι δεν μου φαίνεται να βοηθά ιδιαιτέρως αυτήν την διά του στομάχου πορεία της ανδρικής καρδιάς! Θα μου πεις, γούστα είναι αυτά. Πάντως εκτός από καλές μαγείρισσες, ας θυμούνται οι γυναίκες ότι και ολίγη δίαιτα και γυμναστική βοηθούν εξίσου για τον δρόμο προς την ανδρική καρδιά!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (27/1/2018) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ' ΛΟΥΚΑ (ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ)

 Ακούμε στη σημερινή περικοπή:

καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν. (Λουκ. 19,3)

Αυτός προσπαθούσε να δει ποιος είναι ο Ιησούς· δεν μπορούσε όμως εξαιτίας του πλήθους και γιατί ήταν μικρόσωμος.

Μπαίνοντας στην Ιεριχώ ο Ιησούς, ο πλούσιος αρχιτελώνης Ζακχαίος, προσπαθούσε να δει τον Ιησού. Μάταια όμως. Τον Κύριο, περιέβαλε το πλήθος και ο Ζακχαίος ήταν κοντός. Δεν τον ήξερε τον Ιησού, και λόγῳ της φήμης που είχε αποκτήσει ως προφήτης, ως διδάσκαλος, ως ένας άνθρωπος του Θεού, ήθελε να τον δει. Θα μπορούσε να πάει κάποια άλλη στιγμή ή και να μην πάει καθόλου! Ένας πλούσιος και μάλιστα φοροεισπράκτορας που αδικούσε τους Ιουδαίους γιατί να ποθεί να δει έστω έναν άνθρωπο απεσταλμένο του Θεού; Το πιθανότερο είναι να τον ελέγξει για τις αδικίες και τις αμαρτίες του. Όμως μέσα του είχε περισσότερο πόθο για κάτι που θα του ανακούφιζε την ψυχή παρά για τα πλούτη. Έτρεξε λοιπόν γυρεύοντας κάτι διαφορετικό απ' ότι είχε. Η ψυχή του ζητούσε κάτι πολύ ανώτερο που τα πλούτη δεν της προσέφεραν. Δεν είχε πωρωθεί από την φιλαργυρία, στην οποία είχε υποπέσει ο Ζακχαίος. Προσπάθησε να δει έναν προφήτη για να του δώσει μια παρηγοριά, μια άφεση για τις αμαρτίες του. Όμως, ο Κύριος παρά τη φήμη που είχε αποκτήσει, δεν έκανε εντυπωσιακή είσοδο στην πόλη. Εισήλθε πεζός και έτσι περιεβλήθηκε γρήγορα από πολύ κόσμο. Όμως τίποτα δεν αφήνει ο Θεός ακατόρθωτο για όποιον ποθεί να σώσει την ψυχή του. 

Μπορεί να μην βλέπουμε τον Χριστό, αλλά δεν πρέπει να πτοούμαστε. Αρκεί να έχουμε τη θέληση να προσφέρουμε στην ψυχή μας αυτό που πραγματικά χρειάζεται: πνευματική τροφή από το κήρυγμα του Ιησού Χριστού. 

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...