οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν
αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται,
ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. (Ιω. 3, 16)
Γιατί τόσο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό
του το μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να
έχει ζωή αιώνια.
Ο κόσμος, δηλαδή το ανθρώπινο γένος, παρότι εξέπεσε και βρέθηκε υπό το ζυγό της αμαρτίας, δεν έμεινε αποξενωμένος και εγκλωβισμένος στην προοπτική του θανάτου. Ο Θεός ως στοργικός πατέρας, δεν έπαψε να τον αγαπά παρότι η διαφθορά τον έκανε (τον κόσμο) ανάξιο για τον Πατέρα. Άνοιξε την οδό, που οδηγεί στην ουράνια βασιλεία, στέλνοντας τον Υιό του για να σηκώσει το βάρος της αμαρτίας του κόσμου. Δεν έστειλε ούτε κάποιον δούλο, ούτε κάποιον άγγελο. Αλλά το μοναδικό και ομοούσιο Υιό του, να σταυρωθεί για να επαναφέρει το ανθρώπινο γένος στον χαμένο του προορισμό, την κατά χάρη θέωση. Τόσο μεγάλη είναι η αγάπη Του προς τον κόσμο. Και βέβαια, η αγάπη αυτή είναι καθολική, απευθυνόμενη σε όλους όσους τον πιστέψουν. Δεν περιορίζεται μόνο σε εκλεκτούς πιστεύοντες ή δίκαιους. Όλοι δικαιούμαστε συμμετοχή σ' αυτήν την αγάπη, και όλοι έχουμε τη δυνατότητα μετάνοιας και πίστης που οδηγούν στην αιώνια ζωή.
