Αρχική
Αρχική
Γελιογραφίες
Γελοιογραφίες
Μουσική (LP)
Μουσική (LP)
Επιλογές
Επιλογές

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΧΤΑΠΟΔΙ ΚΡΑΣΑΤΟ ΜΕ ΕΛΙΕΣ

Έφτασε, επιτέλους η δεύτερη ημέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, από την οποία ξεκινά η νηστεία και του λαδιού. Λάδι επιτρέπεται μόνο τα Σαβ/Κύριακα. Γι' αυτό και ονομάστηκε Καθαρά η δεύτερη ημέρα, που είναι η Δευτέρα. Εννοείται βέβαια, ότι τα λεγόμενα σαρακοστιανά εδέσματα (τα νηστίσιμα) δεν τα τρώνε μόνον σήμερα αλλά όλην την περίοδο της νηστείας. Προσοχή σε όσους προσποιούνται ότι τάχα νηστεύουν και τρώνε σήμερα θαλασσινά και λοιπά νηστίσιμα, ενώ από αύριο το κρέας πάει σύννεφο! Κάτι τέτοιους τύπους ο Χριστός ονόμαζε Φαρισαίους υποκριτές... Διότι η νηστεία δεν είναι έθιμο μόνο για την Καθαρά Δευτέρα, όπως πονηρά υποστηρίζουν κάποιοι θεομπαίχτες κοιλιόδουλοι! Αυτά για να μη λησμονούμε τα περί νηστείας. Είναι εντιμότερο να λες ότι δεν νηστεύεις, παρά να ψωνίζεις νηστίσιμα μόνο για τη δεύτερη μέρα! Αναρωτιέμαι αν θυμίθηκαν την Κυριακή να φάνε μόνο λαδερό φαγητό οι ψευτονηστεύοντες... 

Εν πάσει περιπτώσει, για όσους κρατούν αυτό το εκκλησιαστικό έθιμο, της μεγάλης αυτής νηστείας που τελειώνει με την Ανάσταση του Κυρίου, η παρακάτω συνταγή από τη BENTΕΤA Nο 255 (26/3/1970) είναι ότι πρέπει , παρότι το χταπόδι δεν το λες και φθηνό μεζέ... Καλή Μεγάλη Τεσσαρακοστή!


ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (26/02/2017) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

 Μας λέει ο Ιησούς στη σημερινή περικοπή: 

θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· (Ματθ. 6, 20)

Αλλά θησαυρίζετε για σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε σκόρος ούτε σκουριά τους αφανίζουν και όπου κλέφτες δεν κάνουν διάρρηξη ούτε τους κλέβουν.
Τι είναι θησαυρός; Σίγουρα όταν ακούμε αυτήν τη λέξη, στο μυαλό μας έρχονται εικόνες από πολλά λεφτά ή πολύτιμα αντικείμενα, όπως κοσμήματα, χρυσαφικά, διαμάντια κ.α. Τι άλλο θα σκεφτόμασταν, τη στιγμή που η κοινωνική καταξίωση και επιτυχία, είναι ανάλογες του υλικού πλούτου που κατέχει κανείς. Ποιός από εμάς θα προέτασσε, αντί πολύτιμων μετάλλων και αντικειμένων, πράγματα άυλα, πνευματικά και υπερβατικά; Γι' αυτό ο Κύριος μας ανοίγει τον ορίζοντα της σκέψης μας, απεγκλωβίζοντάς μας από τα υλικά αγαθά, που είναι εφήμερα, φθαρτά και στόχος για τους κλέφτες. Μας μιλά για θησαυρούς ουράνιους, που έχουν να κάνουν με τον πλούτο των αρετών μας, με τον πλούτο των χαρισμάτων που οφείλουμε να καλλιεργήσουμε τον χαρακτήρα μας. Αυτοί οι θησαυροί ούτε φθείρονται, ούτε χάνονται. Και το κυριότερο, δαπανώντας τους, αυξάνονται! Διότι αν οι αρετές κρατούνται κρυμμένες από το συνάνθρωπο, τότε είναι άχρηστες και ουσιαστικά ανύπαρκτες! Εκεί πρέπει να στραφούμε και όχι στο κυνήγι του γήινου πλούτου. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας, ειδικά τις περιόδους που ασκούμαστε σωματικώς και πνευματικώς, όπως τη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που ξεκινά από σήμερα.  

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ, εδώ, και εδώ.   


ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

ΣΠΙΤΙΚΟ... ΤΡΙΗΜΕΡΟ!

- Ωχ! Μην βγάλεις άχνα!
- Μα, δεν άνοιξα καν το στόμα μου!
- Επειδή θα το ανοίξεις, στο λέω alter ego!
- Και τι, στα μουγκά θα τη βγάλω;
- Στα μουγκά! 
- Ήθελα να πω για το τριήμερο...
- Ποιό τριήμερο βρε; Δεν βλέπεις ότι είμαι άρρωστος; 
- Εμ, το βλέπω! Και στα 'λεγα εγώ! Τι το ήθελες εχθές να πας να δεις τον Ολυμπιακό; 
- Γούστο μου!
- Και δεν είναι ότι είδες μόνο το ποδόσφαιρο, έκατσες να δεις καπάκι και το μπάσκετ! 
- Να μην κάτσω; Αφού κερδίσαμε στο ποδόσφαιρο...
- Να τώρα που ξανάκανες πυρετό! Καλά να πάθεις!
- Καλά είπα, ωχ, μόλις σε είδα!
- Εμ, βέβαια, αντί να κρατήσεις δυνάμεις και να κάτσεις σπίτι, εσύ τρεχάλα στην καφετέρια για την μπάλα! Μη χάσεις κανένα ματς! Να τώρα που θα χάσεις το τριήμερο!
- Ας το χάσω! Σκασίλα μου μεγάλη! 
- Μπα; Και γιατί παρακαλώ; 
- Είναι απλό. Δεν μου λες, το περιβόητο τριήμερο, τι το σημαντικό έχει;
- Την Καθαρά Δευτέρα.
- Και ξέρεις εγώ ποτέ να κάνω κάτι το ιδιαίτερο την Καθαρά Δευτέρα; 
- Εεεε... βασικά όχι, αλλά άμα σκεφτόσουν κάτι;
- Άμα σκεφτόμουν κάτι, άμα είναι καλός ο καιρός, άμα βρω παρέα, άμα έχω λεφτά, άμα το ένα, άμα το άλλο! Ε, θα κάτσω όπως πάντα στο σπίτι! Και επειδή ούτως ή άλλως στο σπίτι θα την έβγαζα, προτίμησα να δω εχθές τη μπάλα! 
- Ναι αλλά...
- Δεν έχει αλλά!
- Ε, πως! Ο κόσμος όλο κάτι κάνει!
- Ποιός κόσμος; 
- Εεε, γενικά οι άνθρωποι.
- Σε πληροφορώ ότι ο κόσμος, το μόνο που κάνει, ξέρεις τι είναι; 
- Να ξεκινά τη νηστεία; 
- Όχι. Λίγοι πια νηστεύουν.
- Να πετάει χαρταετό; 
- Όχι! Χαρταετό πετάνε ακόμα λιγότεροι.
- Τότε; 
- Να εύχεται ο ένας στον άλλον καλά να περάσει! Και μετά να λένε ότι δεν έκαναν τίποτα το ιδιαίτερο! Εκτός του ότι έφαγαν λαγάνα...
- Έτσι όπως το θέτεις...
- Κι εγώ λοιπόν, θα λέω ότι πέρασα με γρίπη κατ' οίκον! Και χωρίς να χάσω την πρόκριση του Ολυμπιακού, που νίκησε μέσα στην Τουρκία! Και άμα θές να πετάξεις χαρταετό, μπορείς και χωρίς να βγεις απ' το σπίτι!
- Πως; 
- Στο φέισμπουκ! Ξέρεις πόσοι που εύχονται «καλό τριήμερο», το περνάνε στο φέισμπουκ; Σχεδόν όλοι! 
- Ναι, ε;
- Και κάπου να πάνε, δεν θα παραλείπουν να απουσιάσουν από το φέισμπουκ! Οπότε... καλύτερα σπίτι! Κατάλαβες alter ego; Σπίτι!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

«Ο ΑΞΕΧΑΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ»

Αν τύχει να πέσει το μάτι μου σε καμιά σελίδα που να γράφει το τι συνέβη στο παρελθόν σαν σήμερα, ομολογώ ότι θα σταθώ και θα διαβάσω. Σαν σήμερα λοιπόν, 20/2 το 1960, έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Βασίλης Λογοθετίδης, του οποίου οι κινηματογραφικές ερμηνείες για εμάς τους νεότερους, είναι καταπληκτικές. Από τη ΒEΝTETA Nο 253 (12/3/1970) το παρακάτω απόκομμα, το οποίο 10 χρόνια μετά το θάνατο του μεγάλου αυτού ηθοποιού, υπενθυμίζει την 10ετή (τότε) απουσία του... Πόσο μάλλον σήμερα που συμπληρώνονται 57 χρόνια και οι ταινίες του παραμένουν αξεπέραστες.


ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2017

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (19/02/2017) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

 Ακούμε στη σημερινή περικοπή: 

31 Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ,  
32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων (Ματθ. 25, 31-32)


31 «Όταν λοιπόν έρθει ο Υιός του ανθρώπου μέσα στη δόξα του και όλοι οι άγγελοι μαζί του, τότε θα καθίσει πάνω στο θρόνο της δόξας του.  
32 Και όλα τα έθνη θα συναχτούν μπροστά του, και θα τους ξεχωρίσει μεταξύ τους όπως ακριβώς ο ποιμένας ξεχωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια. 
Από την τελική κρίση είναι η εικόνα που μας δίνει ο Κύριος. Μέσα σε πλήρη δόξα, πλαισιωμένος από τους αγγέλους, ο υιός του ανθρώπου θα καθήσει στο θρόνο του. Ο Θεάνθρωπος, φέροντας και την ανθρώπινη φύση του, δεν θα είναι πλέον ο ταπεινός διδάσκαλος και προφήτης όπως τον γνώρισαν οι άνθρωποι πριν το σταυρικό Του θάνατο. Αλλά ο ένδοξος βασιλιάς, που διαφεντεύει την κτίση που με αγάπη δημιούργησε. Ο δίκαιος και υπέρτατος κριτής των ανθρώπων για τα πεπραγμένα μας στη γη. Εκείνος που θα μας αποδώσει τη δίκαια ανταμοιβή για όσα κάναμε και όσα διορθώσαμε μέσα από τη μετάνοιά μας. Ο ποιμένας, που θα μας χωρίσει, ξεχωρίζοντας τους καλούς από τους κακούς. Που θα απομακρύνει την αμαρτία και την αλαζονεία από τη λάμψη της δόξας Του, στέλνοντάς την στο αιώνιο σκοτάδι. Σε μια τέτοια εικόνα, ας φανταστούμε τον εαυτό μας που σφίζει από εγωισμό και οίηση, που θα ήθελε να βρισκόταν, με τα καλά και άκακα πρόβατα ή με τα άγρια και ατίθασα κατσίκια. Ας δούμε από τώρα το πόσο μακριά Του βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή και πόσο μακριά Του θα βρεθούμε τότε. Τώρα, υπάρχει ακόμη ο χρόνος να συνειδητοποιήσουμε το τι έχουμε κάνει και κάνουμε και να μετανοήσουμε αλλάζοντας μυαλά και συμπεριφορά. Τότε όμως θα είναι αργά... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ... ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ!!! (ΙΙ)

Τσικνοπέμπτη σήμερα, και για όσους ψάχνουν λίγη ευθυμία λόγῳ της ημέρας, (μην ξεχνάμε πως άλλοι είτε δεν έχουν να αγοράσουν κρέας, είτε δεν έχουν καν ρεύμα...) δεν έχουν παρά να ρίξουν μια ματιά στη στάση που περιμένουν το λεωφορείο! Συνέχεια σήμερα (δες εδώ), της διδαχής που μας παρέχει ο ΟΑΣΑ (τα λεωφορεία στην Αττική) διαμέσου των ονομάτων των στάσεων! Αν μη τι άλλο, και φιλότιμη η προσπάθειά του, και πρωτότυπη. Ασχέτως αν είμαστε ανεπίδεκτοι...

α. Τη γιορτή του αγίου Βαλεντίνου δεν τη θυμούνται μόνο οι ερωτευμένοι. Ο ΟΑΣΑ με την παρακάτω στάση μας θυμίζει ότι ο μύθος του γκρικ λόβερ δεν γεννήθηκε στα ελληνικά νησιά, αλλά στο Κερατσίνι! Ναι, ναι, στη στάση ΡΟΜΑΝΤΖΟ φαίνεται ότι γεννήθηκαν... μεγάλοι έρωτες! Πως να το κάνουμε, εμείς οι ρομαντικοί Κερατσινιώτες είμαστε ανέκαθεν, πολύ... αγαπησιάρηδες!
 β. Σε μέρες αποκριάς, ποιό καρναβάλι  μας έρχεται εύκολα στο μυαλό, εκτός της Πάτρας; Του Ρίο βέβαια! Να μη λέμε ότι ο ΟΑΣΑ δεν τιμά τα καρναβάλια! Ωστόσο η λέξη Ντιτζανέιρο λείπει από την πινακίδα, ίσως από οικονομία στη μπογιά! Αρχικώς νόμιζα ότι θα εννοούσε το γνωστό εν Ελλάδι Ρίο, αλλά στην απέναντι στάση, Ρίο έγραφε και όχι Αντίρριο...!
γ. Εάν μετρήσεις στη περιοχή τα δένδρα, ούτε τα μισά των μισών δεν θα βρεις από τα 100 που λέει η στάση! Και όμως, ο ΟΑΣΑ δείχνοντας την κοινωνική ευαισθησία του, για να τονίσει στο δήμαρχο Περιστερίου την ανάγκη της δενδροφύτευσης, έβαλε την παρακάτω ονομασία. Ούτε 50, ούτε 70 δένδρα! Τουλάχιστον 100 χρειάζεται η περιοχή. Καλές οι πολυκατοικίες, αλλά τα δένδρα χρησιμότερα! Δυστυχώς, η αφύπνιση δεν έπιασε και έμεινε μόνο η ονομασία...     
δ. Άστρον λαμπρό μας οδηγεί, που λένε και τα κάλαντα. Μόνο που παρότι το κράτος μόλις φέτος σκέφτηκε να φτιάξει διαστημική υπηρεσία (εδώ δεν έχουμε να φάμε, η ΝΑΣΑ αλά γκρες μας έλειπε!), ο ΟΑΣΑ εδώ και πολύ καιρό ονειρεύεται να αντικαταστήσει τα λεωφορεία με... διαστημόπλοια και να επεκτείνει τα δρομολόγια του στα... άστρα! Κάτι σαν... ΟΑSTAR TREK!
 ε. Και ναι, η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Είμαστε για τα σίδερα! Οι πολιτικοί για τα σίδερα της φυλακής, και οι ψηφοφόροι τους για τα σίδερα του τρελοκομείου! Και μάλιστα ο ΟΑΣΑ αυτήν την αυτονόητη αλήθεια, την τονίζει ιδιαιτέρως μιας και την παρακάτω ονομασία, τη βρήκα σε δύο περιοχές, και στο Κερατσίνι και στον Πειραιά! Μάλλον θα υπάρχει και αλλού...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

«Η ΜΙΚΡΗ ΚΟΛΟΜΠΙΝΑ»

Είμαστε στην περίοδο της φετινής αποκριάς, και αντί να ασχοληθώ με τα γνωστά πολιτικοοικονομικά θέματα που μας καταδειναστεύουν και μας στενοχωρούν, προτιμώ να βάλω ένα διηγηματάκι από τη BEΝΤΕTΑ Nο 147 (29/2/1968) το οποίο και σχετικό με τις αποκριές είναι, και συνάμα ερωτικό, για να μην ξεχνάμε την αυριανή ημέρα του αγίου Βαλεντίνου που υποτίθεται ότι εορτάζουν οι ερωτευμένοι (όχι όσοι έχουν σχέση, μόνο οι ερωτευμένοι!). Μας ζάλισαν τα ΜΜΕ τον έρωτα με την αξιολόγηση και τα μέτρα, και αρχίσαμε να τον ξεχνάμε... Μια μικρή λοιπόν απόδραση από το σήμερα, περιμένοντας το αύριο... που ποτέ δεν έρχεται...



ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (12/02/2017) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Ακούμε στη σημερινή περικοπή: 

καὶ ἀναστὰς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ. ἔτι δὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. (Λουκ. 15, 20)

Και σηκώθηκε και ήρθε προς τον δικό του πατέρα. Ενώ λοιπόν αυτός απείχε ακόμα μακριά, τον είδε ο πατέρας του και τον σπλαχνίστηκε και, αφού έτρεξε, έπεσε πάνω στον τράχηλό του και τον καταφίλησε.
Ο άσωτος υιός μετανιωμένος για την ακόλαστη ζωή που ακολούθησε, γύρισε πίσω. Στη στοργή και την ασφάλεια που του παρείχε ο πατέρας του. Ποιά θα έπρεπε να ήταν η στάση του πατέρα; Θα έλεγε κανείς, ότι θα έπρεπε τουλάχιστον να τον επιπλήξει και να τον τιμωρήσει για ότι έκανε, αν όχι να μην τον δεχτεί και τον διώξει! Αυτήν την λαθεμένη νομικίστικη αντίληψη καλλιεργούν διάφοροι παραεκκλησιαστικοί για το Θεό. Ότι είναι τιμωρός και ότι μόνο η φοβέρα και οι αυστηρές ποινές συνετίζουν όσους παραστρατίσουν. Ότι όποιος παραβεί τις εντολές Του, θα αντιμετωπίσει την φοβερή και τρομερή οργή Του! Η δε μετάνοια και η αγάπη είναι ήσσονος σημασίας ενώπιον της αυστηρής και φοβερής δικαιοσύνης Του! 

Εντούτοις, η παραβολή του Κυρίου μας δείχνει το πόσο μακριά από τη χριστιανική διδασκαλία βρίσκονται όλοι όσοι παρουσιάζουν το Θεό ως τιμωρό που αρέσκεται σε καταδίκες και ποινές. Νιώθοντας τη μετάνοια του ασώτου, καταχάρηκε τόσο πολύ, που έτρεξε να τον αγκαλιάσει και να τον φιλήσει! Ούτε να του μιλήσει με αυστηρό τόνο, ούτε να του κάνει συστάσεις. Ένιωσε τη μετάνοια του υιού του και του πρόσφερε την αγκαλιά του. Του πρόσφερε την μοναδική προστασία από την αμαρτία. Και αυτήν την προσφέρει σε όλους μας. Δεν του αρέσουν οι ποινές, αλλά η μετάνοια. Κι όσοι του προσάπτουν ότι τιμωρεί και εκδικείται, ξεχνούν επικινδύνως ότι πρωτίστως μας αγαπά και μας περιμένει να επιστρέψουμε. Ας μη λησμονούμε, ότι επιστρέφουμε μόνο εκεί που ξέρουμε ότι μας περιμένουν με αγάπη και στοργή... Κι όσοι παρουσιάζουν το Θεό σαν φόβητρο, δυστυχώς βρίσκονται, ίσως εν αγνοίᾳ τους, πολύ μακριά Του...   

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ... ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!

Μη μου πεις ότι ποτέ σου δεν περίμενες το λεωφορείο στη στάση με τις ώρες, ε; Λίγο πολύ, σ' όλους μας έχει συμβεί, και όσοι δεν έχουν δικό τους αυτοκίνητο τους συμβαίνει τακτικά. Πράγματι, δεν έχουμε και τις καλύτερες συγκοινωνίες αλλά αυτό, ειδικά για τα λεωφορεία, ενίοτε μπορεί να αποβεί υπέρ μας! Ναι, ναι, βλέποντας καλύτερα τις στάσεις, μπορούμε να μάθουμε πράγματα που ούτε το φανταζόμασταν! Να 'ναι καλά ο ΟΑΣΑ που μας σκέφτεται κι ας μην του δίνουμε σημασία... Μιας που μπήκαμε στο Τριώδιο αυτή η ανάρτηση είναι... επίκαιρη! Ας δούμε ένα μικρό δείγμα από το τι μας... διδάσκει ο ΟΑΣΑ:  

α. Γνωρίζετε από τη μυθολογία, που ζούσαν οι Μούσες και οι Αμαζόνες; Αν ανήκετε στη μειονότητα των λίγων που έχει ανοίξει κανένα βιβλίο, τότε να ξεχάσετε αυτά που ξέρατε! Ζούσαν στο... Κερατσίνι! Γι' αυτό και ο ΟΑΣΑ έχει δώσει τα ονόματά τους σε στάσεις:
β. Αμ η Τροία που βρισκόταν; Όχι εκεί που μας τα έλεγε φουσκωμένα ο Όμηρος αλλά στη Νίκαια! Καλά που ο ΟΑΣΑ έβαλε τη σχετική στάση για να μας μορφώσει!
γ. Και να 'ταν μόνο η ιστορία... Να ένα δείγμα ότι λόγῳ μιας μικρής καθυστέρησης στη γραφειοκρατία, ο ΟΑΣΑ ακόμη δεν έχει ενημερωθεί για την αλλαγή στο πολίτευμα της χώρας από το δημοψήφισμα του 1974! Εκτός κι ακόμη κάποιοι ελπίζουν στην επιστροφή του τέως στο θρόνο! 
δ. Μιας και πιάσαμε τα πολιτικά, στο ερώτημα ευρώ ή δραχμή, ο ΟΑΣΑ είχε ήδη δώσει την απάντηση του: Στη στερλίνα! Τι Grexit, τι Brexit! Απλά αυτοί φεύγουν αυτοβούλως, ενώ εμάς μας σπρώχνουν...!

Επειδή το υλικό είναι αρκετό, το καρναβάλι με τα ονόματα των στάσεων, θα ολοκληρωθεί την ερχόμενη εβδομάδα, που είναι Τσικνοπέμπτη, με τις πιο αστείες από αυτές που συνέλεξα, ώστε να ευθυμήσουμε περιμένοντας να... ολοκληρωθεί η αξιολόγηση από τους θεσμούς και το γιούρογκρουπ! Αναμείνατε λοιπόν.  Όχι στο ακουστικό, αλλά στη στάση! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

«ΤΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΑΝΤΑ»

Τι είναι η γυναικεία τσάντα; Πρωτίστως ένα έξυπνο «όπλο» με το οποίο κτυπούν κανέναν ενοχλητικό ή τον λοξοκοιτούντα σύζυγο στο δρόμο! Δευτερευόντως, είναι ένα πολύ χρήσιμο αξεσουάρ! Περί του εσωτερικού της γυναικείας τσάντας αναφέρεται το παρακάτω άρθράκι από τη BENΤΕTΑ Nο 196 (6/02/1969) που παρότι δημοσιεύτηκε πριν 48 χρόνια ακριβώς, εντούτοις λέει μια μεγάλη αλήθεια: Ότι εκτός από την εξωτερική εμφάνιση της τσάντας, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία και στο εσωτερικό της. Διότι και από εκεί φαίνεται ποιά είναι νοικοκυρεμένη και ποιά είναι πατσατσούλα! Α, το σωστό να λέγεται... 

Και καλά θα κάνουν οι άντρες να ρίχνουν καμιά ματιά, έστω στα κλεφτή, στο εσωτερικό της τσάντας της υποψηφίας συζύγου, όχι μόνο μη δουν τίποτε... ύποπτο, αλλά για να βεβαιωθούν ότι είναι επιμελής και νοικοκυρά! Καλού κακού, ποτέ δεν ξέρεις...!


ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (5/02/2017) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

 Ακούμε στη σημερινή περικοπή:

καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. (Λουκ. 18, 13)

Ο τελώνης, όμως, είχε σταθεί από μακριά και δεν ήθελε ούτε τα μάτια του να σηκώσει πάνω στον ουρανό, αλλά χτυπούσε το στήθος του, λέγοντας: «Θεέ, ας είσαι ευμενής σ’ εμένα τον αμαρτωλό»
Θα μπορούσαμε να κάνουμε τέτοια προσευχή, όπως ο τελώνης; Αντί να πλησιάσουμε το εικόνισμα, θα καθόμασταν μακριά, όπως ο τελώνης στο θυσιαστήριο; Αντί να ζητούσαμε υλικά αγαθά, ή λύσεις για διάφορα προβλήματα θα ζητούσαμε έλεος για τις αμαρτίες μας; Αντί να ακουμπήσουμε τις παλάμες μας, θα χτυπούσαμε το στήθος μας; Ασυνήθιστος για εμάς ο τρόπος προσευχής του τελώνη; Μάλλον ασυνήθιστη για εμάς η προσευχή! Δεν είναι η προσευχή, ένα σύνολο από αιτήσεις. Είναι επικοινωνία. Από καρδίας και νου με το Θεό. Και η αμαρτία καθιστά αυτήν την επικοινωνία προβληματική και δυσχερή. Γι' αυτό και ο τελώνης, γνωρίζοντας τις αμαρτίες του, από ντροπή ούτε καν πλησιάζε. Ζητούσε συγχώρεση. Ζητούσε να μετανιωμένος από το Θεό να του διώξει τη σκοτοδίνη της αμαρτίας που τον εμπόδιζε να έρθει κοντά Του. Αυτό οφείλουμε να πράττουμε στην προσευχή μας. Να προσερχόμαστε σ' αυτήν μετανιωμένοι και πρωτίστως να ζητούμε συγχώρεση. Να αφήνουμε τον εγωισμό μακριά από την επικοινωνία με το Θεό, για να νιώσουμε την παρουσία Του κοντά μας. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

ΕΚΑΣΤΟΣ, ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟ!


φησι τοῖς ἐγρηγορόσιν ἕνα καὶ κοινὸν κόσμον εἶναι, τῶν δὲ κοιμωμένων ἕκαστον εἰς ἴδιον ἀποστρέφεσθαι. Ηράκλειτος (Περί Δεισιδαιμονίας, 166C, 87)
Για τους ξύπνιους υπάρχει ένας και ο ίδιος κόσμος, ενώ ο κάθε κοιμισμένος στρέφεται σε ένα δικό του κόσμο.

Τι μας αρέσει να είμαστε; Έξυπνοι ή κοιμισμένοι; Ρητορικό το ερώτημα αλλά η απάντηση στην πράξη δεν είναι πάντα η αυτονόητη! Όλοι θέλουμε να μην είμαστε κοιμισμένοι, αλλά είμαστε όμως έξυπνοι; Τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε! 

Ο έξυπνος βλέπει τον κόσμο ρεαλιστικά, όπως είναι. Για να το πετύχει αυτό, αφενός διαβάζει, μελετά, μαθαίνει, ακονίζει τη σκέψη του, προβληματίζεται και δεν επαναπαύεται σε ότι του σερβίρουν «καλοπροαίρετα» ή με ιδιαίτερη ευκολία (...) και αφετέρου αφήνει κατά μέρους τους συναισθηματισμούς, τον φόβο και την μεμψοιρία. Δεν στρουθοκαμηλίζει, δεν επαφίει το μέλλον του στη θεά τύχη, ούτε κλαίγεται συνεχώς με τα προβλήματά του. Και κυρίως, χτίζει όνειρα πραγματοποιήσιμα σε λογικές και στέρεες βάσεις. Απλό, ε; Όλοι το κάνουμε, θα μου πεις. 

Αντίθετα, ο κοιμισμένος, (όχι κατ' ανάγκην εκ γενετής χαζός) εύκολα εγκλωβίζεται στα παραμυθένια όνειρά του, απομακρύνεται όσο μπορεί από τις δυσκολίες της καθημερινότητας, ευκολόπιστος και αφελής, απλά επιζητά ν' ακούσει ότι του θωπεύει τα ώτα και όχι ότι του θυμίζει αδυναμίες και προβλήματα. Εξάλλου αφού δεν μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο, γιατί ν' ασχολείται; Χαζός είναι; Α, μόνο ένας έξυπνος θα μπορούσε να σκεφτεί έτσι. Ας δούμε πως θα τη βγάλουμε και για τους άλλους... έχει ο Θεός! Έτσι σκέφτονται πολλοί άλλοι που εκουσίως είναι στην... κοσμάρα τους, εκτός από μένα βέβαια, και γι' αυτό δεν προοδεύει ο τόπος! Δεν έχουμε σκεφτεί έτσι, ε; Καθόλου; 

Σου λέει φερ' ειπείν, πρώην υπουργός αποτυχημένης κυβέρνησης και νυν πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είμαι έτοιμος να σώσω τη χώρα! Με μερικές μεταρυθμίσεις, στο άψε σβήσε, που οι νυν δεν ξέρουν να τις κάνουν, με μερικές διαθρωτικές κινήσεις στο τσακ μπαμ και μπήκαμε σε τροχιά ανάπτυξης! Απ'την άλλη, σου λέει κοτζάμ υπουργός, αφού δεν βλέπω κανέναν να ψάχνει για φαγητό στους κάδους σκουπιδιών, άρα το λύσαμε το πρόβλημα της σύτισης των απόρων! Ορίστε, ιδού η πολυπόθητος ανάπτυξη! Τι μας μένει λοιπόν για να ασχολειθούμε; Το σύμπαν! Ας φτιάξουμε μια διαστημική υπηρεσία! Το όχημα της... ανάπτυξης πετάει μέχρι τ' αστέρια!

Α, ρε Ηράκλειτε... εσύ μας τα είπες, αλλά εμείς... στον κόσμο μας! Έκαστος στο δικό του κόσμο, στο δικό του πλανήτη! Κάτι σαν Star Trek δηλαδή! Και άμα το βλέπω αυτό στους κομματικούς αρχηγούς, το αυτό συμβαίνει και στους ψηφοφόρους των! Και να 'ταν μόνο στην πολιτική, να δώσω τόπο στην οργή. Αμ, δε... 
Εν τέλει, θα συμφωνήσω με συνομωσιολόγους τύπου Λιακόπουλου, ότι τα ούφο τα ήξεραν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Όχι όμως εξωγήινους, αλλά γήινους και δη κοιμισμένους. Ξυπνιοκοιμισμέννους ολότελα!  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...