ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (27/5/2020) ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ' ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἀργυρίου ἢ χρυσίου ἢ ἱματισμοῦ οὐδενὸς ἐπεθύμησα· (Πραξ. 20, 33)

Ασήμι ή χρυσάφι ή ιματισμό από κανένα δε ζήτησα.

Ο απ. Παύλος μιλώντας στους πρεσβυτέρους της Εφέσου, τους λέει μεταξύ άλλων ότι δεν ζήτησε από κανένα ούτε χρυσάφι, ούτε ασήμι, ούτε πολλά ρούχα τα οποία ήταν δηλωτικά των πλουσίων. Αδιαφόρησε εντελώς για τον υλικό πλούτο. Δεν έχουν λοιπόν, παρά να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Τι πιο απλή και εύκολη προτροπή προς εκείνους, θα λέγαμε. Όμως το απλό ενίοτε είναι και πολύ δύσκολο. Σε έναν κόσμο που το ιδεώδες που τον διέπει είναι «το χρήμα πάνω απ' όλα, ακόμη κι από την ανθρώπινη ζωή», το να μην ζητάει μεγάλη ανταμοιβή κάποιος που προσφέρει πνευματικό έργο, όπως ο ιερέας, δεν είναι ελκυστικό για κάποιον για να ασχοληθεί με αυτό το λειτούργημα. Πολλοί ονειρεύονται επαγγελματικές καριέρες μέσα σε κοινωνική καταξίωση και με μεγάλες οικονομικές απολαβές. Άλλοι πάλι, δυστυχώς εντός της Εκκλησίας, δεν διστάζουν να θησαυρίζουν πουλώντας ουσιαστικώς τη θεία χάρη τελώντας μυστήρια. Πως λοιπόν να αποτελέσει στην πράξη παράδειγμα αυτό που έπραττε ο απ. Παύλος; 

Μόνο διά της πίστεως. Όποιοι δεν πολυπιστεύουν, πιστεύουν δηλαδή περισσότερο στα λόγια, επιδιώκουν το χρήμα σε ότι κάνουν. Μόνο όταν χρειαστεί να αποδείξουν την πίστη, που λένε πως έχουν, φαίνεται το που ανήκει η καρδιά τους. Πόσο κρίμα αν αναφερόμαστε σε ιερείς ή ανθρώπους που δρουν στην Εκκλησία... Οι πιστεύοντες είναι αυτοί που θα συνεχίσουν με επιτυχία το δύσκολο έργο του Παύλου και των αποστόλων. Το προσωπικό παράδειγμα είναι το καλύτερο επιχείρημα για να διαδοθεί ο λόγος του Κυρίου. Αυτοί που στάθηκαν και στέκονται μακριά από τα πλούτη «φέρνουν κόσμο» στην Εκκλησία ενώ οι παραδόπιστοι τον απομακρύνουν. Και αυτή η προτροπή του Παύλου δεν αφορά μόνο τους ιερείς. Αφορά όλους μας που βρισκόμαστε εντός της Εκκλησίας διότι είμαστε ενεργά μέλη. Τα ανενεργά μέλη ουσιαστικά έχουν θέσει εαυτόν εκτός... Τέλος, άλλο η διαβίωση και άλλο ο πλουτισμός. Ο Παύλος δεν είπε ότι δεν είχε να φάει, αλλά ότι αδιαφόρησε για τον πλούτο. Κάτι που εύκολα θα παρεξηγήσουν / παρανοήσουν όσοι προσπαθήσουν να... αγνοήσουν αυτήν τη βασική προτροπή του Παύλου.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΜΑΣΚΑ ΠΡΟΣΩΠΟΥ!

Το αξεσουάρ της εποχής είναι η μάσκα. Όσοι δεν την έβαλαν τις απόκριες, καιρός είναι να το κάνουν. Πως να το κάνουμε; Φόβος είναι αυτός... Η παρακάτω μάσκα βέβαια, από το ΡΟΜΑΝΤΣΟ Νο 1316 (21/5/1968), καλύπτει μεν τη μούρη (κατά βάση τη γυναικεία, αλλά μπορεί να τη χρησιμοποιήσει και όποιος δεν είναι φανατικός ανήρ...) αλλά δεν προστατεύει από τον κορωνοϊό. Είναι όμως πάμφηνη και φτιάχνεται στο άψε σβήσε. Που λεφτά για ετοιματζίδικα καλλυντικά, ε; Εμ, το ψώνιο της όμορφης εμφάνισης είναι αέναο! Και για όποια νομίζει ότι η φάτσα της δεν σουλουπώνεται με τοιαύτες μάσκες, φοράει μια αντικορωναία και... καθάρισε!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (24/5/2020) ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

τοῦτο δὲ ἐποίει ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας. διαπονηθεὶς δὲ ὁ Παῦλος καὶ ἐπιστρέψας τῷ πνεύματι εἶπε· παραγγέλλω σοι ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐξελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῆς. καὶ ἐξῆλθεν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ. (Πραξ. 16, 18)

Αυτό το έκανε πολλές μέρες. Ο Παύλος αγανάκτησε· γύρισε πίσω και είπε στο πνεύμα: «Σε διατάζω στο όνομα του Ιησού Χριστού να βγεις απ’ αυτήν». Την ίδια στιγμή βγήκε το πνεύμα. 

Για πολλές ημέρες μια νεαρή που είχε καταληφθεί από πονηρό πνεύμα, ακολουθούσε τον Παύλο και το Σίλα διαλαλώντας ότι αυτοί είναι σταλμένοι από το Θεό και κηρύττουν την οδό της σωτηρίας, με πονηρό όμως σκοπό (δες εδώ). Αυτό επέφερε από τη μεριά του Παύλου αγανάκτηση. Εύκολα κάποιος θα μπορούσε να πει, πως κακώς αγανάκτησε ο Παύλος αφού στα κόλπα που μεταχειρίζεται ο διάβολος είναι και ο εκνευρισμός. Πως θα μπορούσε να κηρύξει το ευαγγέλιο εκνευρισμένος; Εδώ πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν τα εξής: 

Πρώτον, με την αγανάκτησή του έδειξε στον κόσμο ότι δεν συνεργάζονταν με τη δαιμονισμένη κοπέλα. Δεν είχε ανάγκη από «ρεκλάμα» ή διαφήμιση, πολλῷ δε μᾶλλον όταν αυτή προέρχεται από το πονηρό πνεύμα. 

Δεύτερον, η ανοχή στο διάβολο πρέπει να έχει όρια. Εν προκειμένῳ επειδή ο πονηρός δεν ενεργούσε αυτοπροσώπως αλλά διαμέσου της κοπέλας, η ανοχή ήταν κυρίως στην κοπέλα. Η οποία δυστυχώς δεν είχε τη δύναμη να παλέψει ώστε να ανακτήσει την αυτενέργειά της.

Τρίτον η επιμονή στο να λέει κάτι το αληθές δεν σήμαινε ότι αποδέχονταν αυτήν την αλήθεια. Δηλαδή αφού το πονηρό πνεύμα έλεγε την αλήθεια, μόλις έλαβε εντολή στο όνομα του Ιησού Χριστού, έφυγε αμέσως, ενώ θα μπορούσε να μετανοήσει (υποθετικά βέβαια).  
Τέλος, παρατηρούμε ότι παρότι αγανακτησμένος ο Παύλος, δεν παρασύρθηκε σε κάποια ενέργεια ή άσεμνη κουβέντα. Έδειξε αυτοσυγκράτηση και αποφασιστηκότητα. Επικαλέστηκε το όνομα του Κυρίου, τον μόνο μας σύμμαχο εναντίον του διαβόλου, και έδιωξε το κακό πνεύμα. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ!

- Για που το έβαλες alter ego;

- Δουλειές. Τόσο καιρό στην καραντίνα, κάποια πράγματα έμειναν πίσω.

- Τη μάσκα μη ξεχάσεις να πάρεις!

- Τώρα σωθήκαμε! 

- Και τι θα κάνεις άμα εκεί που θα πας είναι υποχρεωτική alter ego;

- Υποχρεωτικώς θα τη φορέσω. 

- Ε, υποχρεωτικώς θυμήσου την πριν φύγεις.

- Καλά που μου το 'πες, γιατί στην καινούργια που αγόρασα δεν άνοιξα τρύπες!

- Τι τρύπες;

- Για να παίρνω αέρα! Τι θες, να σκάσω καλοκαιριάτικα; 

- Μα είναι για εσωτερικούς χώρους.

- Ακόμα χειρότερα δηλαδή! Γι' αυτό και ανοίγω μια τρύπα στη μύτη, για να μπορώ να ανασαίνω, και μια στο στόμα.

- Στο στόμα;

- Ναι. Για να ακούγομαι όταν μιλάω και άμα πεινάσω και κάτσω κάπου να φάω να μην τη βγάλω τη μάσκα!

- Με τις τρύπες όμως ούτε εσύ δεν προστατεύεσαι από τον κορωνοϊό, ούτε προστατεύεις τους άλλους.

- Και είχα μια σκασίλα!

- Τι εννοείς alter ego; 

- Απλό είναι. Αν προστατευτώ από τον κορωνοϊό, θα πεθάνω από ασφυξία! Οπότε μία ή άλλη! 

- Και για τους άλλους όμως; 

- Όσο για τους άλλους, τους έχω γραμμένους στα παλιά μου τα παπούτσια! Σάματι οι άλλοι νοιάζονται για μένα; Και πότε νοιαστήκανε δηλαδή; Ο καθένας την πάρτη του κοίταγε και την πάρτη του κοιτάει. Από που να αρχίσω. Από τις ουρές που κάποιοι πονηροί προσπαθούν να σου φάνε τη σειρά, από τους εμπόρους που προσπαθούν να σε κλέψουν πουλώντας σκάρτο εμπόρευμα, από τους πωλητές που πάνε να σε κοροϊδέψουν, από αυτούς που βάζουν στη διαπασόν τη μουσική και δεν μπορείς να ησυχάσεις, από τους φιλόζωους που φέρνουν το σκύλο τους να αφοδεύσει μπροστά από τη δική μου πόρτα, από...

- Σταμάτα, κατάλαβα. Ας πούμε ότι έχεις δίκιο.

- Όχι «ας πούμε». Έχω δίκιο!

- Έστω. Τι πετυχαίνεις με όλο αυτό;

- Δύο πράγματα: Πρώτον δείχνω ότι αδιαφορώ για τον κορωνοϊό, και δεύτερο αφού με κοροϊδεύει το κράτος, το κοροϊδεύω και εγώ!

- Δεν το 'πιασα το δεύτερο. Τι θέλει να πει ο ποιητής; 

- Είναι απλό. Μας υποχρεώνει το κράτος να φοράμε μάσκα σε κάποια μέρη; 

- Ναι.

- Μας παρέχει τη μάσκα δωρεάν; Όχι. Οπότε μας υποχρεώνει να την αγοράζουμε. Έτσι;

- Προφανώς. 

- Ε, μας υποχρεώνει να τη φοράμε, αλλά όχι το πως θα την φοράμε! Κι εγώ θα τη φοράω όπως θέλω! Και όσα βίντεο και να δείξουν στην τηλεόραση, ο καθένας τη βάζει όπως να 'ναι! 

- Τώρα που το λες...

- Και το καλύτερο στο φύλαγα για το τέλος. 

- Ρίχτο alter ego.

- Όσο ήμασταν σε καραντίνα, είχαμε περισσότερα κρούσματα από όταν βγήκαμε από αυτήν! Δεν βλέπεις που μείωσαν την ενημέρωση που ήταν καθημερινή; Οπότε, τρύπες στη μάσκα και σ' όποιον αρέσει!

- Τι να σου πω τώρα ρε alter ego... Μόλις έδωσες νόημα στη γνωστή φράση με την τρύπα.

- Ποιά φράση; 

- Μια τρύπα στο νερό! Ή στη μάσκα αν προτιμάς!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΚΡΕΑΣ ΣΤΗ ΦΟΡΜΑ

Μιας και μπήκαμε στην κανονικότητα νούμερο β' (πέρσι μετά τας εκλογάς είχαμε μπει στην κανονικότητα νούμεο α', για όποιον το λησμόνησε), καιρός να το ρίξουμε στο φαΐ μιας και τα μπάνια φέτος θα είναι περιορισμένα. Εμ, με τα μέτρα στις παραλίες για τον δήθεν φοβερό και τρομερό κορωνοϊό που διάθεση... (λέμε τώρα). Από τη Βεντέτα No 02 (21/5/1965) η παρακάτω συνταγή, που είναι εύκολη μεν, αλλά παίρνει κάμποση ώρα δε. Κρεατοφαγία και θερμίδες στο φουλ, αλλά γιατί να ασχολούμαστε με τη δίαιτα; Φήμες λένε ότι ο κορωνοϊός φοβάται τους... εύσωμους γιατί τον πνίγει το παραπάνω λίπος! Αν όχι, τουλάχιστον να είμαστε χορτάτοι σε περίπτωση που κοπιάσει! Επίσης η συνταγή συνοδεύεται με υποδείξεις για να γίνει το δροσιστικό ύδωρ πιο... γευστικό. Προσωπικά θα το συνόδευα με το γνωστό υποβρύχιο, φυστίκι ή μαστίχα κατά προστίμησιν!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (17/05/2020) ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις. (Πραξ. 11, 19)

Οι χριστιανοί που είχαν διασκορπιστεί από τα Ιεροσόλυμα, μετά το διωγμό που ακολούθησε το λιθοβολισμό του Στεφάνου, έφτασαν ως τη Φοινίκη, την Κύπρο και την Αντιόχεια. Σε κανέναν δεν κήρυτταν για το Χριστό παρά μόνο στους Ιουδαίους. 

Διασκορπίστηκαν οι Χριστιανοί στις γύρω χώρες, φοβούμενοι για τη ζωή τους εξαιτίας το διωγμό εναντίον τους μετά το μαρτυρικό θάνατο του Στεφάνου. Έφυγαν βέβαια για να γλυτώσουν, αλλά δεν άφησαν τη δικονία τους στην κήρυξη του ευαγγελίου. Ο φόβος δεν ισοπέδωσε την πίστη τους. Δεν ήταν ευκαιριακοί και εφήμεροι ακόλουθοι του Κυρίου. Θα μπορούσαν να αποκηρύξουν το Χριστό και να έμεναν στα εδάφη και τις περιουσίες τους. Απλά, προστάτευσαν τη ζωή τους. Και συνάμα, συνέβαλαν στο να εξαπλωθεί το ευαγγέλιο και πέραν της Ιουδαίας. Στην αρχή ωστόσο, δεν κήρυτταν στους εθνικούς, αλλά μόνο στους Ιουδαίους. Από τη μία, υπήρχε ο φόβος μην αποκαλυφθεί η ιδιότητά τους σε εθνικούς και ενδεχομένως γίνει κάποιος διωγμός εναντίον τους. Απ' την άλλη, ήταν πιο εύκολο να προσεγγίσουν αυτούς που ήδη γνώριζαν το Θεό της Παλ. Διαθήκης. Επίσης, μην ξεχνάμε πως ακόμη δεν γίνει η αποστολική σύνοδος (κεφ. 15) όπου αποφασίστηκε πως οι εθνικοί αν ήθελαν να γίνουν χριστιανοί δεν θα έπρεπε να ακολουθούσαν πρώτα το Μωσαϊκό νόμο. Η θλίψη και ο φόβος λοιπόν εδώ, έφεραν τα πρώτα θετικά αποτελέσματα της εξάπλωσης του χριστιανισμού.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ»

Πρωινό Πέμπτης, και πνιγμένος μέσα σε πολλές δουλειές που λόγῳ καραντίνας έμειναν πίσω και πρέπει να διεκπεραιωθούν το ταχύτερο, δεν έχω παρά να ρίξω μια ματιά στο ημερολόγιο με τα ποιήματα. Το παρακάτω ποίημα του Στἐργιου Πολύζου, «Στην κόψη του χρόνου» είναι πολύ ενδιαφέρον και αξίζει προσοχής. Διότι κάποτε στη ζωή μας γίναμε ή θα γίνουμε αν δεν είμαστε, λίγο πολύ αδιόρθωτοι Δον Κιχώτες, ὀπως λέει ο ποιητής, που μονίμως πασχίζουμε! Το τι καταφέρνουμε, είναι ένα θέμα που χρήζει ενδελεχούς συζητήσεως...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΕΝΑ ΔΡΟΣΕΡΟ ΣΠΙΤΙ»

Βλέποντας διάφορα αποκόμματα ημερολογιακώς πλησίονα στη σημερινή μας ημέρα, βρήκα το παρακάτω από τη ΒΕΝΤΕΤΑ No 53 (13/5/1966). Συμβουλές για ένα δροσερό σπίτι. Το καλοκαίρι σαν να ξεκίνησε πρόωρα, καλό αυτό βέβαια διότι σκοτώνει κατά πως λένε τον κορωνοϊό, αλλά η ζέστη είναι αφόρητη. Και πριν βάλουμε τα κλιματιστικά στο... φουλ, ας δούμε τις παρακάτω συμβουλές. Παλιές αλλά χρήσιμες. Όπως σωστά λέει, η ζέστη είναι και ζήτημα ψυχολογίας! Μιας και αυτήν την ξεχνάμε εύκολα καμιά φορά...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (10/5/2020) ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

εὗρε δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόν τινα Αἰνέαν ὀνόματι, ἐξ ἐτῶν ὀκτὼ κατακείμενον ἐπὶ κραβάττῳ, ὃς ἦν παραλελυμένος. (Πραξ. 9, 33)

Εκεί βρήκε κάποιον άνθρωπο που λεγόταν Αινέας. Αυτός ήταν οχτώ χρόνια κατάκοιτος, επειδή ήταν παράλυτος.

Στην περιοχή της Λύδδας, ο απόστολος Πέτρος συνάντησε έναν ιουδαίο, τον Αινεία, όπου καταλαβαίνουμε λόγῳ του ονὀματὀς του, ἠταν ελληνιστής. Προσφιλής στις ιατρικές λεπτομέρειες ο Λουκάς, μας αναφέρει και το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ήταν παράλυτος, οκτώ έτη. Όπως και ο Κύριος είχε θεραπεύσει μακροχρόνια παραλυτικούς, έτσι και εδώ ο Πέτρος θα τον θεράπευε. Σε αυτήν την απελπιστική κατάσταση του παραλυτικού βρισκόμαστε και σήμερα, παρότι έχουμε (θεωρητικά) γνωρίσει το ευαγγέλιο του Χριστού. Μακροχρόνια πάσχοντες από την αμαρτία, υπομένουμε μοιρολατρικά αυτό το τέλμα δίχως να ελπίζουμε πουθενά. Ο Κύριος ανά πάσα ώρα και στιγμή είναι έτοιμος να μας βοηθήσει να ανακτήσουμε την υγεία μας, αλλά δεν τον καλούμε και περιμένουμε ανήμποροι και μοιραίοι κάποιο υπερφυσικό θαύμα για να επιστρέψουμε σε Εκείνον. Όπως επέστρεψαν οι Λύδδοι (στχ. 35). Σε μακροχρόνια πνευματική παράλυση, δίχως την πίστη, αναγκάζουμε τον Ιησού άπραγο, να στέκει κοντά μας περιμένοντας. Η ίαση είναι δίπλα μας και δεν θέλουμε να την δούμε. Δεν αρκεί μόνο να γνωρίζουμε τι λέει το ευαγγέλιο, αλλά οφείλουμε να καλλιεργήσουμε μέσα μας πίστη και θέληση για να το εφαρμόσουμε. Μόνο έτσι θα αποδράσουμε από τον εγκλωβισμό μας στο σκοτάδι, προς το αιώνιο Φως.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Τέλειωσε η καραντίνα και έφτασε η στιγμή για έξω, ε; Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα! Καλά καθόμασταν, γυμναστική ελάχιστη, οπότε... τα κιλάκια μαζεύτηκαν! Και το καλοκαίρι για την παραλία είναι προ των πυλών. Ίσα που προλαβαίνουμε να κάνουμε δίαιτα! Και μαζί γυμναστικές ασκήσεις μπας και ως τον Αύγουστο σουλουπωθούμε κομματάκι...! Από τη ΒΕΝTETA No 208 (1/5/1969) το παρακάτω απόκομμα, όπου μας παρουσιάζει δύο ασκησούλες για όποιον/-α ενδιαφέρεται. Μην ξεχνάμε ότι τα γυμναστήρια θα αργήσουν να ανοίξουν. Μέχρι τότε...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (3/5/2020) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

προσκαλεσάμενοι δὲ οἱ δώδεκα τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν εἶπον· οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις. (Πραξ. 6, 2)

Τότε οι δώδεκα απόστολοι σύναξαν των πιστών και τους είπαν: «Δεν είναι σωστό εμείς ν’ αφήσουμε το κήρυγμα του λόγου του Θεού και να ασχολούμαστε με διανομές τροφίμων. 

Προβλήματα και έριδες δημιουργήθηκαν στην πρώτη Εκκλησία, όσον αφορά τη σίτιση των ελληνόφωνων χήρων (στχ. 1). Οι δώδεκα απόστολοι, συμπεριλαμβανομένου και του Ματθία που αντικατέστησε τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, συγκέντρωσαν όλους τους πιστούς (μαθητές) για να βρεθεί λύση στο πρόβλημα. Εφόσον κατείχαν το ύψιστο αξίωμα στην Εκκλησία, θα μπορούσαν να αποφάσιζαν από μόνοι τους και μετά να έδιναν τις σχετικές προσταγές. Δεν το έκαναν όμως. Εμπιστεύτηκαν όλους τους πιστούς διότι τους έβλεπαν ως λογικούς ανθρώπους και όχι σαν άβουλα πρόβατα. Προΐσταντο στην πνευματική κατάρτιση και στον πνευματικό αγώνα, αλλά δεν ήθελαν να έχουν τον πρώτο λόγο για κάθε μέριμνα. Διέκριναν ότι δεν μπορούν να περνούν όλα από τα χέρια τους και κάποιες αρμοδιότητες πρέπει να δοθούν και σε άλλους. Σαφώς η διακονία στη σίτιση των φτωχών ήταν και είναι ιερό έργο και καθήκον εντούτοις το κυρίως λειτούργημά τους, ήταν η κήρυξη του ευαγγελίου και αυτό θα συνέχιζαν να υπηρετούν απρόσκοπτα. Το έργο της Εκκλησίας δεν διέπεται από συγκεντρωτισμό, κάτι που σημαίνει ότι οι πιστοί στο βαθμό που μπορούν, οφείλουν να βοηθούν στα διακονήματα και τις δραστηριότητες που προάγουν στην πράξη, το ευαγγέλιο του Κυρίου.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...