πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς. (Λουκ. 6, 35)
Να αγαπάτε τους εχθρούς μας, να ευεργετούμε και να δανείζουμε χωρίς να αποβλέπουμε σε ανταπόδοση ακόμη και στους αχάριστους και στους πονηρούς, μας προτρέπει ο Κύριος. Να δείξουμε ανιδιοτελή αγάπη. Μόνο τότε θα γίνουμε παιδιά του Υψίστου και θα εισέλθουμε στη Βασιλεία των Ουρανών. Όμως για να δώσουμε αυτού του είδους την αγάπη, θα πρέπει να απεγκλωβιστούμε από τον εγωιστικό ατομικισμό μας.
Να πάψουμε να διακρίνουμε τους συνανθρώπους μας σε όσους μας είναι φιλικοί και σε όσους είναι εχθρικοί. Ακόμη και οι πονηροί και οι κακοί δεν παύουν να είναι εικόνες του Ουράνιου Πατέρα μας. Αν τους προσφέρουμε αγάπη, χωρίς να περιμένουμε ανταλλάγματα, τότε τους δίνουμε τη βοήθεια να ξεπεράσουν τα δικά τους προσωπικά αδιέξοδα. Αυτή η αγάπη προς τους εχθρούς είναι η διέξοδος από τον εγωισμό. Και αντλείται από την αγάπη του Χριστού που σταυρώθηκε για τις δικές μας αμαρτίες. Μόνο με την αγάπη στον συνάνθρωπο που μπορεί να είναι και εχθρός, είναι η μοναδική δυνατότητα σωτηρίας.
