Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί. (Λουκ. 6, 36)
Να είστε λοιπόν σπλαχνικοί, όπως σπλαχνικός είναι κι ο Θεός Πατέρας σας.
Τι μας είπε ο Ιησούς; Όχι να μοιάσουμε με τον Θεό, κάτι αδύνατον για εμάς, αλλά να ακολουθήσουμε το παράδειγμά του. Να γίνουμε εύσπλαχνοι, ελεήμονες και να δείχνουμε οίκτο. Τρεις εκφάνσεις δηλαδή της αγάπης. Μπορεί κάποιος να αγαπά αλλά να μην ελεεί; Τότε ουσιαστικώς δεν αγαπά! Σ' αυτές τις εκφάνσεις η αγάπη στρέφεται όχι στους πιο δυνατούς, ούτε στους πιο δίκαιους από εμάς, αλλά στους ασθενέστερους και τους κακούς. Σε μια εποχή όπου στους αρχαίους Ρωμαίους η έννοια της ελεημοσύνης και του οίκτου δεν είχαν ιδιαίτερη αξία, αυτή η προτροπή του Κυρίου φάνταζε περίεργη. Αλλά και στη δική μας εποχή που κυριαρχεί η ατομικότητα και ο εγωισμός, δείχνει σαν να μην έχει ουσιαστική σημασία. Οικτίρμονες λοιπόν σ' όποιον έχει ανάγκη, σ' όποιον μας αδίκησε, σ' όποιον μας προσέβαλε. Κάτι όχι δυστυχώς εύκολο. Όπως έκανε ο Θεός προς τον αμαρτωλό άνθρωπο. Προσέφερε την ύψιστη ελεημοσύνη στέλνοντας τον Υιό Του να θυσιαστεί για να τον επαναφέρει στην αρχική του πορεία προς την ουράνια βασιλεία. Παρότι γνώριζε ότι πολλοί άνθρωποι δεν θα δέχονταν αυτήν την προσφορά... Αυτό ακριβώς είναι το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουμε. Να προσφέρουμε γνωρίζοντας ότι δεν θα έχουμε πάντα ανταπόδοση. Ούτε καν ένα ευχαριστώ. Κι όπως ο Χριστός που παραπονέθηκε για το ότι πρόσφερε ίαση σε δέκα λεπρούς αλλά ένας μόνο τον ευχαρίστησε, εντούτοις δεν πτοήθηκε και συνέχισε τον οικτιρμό του στους ανθρώπους, έτσι κι εμείς να συνεχίζουμε προσφέρουμε τη βοήθειά μας δίχως να περιμένουμε τίποτα! Βασική προϋπόθεση για να είναι κανείς οικτίρμων κατά Θεῷ, είναι η ύπαρξη ανιδιοτέλειας. Η χαρά να βρίσκεται στην προσφορά και όχι στην ελπίδα κάποιας ανταπόδοσης, ή στην εξόφληση κάποιας υποχρέωσης.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί. (Λουκ. 6, 36)
Να είστε λοιπόν σπλαχνικοί, όπως σπλαχνικός είναι κι ο Θεός Πατέρας σας.
Τι μας είπε ο Ιησούς; Όχι να μοιάσουμε με τον Θεό, κάτι αδύνατον για εμάς, αλλά να ακολουθήσουμε το παράδειγμά του. Να γίνουμε εύσπλαχνοι, ελεήμονες και να δείχνουμε οίκτο. Τρεις εκφάνσεις δηλαδή της αγάπης. Μπορεί κάποιος να αγαπά αλλά να μην ελεεί; Τότε ουσιαστικώς δεν αγαπά! Σ' αυτές τις εκφάνσεις η αγάπη στρέφεται όχι στους πιο δυνατούς, ούτε στους πιο δίκαιους από εμάς, αλλά στους ασθενέστερους και τους κακούς. Σε μια εποχή όπου στους αρχαίους Ρωμαίους η έννοια της ελεημοσύνης και του οίκτου δεν είχαν ιδιαίτερη αξία, αυτή η προτροπή του Κυρίου φάνταζε περίεργη. Αλλά και στη δική μας εποχή που κυριαρχεί η ατομικότητα και ο εγωισμός, δείχνει σαν να μην έχει ουσιαστική σημασία. Οικτίρμονες λοιπόν σ' όποιον έχει ανάγκη, σ' όποιον μας αδίκησε, σ' όποιον μας προσέβαλε. Κάτι όχι δυστυχώς εύκολο. Όπως έκανε ο Θεός προς τον αμαρτωλό άνθρωπο. Προσέφερε την ύψιστη ελεημοσύνη στέλνοντας τον Υιό Του να θυσιαστεί για να τον επαναφέρει στην αρχική του πορεία προς την ουράνια βασιλεία. Παρότι γνώριζε ότι πολλοί άνθρωποι δεν θα δέχονταν αυτήν την προσφορά... Αυτό ακριβώς είναι το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουμε. Να προσφέρουμε γνωρίζοντας ότι δεν θα έχουμε πάντα ανταπόδοση. Ούτε καν ένα ευχαριστώ. Κι όπως ο Χριστός που παραπονέθηκε για το ότι πρόσφερε ίαση σε δέκα λεπρούς αλλά ένας μόνο τον ευχαρίστησε, εντούτοις δεν πτοήθηκε και συνέχισε τον οικτιρμό του στους ανθρώπους, έτσι κι εμείς να συνεχίζουμε προσφέρουμε τη βοήθειά μας δίχως να περιμένουμε τίποτα! Βασική προϋπόθεση για να είναι κανείς οικτίρμων κατά Θεῷ, είναι η ύπαρξη ανιδιοτέλειας. Η χαρά να βρίσκεται στην προσφορά και όχι στην ελπίδα κάποιας ανταπόδοσης, ή στην εξόφληση κάποιας υποχρέωσης.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
