Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
καὶ ὀργισθεὶς ὁ κύριος αὐτοῦ παρέδωκεν αὐτὸν τοῖς βασανισταῖς ἕως οὗ ἀποδῷ πᾶν τὸ ὀφειλόμενον αὐτῷ. (Ματθ. 18, 34)
Και οργισμένος ο κύριός του, τον παρέδωσε στους βασανιστές, ώσπου να ξεπληρώσει όσα του χρωστούσε.
Ο βασιλιάς της παραβολής, δεν έκατσε να ακούσει δικαιολογίες από τον πονηρό δούλο του, που παρότι του είχε χαρίσει ένα υπερβολικό χρέος που του χρωστούσε, εκείνος (ο πονηρός δούλος) δεν έπραξε ομοίως σε έναν άλλο δούλο που δεν μπορούσε να του εξοφλήσει μία μικρότερη οφειλή. Ο βασιλιάς, εν προκειμένῳ ο Θεός, οργίστηκε με τη στάση του ευεργετηθέντος δούλου. Κατευθείαν τον παρέδωσε στους βασανιστές της φυλακής. Εκείνη την εποχή, οι φυλακισμένοι για χρέη βασανίζονταν στην φυλακή για να αποκαλύψουν τυχόν μυστικά έσοδα ή περιουσία. Κάτι που αργότερα ωστόσο καταργήθηκε. Ως βασιλιάς ο Θεός, δηλαδή ως ο απόλυτος άρχοντας, δεν παρέδωσε στη δικαιοσύνη το δούλο, την απέδωσε ο ίδιος διότι από Εκείνον η δικαιοσύνη πηγάζει. Οργισμένος το έπραξε, όπως μας λέει χαρακτηριστικά ο Ιησούς. Οργίζεται ο Θεός; Ή απλώς χρησιμοποίησε έναν ανθρωπομορφισμό για να μας κάνει να φοβηθούμε; Η οργή του Θεού, δεν είναι ένας έντονος θυμός που εκφράζεται με εκδικητικό τρόπο, όπως συμβαίνει στους ανθρώπους. Είναι η απόφασή Του να μην δώσει περαιτέρω ευκαιρία για συγχώρεση. Βλέπει ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση για μετάνοια και αποδίδει τη δικαιοσύνη Του. Έχει εξαντληθεί κάθε όριο της ανοχής Του, και πλέον δεν (μας) περιμένει. Ο Ιησούς ουδέποτε φοβέρισε με τα λόγια του ή τις πράξεις του, τους ανθρώπους. Και εδώ μας μιλά για την ποινή που επέβαλε ο βασιλιάς στον αχάριστο και πονηρό δούλο, για να μας πει ότι η δικαιοσύνη υπάρχει, και δεν θα μας αγαπάει καταχρηστικώς άμα εμείς διά των πράξεών μας δεν το θέλουμε! Η ποινή εξάλλου, δεν υπερβαίνει το αδίκημα, οπότε ο Θεός δεν είναι ούτε άδικος, ούτε εκδικητικός. Ωστόσο οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι όσες δικαιολογίες και κουτοπονηράδες επικαλούμαστε στο Θεό για τις πράξεις μας, κάποια στιγμή θα νιώσουμε την οργή του, δίχως λόγια. Δεν θα είμαστε εσαεί σαν τα κακομαθημένα παιδιά που θα συμπεριφερόμαστε άσχημα και μετά θα ζητάμε και λαμβάνουμε συγχώρεση. Οφείλουμε να δίνουμε ότι Εκείνος δωρεάν μας προσφέρει. Μας δίνει ανοχή, συγχώρεση, αγάπη; Να πράττουμε ομοίως (όχι σε Εκείνον βέβαια) στους συνανθρώπους μας. Η δικαιοσύνη Του ούτως ή άλλως θα εφαρμοστεί. Αναλόγως το τι δίνουμε...
