Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. (Λουκ. 5, 4)
Και μόλις έπαψε να μιλά, είπε προς το Σίμωνα: «Ξαναφέρε το πλοίο στα βαθιά και ρίξτε τα δίχτυα σας για ψάρεμα».
Έπαψε, μέσα από το πλοιάριο, να μιλά στο πλήθος ο Ιησούς και απευθύνθηκε στο Σίμωνα (τον οποίο θα μετονομάσει αργότερα σε Πέτρο) και τους άλλους ψαράδες, να ξεκινήσουν για τα βαθιά ώστε να ψαρέψουν με τα δίχτυα. Δεν τους παρακίνησε συμβουλεύοντάς τους ή λέγοντας διάφορα επιχειρήματα παριστάνοντας τον ειδικό, ούτε τους υποσχέθηκε πλούσια ψαριά. Τους εμφύσησε την αποφασιστικότητα και τη σιγουριά που προηγουμένως με το κήρυγμά του, είχε μεταδώσει στο πλήθος. Συνάμα δοκίμαζε την υπακοή τους, ειδικώς του Σίμωνα που έμελλε να γίνει μαθητής Του, παρότι δεν είχαν πιάσει τίποτα την προηγούμενη νύχτα. Ο Ιησούς ήδη με τα λόγια του, είχε αλιεύσει το πλήθος. Τώρα με την αλιεία των ψαριών (το θαύμα που επρόκειτο να κάνει), θα επιβράβευε την πίστη του Σίμωνα, δίνοντάς του την ευκαιρία να γίνει και εκείνος αλιεύς ψυχών. Ο Σίμωνας θα επιχειρούσε και πάλι να ψαρέψει, δίχως δισταγμούς, χωρίς εγωισμό, αλλά έχοντας αυτή τη φορά μαζί του τον Κύριο. Αυτή τη στάση ας την υιοθετήσουμε πριν αρχίζουμε τις υπεκφυγές και τις εναντιώσεις στα κελεύσματα που μας κάνει ο Χριστός στη ζωή μας. Μας οδηγεί προς Αυτόν, δηλαδή στο θαύμα!
Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.
