Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπε τῷ παραλυτικῷ· θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. (Ματθ. 9, 2)
Τότε του έφεραν έναν παράλυτο ξαπλωμένο σ’ ένα κρεβάτι. Όταν είδε ο Ιησούς την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: «Θάρρος, παιδί μου, σου συγχωρήθηκαν οι αμαρτίες σου».
Ο Ιησούς είδε να του φέρνουν στην οικία που βρίσκονταν ένα παράλυτο νέο. Στον Λουκά (5, 19) και στο Μάρκο (2, 4) μαθαίνουμε ότι για να πλησιάσουν στον Κύριο, άνοιξαν τη σκεπή και από εκεί κατέβασαν τον παράλυτο. Εδώ ο Ματθαίος είναι πιο συνοπτικός και δεν μας δίνει αυτές τις λεπτομέρειες. Όμως μας δίνει μια πολύτιμη πληροφορία. Την προσφώνηση του Ιησού στον ασθενή νέο. Ως Θεός που είναι, είδε σ' αυτόν αλλά και σ' εκείνους που τον μετέφεραν μεγάλη πίστη. Αρκετή για να του χαρίσει τη σωματική ίαση. Είδε όμως στο νέο και αγωνία. Όσο πίστη και να έχει ο άνθρωπος, όσο και να προσπαθεί πνευματικά γι' αυτό, είναι φυσικό να νιώθει μια αβεβαιότητα και μια ανασφάλεια στο κατά πόσο έχει καταφέρει να διατηρεί δυνατή και στερεή αυτήν την πίστη. Και καλύτερα να αισθάνεται έτσι, διότι θα προσπαθεί ολοένα και περισσότερο, αδιάκοπα. Αντιθέτως, αν νιώσει κανείς ότι έχει φτάσει σε υψηλό επίπεδο την πίστη του, πολύ πιθανό να διακόψει τον πνευματικό του αγώνα και θα εμφανίσει σημάδια οίησης και έπαρσης. Η προσπάθεια για την πνευματική προκοπή και για τη δυνάμωση της πίστης, διαρκεί όσο και η ζωή μας. Είναι τραγικό λάθος αν νομίσουμε ότι τα καταφέραμε και να περιμένουμε όντας ἐν ζωῇ ακόμη, να δρέψουμε τους καρπούς του πνευματικού αγώνα που διακόψαμε. Στην εσωτερική αγωνία του πιστού, ο Ιησούς λέει «Θάρσει τέκνον», δηλαδή έχε θάρρος παιδί μου. Μη φοβάσαι. Η πίστη στον Κύριο στηρίζεται στην τόλμη και όχι στον φόβο. Όσο πιο πολύ πίστη έχουμε, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε στον Κύριο. Κι αυτό θα πρέπει να μας χαροποιεί και όχι να μας τρομάζει. Θάρρος μας λέει ο Χριστός, και η προτροπή του αυτή σημαίνει ότι μας καλεί κοντά του και να διώξουμε από μέσα μας κάθε δισταγμό.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπε τῷ παραλυτικῷ· θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. (Ματθ. 9, 2)
Τότε του έφεραν έναν παράλυτο ξαπλωμένο σ’ ένα κρεβάτι. Όταν είδε ο Ιησούς την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: «Θάρρος, παιδί μου, σου συγχωρήθηκαν οι αμαρτίες σου».
Ο Ιησούς είδε να του φέρνουν στην οικία που βρίσκονταν ένα παράλυτο νέο. Στον Λουκά (5, 19) και στο Μάρκο (2, 4) μαθαίνουμε ότι για να πλησιάσουν στον Κύριο, άνοιξαν τη σκεπή και από εκεί κατέβασαν τον παράλυτο. Εδώ ο Ματθαίος είναι πιο συνοπτικός και δεν μας δίνει αυτές τις λεπτομέρειες. Όμως μας δίνει μια πολύτιμη πληροφορία. Την προσφώνηση του Ιησού στον ασθενή νέο. Ως Θεός που είναι, είδε σ' αυτόν αλλά και σ' εκείνους που τον μετέφεραν μεγάλη πίστη. Αρκετή για να του χαρίσει τη σωματική ίαση. Είδε όμως στο νέο και αγωνία. Όσο πίστη και να έχει ο άνθρωπος, όσο και να προσπαθεί πνευματικά γι' αυτό, είναι φυσικό να νιώθει μια αβεβαιότητα και μια ανασφάλεια στο κατά πόσο έχει καταφέρει να διατηρεί δυνατή και στερεή αυτήν την πίστη. Και καλύτερα να αισθάνεται έτσι, διότι θα προσπαθεί ολοένα και περισσότερο, αδιάκοπα. Αντιθέτως, αν νιώσει κανείς ότι έχει φτάσει σε υψηλό επίπεδο την πίστη του, πολύ πιθανό να διακόψει τον πνευματικό του αγώνα και θα εμφανίσει σημάδια οίησης και έπαρσης. Η προσπάθεια για την πνευματική προκοπή και για τη δυνάμωση της πίστης, διαρκεί όσο και η ζωή μας. Είναι τραγικό λάθος αν νομίσουμε ότι τα καταφέραμε και να περιμένουμε όντας ἐν ζωῇ ακόμη, να δρέψουμε τους καρπούς του πνευματικού αγώνα που διακόψαμε. Στην εσωτερική αγωνία του πιστού, ο Ιησούς λέει «Θάρσει τέκνον», δηλαδή έχε θάρρος παιδί μου. Μη φοβάσαι. Η πίστη στον Κύριο στηρίζεται στην τόλμη και όχι στον φόβο. Όσο πιο πολύ πίστη έχουμε, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε στον Κύριο. Κι αυτό θα πρέπει να μας χαροποιεί και όχι να μας τρομάζει. Θάρρος μας λέει ο Χριστός, και η προτροπή του αυτή σημαίνει ότι μας καλεί κοντά του και να διώξουμε από μέσα μας κάθε δισταγμό.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
