Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους. (Ματθ. 14, 22)
Αμέσως ύστερα ο Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές του να μπουν στο καΐκι και να πάνε να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ωσότου αυτός διαλύσει τα πλήθη.
Μετά το θαύμα με τα 2 ψάρια και τους 5 άρτους που πολλαπλασίασε ο Κύριος και τάισε χιλιάδες ανθρώπους που πήγαν να τον ακούσουν, βλέπουμε μια περίεργη σκηνή. Με το ζόρι έβαλε τους μαθητές Του σε ένα καΐκι και τους απομάκρυνε μέχρι να διαλύσει το πλήθος. Η απροθυμία των μαθητών να φύγουν είναι δικαιολογημένη, μιας και μετά από ένα θαύμα που ικανοποίησε χιλιάδες ανθρώπους, θα ήθελαν κι εκείνοι να χαρούν μαζί τους. Όμως εκτός από τη συμμετοχή τους στη χαρά, θα παρασύρονταν και στον μεγάλο ενθουσιασμό του πλήθους. Δυστυχώς ο ενθουσιασμός εύκολα οδηγεί στην υπερβολή και όταν έχουμε να κάνουμε με μαζικό ενθουσιασμό, τότε η μαζική υπερβολή είναι επικίνδυνη. Στον Ιωάννη (6, 14-15) μαθαίνουμε ότι ήθελε το πλήθος να ανακηρύξει τον Ιησού βασιλιά! Είδαν τα θαύματα, οπότε αφού έχει υπερφυσικές δυνάμεις γιατί να μην γίνει κοσμικός βασιλιάς; Προφανώς θα έδιωχνε θαυματουργικώς τους κατακτητές Ρωμαίους...
Για να μην παρασυρθούν οι μαθητές και «πάρουν τα μυαλά τους αέρα», ο Κύριος τους υποχρέωσε να φύγουν. Τους προστάτευσε από την ενθουσιώδη παραφροσύνη, την οποία δεν ήταν σε θέση να τιθασεύσουν. Το κακό δυστυχώς ελοχεύει στην παρερμηνεία του καλού. Παρά την όποια αγαθή προαίρεση. Γι' αυτό επιβάλλεται η απομάκρυνση. Ο ενθουσιασμός και η υπερβολή για να αντιμετωπιστούν χρειάζεται μεγάλη άσκηση στον αυτοέλεγχο και την αυτοσυγκράτηση. Οι μαθητές δεν ήταν ακόμη πνευματικά έτοιμοι τότε.
