Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· (Ματθ. 9, 32)
Ενώ αυτοί έβγαιναν, να, του έφεραν έναν άνθρωπο κωφό που ήταν δαιμονισμένος.
Δεν πρόλαβαν καλά καλά να βγούνε οι δύο τυφλοί που μόλις θεραπεύτηκαν, έφεραν στον Ιησού έναν κωφάλαλο που ήταν δαιμονισμένος. Το δαιμόνιο κατέστησε τον άνθρωπο αυτό κωφάλαλο. Και προφανώς, για να χαρακτηρίζεται ως δαιμονισμένος, προέβαινε σε πράξεις που κάνουν οι δαιμονισμένοι. Δεν ήταν απλά κωφάλαλος και οι οικείοι του το απέδιδαν αυτό σε δαιμόνιο. Αυτός ο άνθρωπος δεν πήγε στον Κύριο μόνος του, αλλά κάποιοι τον πήγαν. Πιθανώς συγγενείς του, που ήθελαν να τον βοηθήσουν. Πήγε λοιπόν καταναγκαστικά; Και ο Κύριος έκανε το θαύμα, δίχως να αναφέρεται η πίστη ούτε αυτού, ούτε αυτών που τον πήγαν. Προηγουμένως όμως ζήτησε την πίστη των τυφλών. Έκανε το θαύμα για να τον θαυμάσουν οι όχλοι (όπως και τον θαύμασαν στχ. 33); Σε κάτι παρόμοιο, στο Μαρκ. 2, 3-5 ο Ιησούς θεραπεύει τον παραλυτικό επειδή είδε την πίστη αυτών που τον μετέφεραν μπροστά του ανοίγοντας τρύπα από την οροφή. Πιθανώς και εδώ να συνέβη το ίδιο και απλά δεν το τόνισε ο ευαγγελιστής. Επίσης, η πίστη δεν προηγείται πάντοτε του θαύματος αλλά έπεται ως συνέπεια. Ας θυμηθούμε τον δαιμονισμένο στην πόλη των Γεργεσηνών (ή Γαδαρηνών) που ενώ οι συντοπίτες του έδιωξαν από την περιοχή τον Ιησού εκείνος ήθελε να πάει μαζί του και μετά από προτροπή του Κυρίου έμεινε για να διηγηθεί το θαύμα ώστε να πιστέψουν κάποια στιγμή και οι άπιστοι Γεργεσηνοί (Μαρκ. 5, 18-19). Δεν είχε ζητήσει από τον Ιησού τίποτα, και ο Κύριος πήρε την πρωτοβουλία να τον θεραπεύσει. Πολύ πιθανό να συνέβη κάτι αντίστοιχο και με τον κωφάλαλο δαιμονισμένο. Και να μη συνέβη, τουλάχιστον ο Ιησούς του έδωσε τη δυνατότητα να πιστέψει. Οπότε λοιπόν αν έχουμε κάποιον που δεν είναι σε θέση να πλησιάσει το Χριστό, είτε γιατί φοβάται, είτε γιατί έχει σκοτιστεί από την αμαρτία, είτε για οποιαδήποτε λόγο, να προσπαθούμε (όχι κατ' ανάγκη καταναγκαστικά) να τον φέρουμε στην Εκκλησία και να μην προφασιζόμαστε για να μην το κάνουμε ότι δεν πιστεύει...
