«ΤΑΧΙΑ ΤΑΧΙΑ ΕΙΝ' ΑΡΧΙΜΗΝΙΑ»

Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς θα ακούσουμε αύριο, όπερ σημαίνει πως το 2021 τελειώνει και δεν έχουμε παρά να του κουνήσουμε το μαντήλι! Προϋπαντούμε με κάλαντα τον κάθε νέο χρόνο αλλά εντέλει περιμένουμε πως και πως τον επόμενο μπας και μας βγει καλύτερος! Λες και ο χρόνος ευθύνεται για ότι κακό μας συμβαίνει, λες και είναι θηρίο ο χρόνος που πρέπει να το εξευμενίσουμε. Τα κάλαντα έχουν ευχές, μιλούν για τον Άη Βασίλη (όχι τον ξενόφερτο χοντρούλη Σάντα Κλάους), που γιορτάζει την πρώτη του Γενάρη και κυρίως τα κάλαντα της επαρχίας έχουν περισσότερες εικόνες από την αγροτική ζωή εναρμονισμένες στο εορταστικό πνεύμα των ημερών. Τα παρακάτω παραδοσιακά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα τα αλίευσα από το Ανθολόγιο που είχα όταν πήγαινα στο δημοτικό σχολείο, στην 5η τάξη εν έτει 1979. Κάλαντα της αγροτικής ζωής, που θέλουν τον Άη Βασίλη ζευγολάτη και όχι σε άρμα με τάρανδους να μοιράζει δώρα... Πόσο διαφορετική είναι η γνήσια παράδοσή μας από τη δυτική κουλτούρα, πόσο ζωντανή και αληθινή... Με το καλό λοιπόν να μας έρθουν η αρχιμηνιά και η πρωτοχρονιά, και με το καλό να έρθει και με το καλό να περάσει το νέον έτος! Τουλάχιστον ας συνεχίζουμε να ελπίζουμε, και ποιός ξέρει, με τη βοήθεια του Θεού να γευτούμε τα καλά και να υπομείνουμε τα άσχημα...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Η ΤΡΟΜΠΕΤΑ ΤΟΥ ΜΠΟΜΠ»

Τα Χριστούγεννα μπορεί μόλις να πέρασαν, όμως η εορταστική περίοδος συνεχίζεται. Έτσι σ' αυτό το κλίμα, βρίσκεται το παρακάτω διηγηματάκι από τη Βεντέτα Νο 294 (24/12/1970) που αναφέρεται στα... παρ' ολίγον μοναχικά Χριστούγεννα του πρωταγωνιστή. Ένα διάλειμμα από την μίζερη πραγματικότητα είναι και η σημερινή ανάρτηση, να μας θυμίσει ότι Χριστούγεννα σημαίνουν συν τοις άλλοις και λιγότερη, αν όχι καθόλου, μοναξιά...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (26/12/2021) ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἀκούσας δὲ ὅτι Ἀρχέλαος βασιλεύει ἐπὶ τῆς Ἰουδαίας ἀντὶ Ἡρῴδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν· χρηματισθεὶς δὲ κατ᾿ ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας (Ματθ. 2, 22)

Όταν έμαθε πως βασιλιάς της Ιουδαίας είναι ο Αρχέλαος, στη θέση του πατέρα του, του Ηρώδη, φοβήθηκε να εγκατασταθεί εκεί. Με θεϊκή εντολή όμως, που του δόθηκε στο όνειρό του, αναχώρησε για την περιοχή της Γαλιλαίας.
Μετά το θάνατο του Ηρώδη του Μεγάλου, ο Ιωσήφ γύρισε με την Παναγία και το μικρό Χριστό στην Ιουδαία. Όμως, ο διάδοχος του φοβερού Ηρώδη ήταν ο γιος του ο Αρχέλαος. Εξίσου μοχθηρός και φονικός όπως ο πατέρας του. Μάλιστα είχε πάρει άτυπα τη θέση του βασιλιά και ο ρωμαίος αυτοκράτορας Οκταβιανός δεν τον είχε επικυρώσει ως βασιλιά. Για την κακή του κυβέρνηση καθαιρέθηκε και πέθανε στην εξορία. Σε όνειρο που είδε ο Ιωσήφ, ο Θεός του έδωσε την εντολή να πάει προς τη Γαλιλαία. Δυστυχώς ο μικρός Ιησούς γεννήθηκε σε εχθρικό περιβάλλον και παρότι έλειψε στην Αίγυπτο, το περιβάλλον παρέμενε εχθρικό για τα μέρη που ζούσε ο εκλεκτός λαός της Παλ. Διαθήκης. Στη Γαλιλαία βασίλευε ο αδελφός του Αρχέλαου, ο Ηρώδης Αντίπας που ήταν λιγότερο ωμός από τον αδελφό του. Θα μπορούσε η αγία οικογένεια να περίμενε αν ποτέ γίνονταν βασιλιάς κάποιος καθόλου μοχθηρός, για να επιστρέψει; Ο σκοπός της φυγής στην Αίγυπτο ήταν να αποφύγει το θάνατο ο μικρός Ιησούς, αλλά όχι να μείνουν εκεί για πολύ μεγάλο διάστημα. Οπότε λοιπόν επέστρεψαν παρότι το περιβάλλον δεν ήταν καλό. Το κακό κυριαρχούσε και δεν υπήρχαν ιδανικές συνθήκες και πρόσφορο έδαφος για να μεγαλώσει και να δράσει ο Κύριος. Το κακό δυστυχώς φανερώνει την έλλειψη ευσέβειας και πίστης στους ανθρώπους της εκάστοτε εποχής. Βασιλείς και άρχοντες μοχθηροί και ανελέητοι υπήρχαν και πριν την εποχή του Κυρίου, υπήρξαν και μετά, υπάρχουν και σήμερα. Ο Θεός όπως προειδοποίησε τον Ιωσήφ, προειδοποιεί τους πνευματικούς και ασκημένους στην πίστη ανθρώπους, για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την κακή πολιτειακή εξουσία. Προστατεύει το ποίμνιό του, και δεν το αφήνει έρμαιο στον κάθε «Ηρώδη» και «Αρχέλαο» που συχνά εμφανίζονται στην ιστορία και στρέφονται κατά των ευσεβών και συχνά εναντίον ολόκληρης της ανθρωπότητας. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΚ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ακούμε στον όρθρο των Χριστουγέννων το παρακάτω τροπάριο της Ωδής α' σε ήχο α'

Ῥεύσαντα ἐκ παραβάσεως, Θεοῦ τὸν κατ' εἰκόνα γενόμενον, ὅλον τῆς φθορᾶς ὑπάρξαντα, κρείττονος ἑπταικότα θείας ζωῆς, αὖθις ἀναπλάττει, ὁ σοφὸς Δημιουργός, ὅτι δεδόξασται.

Αυτόν που κατέρρευσε λόγῳ της παράβασης, αυτόν που πλάσθηκε κατ' εικόνα Θεού και υποδουλώθηκε ολόκληρος ως ύπαρξη στην φθορά, ο οποίος εξέπεσε ένακα πταίσματος από την ανώτερη θεία ζωή, αμέσως τον αναπλάττει με την γέννησή Του, ο σοφός Δημιουργός, διότι είναι δοξασμένος.
Ο Χριστός με την ενανθρώπισή του αναπλάθει τον εκπεσόντα άνθρωπο: Με την πτώση του ο άνθρωπος αλλοίωσε τη φύση του. Ενώ είχε πλαστεί «κατ' εικόνα Θεού» με σκοπό να φθάσει στο «καθ' ομοίωσιν» (την κατά χάριν θέωσιν), με την παρακοή του, αμαύρωσε την εικόνα και ματαίωσε το καθ' ομοίωσιν. Δεν στάθηκε γερά στην ανώτερη παραδείσια ζωή που τον έβαλε ο Δημιουργός του και «κατέρρευσε». Δηλαδή έγινε αμαρτωλός, φθαρτός και θνητός. Επέστρεψε στο χώμα από το οποίο πλάστηκε. Αυτόν τον φθαρέντα Αδάμ, ο Χριστός ανάπλασε. Ήρθε και διά της μήτρας της Θεοτόκου πήρε ανθρώπινη σάρκα και έγινε ο νέος Αδάμ. Προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και την ένωσε με τη θεϊκή του φύση στο πρόσωπό Του. Με αυτό τον τρόπο η ανθρώπινη φύση θεραπεύτηκε, ανακαινίσθηκε, αναγεννήθηκε και αναπλάστηκε. Η θεία φύση μετέδωσε στην ανθρώπινη τις θείες και άκτιστες ενέργειές της, και την αποκατέστησε. Η φθορά και ο θάνατος εξαφανίστηκαν και η ανθρώπινη φύση μεταστοιχειώθηκε.

 Άλλα τροπάρια από τον όρθρο των Χριστουγέννων εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ
και εδώ.

     * * * * * * *

Το blog της Αποκαλύψεως του 999 εύχεται στους αναγνώστες του και σε όλο τον κόσμο Καλά Χριστούγεννα με υγεία και καλά μυαλά! Ναι, γιατί η ιστορία με τον κορωνοϊό και τον εμβολιασμό, δυστυχώς έδειξε ότι κάποιοι ιεράρχες στην Εκκλησία, για να προβάλουν την καριέρα τους, συμπλέουν με ιδιαίτερο ζήλο με το κράτος (αποσκοπώντας στον αρχιεπισκοπικό θώκο), με συνέπεια να μη διστάσουν να παραποιήσουν αυτά που δίδαξε ο Χριστός στην Καινή Διαθήκη! Ας θυμηθούν αυτοί οι κοσμικοί καριερίστες, ότι ο Χριστός ενανθρωπίστηκε για όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο για τους εμβολιασμένους... Ο υπερβάλλων ζήλος τους υπέρ των επιστημόνων (οι οποίοι επιστήμονες με την πρώτη ευκαιρία ξιφουλκούν εναντίον της Εκκλησίας) θα έρθει ο καιρός που θα τους γυρίσει μπούμερανγκ, αλλά τη ζημιά στους πιστούς θα την έχουν κάνει ήδη... Ο νεογέννητος Χριστός ενανθρωπίστηκε για να ενώσει τους ανθρώπους και όχι για να χωρίσει, πολλῷ δε  μάλλον να διχάσει, σε αντίθεση με ιεράρχες καριέρας... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

Τι συνοδεύει τα Χριστούγεννα σε κάρτες, πίνακες και λοιπές εικόνες; Το χιόνι. Πράγματι, έχουμε συνδέσει τόσο πολύ αυτήν την εορτή με τον βαρύ χειμώνα, λησμονώντας ότι στην Ελλάδα έχουμε δει και ηλιόλουστα τα Χριστούγεννα. Ξενόφερτο αυτό το καιρικό μοτίβο, όπως ξενόφερτο είναι το στολισμένο έλατο και άλλα πολλά. Βέβαια, στα ορεινά το χιόνι είναι συνήθες χριστουγεννιάτικα, αλλά στα νησιά όχι. Παρά ταύτα, μεγαλώσαμε με το χιονισμένο μοτίβο να πλαισιώνει αυτήν τη γιορτή, και όπως λέει και το σχετικό τραγουδάκι, «χιόνια στο καμπαναριό που Χριστούγεννα σημαίνουν». Για το χιονισμένο χωριό μας μιλά το παρακάτω ποίημα του Κ. Χατζόπουλου, το οποίο και αλίευσα από το βιβλίο «Η Γλώσσα μου» της Στ' Δημοτικού (έκδοση ΙΗ' 2002). Τόσο χιονισμένο, και πολύ ήσυχο μες τη νύχτα, όπου το σήμαντρο της εκκλησίας για τη χριστουγεννιάτικη λειτουργία σπάει αυτή τη σιωπή και προϋπαντίζει την άγια ημέρα. Διαβάζοντάς το, μου θύμισε κάποια Χριστούγεννα πριν από πολλά χρόνια, όντως στρατιώτης, κάπου σε ένα συνοριακό χωριό, λίγο πιο πάνω απ' την Ορεστιάδα, η καμπάνα της εκκλησίας του χωριού «έσπασε» τη σιωπή του σκοτεινού και χιονισμένου στρατοπέδου...  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ ΜΕ ΓΕΜΙΣΗ ΑΠΟ ΤΥΡΙ

Στην κλασσική ερώτηση «τι θα φάμε σήμερα», η απάντηση χριστουγεννιάτικα είναι συνήθως, γαλοπούλα. Και μέχρι εδώ είναι το εύκολο μέρος. Για να φτιαχτεί όμως η ρημάδα η γαλοπούλα, η οποία είναι και δυσκολόβραστη, θέλει προετοιμασία και δουλειά από τη μαγείρισσα του σπιτιού. Η γαλοπούλα δεν είναι μπριζόλα που την πετάς στο τηγάνι και την τηγανίζεις. Ούτε τοστ να το βάλεις στην τοστιέρα και να είναι έτοιμο σε λίγα λεπτά. Θέλει κυρίως, γέμιση. Από τη Βεντέτα Νο 242 (21/12/1969) η παρακάτω συνταγή, η οποία μας λέει πως θα κάνουμε τη γέμιση με τυρί. Εννοείται δε, ότι άμα θέλουμε να διατηρήσουμε τη σιλουέτα μας, θα φάμε όχι σε κανονικό πιάτο αλλά σε πιατάκι του καφέ... Καλή η γέμιση, αλλά τίγκα στις θερμίδες! Καλή σας όρεξη και καλή σας χώνεψη!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (19/12/2021) ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΩΣ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν. (Ματθ. 1, 19)

Ο μνηστήρας της ο Ιωσήφ, επειδή ήταν δίκαιος και δεν ήθελε να τη διαπομπεύσει, αποφάσισε να διαλύσει τον αρραβώνα, μυστικά.
Ο Ιωσήφ αντιλήφθηκε ότι η Μαρία, με την οποία εμνηστεύθηκε, ήταν ήδη έγκυος χωρίς να είναι αυτός ο πατέρας επειδή δεν είχαν σαρκική επαφή. Τι πιο φυσικό για εμάς, να νιώσει οργή και θυμό. Τι πιο φυσικό να θέλει να ξεσπάσει τον εκνευρισμό του στη Μαρία, η οποία φαινομενικά είχε διαπράξει απιστία. Και τι πιο φυσικό, να αναζητά εκδίκηση και δικαιοσύνη για αυτό που έγινε εις βάρος της υπόληψής του. Εντούτοις, ο Ιωσήφ ούτε καν διαμαρτυρήθηκε σε κανέναν γι' αυτό  το γεγονός. Αντιμετώπισε με ψυχραιμία την κατάσταση και προτίμησε να διαχειριστεί την όλη κατάσταση υπέρ της Μαρίας. Ο νόμος σε περίπτωση απιστίας ήταν αμείλικτος για τους μοιχούς: διαπόμπευση και θάνατος. Έτσι ο Ιωσήφ για να αποφευχθεί αυτό για τη μνηστή του, σκέφτηκε να διαλύσει τον αρραβώνα μυστικά, δίχως να το ανακοινώσει δημόσια. Έτσι, δεν θα μαθεύονταν εύκολα και γρήγορα η εγκυμοσύνη της Μαρίας. Τουλάχιστον τον πρώτο καιρό. Αυτές οι σκέψεις του, δείχνουν έναν άνθρωπο πολύ σοβαρό και υπεύθυνο που δεν αφήνεται να παρασυρθεί από αρνητικά συναισθήματα. Επιπλέον δε, δείχνουν έναν άνθρωπο φιλεύσπλαχνο που παρότι θα ένιωθε πολύ πιθανώς αδικημένος, εντούτοις σκέφτηκε το πως να μην κάνει κακό στη Μαρία.

Η αγιότητα του Ιωσήφ μας φανερώνεται ήδη από τους εσωτερικούς λογισμούς του. Όχι από πράξεις ή από λόγια. Έδειξε ότι δεν ήθελε να κάνει κακό, ακόμη και στη Μαρία που φαίνονταν ότι τον είχε απατήσει. Δεν ήξερε βέβαια εκείνη τη στιγμή την αλήθεια, προσπάθησε όμως να βρει έναν τρόπο να αποφύγει η Μαρία την τιμωρία. Χωρίς να έχει να κερδίσει τίποτα το υλικό, παρά μόνο την ικανοποίηση ότι φέρθηκε δίκαια. Να έχει τη συνείδησή του ήσυχη, συγχωρώντας ένα νεαρό κορίτσι που προφανώς παραστράτησε. Δεν θέλησε να παρασυρθεί από τον εγωισμό του παριστάνοντας τον τιμωρό. Αυτήν την εσωτερική ηρεμία και την ανιδιοτελή διάθεση είχε ήδη δει ο Θεός και ενέταξε στο προαιώνιο σχέδιό του για την ενανθρώπηση του Υιού Λόγου, τον δίκαιο Ιωσήφ. Αυτό είναι το παράδειγμα προς εμάς που μέσα μας εύκολα φουντώνουμε από θυμό και οργή όταν αδικούμαστε (ή θεωρούμε ότι αδικούμαστε). Για να ομοιάσουμε με τον Ιωσήφ και να γίνουμε δίκαιοι χρειάζεται διαρκής πνευματικός αγώνας. Όμως μόνο έτσι θα «υιοθετήσουμε» τον νεογέννητο Ιησού που μας δίνει την προοπτική της ελπίδας και της σωτηρίας.    

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΚΑΦΕΣ... ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΣ!

- Όπου να 'ναι φτάνουνε!
- Ποιοί φτάνουνε, alter ego;
- Δεν εννοούσα «ποιοί»! Για τα Χριστούγεννα μιλάω.
- Α,ααα! Είπα κι εγώ! Ε, και; Τι μας νοιάζει εμάς;
- Ε, πως. Γιορτές είναι. Πρέπει να οργανωθούμε!
- Δεν σε πιάνω alter ego. Για κάντα λιανά!
- Να, πρέπει να προγραμματίσουμε το τι θα κάνουμε!
- Δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ θα την αράξω σπίτι! Έτσι απλά!
- Σπίτι; Ούτε κάποια έξοδο;
- Για εξόδους είμαστε τώρα; Άσε που λένε ότι ούτε με ράπιντ τεστ δεν θα πηγαίνουμε για καφέ!
- Αυτό όμως για τους ανεμβολίαστους!
- Λάθος! Ουσιαστικά για όλους πρέπει να είναι!
- Δηλαδή;
- Δεν μου λες βρε alter ego, εσύ που έτρεξες και εμβολιάστηκες τρομάρα σου, μη χάσεις τις ρεβεγιόν, θα πας για καφέ;
- Εεε... ναι!
- Και θα μπεις μέσα στην καφετέρια, έτσι;
- Εμ, τι απ' όξω θα κάτσω; Να κρυώνω;
- Μπράβο. Και μέσα όλοι θα είναι μόνο εμβολιασμένοι, σωστά;
- Σωστά.
- Μιας και οι τηλεκαθηγητές λένε τώρα ότι και οι εμβολιασμένοι μεταδίδουν τον κορωνοϊό, μέσα στην καφετέρια που δεν θα αερίζεται επειδή λόγῳ κρύου θα έχουν κλειστά τις πόρτες, οι εμβολιασμένοι δεν θα μεταδίδουν ο ένας στον άλλο κορωνοϊό;
- Είσαι σίγουρος ότι θα έχουν κορωνοϊό;
- Σίγουρος δεν είμαι, αλλά άμα έχει ένας, δεν θα κολλήσει κι άλλους;
- Εεεε... πιθανόν...
- Οπότε alter ego, δεν θα έπρεπε να κάνουν ράπιντ τεστ όσοι εμβολιασμένοι πάνε στους χώρους εστίασης;
- Για κάτσε, τώρα με μπέρδεψες! Οι εμβολιασμένοι δεν χρειάζονται ράπιντ. Μπαίνουν ελεύθερα.
- Γι' αυτό το λέω. Σιγά μην κάνει κάποιος εμβολιασμένος ράπιντ. Διότι άμα βγει θετικό, θα πρέπει να κάτσει σπίτι του καραντίνα 14 μέρες. Άρα πάνε περίπατο οι γιορτινές έξοδοι!
- Δηλαδή;
- Δηλαδή, alter ego, άμα πας για καφέ, ίσως φορτωθείς πεσκέσι κορωνοϊό από κάποιον εμβολιασμένο και θα κλειστείς μετά μέσα! Και πάπαλα για σένα οι γιορτές!
- Ναι, αλλά άμα πάω στην καφετέρια, θα προσέχω!
- Πως θα προσέχεις alter ego; Το πολύ πολύ να κάτσεις σε κανένα απομονωμένο τραπέζι. Και αν όσο περνάει η ώρα πλακώσει κόσμος και γεμίζει η καφετέρια; Δεν θα εκτίθεσαι περισσότερο; Έχεις τη σιγουριά ότι οι παραδιπλανοί σου δεν θα έχουν κορωνοϊό;
- Θα φοράω συνέχεια τη μάσκα!
- Και πως θα πίνεις τον καφέ σου βρε μπουμπούνα; Δεν θα την κατεβάζεις;
- Ωχ! Αυτό δεν το είχα σκεφτεί!
- Ε, γι' αυτό σου λέω. Καλύτερα σπίτι. Στη σιγουριά, δίχως κορωνοϊό!
- Χωρίς όμως παρέα;
- Με παρέα βρε alter ego. Μέσῳ viber! Μιλάς με τον άλλο απ' την οθόνη και πίνεις άφοβα το καφεδάκι σου!
- Από μακριά όμως... Αποξένωση!
- Ναι, αλλά έχει πλεονεκτήματα αυτό.
- Τι πλεονεκτήματα;
- Αποφεύγεις τα έξοδα! Τσάμπα θα τον έπινες τον καφέ στην καφετέρια alter ego;
- Και για έναν καφέ κάνεις έτσι καημένε;
- Όχι alter ego. Για το φόβο της 14ήμερης καραντίνας! Για να μην πω να χρειαστούμε νοσοκομείο χριστουγεννιάτικα! Ε, όχι αντί να πιούμε τον καφέ, να μας πιει αυτός! Λέει; Δε λέει! Μέσα, και απ' του χρόνου βλέπουμε!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΔΩΡΑ... ΑΛΛΑ ΤΙ ΔΩΡΑ;»

Στα μισά περίπου του Δεκέμβρη με τα Χριστούγεννα να είναι προ των πυλών, και είναι καιρός για τον προγραμματισμό των δώρων. Ναι, ακόμα παραμένουν γιορτή για δώρα έστω κι αν τα οικονομικά δεν το πολυεπιτρέπουν. Και τι να αγοράσεις και σε ποιόν... Για τα παιδιά είναι αυτές οι γιορτές και για όσους ενήλικους θέλουν (το κατά δύναμιν) να παραμένουν παιδιά. Ωστόσο ο εν λόγῳ προγραμματισμός δεν παύει να προκαλεί... πονοκέφαλο! Δεν τα καταργούν τα δώρα να ησυχάσουμε; Αν τα καταργούσαν πως θα κινηθεί η αγορά; Εμ, η οικονομική διάσταση πάνω απ' όλα! Έστω. Από τη Βεντέτα Νο 293 (17/12/1970) το παρακάτω αρθράκι, ασχολείται με το προβληματισμό για τα δώρα. Από τότε ήταν ένα από τα χριστουγεννιάτικα προβλήματα. Ενδιαφέρουσες ιδέες κι ας ανήκουν κάμποσες δεκαετίες πίσω...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (12/12/2021) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. (Λουκ. 14, 22)

Όταν γύρισε ο δούλος τού είπε: «Κύριε, αυτό που πρόσταξες έγινε και υπάρχει ακόμη χώρος».
Στην παραβολή του Μεγάλου Δείπνου, αφού οι επίσημοι προσκεκλημένοι απέρριψαν την πρόσκληση στο δείπνο, ο Κύριος έστειλε το δούλο του να φωνάξει όλους όσους φτωχούς, ανάπηρους, τυφλούς, κουτσούς έβρισκε. Ο δούλος αφού επέστρεψε, είπε στον Κύριό του, ότι όχι μόνο έφερε σε πέρας την εντολή που πήρε, αλλά του υπέδειξε πως περισσεύει κι άλλος χώρος στο σπίτι. Σαν να ήθελε να παρακινήσει τον Κύριο να καλέσει ακόμα περισσότερους! Κάποιος άλλος υπηρέτης στη θέση του θα προτιμούσε να μην του ανέθετε άλλη αποστολή ώστε να πάει να αναπαυτεί... Σε ποιόν υπηρέτη αρέσουν οι πολλές δουλειές; Εντούτοις ο δούλος δείχνει μεγάλο ζήλο και προθυμία στην επιθυμία του Κυρίου του. Και κυρίως, προλαμβάνει την επόμενη εντολή που θα λάβει στον επόμενο στίχο, η οποία είναι ακόμη πιο επίπονη. Να βγει εκτός πόλης, σε αγρούς και κτήματα για να φέρει όσο πιο πολλούς μπορεί ει δυνατόν και όλους. Αυτός ο ζήλος και αυτή προθυμία είναι το παράδειγμα όσων βοηθούν και εργάζονται για την Εκκλησία. Είτε ιερείς, είτε λαϊκοί. Μιας και στην παραβολή, ο Κύριος είναι ο Θεός και το δείπνο είναι η ουράνια βασιλεία. Το κάλεσμα στη σωτηρία είναι το πρώτο μέλημα και θεάρεστο έργο και δεν αποτελεί ούτε πάρεργο κι ούτε αγγαρεία.

Όμως ας σταθούμε σε αυτό που υπέδειξε ο δούλος. Το σπίτι είναι μεγάλο και υπάρχει πολύς χώρος ακόμα, είπε, γνωρίζοντας την επιθυμία του Κυρίου του. Ναι, ακόμη κι ο δούλος γνώριζε ότι η ουράνια βασιλεία είναι απέραντη, όσο απέραντη είναι η αγάπη του Θεού για τα δημιουργήματά του. Για όλους υπάρχει θέση, και κανείς δεν θα μείνει εκτός ως υπεράριθμος. Κανείς δεν διωχθεί και κανείς μη νομίσει πως ο παράδεισος είναι για λίγους και εκλεκτούς. Μόνο αν το θελήσει κάποιος δεν θα μπει μέσα. Αν δηλαδή αδιαφορήσει για την πρόσκληση του Θεού, αν του γυρίσει την πλάτη και τον βγάλει από τη ζωή του, προτιμώντας την οδό της αμαρτίας... Συνεπώς λοιπόν, δεν υπάρχει δικαιολογία για κάποιους ότι τάχα ο παράδεισος δεν είναι για όλους, ή ότι ο Θεός δεν μας θέλει όλους. Προφάσεις για να αποφύγουμε το Θεό, αν θέλουμε μπορούμε να βρούμε όσες θέλουμε. Στο Μεγάλο Δείπνο όμως πάντα θα υπάρχει μία θέση για μας, να μας περιμένει. Αρκεί να είμαστε άξιοι για να κάτσουμε σ' αυτήν...

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Ο ΓΑΪΔΑΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ»

Τι συμβαίνει όταν νομίζεις ότι είσαι κάτι που δεν είσαι; Και γιατί να μη νομίζεις ότι είσαι αυτό που είσαι και νομίζεις ότι είσαι κάτι άλλο; Σε μπέρδεψα; Ὀχι δα. Ας πούμε ότι ξαφνικά σε φορτώνουν με... «προνόμια» αφού πρώτα στα έχουν αφαιρέσει. Σε σύγκριση με άλλους, που και αυτών τους τα αφαίρεσαν αλλά δεν τους τα ξανάδωσαν, νιώθεις ότι είσαι κάτι... πιο πάνω από αυτούς! Αλλά πριν αφαιρεθούν αυτά τα «προνόμια» ήσουν κάτι άλλο, όχι ανώτερο όπως από αυτό που νομίζεις ότι είσαι τώρα! Και αυτή η ανωτερότητα προκύπτει από το γεγονός ότι δέχτηκες να κάνεις κάτι που άλλοι το αρνήθηκαν. Εσύ μεν απολαμβάνεις τεμενάδες από το σύστημα, ενώ οι άλλοι περιφρόνηση. Μια επίπλαστη ανωτερότητα που δεν κρατάει όμως για πάντα.
Είναι πρόδηλο το τι θέλω να πω με τα παραπάνω. Να μια ιστορία του Αισώπου, αλιευμένη από το Ρομάντσο Νο 1207 (19/4/1966) με πρωταγωνιστή τον κουτό γάιδαρο. Ουσιαστικά και ο γάιδαρος ένιωσε ότι ήταν κάτι άλλο από αυτό που ήταν, λόγῳ του φορτίου του, αλλά εξαιτίας της κουτουράδας του παρασύρθηκε εύκολα. Οι βουρδουλιές από το αφεντικό του, τον επανέφεραν στα συγκαλά του. Και όσοι κέρδισαν «προνόμια» λόγῳ του εμβολίου και την είδαν... «ανώτεροι», θα επανέλθουν σύντομα στα συγκαλά τους, γιατί το σύστημα χάρες δεν κάνει σε κανέναν...   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΑΣ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΚΟΣΜΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ»

Σε καμιά εικοσαριά περίπου μέρες έρχονται τα Χριστούγεννα, και όλες ετοιμάζουν τα σπίτια τους για τας εορτάς. Καλά κάνουν βέβαια αλλά δεν ασχολούνται και λίγο με τον εαυτό τους. Ειδικά τώρα με την εκτεταμένη χρήση της μάσκας, ένα πρόβλημα όπως η κακοσμία, εύκολα κρύβεται. Όχι ότι αυτό είναι αποκλειστικά πρόβλημα των γυναικών, είναι και των ανδρών, αλλά οι γυναίκες δεν το παραδέχονται με τίποτα! Δυστυχώς... Από τη Βεντέτα Νο 187 (5/12/1968) το παρακάτω αρθράκι δίνει συμβουλές για το αναφερθέν πρόβλημα. Αρκεί οι έχουσες (και έχοντες) κακοσμία, να μην έχουν ταυτοχρόνως και κλειστούς τους οφθαλμούς τους για να το διαβάσουν!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (5/12/2021) ΚΥΡΙΑΚΗ Ι' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; (Λουκ. 13, 16)

Κι αυτή, που είναι απόγονος του Αβραάμ, και ο σατανάς την είχε δεμένη δεκαοχτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί απ’ αυτά τα δεσμά το Σάββατο;
Ο αρχισυναγωγός αγανάκτησε επειδή θεράπευσε ο Ιησούς μία γυναίκα που επί 18 έτη είχε κυρτωμένο το σώμα της, την ημέρα του Σαββάτου, η οποία θεωρείτο αργία βάσει του νόμου. Η παραπάνω ερώτηση του Κυρίου στον αρχισυναγωγό, είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτική. Μας έδωσε καταρχάς μία απόδειξη της θεϊκής του φύσης. Πουθενά δεν μας αναφέρει το ιερό ευαγγέλιο ότι είχε πάρει πληροφορίες για τη γυναίκα που θεράπευσε. Κι όμως γνώριζε και το πόσο καιρό ήταν ασθενής και το λόγο της ασθένειάς της, που ήταν έργο του διαβόλου. Δεν ήταν μια απλή γυναίκα αλλά μία απόγονος του Αβραάμ. Κι αυτό το λέει ο Ιησούς, όχι για να εξάρει τον ισραηλίτικο λαό, αλλά για να υπενθυμίσει στον αρχισυναγωγό ότι είχε κι εκείνη την ίδια καταγωγή με αυτή που καυχόταν οι εβραίοι. Άρα ήταν αδελφή του. Και θέτει ένα πολύ σημαντικό σημείο εντός της ερωτήσεώς του ο Κύριος. Επειδή ήταν Σάββατο, δεν θα έπρεπε να λυθεί από τα δεσμά που την είχε δέσει ο σατανάς; Η αργία του Σαββάτου, δηλαδή, εμποδίζει την κατάλυση του έργου του διαβόλου; Πόσο τυπολατρική και στείρα κατάντησε αυτή η Σαββατιάτικη αργία! Να απαγορεύει τη θεραπεία στον άνθρωπο (εν προκειμένῳ στους εβραίους) και να διευκολύνει το σατανά! Κι όμως, έτσι την κατάντησε η στενόμυαλη και κατά γράμμα ερμηνεία που της έδινε ο αρχισυναγωγός. Και δυστυχώς το έκανε αυτό όχι γιατί ήταν αμαθής ή άμυαλος αλλά από κακή προαίρεση. Ο Ιησούς με αυτήν την ερώτηση όχι μόνο τον αποστόμωσε αλλά έθεσε νέα όρια στο νόμο, δίχως να τον καταργήσει. Πως δεν ισχύει σε ότι αφορά τη σωτηρία του ανθρώπου. Είτε ψυχική, είτε σωματική.  

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΟΙ ΚΟΥΖΟΥΛΟΤΑΜΠΕΛΕΣ... ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ!

Ο Μανωλιός κι ο Μιχαλιός από το Ηράκλειο, πλούσια παιδιά αλλά αγράμματα, έπιασαν το βουλευτή της περιοχή τους να τους βρει δουλειά στο δημόσιο! Να τα πεσκέσια απ' τη μια, το λάδι απ' την άλλη, βάλε και το μεγάλο σόι με τις πολλές τις ψήφους, ο βουλευτής ενέδωσε και τους έβαλε στην υπηρεσία που φτιάχνει οδικές ταμπέλες. Μόλις έπιασαν δουλειά ξεκίνησαν να φτιάχνουν ταμπέλες για την πόλη τους το Ηράκλειο.
- Ωρέ Μανωλιό, η Αμμουδάρα με πόσα μ γράφεται;
- Έλα μου ντε! Βάλε δυό!
- Κι αν γράφεται με ένα;
- Σάματι κατέω; Ξάσου!
Κι έτσι ο Μιχαλιός έβαλε δύο στη μεγάλη, αλλά ένα στη μικρή. Τουλάχιστον να περιοριστεί το λάθος μόνο σε μία ταμπέλα...

Μετά από λίγο...
- Ωρέ Μιχαλιό, κατέεις τα εγγλέζικα;
- Πράμα δεν κατέω! Ίντα γράφεις εδά;
- Τον τάφο του Καζαντζάκη πρέπει να τον γράψω στα εγγλέζικα. Για τους τουρίστες! Πως να τον λένε μωρέ τον τάφο;
- Άνοιξε το λεξικό!
- Επαέ γράφει δύο λέξεις. Tomb και grave. Ποιό απ' τα δυό να βάλω;
- Και τα δυό! Να μη λένε οι τουρίστες ότι δεν κατέουμε καλά τα εγγλέζικα!
Όπερ και εγένετο...

Πιο μετά...
- Μανωλιό, πως γράφεται το «ι» στους Δαμβέργηδες;
- Και που να ξέρω 'γω; Το δημοτικό με το ζόρι το 'βγαλα!
- Και ίντα να βάλω εδώ;
- Βάλε γιώτα.
- Κι αν γράφεται με ήτα;
- Ε... ξάσου!
- Και στο Ντεντιδάκηδες, το «ι»;
- Ούτε ετούτο κατέω! Οπότε ξαναξάσου!
Και ο Μιχαλιός έβαλε από ένα σε κάθε ταμπέλα!

Λίγο αργότερα...
- Μιχαλιό, στην τελευταία ταμπέλα σα να μου τελειώνει η άσπρη μπογιά!
- Και ίντα θες; Άλλη μπογιά δεν έχουμε!
- Και ίντα να πρωτογράψω επαέ; Αν βάλω το μικρό όνομα δεν περισσεύει μπογιά για το επώνυμο!
- Κόψε το μικρό και βάλε μόνο το επώνυμο!
- Μωρέ καλά λες! Το επώνυμο το ξέρουν όλοι. Μόνο το μικρό δεν φτάνει!
Και ιδού...

Ευτυχώς που τους τελείωσε η μπογιά...
ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΡΕΖΙΛΙΚΙ»

Τελειώνει ο Νοέμβριος, και θα ξεκινήσει η προεορταστική χριστουγεννιάτικη περίοδος. Ωστόσο η ρουτίνα συνεχίζεται αμείωτη (μακάρι να είχε ημερομηνία λήξεως) και οι Δευτέρες όπως και να το κάνουμε, παραμένουν οι πιο... αγαπημένες ημέρες της εργατιάς και της μαθητιώσας νεολαίας! Λέγοντας «αγαπημένες» εννοώ προφανώς σε ένα άλλο, παράλληλο σύμπαν! Για να ξεκινήσει λοιπόν η εβδομάδα καλά, χρειαζόμαστε χιούμορ, κάτι που μας χαρίζει το παρακάτω αρθράκι από το Ρομάντσο Νο 926 (29/11/60), το οποίο δημοσιεύτηκε πριν 61 χρόνια ακριβώς. Με ένα απρόσμενο «ρεζιλίκι» του πρωταγωνιστή! Καλή απόλαυση...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (28/11/2021) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου.
ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. (Λουκ. 18, 20-21)

Ξέρεις τις εντολές: μη μοιχεύσεις, μη σκοτώσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». Κι εκείνος του είπε: «Όλα αυτά τα τηρώ από τα νιάτα μου».
Ο Ιησούς είναι σαφής όταν απαντά στην ερώτηση κάποιου άρχοντα, τι να κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Δεν του λέει κάτι το εντελώς καινούργιο. Αναφέρει ότι είναι γραμμένο στους νόμους που έδωσε ο Θεός στο Μωυσή. Εξάλλου όπως έχει ο ίδιος πει, δεν ήρθε για να καταργήσει το νόμο αλλά για να τον εκπληρώσει και να τον τελειοποιήσει (Ματθ. 5, 17).  Πριν του πει να μοιράσει τον πλούτο του στους φτωχούς, του λέει αυτές τις γνωστές σε εκείνον τον άρχοντα, εντολές. Ήθελε να δει την ειλικρίνειά του αφενός και αφετέρου το πόσο έτοιμος είναι για να ακούσει κάτι πιο δύσκολο. Ο άρχοντας, δίχως να το σκεφτεί λίγο, όχι μόνο απάντησε καταφατικά, αλλά ότι τις τηρεί πολύ καιρό, από τότε που ήταν νέος. Συνεπώς έδειξε πως είχε τις προϋποθέσεις που ζητούσε ο Κύριος. Ήταν ανυπόμονος να ακούσει κάτι διαφορετικό, πέρα από όσα ήξερε. Ο τρόπος που απάντησε όμως, έδειξε ότι ενώ γνώριζε το νόμο, αγνοούσε την πνευματική του διάσταση. Εύκολα καυχήθηκε δημοσίως ενώπιον του Ιησού, ότι ήταν συνεπής στα καθήκοντά του από τη νεαρά ηλικία. Δηλαδή, ουδέποτε αμάρτησε και ουδέποτε παρέκκλινε του νόμου... Δυστυχώς, εφάρμοζε τυπολατρικά τις εντολές χωρίς να τις κάνει καθημερινό του βίωμα. Θέλησε να μάθει πως θα κληρονομήσει την αιώνια ζωή αντί το πως θα βελτιώσει τον εαυτό του. Δεν ένιωσε καθόλου μετανιωμένος για κάτι, ούτε ότι υστερούσε σε κάτι. Αφού τηρούσε τις εντολές επί μακρό χρονικό διάστημα, προφανώς θα ήθελε την ανταμοιβή του αν όχι κάτι επιπλέον. Έστω μια επευφημία από τον Κύριο. Παρουσιάστηκε ως υπόδειγμα με σκοπό την αυτοπροβολή του. Δεν του είχε περάσει από το μυαλό, πως εκτός των καθηκόντων που τηρούσε, να ανταπεξέλθει σε κάποια δοκιμασία. Ίσως τότε να είχε περισσότερη επίγνωση και λιγότερη άγνοια. Έπραττε τις εντολές όσον αυτές δεν του προκαλούσαν πρόβλημα στη ζωή του. Δεν ήταν λοιπόν έτοιμος πνευματικά να ακούσει μία πιο «δύσκολη» απάντηση από τον Ιησού.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΩ ΚΑΣΤΑΝΑ»

Ως γνωστόν η κυβέρνηση προσπαθεί να «πείσει» όσους δεν θέλουν να εμβολιαστούν με το νεροζούμι της pfizer με ότι μέσον μπορεί. Δηλαδή με φόβο και «προνόμια»! Μιας και δεν προτίθεται να βάλει το χέρι στην τσέπη... Έλα που όμως δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά! Κι ας ωρύονται από τηλεοράσεως πολιτικάντηδες, τηλεδόκτορες και τηλεδημοσιογράφοι εναντίον των εμβολιασμένων. Οπότε ας πρέπει να έχει υπ' όψιν ότι όπως το πάει, ο κόσμος στις εκλογές (όταν γίνουν) θα της γυρίσει την πλάτη και δεν θα της χαρίσει κάστανα. Και μιας ο λόγος για τα κάστανα, χειμωνιάτικη λιχουδιά, από το βιβλίο «Γιατί το λέμε έτσι» της Αλεξίας Κιουρτσίδου το παρακάτω απόσπασμα για το πως προήλθε η σχετική φράση «Δεν χαρίζω κάστανα». Καλό είναι να το ξέρουμε...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: «ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΣΤΙΜΟ ΤΟ ΒΡΑΣΤΟ ΚΡΕΑΣ»

Τι πιο εύκολο από το να βράζεις κρέας! Για τους αρχάριους μάγειρες/-ρισσες, το πράγμα είναι απλό: Αφού το πλύνεις, το βάζεις σε καζάνι με νερό και ανοίγεις το μάτι της κουζίνας. Μετά, μπαίνεις στο facebook για να περάσει η ώρα! Δύσκολο; Μόνο άμα δεν έχεις ίντερνετ! Επειδή όμως και το βράσιμο έχει τα... μυστικά του (όχι τίποτα το εξωπραγματικό) το παρακάτω αρθράκι από το Ρομάντσο Νο 925 (22/11/1960) είναι άκρως κατατοπιστικό. Υπ' όψιν, ότι κάθε κρέας έχει το δικό του χρόνο βρασίματος, ενίοτε δε δικό τους χρόνο έχουν διαφορετικά κομμάτια από το ίδιο ζώο!  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (21/11/2021) ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. (Λουκ. 10, 39)

Αυτή είχε μια αδερφή που ονομαζόταν Μαρία, κι η οποία κάθισε στα πόδια του Ιησού και άκουγε τη διδασκαλία του.
Ο Ιησούς, στο δρόμο προς την Ιερουσαλήμ, κατέλυσε στο σπίτι της Μάρθας και της αδελφής της Μαρίας. Η μεν Μάρθα είχε απορροφηθεί με τις φροντίδες για τον καλεσμένο της ενώ η Μαρία προτίμησε να κάτσει στα πόδια του Ιησού και να τον ακούσει. Ο Κύριος κατά πως φαίνεται, από τη στιγμή που εισήλθε στο σπίτι, δεν αφέθηκε στο να απολαύσει την φιλοξενία αλλά ανταπέδωσε σε αυτήν την καλοπροαίρετη πράξη, με το να κηρύξει εκεί τη διδασκαλία του. Δίχως χρονοτριβή, έδειξε εμμέσως με αυτόν τον τρόπο, το τι ήταν πιο σημαντικό και πιο ωφέλιμο. Η Μαρία αμέσως αποκρίθηκε σε αυτό το πνευματικό κάλεσμα. Προτίμησε να μην βοηθήσει περαιτέρω την αδελφή της και να μην χάσει την ευκαιρία να αποκομίσει γνώση από την θεία αλήθεια. Μπορεί η Μάρθα να φρόντιζε για την φιλοξενία κατά τους τύπους στην οικία, αλλά η Μαρία ετοιμάστηκε να φιλοξενήσει τον Κύριο ουσιαστικώς στην εσωτερική της «οικία», την καρδιά της. Είχε μία μοναδική ευκαιρία να ακούσει με τα ίδια της τα αυτιά και να δει με τα δικά της μάτια τον Ιησού και δεν την άφησε. Ανταποκρίθηκε άμεσα και πρόθυμα.

Έβλαψε κάποιον με τη στάση της; Μόνο την αδελφή της, η οποία είχε προσηλωθεί στο κοσμικό τυπικό και όχι στην ουσία. Η Μαρία είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για όλους μας, που εις την Εκκλησία προσέχουμε να τηρούμε τους τύπους, αλλά ξεχνάμε την ουσία. Που κοιτάμε την εξωτερική εικόνα μας προς τους άλλους και αδιαφορούμε για το πνεύμα μας, το οποίο όμως το  βλέπει ο Κύριος... Έχουμε την προθυμία και την προσήλωση της Μαρίας για να γνωρίσουμε τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού; Γονατίζουμε ενώπιόν Του για να ακούσουμε και να διδαχθούμε; Ή όταν είμαστε στην Εκκλησία το μυαλό μας είναι απασχολημένο σε κοσμικές φροντίδες, και αντί να διδασκόμαστε αρκούμαστε μόνο σε όσα μας βολεύουν; Για να υιοθετήσουμε τη στάση τη Μαρίας, οφείλουμε να είμαστε το ίδιο δεκτικοί, αφοσιωμένοι και πρόθυμοι. Πράγματα που δεν επιτυγχάνονται δίχως την πνευματική άσκηση και εγρήγορση. Και κυρίως, να έχουμε την προσήλωσή μας μόνο στον Κύριο και όχι στο κοσμικό φρόνημα... 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΔΙΑΒΑΙΝΑ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ»

Όλοι κάνουν λόγο για τα επερχόμενα Χριστούγεννα και πως θα τα περάσουμε, αν έχουμε ή όχι κάνει το φαρμακοζούμι εμβόλιο της Pfizer. Κανείς δεν λέει το πως θα βγάλουμε όμως το Νοέμβρη... Δύσκολος χειμώνας πράγματι, από μια ο ρατσισμός εναντίον όσων πάνε κόντρα στο σύστημα και δεν εμβολιάζονται και από την άλλη η οικονομία που ζορίζεται από την ακρίβεια. Και το ζόρικο κρύο δεν έχει έρθει ακόμα. Μη λησμονούμε πως ακόμα έχουμε φθινόπωρο... Κανείς δεν μιλάει για αισιοδοξία. Κανένα φως στην άκρη του τούνελ; Ποιός να ξέρει; Υπομονή και όλο και κάτι θα φανεί. Διαβάζοντας το παρακάτω ποίημα του Δημήτη Τυραϊδή, (από τη συλλογή «Της Μούσας μου απανθίσματα» 2019), πολύ θα ήθελα έναν ήλιο να προβάλει και να διώξει την καταχνιά. Και μια φωνούλα μυστική να δώσει ένα μήνυμα ελπίδας όπως έκανε στο ποίημα. Ίσως να την έχουμε φιμωμένη, ίσως όμως να μην μπορούμε να την ακούσουμε...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΟ ΤΑΠΕΙΝΟ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΧΑΜΟΜΗΛΙ»

Το πρωί τι πίνουμε; Καφεδάκι; Ή εσπρεσάκι κατά το νεοελληνικότερον; Ουχί κανένα άλλο αφέψημα, όπως το χαμομήλι; Ναι, ξέρω. Ο Έλλην και η Ελληνίδα, πίνουν τα λοιπά αφεψήματα μόνο αν έχουν κανένα βαρύ κρύωμα, οπότε και δεν τα πολυαγοράζουν! Τουλάχιστον όμως η Ελληνίδα οφείλει να κάνει μια εξαίρεση για το χαμομήλι. Όχι για να το πιει, αλλά για να το χρησιμοποίησει από τα οικιακά έως την κούρα ομορφιάς της! Από το Ρομάντζο Νο 1289 (14/11/1967) το παρακάτω αρθράκι δίνει συμβουλές για την χρησιμότητα του χαμομηλιού σε άλλες δραστηριότητες εκτός από αφέψημα. Και δεν του φαινότανε...!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (14/11/2021) ΚΥΡΙΑΚΗ Η' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Καὶ ἰδοὺ νομικός τις ἀνέστη ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; (Λουκ. 10, 25)

Κάποιος νομοδιδάσκαλος σηκώθηκε, και για να τον φέρει σε δύσκολη θέση τον Ιησού, του είπε: «Διδάσκαλε, τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω (δηλ. κερδίσω) την αιώνια ζωή;»
Κι ενώ ο Ιησούς μιλούσε σε καθιστό ακροατήριο, σηκώθηκε ένας νομοδιδάσκαλος να ρωτήσει κάτι τον Ιησού με σκοπό να τον φέρει σε δύσκολη θέση. Προφανώς δεν πήγε εκεί ούτε για να διδαχθεί, ούτε για να ακούσει από πρώτο χέρι το κήρυγμα του Κυρίου. Ο σκοπός του ήταν πονηρός· ήθελε να εκθέσει τον Ιησού ενώπιον ακροατηρίου, ώστε να τον μειώσει. Έθεσε ένα θεολογικό ερώτημα, προσποιούμενος ότι δεν ήξερε την απάντηση. Αμέσως παρακάτω, ο Ιησούς με τον τρόπο του βέβαια, τον έκανε να απαντήσει ο ίδιος. Νόμισε ο νομοδιδάσκαλος ότι ο Ιησούς δεν γνώριζε την απάντηση; Νόμισε ότι δεν θα απαντούσε πλήρως ή θα μάσαγε τα λόγια του; Ή νόμισε ότι αδύνατο σημείο Του, ήταν η γνώση και η μελέτη των γραφών, μιας και ο Ιησούς δεν άνηκε στους «σπουδαγμένους» της τότε εποχής; Ότι και να 'χε στο μυαλό του, επιχείρησε να Τον πειράξει με ένα θεολογικό αλλά και πρακτικό ζήτημα. Και ευθύς αμέσως να Τον διαπομπεύσει και να τον χλευάσει στο κοινό. Να θυμηθούμε ότι με παρόμοιο τρόπο, ο διάβολος επιχείρησε να πειράξει τον Κύριο στην έρημο και μάλιστα τρεις φορές.

Δεν γνωρίζουμε το κατά πόσο η ερώτηση που έθεσε ο νομοδιδάσκαλος ήταν σχετική με την μέχρι στιγμής ομιλία του Ιησού. Αλλά σίγουρα δείχνει το ότι δεν είχε ξανακούσει το τι κήρυττε μέχρι στιγμής ο Κύριος. Ρώτησε λοιπόν, «Τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;». Πολύ αφελής ερώτηση, για κάποιον που υποτίθεται ότι διαβάζει και μελετάει τις γραφές και τους νόμους. Θα περιμέναμε κάτι πιο εξειδικευμένο για να βρει τον Ιησού απροετοίμαστο. Στην απάντηση που ίδιος ο νομοδιδάσκαλος δίνει στο στίχο 27, λέει «Ν’ αγαπάς τον Κύριο το Θεό σου (...) και τον πλησίον σου». Προφανώς όμως είχε περιορισμένη ερμηνεία για την αγάπη, διότι αντί να αγαπάει το πλησίον του, προτίμησε να το πειράξει. Έπραττε αντιθέτως με τα όσα διάβαζε! Κακοπροαίρετα λοιπόν βρέθηκε εκεί, αλλά ο Ιησούς εκμεταλλεύτηκε αυτήν την κακή του πρόθεση, για να πει την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Αν σκεφτόμαστε πονηρά για το πλησίον μας, όπως ο νομοδιδάσκαλος, τότε πριν σκεφτούμε το πως θα κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή, καλό θα ήταν να γνωρίζουμε το πως δεν την κληρονομούμε. Αν θέτουμε πειρασμούς αντί αγάπης και εμπόδια αντί βοήθειας, με πονηρό σκοπό βέβαια, τότε πόρρω απέχουμε από την αιώνια ζωή... 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΟ... ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠ' ΤΗ ΒΙΕΝΝΗ!

Δεν πάνε καλά οι εμβολιασμοί; Δεν εμβολιάζεται ο κόσμος και δεν πείθεται με τίποτα; Τότε δύο επιλογές υπάρχουν: η καλή και η κακή! Την κακή επιλογή την επέλεξε η ελληνική κυβέρνηση. Την καλή επιλογή την βλέπουμε στην παραπάνω είδηση που αλίευσα από το e-radio (εδώ). Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά. Για να πάρεις πρέπει να δώσεις, λέει ο σοφός λαός. Η κυβέρνηση σκέφτηκε βέβαια πονηρά, και σου λέει που θα βρω εγώ για να δώσω; Ξεκίνησε μπας και με το γνωστό κόλπο του φόβου, πείσει το πόπολο και της έρθει στο τσάμπα η δουλειά. Δεν πείστηκαν όμως όσοι έπρεπε. Και τι να δώσει όμως που να μην της κοστίζει και τίποτα; Έδωσε λοιπόν ως... προνόμια, αυτά που ο κόσμος ήδη είχε, αφού του τα στέρησε πρώτα! Σου στερώ την δωρεάν είσοδο στη διασκέδαση, και άμα θες να μην πλερώνεις ράπιντ για να πας για καφέ, εμβολιάσου! Τι φοβερή εξυπνάδα! Έλα που πολλοί δεν τσίμπησαν και βάλε ότι πρέπει να πείσει και τα ήδη κορόιδα που εμβολιάστηκαν να κάνουν και τρίτη δόση, μετά και τέταρτη και πέμπτη κλπ, κλπ. Άσε δε που πλέον οι τηλεδημοσιογράφοι έπαψαν ευτυχώς να επηρεάζουν με την προπαγάνδα τους τον κόσμο. Πάει πια, το ίντερνετ καπάκωσε την τηλεόραση...

Τι πρέπει να κάνει λοιπόν η κυβέρνηση; Τη λύση τη δίνει το λορδεμπού από τη Βιέννη! Άμα κάνεις την ένεση θα έχεις παραπάνω 30 λεπτά, κοκό! Και με όποια θες, όχι με καμιά... ψόφια! Αμέ! Βέβαια, άμα μετά την ένεση έχεις ζαλάδες, πυρετό, πρηξίματα ή ακόμα και αναχώρηση προς τον άλλο κόσμο, τότε δεν θα έχει κουράγιο ο εμβολιασμένος για κανένα λεπτό με καμία... Δεν διευκρινίζει ωστόσο η είδηση σε περίπτωση παρενεργειών, αν αυτά τα 30 λεπτά τα διαθέτει κάποια άλλη φορά που να μπορεί να τα... αξιοποιήσει ο νεοεμβολιασθείς! Όπως και να 'χει το πράμα, το λορδεμπού δίνει κάτι επιπλέον. Δεν σου μειώνει τον χρόνο και άμα εμολιαστείς σου επιστρέφει τη μείωση!

Έτσι πρέπει να κάνει και η ελληνική κυβέρνηση. Να δώσει το παραπάνω κατιτίς βρε αδελφέ. Μια μείωση στη φορολογία να πούμε. Έστω κανένα κουπόνι για το σούπρ μάρκετ. Γιατί όχι, να βάλει τους ημεδαπούς οίκους ανοχής να δίνουν επιπλέον περιποίηση! Αυτό βέβαια για τους άντρες, αλλά για να μην παραπονιούνται οι γυναίκες, να έχουν τρία χτενίσματα δωρεάν στο κομμωτήριο! Και μην πει κανείς, που θα τα βρει τα λεφτά το κράτος. Από μας θα τα βρει! Τα δίνει σήμερα και μας τα παίρνει από του χρόνου διπλά και τρίδιπλα με κάποια αύξηση στη βενζίνη, κάποια αύξηση στα διόδια κάτι από 'δω κάτι από 'κει, όπως κάνει κάθε φορά. Δεν μπορεί λοιπόν να βάζει στο ελληνικό κράτος τα γυαλιά το βιεννέζικο λορδεμπού! Ειδάλλως τι σόι λορδεμπού κράτος και κυβέρνηση υπερηφανευόμαστε ότι έχουμε; Καιρός λοιπόν να εκσυγχρονιστεί με τα διεθνή πρότυπα! Άμα κόπτεται σοβαρά για την υγεία μας...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΑ ΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΟΥΝΑΣ»

Των Ταξιαρχών σήμερα, βοήθειά μας, και όταν η Δευτέρα ξεκινά με κάποια γιορτή, είναι κάπως λιγότερο αχώνευτη απ' όσο είναι γενικώς! Όπως και να 'χει, ο Νοέμβριος έχει μπει ήδη και δειλά δειλά εμφανίζονται στις βιτρίνες τα χριστουγεννιάτικα στολίδια... Λόγῳ της ημέρας, συν και της αυριανής του Αγίου Νεκταρίου (να θυμηθούμε και την πρόσφατη ταινία για τον βίο του «Ο άνθρωπος του Θεού»), βάζω κάτι χιουμοριστικό, από το Ρομάντζο Νο 923, το οποίο δημοσιεύτηκε πριν 71 έτη ακριβώς (8/11/1960). Είναι σχετικό με τις... γούνες, μιας και σιγά σιγά όλο και ο καιρός χειμωνιάζει!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (7/11/2021) ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἰδοῦσα δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὐκ ἔλαθε, τρέμουσα ἦλθε καὶ προσπεσοῦσα αὐτῷ δι᾿ ἣν αἰτίαν ἥψατο αὐτοῦ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ, καὶ ὡς ἰάθη παραχρῆμα. (Λουκ. 8, 47)

Μόλις η γυναίκα είδε ότι δεν ξέφυγε την προσοχή του, ήρθε τρέμοντας κι έπεσε στα πόδια του και μπροστά σ’ όλο τον κόσμο τού είπε για ποια αιτία τον άγγιξε κι ότι είχε γιατρευτεί αμέσως.
Καθώς πήγαινε ο Ιησούς μαζί με τον Ιάειρο στο σπίτι του να του θεραπεύσει την κόρη, μαζί τους ακολουθούσε πολύς όχλος, μία αιμοροούσα επί σειρά ετών γυναίκα, ακούμπησε τον Ιησού και γιατρεύτηκε. Ο Ιησούς την κατάλαβε και ρώτησε ποιός τον άγγιξε. Η θεραπευθείσα γυναίκα τρόμαξε. Δεν ήθελε προφανώς να την καταλάβει ο Κύριος και προσπάθησε να περάσει απαρατήρητη. Μάταια όμως. Ο Ιησούς ως Θεός που είναι, δεν θα μπορούσε να μην γνωρίζει εκ των προτέρων όχι μόνο ποιά τον ακούμπησε αλλά και τι έκρυβε στην καρδιά της... Εκείνη πάλι, λόγῳ της μεγάλης της πίστης, είχε καταλάβει ότι ο Ιησούς ήταν κάτι περισσότερο από ένας απλός προφήτης. Μόνο με το άγγιγμα κανείς προφήτης μέχρι τότε δεν είχε κάνει θαύματα. Δεν είχε όμως μόνο μεγάλη πίστη. Είχε και πολύ ταπείνωση. Τρόμαξε και φοβήθηκε μπροστά στην ερώτηση του Ιησού, αλλά αμέσως είπε την αλήθεια γονατιστή φοβούμενη μήπως θεωρήσει ο Κύριος ότι του υφάρπαξε λίγη από τη δύναμή Του και θελήσει να την τιμωρήσει γι' αυτό. Γονάτισε μπροστά Του για να ζητήσει συγγνώμη, που δίχως την έγγρισή Του, προσπάθησε να γιατρευτεί. Και το κυριότερο, δεν προσπάθησε να πει ψέμματα εξαιτίας του φόβου της. Ούτε καν δικαιολογήθηκε. Παραδέχτηκε αμέσως το τι έκανε και γιατί το έκανε. Αν δεν είχε καθαρή καρδιά και ταπείνωση, θα προσπαθούσε να κοροϊδέψει τον Ιησού. Ή δεν θα μιλούσε καθόλου και θα κοίταγε να κρυφτεί μέσα στο πλήθος. Δεν το έκανε όμως. Έκατσε γονατιστή να δεχτεί τις συνέπειες της πράξης της, διότι δεν είχε πονηρά κίνητρα.
Η θεραπευθείσα πρώην αιμορροούσα γυναίκα, είναι για εμάς ένα υπόδειγμα πίστης και ταπεινότητας. Η στάση της αμέσως μετά τη θαυματουργή θεραπεία της, επιβεβαίωσε το λόγο που ο Κύριος έκανε το θαύμα δίχως καν να του το ζητήσει. Αυτήν την ταπεινότητα και αυτήν την πίστη της γυναίκας επέτρεψε να δει το πλήθος, ενώ παρακάτω το θαύμα της ανάστασης της κόρης του Ιαείρου προέτρεψε να μην το δημοσιοποιήσουν (στχ. 56). Διότι αυτή η ταπεινότητα και αυτή η πίστη, είναι οι προϋποθέσεις για να μας δώσει τη θεία Του χάρη.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

1 + 1, ΕΝΤΕΚΑ ΚΑΙ ΒΑΛΕ...!

- Πόσο κάνει 1 συν 1;
- Παλάβωσες alter ego; Τρία!
- Εννοείται πως δεν παλάβωσα και απάντησε κανονικά!
- Άντε να σου κάνω το χατήρι. Δύο.
- Λάθος!
- Καλά το φαντάστηκα. Πάλι καμιά κοτσάνα ήρθες να μου σερβίρεις πρωινιάτικα! Και αφού 1 συν 1 δεν κάνει δύο, πόσο κάνεις βρε Αϊνστάιν της συμφοράς;
- 11!
- Σώπα!
- Ναι, Ένα και δίπλα του άλλο ένα, μας δείχνουν τον αριθμό 11.
- Πω, πω! Ανατρίχιασα! Σίγουρα σε πείραξαν οι παρενέργειες από το εμβόλιο alter ego.
- Μα δεν εμβολιάστηκα.
- Επειδή δεν εμβολιάστηκες έχεις παρενέργειες!
- Αμάν με σένα. Πριν σου εξηγήσω με έπιασες από τα μούτρα!
- Για εξήγα να δούμε.
- Δεν σου λέει κάτι ο αριθμός 11;
- Τους δίδυμους πύργους στην 11ης /9 τότε στην Αμερική;
- Τσου!
- Καμιά ενδεκάδα ποδοσφαιρικής ομάδος;
- Και πάλι τσου!
- Είχαμε κανένα ραντεβού στις 11 και το ξέχασα;
- Ξαναμανά τσου!
- Ε, μείνε με το τσου στο στόμα σου, γιατί δεν σκοπεύω να συνεχίσω την κολοκυθιά!
- Κλείνει τα 11, το ξέχασες;
- Ποιός μωρέ κλείνει τα 11;
- Το blog!
- Πω, πω! Το 'χα ξεχάσει, ρε alter ego! Καλά που μου το θύμησες!
- Είδες; Να οι παρενέργειες από το εμβόλιο που μου 'λεγες πριν!
- Μα δεν έχω εμβολιαστεί!
- Ας πρόσεχες! Μία σου και μία μου!
- Κοίτα να δεις, πως πέρασαν τα χρόνια... Αν και το Σάββατο είναι τα γενέθλια...
- Όμως το Σάββατο δεν θα έχουμε ανάρτηση, εκτάκτως. Οπότε η επετειακή ανάρτηση γίνεται σήμερα! Και πλέον το θέμα δεν είναι τα χρόνια που πέρασαν αλλά το αν θα συνεχίσουμε.
- Να σου πω, το σκέφτομαι.
- Δηλαδή;
- Να, λόγῳ κορωνοϊού μήπως να το σταματούσα.
- Δεν σε πιάνω.
- Φοβάμαι μη βγάλουν κανένα νόμο οι πολιτικάντηδες που μας κυβερνούν και κάνουν την πρόσβαση στο διαδίκτυο, μόνο για εμβολιασμένους!
- Μπορεί να γίνει αυτό;
- Τα πάντα μπορούν να γίνουν προκειμένου να υποκύψουν και να συμβιβαστούν όσοι δεν θέλουν να εμβολιαστούν με αυτό το τζούφιο νεροζούμι της πφάιζερ!
- Και αν γίνει κάτι τέτοιο;
- Αν γίνει κάτι τέτοιο alter ego, εγώ θα σιωπήσω! Το να γράφω μόνο για συμβιβασμένους με το σύστημα, δεν λέει. Ή για όλους ή για κανέναν!
- Τι βλέπω; Βγαίνει από μέσα σου ο Τσε Γκεβάρα;
- Και ο Γκεβάρα βγαίνει, και ο Γκε... βαράτε βιολιτζήδες βγαίνει, και άντε να μην πω!
- Να μην πεις! Καλύτερα να ευχηθούμε ώστε το blog να συνεχίσει απρόσκοπτα την πορεία του.
- Και όχι μόνο αυτό alter ego!
- Αλλά;
- Να μη χρειάζεται rapid τεστ για να το επισκεφτεί όποιος δεν έχει κάνει εμβόλιο!

Το blog της Αποκαλύψεως του 999 κλείνοντας 11 συναπτά έτη (στις 6/11) στο αχανές διαδύκτιο συνεχίζει προς ώρας το ταξίδι του, σε μια κρουαζιέρα που δεν έχει τελικό προορισμό! Ευχές για καλό του ταξίδι, ευχές κι από τον συνγενεθλιάζοντα blogger μετά του alter ego του, σε όλους τους αναγνώστες και επισκέπτες αυτής της μικρής διαδικτυακής γωνιάς.   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΝΤΑΜΟ...

Καλώς τον το Νοέμβριο! Πρωτομηνιά σήμερα, των Αγίων Αναργύρων βοήθειά μας, και οδεύοντας με τη χειμερινή πλέον ώρα στα ρολόγια, προς τη χειμερινή περίοδο '21-22, κοιτάω στο κινητό την εφαρμογή του «Σαν Σήμερα», όπου εκεί τα έχει όλα όσα σχετίζονται με την εκάστοτε σημερινή ημερομηνία, βλέπω ότι έχει γενέθλια μία πολύ αγαπημένη φωνή από τη δεκαετία '60 και μετά. Αναφέρομαι στον ιταλοβέλγο Σαλβατόρε Ανταμό, ο οποίος παρά τα χρονάκια του μια χαρά τραγουδάει μιας και τον έχω ακούσει να άδει ζωντανά στο φέισμπουκ. Έτσι ρίχνοντας μια ματιά στα παλιά περιοδικά μου βρήκα δύο αποκόμματα για τον Ανταμό (γεννηθείς το 1943), και μετά βάζω ένα πολύ γνωστό του τραγούδι, το La nuit, έτσι για να ξεκινήσει ο μήνας μελωδικά... 

1. Βεντέτα Νο 148 (29/2/1968)

2. Βεντέτα Νο 200 (6/3/1969)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (31/10/2021) ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον Ἀβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. (Λουκ. 16, 22)

Κάποτε πέθανε ο φτωχός, και οι άγγελοι τον πήγαν στην αγκαλιά στου Αβραάμ. Πέθανε κι ο πλούσιος και τον έθαψαν.
Πέθανε ο φτωχός Λάζαρος, ο οποίος αδιαμαρτύρητα σήκωνε το βάρος των ασθενειών του και της ασπλαχνίας του πλούσιου στου οποίου την πόρτα μάταια προσπαθούσε να βρει κάποιο ψίχουλο να χορτάσει την πείνα του. Τον ίδιο καιρό όμως πέθανε και ο πλούσιος. Πόσο εμφανής είναι η αντίθεση στις δύο αυτές περιπτώσεις θανάτου. Για το σώμα του Λαζάρου, δεν αναφέρεται καν αν ετάφη και κυρίως πως ετάφη. Προφανώς στην καλύτερη των περιπτώσεων θα ήταν μια ταφή/αγγαρεία για να μην μυρίσει η άψυχη σωρός του. Η ψυχή του όμως, είχε τόσο μεγάλη αρετή, που αντί θα την πάει ένας άγγελος στον παράδεισο, έλαβε τιμητική συνοδεία από πολλούς αγγέλους και την πήγαν στην αγκαλιά (κόλπον) του δίκαιου Αβραάμ. Όχι απλά δηλαδή να γευτεί τη χάρη του παραδείσου, αλλά να αναπαυθεί στην αγκαλιά του Αβραάμ. Όπως ένα παιδί στην αγκαλιά του πατέρα του.

Αντίθετα για τον πλούσιο, αναφέρει η διήγηση μόνο για το σώμα του, αλλά τίποτα για την ψυχή του. Εκείνος αντίθετα από το Λάζαρο, τάφηκε. Προφανώς με μεγαλοπρέπεια επειδή ήταν πλούσιος. Η ψυχή του όμως; Αν ήταν να πήγαινε κι εκείνη στον παράδεισο θα το μαθαίναμε. Βλέπουμε παρακάτω στη διήγηση, ότι όπως τάφηκε το σώμα, «τάφηκε» και η ψυχή. Δηλαδή, αντί να ανέβη άνωθεν προς τη θεία χάρη, κατέβη προς τον τόπο τιμωρία (κόλαση) τον Άδη. Ο μεν Λάζαρος έφυγε από έναν κόσμο ξένο, και πήγε σε έναν φιλόξενο, ο δε πλούσιος έφυγε από το «δικό του» οικείο κόσμο (τον υλιστικό) και πήγε σε έναν αφιλόξενο! Η μεν ταφή του πλούσιου είναι αυτό που βλέπουμε οι ζωντανοί, που είναι εφήμερη και απευθύνεται στην παραδόπιστη και ματαιόδοξη νοοτροπία μας (διαχρονικός γαρ ο υλιστικός τρόπος σκέψης). Αυτό που δεν βλέπουμε είναι η το τι συμβαίνει μετά. Και παρότι μπορούμε να το εικάσουμε, εντούτοις το παραβλέπουμε.

Η συνοδεία της ψυχής από αγγέλους προς τον παράδεισο, απαιτεί πολύ προσπάθεια, υπομονή, πίστη και ταπεινότητα. Επιπλέον δεν είναι ορατή στους φυσικούς μας οφθαλμούς, για να πειστούμε περί του τι μέλλει γενέσθαι μετά θάνατον. Μένουμε δυστυχώς μόνο σε ότι βλέπουμε. Και επειδή η συμπεριφορά και ο τρόπος ζωής μας πριν τον θάνατο καθορίζουν το τι θα μας συμβεί μετά από αυτόν, ας μην επαναπαυόμαστε ότι κάπως θα τα καταφέρουμε χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Ας μη γίνουμε σαν τον πλούσιο και να μας αρκεί μόνο μια πλούσια «ταφή»...   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940»

Η εθνική επέτειος δεν είναι μόνο ευκαιρία για ξεκούραση για τους μαθητές ή ρεπό για τους εργαζόμενους. Είναι ανάμνηση της ιστορίας μας, είναι αναγνώριση του ηρωισμού των προγόνων μας, είναι μάθημα για το πως πρέπει να είμαστε η φυσική συνέχειά τους στο φρόνημα και την ανδρειοσύνη τους. Το παρακάτω ποίημα του Σωτήρη Σκίπη, το αλίευσα από τα «Νεοελληνικά αναγνώσματα» της Α' Λυκείου, του 1967. Όχι απλώς επίκαιρο, αλλά πολύ περιεκτικό.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΤΑΡΤΑ ΛΕΜΟΝΙΟΥ ΜΕ ΜΑΡΕΓΚΑ

Ο καιρός σιγά σιγά γίνεται ολοένα και χειμωνιάτικος με ότι συνεπάγεται αυτό για την ψυχολογία μας! Το φυσιολογικό είναι να μειώνεται η διάθεση και η όρεξη και να αυξάνεται η μελαγχολία και ακεφιά. Πλησιάζει δε και η εθνική εορτή του ΟΧΙ, όπερ σημαίνει ότι θα έχουμε και την αλλαγή ώρας, κάτι που κι επισήμως καλωσορίζει τον χειμώνα... Ναι, όταν η Περσεφόνη οδεύει προς τον κάτω κόσμο, δεν είναι το καλύτερό μου. Για άλλους μπορεί. Για μένα, τσου! Γούστα είναι αυτά, βέβαια...
Για να γλυκάνω λίγο την μουντή, ψυχολογικώς, ατμόσφαιρα, επέλεξα να βάλω σήμερα κάτι γλυκό. Όχι από αυτά που τρώω, αλλά επειδή δημοσιεύτηκε μια μέρα σαν σήμερα πριν από 61 χρόνια ακριβώς, στο Ρομάντζο Νο 921 (25/10/1960). Τάρτα λεμονιού με μαρέγκα λοιπόν, μπας και σπάσει η πικρίλα του χειμωνιάτικου καιρού και ανέβει κάπως η διάθεση. Αυτό που θα ανέβει σίγουρα είναι το ζάχαρο για όσους/-ες έχουν, καθώς και η δίαιτα θα πάει περίπατο, αλλά προς την ισορρόπηση της ψυχολογίας... δεν βλάπτουν κάμποσες θερμίδες παραπάνω!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (24/10/2021) ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· (Λουκ. 8, 30)

Ο Ιησούς τον ρώτησε: «Ποιό είναι το όνομά σου;» Εκείνος απάντησε: «Λεγεών»· γιατί είχαν μπει μέσα του πολλά δαιμόνια.
Ο Ιησούς ρώτησε το δαιμονισμένο στη χώρα των Γαδαρηνών, να του πει το όνομά του. Όμως αντί να απαντήσει ο ίδιος, απάντησαν τα δαιμόνια που τον είχαν εισέλθει σ' αυτόν. Ναι, η δαιμονική κατάληψη δεν ήταν μόνο σωματική αλλά και πνευματική. Και αντί ονόματος, ξεστόμισαν την ιδιότητά τους. «Λεγεών», που προέρχεται από τη λατινική λέξη lego (=αθροίζω) και δηλώνει στρατιωτικό τμήμα 4200 έως 6000 αντρών. Δηλαδή τα δαιμόνια ήταν στρατός ολόκληρος! Ο δαιμονισμένος λοιπόν, έπαψε να είναι πρόσωπο και δεν είχε ούτε καν όνομα. Ο Ιησούς με μια ερώτηση μας έδειξε ότι ευθύς εξαρχής δεν είχε απέναντί του έναν αμαρτωλό στον οποίο θα έκανε θαύμα για να τον σώσει, αλλά θα αντιμετώπιζε απευθείας τους υπαίτιους του κακού. Επίσης μας έδειξε ότι οι δαίμονες για επιτύχουν τον πονηρό και καταστρεπτικό σκοπό τους, λειτουργούν ομαδικώς. Κάτι που τους κάνει ακόμα πιο ισχυρούς απέναντι στον παρασυρμένο και ασταθή πνευματικά άνθρωπο.
Δείχνει τρομακτικός, και πρέπει να είναι, ο αριθμός των δαιμόνων. Για να καταφέρει ο Σατανάς την καταστροφή της εικόνας του Θεού (άνθρωπος), στέλνει όσους πιο πολλούς δαίμονες μπορεί. Δεν πτοείται από την αντίσταση που θα κάνει ο πιστός. Και βέβαια δεν σταματά μέχρι να πετύχει τον πλήρη αφανισμό. Ο δαιμονισμένος είχε παραδοθεί εντελώς πνευματικά στους δαίμονες. Αυτοί μιλούσαν και δρούσαν εκ μέρους του. Ας μην παρασυρόμαστε από φιλοσοφίες πως τάχα δεν υπάρχουν διάβολος και δαίμονες και όλα είναι δεισιδαιμονίες και αποκυήματα της φαντασίας μας. Υπάρχουν, είναι πολλοί αλλά φαίνονται μόνο στα καταστροφικά αποτελέσματα που επιφέρουν στον άνθρωπο. Οι «Λεγεώνες» τους συνεχώς καραδοκούν περιμένοντας τη δική μας χαλάρωση στον πνευματικό αγώνα. Ελλοχεύουν σε κάθε παρέκκλιση από το λόγο του ευαγγελίου και δεν αποθαρρύνονται. Μόνο η παρουσία του Κυρίου βάζει φρένο στο καταστρεπτικό τους έργο.  Μόνο ο Χριστός δρα καταλυτικά εναντίον τους. Και μόνο αν Τον αφήσουμε να εισέλθει στην καρδιά και το πνεύμα μας δεν θα μπορέσουν οι δαίμονες να μας κάνουν κακό.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΚΟΚΟ» ΓΙΟΚ, ΑΠΟ ΤΟ 2030!

Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ειδικά όταν μιλάει η επιστήμη... Κάντε σεξ όσο προλαβαίνετε γιατί μετά το 2030, κοκό γιοκ! Μετά από επιστημονική μελέτη (από το klik.gr, εδώ) τα ζευγάρια στη δεκαετία του 2030 δεν θα κάνουν πια έρωτα. Για όσους ωστόσο το κάνουν... μόνοι τους, ευτυχώς δεν ισχύουν τα κακά μαντάτα! Εμ, να επιτέλους τα οφέλη της κατά μόνας συνεύρεσης! Τα ζευγάρια λοιπόν, κατά την επιστημονική μελέτη, δεν θα κάνουν σεξ, όχι γιατί θα τους έχει πειράξει κανένας ιός, ή θα έχουν τίποτα προβλήματα από τις σαβούρες που τρέφεται η ανθρωπότητα, αλλά λόγῳ του εθισμού με τα ηλεκτρονικά μέσα! Άλα τις η τεχνολογία!

Ότι δεν πέτυχαν οι θρησκόληπτες διδασκαλίες τόσους αιώνες, λέγοντας πως το σεξ είναι σατανικό, στρέφει στην αμαρτία, κλπ, κλπ, θα το πετύχει η τεχνολογία. Είσαι κολλημένος /-η με το φέισμπουκ; Μετά το 2030 θα σου κόβεται η διάθεση. Με τη μία! Χραπ! Και δεν θα κάνεις όρεξη και κέφι για εκ του σύνεγγυς επαφή με το έτερον ήμισυ. Αν σου έλεγε κανένας παπάς να αποφύγεις το σεξ, θα τον έλεγες σκοταδιστή και συντηρητικό. Πόσοι προοδευτικάριοι δεν χλεύασαν την αποχή ως σκοταδιστική άποψη; Να που από το 2030, θα τους την σερβίρουν τα σάιτ κοινωνικής δικτύωσης και θα την καταπιούν αμάσητη! Αμέ! Και άντε μετά να πούνε ότι η τεχνολογία είναι το ίδιο σκοταδιστική και μεσαίωνας όπως η θρησκεία!

Βέβαια, η εν λόγῳ επιστημονική μελέτη συνυπολογίζει και τις τηλεοπτικές σειρές. Όχι που θα τις άφηνε! Όμως δεν μας δίνει κάποια δυνατή λύση για το πως να αντιμετωπιστεί αυτή η δυσοίωνη πρόβλεψη. Το να κλείνουμε την τηλεόραση και να αφήνουμε εκτός κρεβατοκάμαρας τα κινητά, δεν σημαίνει ότι θα αυξηθεί κατακόρυφα η πεσμένη (ή ολότελα ανύπαρκτη) ερωτική διάθεση! Ούτε έτσι κόβεται ο εθισμός με την τεχνολογία. Δεδομένου ότι δεν θα περισσεύουν λεφτά για σεξοψυχαναλυτές, και ψυχολόγους, τότε τα πράγματα φαντάζουν πολύ δυσοίωνα. Και για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας αλλά και για... το αποχαυνωτικό! Ναι, γιατί αφού ούτε το σεξ θα μπορεί να ανακόψει το αποχαύνωμα με την τεχνολογία, τότε τι άραγε; Έλα μου ντε!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΞΕΡΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΛΕΓΕΤΕ ΜΙΑ ΓΡΑΒΑΤΑ;»

Σήμερα εκτός από Δευτέρα, είναι και διεθνής ημέρα γραβάτας! Ή είδος ανδρικού λαιμοδέτη, για να την πούμε πιο... ακαδημαϊκά. Βασικό αξεσουάρ για όποιον φοράει κοστούμι, ή σκέτο υποκάμισον άνευ σακακίου και θέλει να παριστάνει ότι έχει κυριλέ ντύσιμον! Βασικά είναι μια υφασμάτινη λωρίδα που ποτέ μου δεν κατάλαβα σε τι χρησιμεύει. Ούτε καλύπτει κάτι, ούτε ζεσταίνει κάτι... Μόδα για να γίνεται τζίρος και μόνον! Εν πάσῃ περιπτώσει, όσο παραμένει το κοστούμι ως το επίσημο ανδρικό ένδυμα, θα παραμένει και η άχρηστη γραβάτα, χρήσιμη... Είτε υπέρ είτε κατά αυτής, ένεκα της ημέρας, αλίευσα το παρακάτω αρθράκι από το Ρομάντσο Νο 885 (16/2/1960) το οποίο είναι μεν σχετικό με τη γραβάτα, αλλά... απευθύνεται στις γυναίκες! Εμ, αυτές τις διαλέγουν και γενικώς επιβάλουν με το γούστο τους, το πως θα ντυθούν οι άνδρες! Να τα λέμε κι αυτά... Οδηγίες από το μακρινό 1960 για το πως μια σύζυγος πρέπει να διαλέγει γραβάτα για τον σύζυγο. Να μη λέει η γειτονιά ότι ο άντρας της είναι κακοντυμένος... Ευτυχώς που το αρθράκι δεν επεκτείνεται και στους κόμπους, όπου εκεί χρειάζεται ιδιαίτερη δεξιοτεχνία!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (17/10/2021) ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη; (Λουκ. 8, 9)

Οι μαθητές του τότε τον ρωτούσαν: «Τι σημαίνει η παραβολή αυτή;»

Είτε η απλή αυτή ερώτηση προέρχεται από τους 12 μαθητές, είτε από τον ευρύτερο κύκλο των μαθητών που ακολουθούσαν τον Κύριο, μας δείχνει ότι όσοι τον άκουσαν, πρόσεχαν τα λόγια του Ιησού και δεν είχε αποσπαστεί η προσοχή αλλού αφενός, και αφετέρου ότι ενδιαφέρονταν να μάθουν πράγματα και δεν βρίσκονταν εκεί για να περνάνε την ώρα τους ή για δημόσιες σχέσεις. Επίσης, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν ήσαν σε θέση να καταλάβουν την παραβολή. Εξάλλου έρχονταν επαφή με κάτι νέο σε σχέση με τα όσαν γνώριζαν και πίστευαν. Μπορεί να μην ήταν μορφωμένοι, αλλά δεν ήταν χαζοί. Θα ήταν άδικο να τους συγκρίνουμε με τους εαυτούς μας, επειδή εμείς λαμβάνουμε μόρφωση και μετά το λύκειο τελειώνουμε κάποια σχολή ανωτάτου ή ανωτέρου επιπέδου. Μη λησμονούμε ότι εκείνα τα χρόνια πολύ λίγοι μάθαιναν γραφή και ανάγνωση.

Ωστόσο ας μείνουμε σε κάτι που εμείς δυστυχώς δεν κάνουμε. Δεν κατάλαβαν και ρώτησαν. Πήγαν να ακούσουν γιατί ήθελαν να γνωρίσουν τη διδασκαλία του Ιησού και να μάθουν από αυτήν. Οι περισσότεροι από εμάς αντιθέτως, στις εκκλ. ομιλίες ή τα εκκλ. κηρύγματα μπορεί να πηγαίνουμε αλλά δεν ρωτάμε αν κάτι δεν το καταλάβαμε... Δεν ενδιαφερόμαστε καν να ασχοληθούμε με τα όσα καταλάβαμε πλημμελώς. Στεκόμαστε στον τρόπο που κηρύττει ο ιερέας, ή ο θεολόγος, στο ποιοί παραβρέθηκαν και ποιοί απουσίαζαν και εν γένει αντιμετωπίζουμε το κήρυγμα και την ομιλία ως εκκλησιαστικά δρώμενα! Κοινώς, δεν «ακούμε»! Σε εμάς ο σπόρος δεν βρίσκει όχι μόνο γόνιμο έδαφος, αλλά ούτε καν έδαφος... Οι ακροατές του Κυρίου θα μπορούσαν να επικαλεστούν ότι μετά την ομιλία Του, δεν είχαν χρόνο για επεξηγήσεις. Ή ότι κουράστηκαν. Αντιθέτως ρώτησαν. Εμείς στεκόμαστε συνήθως σε όσα μένουν στα αυτιά μας. Ας τους μιμηθούμε, γιατί δίχως τη μελέτη και την έρευνα δεν θα γνωρίσουμε το βάθος του θείου λόγου και το πνεύμα του κηρύγματος με συνέπεια να παραγνωρίζουμε και να παρανοούμε.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΜΗ ΜΟΥ ΘΥΜΩΣΕΙΣ»

Όταν η κούραση της ημέρας φυλλορροεί τον οίστρο, και η έμπνευση μπαίνει σε κατάσταση ύπνωσης, τότε η σκέψη μου ψάχνει απεγνωσμένα ένα μέσο για να πορευτεί στα μονοπάτια της φαντασίας... Και πιο κατάλληλο μέσο από την ποίηση δεν έχω ανακαλύψει ακόμη! Το παρακάτω ποίημα που αλίευσα από το ημερολόγιό που έχω στο γραφείο, «Μη μου θυμώσεις» της Νανάς Ρουμπελάκη, μου θύμισε τη δική μου έλλειψη πανδαισίας της δημιουργικής συμμετοχής, που δίχως ονειρικά φαντάσματα δεν μπορεί να έχει φωτισμένη παρουσία. Η ελπίδα για μια επανεκκίνηση της δημιουργικής έμπνευσης δεν σβήνει ποτέ, μιας και αργά ή γρήγορα, η εγρήγορση του μυαλού θα γεννήσει την ιδέα που απλά κυοφορείται σιωπηλά κάπου στο βάθος του μυαλού... 

Σκέψεις μεταξύ νυχτερινού απολογισμού και πνευματικής διαφυγής στο ασαφές κάπου και στο αόριστο κάποτε! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΡΟΧΙΑ»

Όταν δροσίζει ο καιρός και σκάνε μύτη τα πρωτοβρόχια, τότε βρισκόμαστε στο φθινόπωρο. Όχι την αγαπημένη μου εποχή για να πω την αλήθεια. Και πολλών άλλων συνάμα θαρρώ. Μετά την ξεγνοιασιά του καλοκαιριού, είναι προάγγελος του χειμώνα, με άνοιγμα των σχολείων, με αλλαγή στη χειμωνιάτικη ώρα, με μελαγχολία, κλπ, κλπ. Αυτά τα πρωτοβρόχια πάντως, δεν μου αρέσουν καθόλου! Δε λέω, χρήσιμη η βροχή, αλλά δεν είμαι λάτρης της. Με κρατά σπίτι και ζορίζει τις μετακινήσεις μου. Δεν αρνούμαι ωστόσο, ότι έχει και αυτή τη γοητεία της, αρκεί να έχεις την ευχέρεια να την παρακολουθείς από το παράθυρο δίχως να πρέπει να ξεμυτήσεις από την οικιακή ασφάλεια και ζεστασιά. 

Με αφορμή τις βροχές που κάνει αυτές τις μέρες, το παρακάτω ποίημα «Τα πρωτοβρόχια» του Γεωργίου Δροσίνη, που αλίευσα από το αναγνωστικό της Ε' Γυμνασίου «Νεοελληνικά Αναγνώσματα», από το μακρινό 1972, είναι όχι μόνο επίκαιρο, αλλά μας μεταδίδει την φθινοπωρινή διάθεση, και μας βοηθά να εγκλιματιστούμε στην μετακαλοκαιρινή εποχή. Δεν εύχομαι από τώρα καλό χειμώνα, αλλά αισιοδοξία! Πάντα χρήσιμη...     

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (10/10/2021) ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ ἀνεκάθισεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρξατο λαλεῖν, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ. (Λουκ. 7, 15)

Ο νεκρός ανακάθισε κι άρχισε να μιλάει. Ο Ιησούς τότε τον παρέδωσε στη μητέρα του.
Ο Ιησούς μόλις ανέστησε το μοναχογιό μιας χήρας στην πόλη Ναΐν, το παιδί όχι μόνο συνήλθε και άνοιξε τα μάτια, αλλά είχε δυνάμεις να ανακαθήσει και να μιλάει. Δεν τον επανέφερε ο Κύριος μόνο στη ζωή, αλλά του έδωσε ταυτόχρονα τη δύναμη να συμπεριφέρεται αμέσως ως υγιής. Αυτή η συμπεριφορά δυσκολεύει ὀσους δύσπιστους ορθολογιστές προσπαθούν να αποδομήσουν το θαύμα, λέγοντας πως το παιδί δεν ήταν νεκρό αλλά βρίσκονταν σε κόμμα ή σε κατάσταση λήθαργου. Επιπλέον, ο Ιησούς ότι είχε φτάσει στην πόλη και δεν γνώριζε το παιδί με τα προβλήματα υγείας που είχε, πόσο μάλλον να ήξερε την ώρα και τη στιγμή που θα αφυπνούνταν το παιδί. 

Ζωντανό και υγιές λοιπόν το παιδί, ο Κύριος το παρέδωσε στη μητέρα του. Του άνηκε για να της το παραδώσει; Σε ποιόν άνηκε; Το παιδί πριν αναστηθεί, άνηκε στη μητέρα του μόνο κατά το άψυχο σώμα του. Ένα σώμα που μετά θα θάβονταν. Συνεπώς, το παιδί ως ζώσα πνευματική οντότητα δεν υπήρχε και δεν άνηκε πουθενά. Είχε παραδοθεί στον Άδη, σε μια κατάσταση στάσιμη δίχως τη δυνατότητα της ανάστασης και της εισόδου στην ουράνια βασιλεία. Ο Κύριος, ως Θεός και πηγή της Ζωής, επανέφερε από τον Άδη το παιδί και του έδωσε και πάλι το δώρο της ζωής. Και αμέσως το παρέδωσε στη μητέρα του, που ήταν ο φυσικός κηδεμόνας του. Δεν το κράτησε για να το παρουσιάσει ως απόδειξη του θαύματος που έκανε, ούτε το προέτρεψε να τον ακολουθήσει. Διότι αφενός δεν έκανε θαύματα για να αυτοπροβληθεί, αλλά αφετέρου εδώ έκανε ένα διπλό θαύμα. Ένα μεγάλο και υπερφυσικό (για εμάς) την ανάσταση του παιδιού, και ένα μικρότερο αλλά εξίσου σημαντικό. Δίνοντας πίσω το παιδί ζωντανό στη μητέρα του, έδωσε και σε 'κείνη ζωή! Ναι, δεν είναι λίγες οι φορές που όταν οι γονείς χάνουν τα παιδιά τους, μαραζώνουν από τη στενοχώρια και παύουν να ζουν. Πολλῷ δε μάλλον όταν χάνουν μοναχοπαίδι. Της ξανάδωσε ο Κύριος την ελπίδα και το στήριγμά της. Της ξανάφερε το χαμόγελο στο πρόσωπό της και την ξανάκανε χαρούμενη. Το κείμενο δεν αναφέρει την αντίδραση της μάνας, όμως δεν είναι δύσκολο να τη φανταστούμε. Και συνάμα, σ' όσους είδαν το θαύμα, ενίσχυσε την πίστη τους στο Θεό.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ,  και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΕΞΟΒΟΓΚΗΤΑ ΚΑΙ ΣΕΞΟΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΙ...

Όταν η επιστήμη ασχολείται με τα πλέον σημαντικότερα θέματα που απασχολούν από αρχαιοτάτων χρόνων τον άνθρωπο, τότε δεν έχω παρά να της βγάλω το καπέλο! Όπως στην παραπάνω έρευνα (από το e-daily) που δίνει επιτέλους την απάντηση στο δυσεπίλυτο μυστήριο, γιατί αναστενάζουν μεγαλοφώνως οι γυναίκες κατά τη διάρκεια του σεξ! Προφανώς για να μη δείξουν ότι τις πήρε ο ύπνος, ε; Ουχί! Αλλά για να τονώσουν την αντρική αυτοπεποίθηση (άρα προσποιούνται), για να τον βοηθήσουν να φτάσει σε οργασμό (που προφανώς αργεί να φτάσει; περίεργο μιας και αρκετή έχουν πρόωρη εκσπερμάτωση!) και από συνήθεια, κούραση, βαρεμάρα ή πόνο (δηλαδή από... αγγαρεία!) Η περίπτωση που η γυναίκα σέβεται τον ύπνο των διπλανών γειτόνων, δεν αναφέρεται...

Με δύο λόγια, τα βογκητά, είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μούσι! Φτιαχτά, για να υπάρχουνε! Που άμα ο άνδρας είναι... κουφός, τότε η γυναίκα κάνει άνετα σιωπηρό σεξ! Οπότε δεν χρειάζεται ο άνδρας να αγχώνεται για το αν η μαντάμ δεν βογκάει πολύ. Αν δεν βογκάει, πάει να πει ότι η κυρία περνάει κρίση... ειλικρίνειας κατά την ώρα του... κοκού και δεν προσποιείται για κάτι που δεν υφίσταται! Και ασφαλώς, είναι ένα έμμεσο μήνυμα στον ταλαίπωρο «κόκορα» πως εκείνη την ώρα, δεν είναι στο φόρτε του! Όμως η έρευνα αυτή, έχει και ένα άλλο σημαντικότερο μήνυμα και προς τον... «επιβήτορα» αλλά και προς την... «φοράδα»: Αφού τα μουγκρητά είναι μαϊμού, τότε ας σεβαστούν τον ύπνο του γείτονα αφενός και αφετέρου να μην σκανδαλίζουν τις γειτόνισσες διότι μετά έχουν απαιτήσεις από τους άνδρες τους! Και δεν φταίνε σε τίποτα οι ταλαίπωροι φουκαράδες επειδή τη γειτόνισσα την έπιασε να βογγάει μεγαλοφώνως την ώρα του... μπουλκουμέ!  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΜΕΛΙΤΖΑΝΑΚΙ ΓΛΥΚΟ (ΟΛΟΚΛΗΡΟ)

Ο Οκτώβρης μπήκε, σιγά σιγά η μέρα ολοένα μικραίνει και η καθημερινή ρουτίνα φυλλορροεί τον εναπομείναντα οίστρο... Τι θα μπορούσε να ανεβάσει τη διάθεση, παρά ένα γλυκό, ε; Από το Ρομάντσο Νο 918 (4/10/1960) η παρακάτω συνταγή για μελιτζανάκι γλυκό (ολόκληρο). 61 χρόνια από τη δημοσίευση της, η συνταγή, δεν είναι δύσκολη. Βέβαια, δεν είναι διαίτης, αλλά με μια λελογισμέμη ποσότητα δεν παθαίνουμε και τίποτα, ε; 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (3/10/2021) ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί. (Λουκ. 6, 36)

Να είστε λοιπόν σπλαχνικοί, όπως σπλαχνικός είναι κι ο Θεός Πατέρας σας.
Τι μας είπε ο Ιησούς; Όχι να μοιάσουμε με τον Θεό, κάτι αδύνατον για εμάς, αλλά να ακολουθήσουμε το παράδειγμά του. Να γίνουμε εύσπλαχνοι, ελεήμονες και να δείχνουμε οίκτο. Τρεις εκφάνσεις δηλαδή της αγάπης. Μπορεί κάποιος να αγαπά αλλά να μην ελεεί; Τότε ουσιαστικώς δεν αγαπά! Σ' αυτές τις εκφάνσεις η αγάπη στρέφεται όχι στους πιο δυνατούς, ούτε στους πιο δίκαιους από εμάς, αλλά στους ασθενέστερους και τους κακούς. Σε μια εποχή όπου στους αρχαίους Ρωμαίους η έννοια της ελεημοσύνης και του οίκτου δεν είχαν ιδιαίτερη αξία, αυτή η προτροπή του Κυρίου φάνταζε περίεργη. Αλλά και στη δική μας εποχή που κυριαρχεί η ατομικότητα και ο εγωισμός, δείχνει σαν να μην έχει ουσιαστική σημασία. Οικτίρμονες λοιπόν σ' όποιον έχει ανάγκη, σ' όποιον μας αδίκησε, σ' όποιον μας προσέβαλε. Κάτι όχι δυστυχώς εύκολο. Όπως έκανε ο Θεός προς τον αμαρτωλό άνθρωπο. Προσέφερε την ύψιστη ελεημοσύνη στέλνοντας τον Υιό Του να θυσιαστεί για να τον επαναφέρει στην αρχική του πορεία προς την ουράνια βασιλεία. Παρότι γνώριζε ότι πολλοί άνθρωποι δεν θα δέχονταν αυτήν την προσφορά... Αυτό ακριβώς είναι το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουμε. Να προσφέρουμε γνωρίζοντας ότι δεν θα έχουμε πάντα ανταπόδοση. Ούτε καν ένα ευχαριστώ. Κι όπως ο Χριστός που παραπονέθηκε για το ότι πρόσφερε ίαση σε δέκα λεπρούς αλλά ένας μόνο τον ευχαρίστησε, εντούτοις δεν πτοήθηκε και συνέχισε τον οικτιρμό του στους ανθρώπους, έτσι κι εμείς να συνεχίζουμε προσφέρουμε τη βοήθειά μας δίχως να περιμένουμε τίποτα!  Βασική προϋπόθεση για να είναι κανείς οικτίρμων κατά Θεῷ, είναι η ύπαρξη ανιδιοτέλειας. Η χαρά να βρίσκεται στην προσφορά και όχι στην ελπίδα κάποιας ανταπόδοσης, ή στην εξόφληση κάποιας υποχρέωσης.   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...