«ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΣΑΣ...»

Όλο και κάποιες ετοιμάστε για ρεβεγιόν πρωτοχρονιάς, ε; Καλά να περάσετε βέβαια, αλλά πριν βγείτε από το σπίτι, προσοχή! Χρειάζεται έλεγχος μπας και κάτι λείπει ή κάτι χρειάζεται διόρθωμα! Θέλετε να βρεθείτε προ απροόπτου; Όχι βέβαια. Γι' αυτό και ρίξτε μια ματιά στο απόκομμα από τη BENTEΤΑ Νο 295 (31/12/1970). Όχι μόνο για να πάρετε ιδέες, αλλά για να γελάσετε! Αν μη τι άλλο, οι παρακάτω συμβουλές δεν μπορούν παρά να προκαλέσουν το γέλωτα. Ο χρόνος τελειώνει και ως τελευταία ανάρτηση για το 2019 δεν θα μπορούσα να μη βάλω κάτι... ανάλαφρο! Τα λέμε πια... του χρόνου!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (29/12/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς Ἡρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου. (Ματθ. 2, 15)

εκεί έμεινε ώσπου πέθανε ο Ηρώδης. Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος του Κυρίου που είχε πει ο προφήτης: Από την Αίγυπτο κάλεσα το γιο μου.

Ο Ιωσήφ μετά από εντολή αγγέλου στον ύπνο του, πήρε την Μαρία και το άγιο βρέφος και κατέφυγε στην Αίγυπτο. Έτσι απέφυγε το διωγμό από τον Ηρώδη. Δεν γνωρίζουμε το χρονικό διάστημα όπου έμειναν εκεί. Γύρισαν πίσω όμως μετά το θάνατο του Ηρώδη, το 4 π. Χ. Ο ευαγγελιστής εδώ, μας υπενθυμίζει τα λόγια του Θεού, όπως τα μετέφερε ο προφήτης Ωσηέ (Ωσ. 11, 1). Όχι ακριβώς βέβαια. Ο στίχος λέει ...ὅτι νήπιος Ἰσραήλ, καὶ ἐγὼ ἠγάπησα αὐτὸν καὶ ἐξ Αἰγύπτου μετεκάλεσα τὰ τέκνα αὐτοῦ. Αυτή η φράση δεν είναι προφητεία, αλλά έκθεση ενός ιστορικού γεγονότος. Ο λαός του Ισραήλ εδώ όπως και αλλού, προτυπώνει τον Ιησού. Πήγαν στην Αίγυπτο επί του πατριάρχου Αβραάμ λόγῳ ανάγκης (λιμού) και έφυγαν λόγῳ επιβουλής θανάτου από τον φαραώ Ραμσή Β'. Κλήθηκαν να πάνε στη Χαναάν για να γνωστοποιήσουν την αληθινή θρησκεία. Ο Ιησούς εξ ανάγκης πήγε στην Αίγυπτο λόγῳ επιβουλής θανάτου από τον βασιλιά Ηρώδη και κλήθηκε πίσω για να ξεκινήσει τη δράση του κηρύττοντας το ευαγγέλιο. Για αυτήν την περίοδο δεν αναφέρουν τα ευαγγέλια κάτι, παρά τη λήξη της. Ας τονιστεί όμως, ότι πήγε εκεί προσωρινά. Ούτε ως μετανάστης που αναζητά την τύχη του, ούτε ζητώντας πολιτικό άσυλο (για να αναφερθώ σε σύγχρονους όρους). Μόλις οι λόγοι της φυγής του εξαλείφθηκαν, η αγία οικογένεια ξαναγύρισε.     

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΚ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Αύριο στον όρθρο θα ακούσουμε τον ειρμό της η' ωδής σε ήχο α':

Θαύματος ὑπερφυοῦς ἡ δροσοβόλος, ἐξεικόνισε κάμινος τύπον· οὐ γὰρ οὓς ἐδέξατο φλέγει νέους, ὡς οὐδὲ πῦρ τῆς Θεότητος, Παρθένου ἣν ὑπέδυ νηδύν· διὸ ἀνυμνοῦντες ἀναμέλψωμεν. Εὐλογείτω ἡ κτίσις πᾶσα τὸν Κύριον, καὶ ὑπερυψούτω, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Του υπερφυσικού θαύματος (της ενανθρώπησης του Χριστού) έγινε συμβολικός τύπος η κάμινος που έφερε δροσιά κατά την καύση, διότι δεν κατακαίει τους (τρεις) νέους που δέχτηκε εντός της, όπως το πυρ της θεότητος δεν κατέκαυσε την κοιλιά της Παρθένου, μέσα στην οποία εισήλθε. Γι' αυτό ανυμνώντας ας ψάλουμε μελωδικά: Ας ευλογεί ολόκληρη η κτίση τον Κύριο και ας υπερυψώνει αυτόν σε όλους τους αιώνας.

Ο υμνογράφος (Κοσμάς ο Μελωδός) λαμβάνει ως προτύπωση της ενσάρκωσης του Κυρίου εκ της Παρθένου Μαρίας, το θαύμα με την πυρακτομένη κάμινο στην οποία έριξε ο Ναβουχοδονόσορας τρεις νέους που δεν προσκύνησαν το άγαλμά του. Στην κάμινο, παρά τις φλόγες και τη μεγάλη θερμότητα, φύσηξε δροσερός άνεμος και με θεϊκή εντολή, άγγελος προστάτευσε τους νέους από την καύση. Γι' αυτό και στο τροπάριο την ονομάζει ο Κοσμάς εύστοχα με το οξύμωρο επίθετο «δροσοβόλος». Δροσοβόλος κατ' επέκτασιν και η μήτρα της Παναγίας, διότι μέσα της πέρασε η θεία ενέργεια ως φωτιά δεν την έκαψε. Ο Θεός, όπως μας λέει στην Π.Δ. είναι πυρ (Δευτ. 4, 24). Πυρ, που όμως καίει και καταστρέφει την αμαρτία και την κακία. Δέχτηκε λοιπόν μέσα της την θεϊκή φωτιά η Παρθένος, και έγινε με μυστηριακό τρόπο το θαύμα.    

Άλλα τροπάρια από τον όρθρο των Χριστουγέννων, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

Το blog της Ἀποκαλύψεως τοῦ 999, εύχεται σ' όλους τους αναγνώστες, τους επισκέπτες και όλο τον κόσμο, υγεία, ευτυχία, κουράγιο και στροφή στις ηθικές και πνευματικές αξίες, τις οποίες κήρυξε ο ενσαρκωθής Ιησούς.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ ΓΕΜΙΣΤΗ

Δύο μόλις ημέρες πριν τα Χριστούγεννα οι νοικοκυρές βρίσκονται στο τρέξιμο να τα προλάβουν όλα. Ή έστω τα περισσότερα. Το εορταστικό τραπέζι είναι πάντως από τις πρώτες προτεραιότητες. Από το  ΡΟΜANTΣΟ Νο 929 (20/12/1960) η παρακάτω συνταγή, για τη γεμιστή γαλοπούλα. Και τι δεν έχει η γέμιση! Όργιο θερμιδοκατανάλωσης! Ωστόσο, μη ξεχνάμε ότι θέλει και ουκ ολίγο χρόνο η γεμιστή γαλοπούλα. Συνεπώς λοιπόν, ας οπλιστεί ο/η μάγειρας/-σσα με αρκετή υπομονή και... θα ανταμειφθεί το αποτέλεσμα!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (22/12/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

 Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Διεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ (Ματθ. 1, 24)

Όταν ξύπνησε ο Ιωσήφ, έκανε όπως τον πρόσταξε ο άγγελος του Κυρίου και πήρε στο σπίτι του τη Μαρία τη γυναίκα του.

Ο Ιωσήφ είδε στον ύπνο του, άγγελο που τον πρόσταξε να πάρει στο σπίτι του την Μαρία ως γυναίκα του παρότι εκείνη ήταν έγκυος πριν τον παντρευτεί. Η υπακοή του Ιωσήφ είναι ιδιαιτέρως χαρακτηριστική. Τι του ζήτησε ο άγγελος; Να υιοθετήσει το παιδί της Μαρίας, η οποία συνέλαβε διά θαύματος, και να την προστατέψει. Εκείνος δεν ζήτησε εξηγήσεις, δεν αμφισβήτησε το όνειρό του. Δεν ζήτησε αποδείξεις, ούτε περαιτέρω διευκρινήσεις. Έπραξε με ταπεινότητα, κατά πως του ζητήθηκε. Προστάτευσε τη Μαρία από μία εγκυμοσύνη εκτός γάμου. Και μάλιστα ζούσε μαζί της δίχως σαρκική επαφή.

Πριν πει κάποιος ότι δεν έκανε και κάτι το δύσκολο, ας δούμε στην Καινή Διαθήκη πόσοι δεν έδειξαν δυσπιστία μπροστά στα θαύματα του Κυρίου. Ακόμη και μαθητές Του ολιγοπίστησαν (Πέτρος & Θωμάς)! Έχοντας μάλιστα γνωρίσει τον ίδιον τον Χριστό. Αντιθέτως ο Ιωσήφ δεν είχε δει κανένα υπερφυσικό θαύμα, δεν είχε άμεση εμπειρία του Θεανθρώπου. Συνέβαλε όμως κι αυτός στην έλευσή Του, διά της υπακοής του. Ταπεινός και υπάκουος, δέχτηκε να αναλάβει το ρόλο του δίχως ανταλλάγματα. Αυτή του η στάση είναι για εμάς, παράδειγμα προς μίμησιν. Να προσπαθήσουμε το ίδιο υπάκουοι και ταπεινοί, να συμβάλουμε στο να εισέρθει ο Χριστός εντός των ασθενέστερων τῇ πίστει κα εντός των όσων απομακρύνθηκαν από Εκείνον.     

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ»

Μπαίνοντας στην... τελική ευθεία για τα Χριστούγεννα, το μυαλό πολλών βρίσκεται ήδη στο εορταστικό διήμερο. Για κάμποσους δε, στο εορταστικό... τετραήμερο! Αντί να ασχοληθώ με την επικαιρότητα, έδωσα στο alter ego μου ρεπό (!) για να ηρεμήσω κι εγώ, και επέλεξα να βάλω σήμερα ένα διήγημα χριστουγεννιάτικο από τη ΒEΝTETΑ Νο 85 (23/12/1966). Ενίοτε το διάβασμα είναι η καλύτερη διαφυγή από τις εορταστικές σκοτούρες, τα τρεξίματα και τη μελαγχολία των εορτών όσων δεν ικανοποιείται το πνεύμα τους από τα στολίδια, τα λαμπάκια και λοιπές κοσμικές χαζομάρες!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΙΜΟ!

Το απόκομμα από τη ΒΕΝTETA No 26 (5/11/1965) ξεκινά με το να μας υπενθυμίζει ότι τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και μαζί με αυτά οι εορταστικές έξοδοι. Για μεν τους άντρες το πρόβλημα είναι μόνο το... οικονομικό. Για τις γυναίκες όμως είναι και η εμφάνιση. Εμ, τι άλλο θα ήταν δηλαδή; Να λοιπόν συμβουλές από το μακρινό 1965 για τις τότε νεαρές και νυν ηλικιωμένες κυρίες. Ειδικά για το λαιμό (!). Πάντως τα αντρικά βλέμματα εστιάζουν αλλού και όχι στο λαιμό... Δεν ξέρω αν είναι επίκαιρες, ωστόσο αξίζει να τους ρίξετε μια ματιά, έτσι για μια σύγκριση με το σήμερα.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (15/12/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ' ΛΟΥΚΑ

 Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. (Λουκ. 14, 24)

γιατί σας βεβαιώνω πως κανένας από κείνους που κάλεσα δε θα γευτεί το δείπνο μου.

Τελειώνοντας την παραβολή του Μεγάλου Δείπνου ο Ιησούς, λέει την παραπάνω φράση δἰνοντας την εντύπωση ότι απευθύνεται ο ίδιος στο ακροατήριό του. Ουσιαστικά, απευθύνεται και σε εμάς! Κανείς λοιπόν που έλαβε πρόσκληση για το Δείπνο, αλλά προέβαλε... μεγάλες και ανυπέρβλητες «δικαιολογίες» για να μην πάει, δεν πρόκειται να το γευτεί. Υπάρχουν άραγε διακαιολογίες για να μην πάμε στην ουράνια βασιλεία και να γευτούμε τη θεία χάρη που μας προσφέρει ο Θεός; Μόνο ανόητες προφάσεις, διότι είμαστε προσκολλημένοι με τα γήινα αγαθά. Και ακόμη περισσότερο, υπάρχει περίσσιο θράσος για να ξεστομίζονται αυτές οι προφάσεις! Ας σκεφτούμε ότι καλούσαμε σε δικό μας δείπνο φίλους μας και για να μην έρθουν μας έλεγαν τέτοιου είδους δικαιολογίες. Δεν θα μας απογοήτευαν; Δεν θα μας στενοχωρούσε αυτό; Προφανώς ναι. Πόσο μάλλον λοιπόν θα λυπόταν ο Θεός, που δεν ετοίμασε ένα απλό δείπνο, αλλά τον παράδεισο. 

Ίσως βρει κανείς αυστηρή την απόφαση του Θεού. Ας σκεφτεί όμως πρώτα, ότι δεν εξαναγκάζει κανέναν και σέβεται τις επιλογές μας. Αν ήθελαν να πάνε οι καλεσμένοι, θα πήγαιναν. Κανείς τους δεν ήταν άρρωστος ώστε να μην μπορούσε να πάει ενώ θα το ήθελε. Έδειξαν την προτίμησή τους. Δεν ήταν διατεθειμένοι να αφήσουν τα υλικά αγαθά για κάτι ανώτερο. Συνεπώς λοιπόν, μόνοι τους έθεσαν εαυτόν εκτός. Οπότε ο Θεός, επιβεβαίωσε απλά την επιθυμία τους. Ας αναλογιστούμε πόσες προφάσεις βρίσκουμε κι εμείς για να αποφύγουμε την Εκκλησία! Σε δύο εβδομάδες εορτάζουμε τα Χριστούγεννα και ο Κύριος μας καλεί στο σπίτι του, την Εκκλησία. Θα πάμε; Ή θα βρούμε κάποια δικαιολογία όπως κάνουμε για να αποφύγουμε τον εκκλησιασμό; Μετά θα φταίει ο Θεός αν μείνουμε εκτός του Δείπνου Του; Ας προβληματιστούμε (επιτέλους)...

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΤΟΛΙΣΜΑ... ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΚΟΝ!

Η περίοδος του στολίσματος συνεχίζεται. Σε σαλόνια, βιτρίνες, πλατείες κλπ, κλπ.  Το παρόν blog όμως δεν πρόκειται όμως να στολιστεί με τα λαμπάκια και τα στολίδια. Τι να τα κάνεις τα στολίδια αν τα Χριστούγεννα δεν τα βιώσεις πνευματικά; Αλλά αυτό σηκώνει μεγάλη κουβέντα, οπότε σήμερα θα στολίσω το blog με χιούμορ από γελοιογραφίες που βρίσκω στα περιοδικά με τα σταυρόλεξα (ασχολούμαι ενδελεχώς με αυτά το καλοκαίρι). Ελλείψει χρόνου και έμπνευσης οι γελοιογραφίες είναι μια καλή εναλλακτική λύση!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ»

Σε ρυθμό εορτών έχουμε ήδη εισέλθει, και ουκ ολίγοι έχουν σπεύσει να στολίσουν δέντρο στο σαλόνι. Όπως και να το κάνουμε, είναι κουραστικές οι προετοιμασίες για τις γιορτές. Ειδικά για τη νοικοκυρά, μιας και τα λοιπά μέλη της οικογενείας δεν πολυασχολούνται με το σπίτι! Βέβαια, όλα αυτά ουδεμία σχέση έχουν με το Χριστό, του οποίου τα γενέθλια εορτάζει η Εκκλησία. Ο Χριστός θέλει άσκηση και νηστεία για στολιστούν οι ψυχές με αρετές και όχι λαμπάκια μπάλες και δέντρα... 

Εν πάσι περιπτώσει, από τη ΒEΝTEΤΑ Νο 83 (9/12/1966) το παρακάτω απόκομμα, όπου δίνονται συμβουλές για τις τότε χριστουγεννιάτικες προετοιμασίες. Το ενδιαφέρον εστιάζεται στο ότι δίνει οδηγίες για να φτιάξουν οι νοικοκυρές στολίδια, κάτι που ασφαλώς είναι ευχάριστη ενασχόληση και για τα παιδιά. Αυτά βέβαια, στο μακρινό 1966 (ακριβώς 53 χρόνια πίσω), όπου δεν υπήρχαν τα φθηνά κινέζικα στολίδια...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (8/12/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ Ι' ΛΟΥΚΑ

 Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ. (Λουκ. 13, 17)

Με τα λόγια του αυτά ντροπιάζονταν όλοι οι αντίπαλοί του κι ο κόσμος χαιρόταν για όλα τα θαυμαστά που έκανε ο Ιησούς.

Ο Κύριος, ανασκεύασε την παρερμηνεία του Νόμου από τον αρχισυναγωγό, που ισχυρίστηκε ότι δεν έπρεπε να θεραπεύονται οι πιστοί την ημέρα του Σαββάτου και τον αποστόμωσε. Ας δούμε την αντίδραση αυτού και των υποστηρικτών του. Ντροπιάστηκαν. Ένιωσε ο εγωισμός τους ισχυρό πλήγμα που δημοσίως πιάστηκαν «αδιάβαστοι»! Δεν αντιμίλησαν διότι δεν είχαν τι να πουν! Ο πονηρός λογισμός τους, στέρεψε από σοφίσματα και εξυπνάδες. Προφανώς θα αποχώρησαν με σκυφτό το κεφάλι μη μπορώντας να αντικρίσουν τους συντοπίτες τους, οι οποίοι κατάλαβαν ότι δεν είναι αυτό που νόμιζαν, σωστοί ερμηνευτές του Νόμου. Δεν θα μπορούσαν να ζητήσουν συγγνώμη και να δεχτούν την ερμηνεία του Ιησού; Δεν μπορούσαν να ταπεινώσουν τον εαυτό τους μπροστά στο θαύμα που έκανε ο Κύριος στη γυναίκα που ήταν ανήμπορη να ορθώσει το σώμα της; Μπορούσαν. Αλλά δεν ήθελαν. Παρέμεναν πιστοί στο σκοτάδι και τη νέκρωση της εγωπάθειάς τους. Μπροστά τους είχαν το Φως και τη Ζωή και αντιτάχθηκαν αντί να τα δεχτούν.

Αντιθέτως, ο κόσμος που είδε το θαύμα και άκουσε τον Κύριο, γέμισε από χαρά. Το αυτονόητο δηλαδή! Ήταν μαζί τους η πηγή της Χαράς (sic) και ένιωσαν και εκείνοι χαρά. Άφησαν κατά μέρους εγωισμούς και στενοκεφαλιές, και απόλαυσαν την χαροποιό και ζωογόνο παρουσία του Ιησού. Δεν στράφηκαν εναντίον του αρχισυναγωγού και των υποστηρικτών του. Δεν τους χλεύασαν, δεν τους λοιδόρησαν που αποστομώθηκαν από τον Κύριο. Ούτε καν νοιάστηκαν! Έκαναν κάτι ακόμη «χειρότερο» αλλά εντελώς δίκαιο: Αδιαφόρησαν. Τους άφησαν στη μοναξιά της ντροπής τους. Δεν συμμετείχαν στην απομόνωση του εγωισμού τους. Αποστράφηκαν το σκοτάδι τους και επέλεξαν να στραφούν στο Φως. Ανάμεσα λοιπόν στην ντροπή και τη χαρά, όλοι θα διαλέγαμε τη χαρά. Αρκεί να επιλέξουμε να είμαστε με το Χριστό και όχι με τον εγωισμό μας...     

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ»

Δεν βάζω το ποίημα, για να πω τι θέλει ο ποιητής να πει. Αλλά κοιτώντας από το παράθυρο τον καιρό να δείχνει επιτέλους το χειμωνιάτικο πρόσωπό του, στράφηκα στο ημερολόγιο με τα ποιήματα και άφησα λίγο να με συνεπάρει η σουρεαλιστική διάθεση των στίχων του. Ο καφές μου εκτός της μουσικής που πάντα βάζω, βρήκε και άλλον ένα συνοδοιπόρο σήμερα, το ποίημα ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ. Και άφησα για λίγο έστω, τη σκέψη να πετάξει στο παρελθόν χωρίς θρηνητικές αναπολήσεις και επιτύμβια που γράφει και ο ποιητής!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΚΡΟΚΕΤΕΣ

Ο Δεκέμβρης μπήκε, τα φώτα για τα χριστουγεννιάτικα στολίδια άναψαν σε μπαλκόνια και πλατείες, και γενικώς προσπαθούμε μέσα από τον κοσμικό εορτασμό των Χριστουγέννων (ουδεμία σχέση έχει βεβαίως με τη γέννηση του Χριστού), να ανεβάσουμε κάπως την πεσμένη διάθεση... Σαχλαμάρες δηλαδή για να διασκεδάσουμε την μονοτονία της ρουτίνας. Η σημερινή συνταγή προέρχεται από τη  ΒΕΝΤΕΤΑ No 343 (2/12/1971) 48 συναπτά έτη πριν, και είναι κοτόπουλο κροκέτες. Ολίγον μπελαλίτικη η συνταγή αφενός, μη νηστίσιμη αφετέρου, εντούτοις το αποτέλεσμα (αν όλα πάνε καλά) είναι νοστιμότατον! Δεν εύχομαι καλή όρεξη, όπως δεν εύχομαι από τώρα καλά Χριστούγεννα. Αρκούμαι στο καλή προσπάθεια!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (1/12/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεψε, καὶ ἠκολούθει αὐτῷ δοξάζων τὸν Θεόν· καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἰδὼν ἔδωκεν αἶνον τῷ Θεῷ. (Λουκ. 18, 43)

Αμέσως ο τυφλός βρήκε το φως του κι ακολουθούσε τον Ιησού δοξάζοντας το Θεό. Και όλος ο κόσμος, όταν τον είδε, δοξολογούσε το Θεό. 

Ο Ιησούς μετά το θαύμα, επιτρέπει στον θεραπευμένο πλέον τυφλό της Ιεριχούς, να εκδηλώσει την ευγνωμοσύνη του δημόσια. Και αυτός δόξασε το Θεό. Μαζί του και ο κόσμος που τον είδε θεραπευμένο. Σε αυτήν την περίπτωση το θαύμα του Κυρίου, δεν χρειάστηκε αποδείξεις, ούτε αμφισβητήθηκε. Σε αντιπαραβολή με τη θεραπεία του εκ γενετής τυφλού (Ιω. 9, 1-41), όπου πολλοί διετύπωσαν αμφιβολίες για το αν ο αναβλέψας ήταν ο τυφλός που ήξεραν. Θεραπευθείς και λαός λοιπόν δόξασαν το Θεό. Θα περίμενε κανείς να δοξάσουν τον Ιησού, μιας και Εκείνος έκανε το θαύμα. Δεν γνώριζαν όμως ποιός ήταν στην πραγματικότητα. Όπως και αλλού, νόμιζαν ότι ήταν κάποιος προφήτης, κάποιος άγιος, κάποιος απεσταλμένος από το Θεό. Συνεπώς λοιπόν, το θαύμα προέρχονταν από το Θεό, δι' Εκείνου. Εμμέσως λοιπόν, δόξασαν και τον Κύριο. 

Η χαρά του θεραπευμένου τυφλού, ήταν έκδηλη. Δεν την κράτησε μόνο για τον εαυτό του. Μπορεί να ήταν ζητιάνος, ένας παρίας της τοπικής κοινωνίας, εντούτοις θέλησε να μοιραστεί τον ενθουσιασμό και την ευγνωμοσύνη του μαζί με όλους τους συντοπίτες του. Να ανταποδώσει στις ελεημοσύνες του προς αυτόν, μεταφέροντας τους το χαρμόσυνο μήνυμα, ότι ο Θεός διά του Ιησού είναι κοντά τους. Και απόδειξη αυτού, το ότι θεραπεύτηκε. Πόσο παρήγορη είναι η θετική αντίδραση του κόσμου. Δίχως αμφισβήτηση, δίχως ζηλοφθονία, δίχως να ζητήσουν και άλλα θαύματα για να πεισθούν, δοξολογούσαν και ευχαριστούσαν το Θεό. Το καλό σε έναν, ήταν καλό για όλους! Ένιωθαν με αυτό το θαύμα, την παρουσία του Θεού κοντά τους. Σίγουρα μια πολύ ευχάριστη εικόνα στα μάτια του Χριστού. Θα μπορούσαμε άραγε κι εμείς να συμμετάσχουμε αν ήμασταν εκεί; Συνειδητά βεβαίως, όχι από παρόρμηση. Ας το σκεφτούμε πριν απαντήσουμε θετικά. Και σήμερα γίνονται θαύματα, είτε υπερφυσικά είτε όχι, αλλά κυριαρχεί η δυσπιστία...

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΑ Ε-ΜΑΙLS ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ!

Περνάει στα ψιλά μία είδηση, που απορώ πως και οι υπερευαίσθητοι για το πλανήτη, δεν την έχουν αναδείξει και δημοσιοποιήσει τόσο όσο τη μόλυνση από την πλαστική σακούλα και από το πλαστικό καλαμάκι. Και είναι πολύ πιο επικίνδυνη αυτή η πηγή μόλυνσης από τα προαναφερθέντα πλαστικά. Το απόσπασμα από το in.gr (εδώ) είναι κατατοπιστικότατο. Εδώ βέβαια, παρουσιάζω ένα απόσπασμα.

Να λοιπόν που και τα e-mails και η εν γένει διαδικτυακή ενεργειτική παρουσία, επιβαρύνουν το περιβάλλον. Ποιός θα το πίστευε;! Δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητίσω την έρευνα που έγινε στη Βρετανία, αλλά είμαι περίεργος να δω τι θα κάνουν όσοι κόπτονται για το περιβάλλον. Προφανώς θα κάνουν την πάπια, δίοτι αφενός δεν θα πάψουν να χρησιμοποιούν υπολογιστές ή smart phones και αφετέρου το... no internet όχι μόνο δεν αποφέρει κέρδη, αλλά θα αποφέρει κόστος!

Εμ, το να γυρίσουμε σε παλαιότερες τεχνολογίες προ διαδικτύου που μπορεί να είναι πιο οικολογικές, αλλά όχι οικονομικώς συμφέρουσες, είναι κάτι τι ουτοπιστικό. Αντί να σταματήσουν τις πλαστικές σακούλες τις πωλούν, και δεν αφαίρεσαν από την τιμή το κόστος για τη σακούλα. (Για όποιον δεν το ξέρει, στα soupermarkets, στην τιμή του προϊόντος περιλαμβάνεται και η τιμή της σακούλας). Στα δε καλαμάκια, πωλούν αντί για πλαστικά, άλλα από ζυμαρικά (!). Εδώ, πως να βγάλεις κέρδος; Έλα μου ντε! Οπότε κάνουμε τα στραβά μάτια στη μόλυνση, ε; 

Ιδού λοιπόν η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Και είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τσεκάρουμε ποιός είναι ή ποιός παριστάνει τον «οικολόγο»! Εκτός από την άγνοια, είμαι περίεργος τι επιχειρήματα θα επικαλούνται περί του αντιθέτου!

Παραθέτω ένα επιπλέον χρήσιμο απόσπασμα από το δημοσίευμα του in.gr:

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ»

Συμβουλές στις νέες κοπέλες (υπάρχουν άραγε παλιές κοπέλες, για να βάζουμε το επίθετο νέες;) δίνει η αρθρογράφος στη ΒΕΝΤΕΤΑ Nο 81 (25/11/1966), πριν δηλαδή από 53 έτη ακριβώς. Θα πει κανείς πως πριν 50 χρόνια και βάλε, τα ήθη και η κοινωνία ήταν γεμάτη στη συντήρηση και την καταπίεση για τις νεαρές της εποχής. Αν αφήσουμε λίγο την προκατάληψη κατά μέρους, και δούμε το τι γράφει και το συγκρίνουμε με το τι συμβαίνει σήμερα, μάλλον θα μελαγχολήσουμε! Διότι σήμερα, η μόνη συμβουλή που εφαρμόζουν ουκ ολίγες νεαρές, είναι να συμπεριφέρονται σαν π... (ας μην το πω) για να βρουν κάποιον φραγκάτο, θυσιάζοντας κάθε έννοια αξιοπρεπείας! Εκτός κι αν είναι κάπως... ασχημούλες (βάσει της ανόητης αντρικής «καλαισθησίας») οπότε εκεί υπάρχει κομματάκι σύνεση! Τι να κάνουμε; Όσο δίνουμε στα λεφτά αξία, τόσο ο έρωτας θα φυλλορροεί επικίνδυνα! 

Η συγγραφέας (πιθανολογώ εγώ ότι είναι γυναίκα) δεν κατονομάζεται πάντως.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (24/11/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ'ΛΟΥΚΑ

 Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. (Λουκ. 18, 25)

Ευκολότερο είναι να περάσει καμήλα μέσα από βελονότρυπα, παρά να μπει πλούσιος στη βασιλεία του Θεού.

Υπερβολική ακούγεται η φράση του Ιησού. Ως Θεός βέβαια, είναι παντοδύναμος και μπορεί να πράξει το (για εμάς) ακατόρθωτο. Όμως γιατί ξεστομίζει μια τέτοια υπερβολή; Στον προηγούμενο στίχο (24) λέει πως πολύ δύσκολα θα μπουν στη βασιλεία του Θεού αυτοί που έχουν τα χρήματα. Δεν το αποκλείει δηλαδή εντελώς (εδώ). Εντούτοις με αυτήν την υπερβολή, μας λέει κάτι που είτε το αγνοούμε, είτε το ξεχνάμε. Ότι αν αποκτήσουμε πλούτο, δεν θα αποφύγουμε την οδό της αμαρτίας. Δεν θα μπορέσουμε να συγκρατήσουμε τον εαυτό μας από την εγωπάθειά μας. Πόσοι απ' όσους πλούτισαν είτε μοίρασαν την περιουσία τους, είτε την έθεσαν για το γενικότερο καλό; Θα βρούμε λίγους στο αγιολόγιο της Εκκλησίας. Αντιθέτως, όλοι γοητευόμαστε στην ιδέα του να είμαστε πλούσιοι για να μπορούμε να απολαύσουμε υλικά αγαθά. Άραγε, μας γοήτευσε ποτέ η ιδέα του να γίνουμε άγιοι και να απολαύσουμε θεία χάρη στον παράδεισο; Δεν έχουμε ούτε μνήμη ή ούτε γνώση για κάτι τέτοιο. Δεν γνωρίζουμε πως είναι, οπότε πως να το ποθήσουμε; Ούτε καν ψάξαμε να βρούμε ζωντανές μαρτυρίες της θείας χάρητος σε ανθρώπους που απομακρύνθηκαν από τον κόσμο και τις κοσμικές επιθυμίες. Ενώ τον υλικό πλούτο, μιας και δεν τον έχουμε αλλά βλέπουμε πως καλοπερνούν οι πλούσιοι...

Με μια λοιπόν αντιπαράθεση, ο Κύριος εξέφρασε μια αλήθεια. Πικρή και για εμάς, αλλά και για Εκείνον. Για εμάς, διότι ποθούμε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που μας ωφελεί, για Εκείνον διότι το βλέπει αυτό, ασφαλώς όχι ευχάριστα. Πως αλλιώς να μας πει ότι κακώς κοιτάμε να αποκτήσουμε πολλά χρήματα, πως αλλιώς να μας πει ότι κακώς κρίνουμε τους ανθρώπους από το πόσα έχουν; Είναι όντως μία φράση που λίγο πολύ, οι περισσότεροι την γνωρίζουμε. Αλλά δυστυχώς μέχρι εκεί! Μένουμε στην έκφραση και όχι στην ουσία. Μας τρομάζει η αλήθεια. Κάνουμε πως δεν την βλέπουμε, την αγνοούμε και μεταθέτουμε στο... μέλλον τα όσα αφορούν την ψυχή μας. Ας σκεφτούμε λοιπόν γιατί μας μιλά έτσι ο Κύριος. Ίσως τέτοια γλώσσα να καταλαβαίνουμε μόνο. Αν καταλαβαίνουμε πλέον! 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΣΑΜΠΑ ΡΟΥΦ!

- Λοιπόν το αποφάσισα!

- Τι αποφάσισες alter ego; 

- Τέρμα το κάπνισμα!

- Μα αφού δεν καπνίζεις εδώ και χρόνια!

- Ναι, αλλά για τους άλλους!

- Σερβίρησε τα κανονικά γιατί δεν έχω πιει ακόμα καφέ πρωινιάτικα!

- Να, θα κάνω χρήση του 1142!

- Δηλαδή alter ego, τι εννοείς; Θα τηλεφωνείς άμα δεις καπνιστή σε καφετέρια;

- Ουί και όχι μόνο! όπου βλέπω καπνιστές, θα τηλεφωνώ!

- Βρε, θα γίνεις καρφί της αστυνομίας; 

- Όχι! Θα γίνω υπερασπιστής του νόμου!

- Για κοίτα που το alter ego μου, έκρυβε το Μπάτμαν μέσα του!

- Αμέ! Και το Μπάτμαν και το Σούπερμαν και τον Σπάιντερμαν!

- Α, στο διάλο! Και δε μου λες alter ego, με τι λεφτά θα παίρνεις τηλέφωνο στο 1142;

- Τι εννοείς; Δεν είναι τσάμπα;

- Τσου! (δες εδώ)

- Τι τσου; 

- Τσουτσού! 

- Μα πρόκειται για την προστασία της υγείας των πολιτών!

- Ε, και; Άμα θέλεις τσάμπα καταγγελία να πηγαίνεις αυτοπροσώπως στο τμήμα!

- Ναι, ε; Χμ....

- Εμ! Άλλο η προστασία της υγείας και άλλο ο ΟΤΕ!

- Μα πως θα προστευτούν οι πολίτες; 

- Άμα περιμένουν από σένα να προστατευθούν, σωθήκανε! Εξάλλου όλο αυτό το τζέρτζελο γίνεται για να 'κονομήσει το κράτος λεφτά από τα πρόστιμα αφενός και αφετέρου για να εθιστούμε στη ρουφιανιά!

- Λες; 

- Λεω για! Άμα κόπτεται το κράτος για την υγεία μας, γιατί δεν απαγορεύει την πώληση των τσιγάρων όπως τα ναρκωτικά; Και μόνο αυτό;

- Έχει κι άλλα; 

- Βεβαίως alter ego. Παρομοίως με το αλκοόλ! Για να μη σου πω για το αυτοκίνητο!

- Το αυτοκίνητο; 

- Ναι, ντε. Ο οδηγός δεν μολύνει με την εξάτμιση την ατμόσφαιρα;  

- Τη μολύνει.

- Άμα πατήσει κανέναν πεζό δεν τον τραυματίζει ή τον σκοτώνει; Άμα τρακάρει με κανέναν άλλον;

- Τώρα που το λες...

- Οπότε γίνε εσύ ρουφιάνος να νομίζεις ότι τάχα συμβάλλεις στην καλυτέρευση της υγείας των πολιτών!

- Ε, όχι και ρουφιάνος. Εξάλλου κάτι θα δίνουν σε αυτούς που τηλεφωνούν.

- Φράγκο! Ούτε σεντς!

- Σοβαρά; 

- Σοβαρότατα!

- Άμα είναι έτι, το πράμα αλλάζει!

- Τι εννοείς alter ego; 

- Το κάπνισμα είναι πράξη αντίστασης στο κράτος!

- Πως;

- Όπως δεν πέρασε η ποτοαπαγόρευση στην Αμερική τη δεκαετία του 1920, έτσι δεν θα περάσει ο αντικαπνιστικός νόμος!

- Ρε alter ego, τι έγινε ο Μπάτμαν που έκρυβες μέσα σου πριν από λίγο;

- Άστον αυτόν. Πάει πέταξε! Τώρα ξύπνησε ο Τσε!

- Αχ, αυτά παθαίνεις όταν μιλάς πριν πιεις καφέ alter ego! Α, και καφέ χωρίς τσιγάρο κύριε... επαναστάτη Τσε!

- Γιατί χωρίς τσιγάρο; Είπαμε είναι πράξη αντίστασης!

- Γιατί ο Τσε κάπνιζε πούρα, alter ego! Και δεν είναι εποχές για έξοδα! Comprenez-vous? Και βρες με κάτι ανέξοδο ν' ασχοληθείς! Άντε από «ρουφ» της αστυνομίας κάνε κάτι πιο πρακτικό ρουφ!

- Τι πρακτικό «ρουφ»;

- Ρούφα τον καφέ σου και άσε με στην ησυχία μου!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΚΑΣΤΑΝΑ;»

Δεν ξέρω σε πόσους αρέσουν τα κάστανα, αλλά είναι μια ωραιότατη λιχουδιά το χειμώνα. Δυστυχώς η φιγούρα του υπαίθριου καστανά έχει σχεδόν εκλείψει, αλλά μπορεί κανείς να αγοράσει στη λαϊκή. Για το πως καθαρίζονται τα κάστανα, το παρακάτω αρθράκι από τη ΒΕΝΤΕΤΑ Νο 341 (18/11/1971) είναι κατατοπιστικό. Θα μου πεις ακόμη δεν χειμώνιασε, αλλά όπου να 'ναι έρχεται το κρύο, δεν αργεί!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (17/11/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ Θ' ΛΟΥΚΑ

 Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν (Λουκ. 12, 21)

Αυτά, λοιπόν, παθαίνει όποιος μαζεύει πρόσκαιρους θησαυρούς και δεν πλουτίζει τον εαυτό του με ό,τι θέλει ο Θεός. 

Με αυτή την φράση ολοκληρώνει την παραβολή του άφρονα πλούσιου, ο Ιησούς. Όμως, όσο ευκολονόητη φαίνεται τόσο δύσκολη είναι στην πράξη. Το να μαζέψει κανείς χρήματα και πλούτη δεν είναι εύκολο. Σχεδόν όλοι το προσπαθούν αλλά λίγοι το καταφέρνουν. Εντούτοις αυτός είναι ο δρόμος που απομακρύνει τον άνθρωπο από το Θεό. Και είναι οξύμωρο το γεγονός ότι πασχίζουμε ή έστω ποθούμε να φτάσουμε στο τέλος αυτού του δρόμου! Μονίμως ζητάμε περισσότερα και ποτέ δεν μας αρκούν τα όσα έχουμε! Θησαυρούς υλικούς ονειρευόμαστε, στενοχωριόμαστε που δεν τους έχουμε, και μάλιστα βάσει αυτών κρίνουμε τον εαυτό μας και τους άλλους. Αξία δίνουμε σ' όποιον έχει και απαξιώνουμε τον φτωχό. 

Μας ένοιαξε ποτέ ο Θεός; Εκτός από τις δυσκολίες, δεν τον θυμόμαστε καν. Γιατί άλλωστε; Ζητάει πράγματα ζόρικα που μας στερούν τις υλικές απολαύσεις. Καλές οι αρετές, αλλά μόνο όταν τις απολαμβάνουμε από τους ενάρετους. Εμείς δεν έχουμε ούτε το χρόνο, ούτε μπορούμε να γίνουμε ενάρετοι. Όχι ότι δεν θα θέλαμε... Κι όμως, ο Θεός δεν μας έκανε μόνο από ύλη, ούτε έκανε την υλική μας υπόσταση αθάνατη. Την ψυχή μας έκανε αθάνατη, και με αυτήν θέλει να ασχολούμαστε. Το να πράττουμε το καλό, το να μαζεύουμε αρετές, το να τιθασεύουμε τον εγωισμό, είναι ένας πλούτος αστείρευτος. Όσο και να σπαταλάς καλοσύνη, δεν ξεμένεις ποτέ. Σε αντίθεση με τα χρήματα... Και μάλιστα ο πνευματικός αυτός πλούτος, υπάρχει μόνο αν τον ξοδεύουμε! Αν τον τσιγγουνευόμαστε, τότε είναι άχρηστος! Αυτόν τον πλούτο θα λάβει υπ' όψιν του ο Θεός όταν θα μας κρίνει. Κι αλίμονο στους πτωχούς...

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.    

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ»

Ανοίγοντας το ημερολόγιο και βλέποντας το συγκεκριμένο ποίημα του Μανόλη Αναγνωστάκη, δεν έχω παρά να μελαγχολήσω. Όχι για την υγρασία μετά τη βροχερή χθεσινή μέρα, αλλά για την καθημερινή ρουτίνα που σκοτώνει τα όνειρα, υποβαθμίζει τις σχέσεις και μοιράζει απλόχερα μοναξιά... «Μα που τελιώνει η μοναξιά;» ρωτά ο ποιητής. Τελειώνει, άραγε; Μάλλον εγκλωβίζεται μέσα μας, αλλά είναι πολύ μεγάλη, ενίοτε ατελείωτη!   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Η ΝΙΤΣΑ ΚΑΙ Ο ΜΠΟΜΠΙΡΑΣ!

Εκνευριστικός ο καιρός του φθινοπώρου. Ψύχρα, ζέστη και πολύ υγρασία. Και μέχρι να έρθουν τα Χριστούγεννα η ρουτίνα γίνεται εξίσου εκνευριστική. Όπως πάντα εξάλλου! Έτσι για να γελάσουμε λίγο, να μια ιστοριούλα από το PΟΜANTΣΟ Νο 923 (8/11/1960) που όταν τη διάβασα ξεκαρδίστηκα! Καλή μας Δευτέρα...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (10/11/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ Η' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ὑπολαβὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ εἰς Ἱεριχώ, καὶ λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. (Λουκ. 10, 30)

Πήρε τότε αφορμή ο Ιησούς και είπε: «Κάποιος άνθρωπος, κατεβαίνοντας από τα Ιεροσόλυμα για την Ιεριχώ, έπεσε πάνω σε ληστές. Αυτοί τον ξεγύμνωσαν, τον τραυμάτισαν και έφυγαν παρατώντας τον μισοπεθαμένο.

Ο Ιησούς ξεκινά την παραβολή του καλού Σαμαρείτη με ένα δυσάρεστο περιστατικό. Στο δρόμο από Ιεροσόλυμα προς την Ιεριχώ, κάποιος έπεσε θύμα ληστών που όχι μόνο τον λήστεψαν αλλά τον άφησαν μισοπεθαμένο. Δεν διευκρινίζει αν ο δυστυχής γνώριζε ότι υπάρχουν ληστές και ήταν πιθανό το ενδεχόμενο να πέσει θύμα τους. Ούτε αν αδιαφόρησε λόγῳ έπαρσης να πάρει προφυλάξεις, ή αν οι προφυλάξεις του ήταν ελλιπείς. Μένει ο Κύριος στο αποτέλεσμα: Δεν απέφυγε τους ληστές και ούτε ήταν σε θέση να βοηθήσει καν τον εαυτό του με το θάνατο προ των πυλών!

Δεν μας είπε ο Κύριος αν ο δυστυχής ήταν δίκαιος ή αμαρτωλός. Διότι εύκολα θα λέγαμε «δοκιμάστηκε η πίστη του» αφενός, ή «τιμωρήθηκε για τις αμαρτίες του» αφετέρου. Ένας άγνωστος άνθρωπος λοιπόν. Ένα ακόμη θύμα των ληστών. Στις κακοτοπιές όλοι μπορούμε να πέσουμε είτε καλοί, είτε κακοί. Και οι ληστές, εν προκειμένῳ οι δαίμονες αλληγορικά, δεν κάνουν διακρίσεις. Παραμονεύουν και προσπαθούν να ληστέψουν τους πάντες.

Πριν λοιπόν ασχοληθούμε με την υπέρβαση του καλού Σαμαρείτη, που δύσκολα μπορούμε όλοι να κάνουμε, ας δούμε το θύμα και ας ταυτιστούμε με αυτόν. Στην δεινή του κατάσταση που δυστυχώς όλοι μπορούμε να βρεθούμε. Ενδεχομένως βέβαια αλλά μην το αποκλείουμε. Και τότε θα χρειαστούμε βοήθεια. Όχι από... μακριά, τέτοια εύκολη (για εμάς) βοήθεια προσφέρουμε οι περισσότεροι σήμερα. Αλλά ουσιαστική. Και ο μόνος που μπορεί να μας την προσφέρει είναι η Εκκλησία. Αν στις πτώσεις μας δεν στραφούμε στον Κύριο, τότε δεν θα έχουμε τη σωστή προφύλαξη για τη μετέπειτα πορεία μας. Ο σίγουρος καλός Σαμαρείτης είναι ο Χριστός και μπορούμε να τον έχουμε συνοδοιπόρο. Κανείς δρόμος δεν είναι εύκολος και μη λησμονούμε ότι οι δυνάμεις μας είναι περιορισμένες. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΠΙΑΣΑΜΕ ΤΑ 9!

- Ένατος... Χμ...

- Προς τι ο προβληματισμός alter ego; 

- Δηλαδή του χρόνου 10;

- Όχι, 11!

- Ορίστε;

- Τι ορίστε βρε alter ego; Γενεθλιάζει το blog κι εσύ προβληματίζεσαι; 

- Δεν προβληματίζομαι, αλλά να... Αυτό το 9 δεν μου κολλάει και πολύ!

- Γιατί; Αυτοκόλλητο είναι; Περιμένω να δω τι θα μου σερβίρεις πρωινιάτικα!

- Δεν έχεις ακούσει την φράση «και ο μήνας έχει 9»; 

- Ε, και; 

- Να.

- Να τι, alter ego; 

- Μην πει ο κόσμος πως και το blog έχει 9! 

- Ε, δεν τρώγεσαι! Καλά το κατάλαβα ότι θα αμολήσεις κοτσάνα! Σκέφτεσαι τι θα πει ο κόσμος;

- Ε... να μη σκέφτομαι; 

- Χρόνια πολλά θα πει!

- Και αν δεν πει; 

- Ε, αν δεν πει βρε γρουζούζη, τότε είναι που δεν θα σου κολλάει το 9!

- Τι εννοείς; 

- Ότι θα σου κάνω τα 9μερα! Με έσκασες μέρα που είναι!

Μέρα που είναι λοιπόν σήμερα, το blog της Αποκαλύψεως του 999 κλείνει τον 9ο χρόνο και οδεύει ολοταχώς στον 10ο. Να το χαιρόμαστε, και οι ευχές του συνγενεθλιάζοντος blogger (του γράφοντος δηλαδή) για ευτυχία, υγεία και μακροημέρευση απευθύνονται προς όλους τους αναγνώστες, επισκέπτες καθώς και όλον τον κόσμο αναιξερέτως.  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΣΠΑΝΟ...

Προχθές 31/10/19 έφυγε ο πασίγνωστος συνθέτης Γιάννης Σπανός. Διαχρονικά τραγούδια, αγαπημένες μελωδίες για τον κινηματογράφο, κλπ., κλπ., τι να πρωτοπεί κανείς... Εκ των κορυφαίων της χώρας μας. Κατ' επιλογήν παραθέτω κάποια αποκόμματα από τα πρώτα του βήματα όπου είχε ήδη ξεχωρίσει!

1. ΒΕΝTETA No 40 (11/2/1966)

2. ΒΕΝTETA No 59 (24/6/1966)

3. ΒΕΝTETA No 113 (6/7/1967)

 4. ΒΕΝTETA No 157 (9/5/1968)

5. ΒΕΝTETA No 227 (11/9/1969)

6. ΒΕΝTETA No 342 (25/11/1971)

7. ΒΕΝTETA No 367 (18/5/1972)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (03/11/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν. (Λουκ. 16, 30)

«Όχι, πατέρα μου Αβραάμ», του λέει εκείνος, «δεν αρκεί· αλλά αν κάποιος από τους νεκρούς πάει σ’ αυτούς, θα μετανοήσουν» 

Ο πλούσιος που αδικούσε το φτωχό Λάζαρο, όσο ζούσε, και βίωνε την κόλαση, ζήτησε από τον Αβραάμ κάποιον τρόπο να προειδοποιήσει τους αδελφούς του για το μαρτύριό του. Στην απάντηση του Αβραάμ ότι μπορούν να ακολουθήσουν τις μαρτυρίες του Μωυσή και των προφητών, εκείνος ζήτησε κάτι πιο... πειστικό! Δεν αρκεί ο λόγος του Θεού, χρειάζεται κάτι πιο δραστικό: Ένα θαύμα! Και τι θαύμα! Να πάει κάποιος από τους νεκρούς να τους πει να μετανοήσουν όσο είναι καιρός! Θρασύτατη απαίτηση, που όμως δείχνει κάποια σημαντικά πράγματα για τον πλούσιο, και δυστυχώς για πολλούς από εμάς...

Πρώτον, ο πλούσιος παραδέχεται ότι αδιαφορούσε για το λόγο του Θεού, συνεπώς δεν θα μετανοούσε μελετώντας τον και κάνοντάς τον βίωμα. Το ίδιο έκαναν και οι αδελφοί του. Σάμπως και με μας το ίδιο δεν συμβαίνει; Προσπαθήσαμε να κάνουμε πράξη τα όσα μας διδάσκει ο Χριστός; Στο περίπου, το κατά δύναμιν, κάτι οι κακές περιστάσεις, κάτι οι δυσκολίες κλπ, κλπ. Από δικαιολογίες η φαρέτρα μας είναι πλήρης! Οπότε δεν μας φτάνει το ευαγγέλιο!

Δεύτερον, ο πλούσιος παραδέχεται ότι η αιτία της τιμωρίας του ήταν όχι τα πλούτη αλλά η αμετανοησία του. Υπονοεί μάλιστα, ότι έπρεπε να μετανοήσει αλλά επειδή δεν αρκούσε το να μελετάει το λόγο του Θεού, δεν είχε κάποια θεία παρέμβαση για να πεισθεί! Θα πείθονταν αν είχε; Ή αφού έδειχνε αδιαφορία, θα συνέχιζε να αδιαφορεί ή ενδεχομένως να αμφισβητούσε το θαύμα; Κατόπιν εορτής βέβαια, ισχυρίζεται για τους αδελφούς του ότι μόνο ένα θαύμα θα τους έπειθε.

Τρίτον, ζητά να πάει κάποιος από τους νεκρούς να προειδοποιήσει τους αδελφούς του για το τι μέλλει γενέσθαι στην άλλη ζωή. Αν πήγαινε ο Αβραάμ ή κάποιος άγγελος δεν θα πείθονταν; Ή αν άκουγαν μια φωνή, ή αν έβλεπαν κάτι υπερφυσικό λόγου χάρη μια καιόμενη βάτο (για να θυμίσω το Μωυσή) δεν θα αρκούσε; Γιατί κάποιος από τους νεκρούς; Διότι θα τους έπειθε καλύτερα για τα περί κολάσεως. Μιας και αδιαφορούσαν για το Θεό τους αγγέλους του και τους αγίους του. Και με το φόβο μην τιμωρηθούν θα άλλαζαν μυαλά! Λάθος! Απλά θα άλλαζαν τακτική, όχι γιατί θα ένιωθαν ταπείνωση και αγάπη αλλά από συμφέρον και φόβο. Έτσι δεν θα κάναμε οι περισσότεροι εξ ημών; 

Ας μην κοροϊδευόμαστε, αυτό που θέλει ο Θεός, δεν είναι να «συμμορφωθούμε» με το θέλημά του επειδή θα πειστούμε για την τιμωρία που περιμένει όσους αμαρτάνουν. Αλλά να αλλάξουμε στάση ζωής τιθασεύοντας τον εγωισμό μας και αγαπώντας τους συνανθρώπους μας. Να πράξουμε δηλαδή τα όσα μας δίδαξε ο Χριστός και να αφήσουμε την αμαρτία πίσω. Αν περιμένουμε σώνει και καλά ένα θαύμα για να πειστούμε τότε έχουμε εγκλωβιστεί στο χειρότερο σύμβουλο: τον εγωισμό μας!

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΚΛΗ...

...ἐν τῇ μὴ προσηκούσῃ ἄγραφος μνήμη παρ' ἑκάστῳ τῆς γνώμης μᾶλλον ἢ τοῦ ἔργου ἐνδιαιτᾶται. οὓς νῦν ὑμεῖς ζηλώσαντες καὶ τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον, τὸ δ' ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον κρίναντες μὴ περιορᾶσθε τοὺς πολεμικοὺς κινδύνους. οὐ γὰρ οἱ κακοπραγοῦντες δικαιότερον ἀφειδοῖεν ἂν τοῦ βίου, οἷς ἐλπὶς οὐκ ἔστιν ἀγαθοῦ, ἀλλ' οἷς ἡ ἐναντία μεταβολὴ ἐν τῷ ζῆν ἔτι κινδυνεύεται καὶ ἐν οἷς μάλιστα μεγάλα τὰ διαφέροντα, ἤν τι πταίσωσιν. ἀλγεινοτέρα γὰρ ἀνδρί γε φρόνημα ἔχοντι ἡ μετὰ τοῦ [ἐν τῷ] μαλακισθῆναι κάκωσις ἢ ὁ μετὰ ῥώμης καὶ κοινῆς ἐλπίδος ἅμα γιγνόμενος ἀναίσθητος θάνατος. (Επιτάφιος 43)

...ἆθλα γὰρ οἷς κεῖται ἀρετῆς μέγιστα, τοῖς δὲ καὶ ἄνδρες ἄριστοι πολιτεύουσιν. (Επιτάφιος 46)

Καὶ στὰ πιὸ μακρινὰ μέρη, ἡ μνήμη τους, ἄγραφη, μένει ζωηρότερη μέσα στὶς ψυχές, περισσότερο γιὰ τὴν ἀνδρεία τους παρὰ γιὰ τὸ ἔργο ποὺ ἔκαναν. Ἔχοντας αὐτοὺς γιὰ παράδειγμα καὶ ξέροντας πὼς εὐτυχία θὰ πῆ ἐλευθερία καὶ ὲλευθερία σημαίνει ἀνδρεία, δὲν πρέπει νὰ δειλιάζετε μπροστὰ στοὺς κινδύνους τοῦ πολέμου. Δὲν εἶναι ἀλήθεια πὼς ὅσοι δυστυχοῦν καὶ δὲν ἔχουν ἐλπίδα μιᾶς καλύτερης μοίρας θυσιάζουν πιὸ εὔκολα τὴ ζωὴ τους. Τὴν θυσιάζουν ἐκεῖνοι πού, ἄν θελήσουν νὰ τὴν σώσουν ἀποφεύγοντας τό μοιραῖο, κινδυνεύουν νὰ πάθουν τὸν μεγαλύτερο ἐξευτελισμό ἄν νικηθούν. Γιὰ τοὺς ἀνδρείους ὁ ἐξευτελισμὸς τῆς δειλίας εἶναι χειρότερος ἀπ' τὸν γενναῖο κι ἀναπάντεχο θάνατο.

Ἐκεὶ ὅπου ὁρίζονται σπουδαῖα ἔπαθλα γιὰ τὴν ἀνδρεία, ἐκεῖ καὶ ὑπάρχουν οἱ ἄριστοι πολίτες.

Είπα να μην ασχοληθώ με την ανάρμοστη συμπεριφορά των γυναικών (γιατί λόγῳ ηλικίας δεν τις λες μαθήτριες) στην παρέλαση για την 28η Οκτωβρίου. Όμως διαβάζοντας το ιδεολογικοφανές κείμενό τους (εδώ) με το οποίο τάχα θέλησαν να δικαιολογήσουν τον χλευασμό τους προς εκείνους που πολέμησαν και έπεσαν για την πατρίδα, δεν μπορώ παρά να τους δώσω μια απάντηση στο βαρύγδουπο και παράλογο ερώτημά τους «Τι κοινό μπορεί να'χει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να'χει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά;» 

Η απάντηση είναι του Θουκυδίδη διά στόματος Περικλή, στο παραπάνω απόσπασμα από τον επιτάφιο λόγο του σπουδαίου δημοκράτη πολιτικού. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερης ανάλυσης για να καταλάβει κανείς τι λέει. Σε αντίθεση με τις τάχα «αγωνίστριες» και «προοδευτικές», που  προφανώς αγνοούν αυτό που μαθαίνουν τα παιδιά στο λύκειο. Βέβαια, τα πιστεύω του Περικλή και τα ιδεώδη της αρχαίας δημοκρατικής Αθήνας έμειναν ως σύμβολο και παρακαταθήκη σε όλους τους λαούς στο διηνεκές. Αλλά με τα κριτίρια των σύγχρονων προοδευτικάριων, που ότι θεωρούν πρόοδο μόνο ότι αντιλαμβάνεται το κούφιο και με παρωπίδες κεφάλι τους, ο Περικλής δεν θα ήταν για αυτούς παρά ένας φασίστας...

Το ευτύχημα είναι ότι ο κόσμος αντέδρασε αρνητικά σε αυτήν τους την... «καλλιτεχνική επέμβαση» όπως την αποκαλούν οι ίδιες. Άλλο ένα μελανό σημείο για την πολιτική παράταξη που προστατεύει ιδεολογικά τέτοιου είδους ανθελληνιστικά «δρώμενα»!   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

Εθνική επέτειος σήμερα, και αντί για πολλά λόγια, ένα απόκομμα το  PΟΜANTΣΟ Νο 1234 (25/10/1966). Είναι κάτι που έγραψε ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός για την έπος των Ελλήνων στον ελληνοιταλικό πόλεμο. Γεμάτο βέβαια από ενθουσιασμό.  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (27/10/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ ἐξέστησαν οἱ γονεῖς αὐτοῖς. ὁ δὲ παρήγγειλεν αὐτοῖς μηδενὶ εἰπεῖν τὸ γεγονός. (Λουκ. 8, 56)

Οι γονείς της έμειναν κατάπληκτοι. Εκείνος όμως τους είπε να μην πουν σε κανέναν τι είχε γίνει.

Ο Ιησούς μόλις είχε αναστήσει την νεκρή κόρη του αρχισυναγωγού Ιάειρου. Οι γονείς της ασφαλώς έμειναν κατάπληκτοι και εκστατικοί βλέποντας το θαύμα. Και ενώ περίμενε κανείς ότι ο Ιησούς θα εκμεταλευόνταν την ευκαιρία ώστε να κερδίσει περισσότερους οπαδούς/πιστούς, εντούτοις κάνει κάτι που σε εμάς, φαίνεται περίεργο: Δίνει εντολή να αποσιωπηθεί το γεγονός! Αντί το θαύμα να προσελκύσει κόσμο, αποκρύπτεται. Ας προσεγγίσουμε μια απάντηση στο εύλογο «γιατί;»:

Κατ' αρχάς, ας θυμηθούμε ότι ο Ιάειρος δεν πλησίασε τον Κύριο για να του αναστήσει τη  νεκρή κόρη του, αλλά να τη θεραπεύσει που ήταν ετοιμοθάνατη (στχ. 41-42). Βλέποντας την πίστη του Ιάειρου, έσπευσε αρχικώς να θεραπεύσει και όχι να αναστήσει. Στον δρόμο έμαθαν ότι η κόρη πέθανε. Εντούτοις ο Κύριος συνέχισε, δεν ζήτησε περισσότερη πίστη για να κάνει ένα... μεγαλύτερο θαύμα (!), ούτε όμως θεράπευσε την ετοιμοθάνατη κόρη όσο ήταν καθ' οδόν και το παιδί βρίσκονταν ἐν ζωῇ. Ήθελε να δει την πίστη του πατέρα της και όταν θα έρχονταν η μοιραία είδηση. Στο σπίτι άφησε να μπουν μόνο τους γονείς, τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο (στχ. 51). Δηλαδή 3 μάρτυρες που θα βεβαίωναν και τους υπόλοιπους. Ήδη λοιπόν κράτησε μία στάση απόκρυψης.  

Δεύτερον ας σκεφτούμε τη φύση του θαύματος. Ο Χριστός άλλα θαύματα τα έκανε δημόσια και άλλα «ἐν κρυπτῷ». Δεν τα έκανε για προσηλυτισμό, αλλά είτε να βοηθήσει τον άνθρωπο, είτε να επιβραβεύσει και ενισχύσει την πίστη, είτε να δοξαστεί ο Θεός. Είτε ομαδικά είτε ατομικά. Ενίοτε ένα δημόσιο θαύμα θα έφερνε περισσότερο φθόνο παρά καλό. Ως Θεός που είναι ο Κύριος, γνωρίζει πότε το θαύμα θα είναι ωφέλιμο και ἐν προκειμένῳ προτίμησε να μην το κάνει δημόσια. Εξάλλου θα μαθεύονταν κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον. 

Τρίτον, ο Ιησούς έκανε και κάνει θαύματα βάσει της πίστης. Αν έβλεπε το πλήθος ότι ανασταίνει νεκρούς, πιθανόν να ήθελε και άλλες αναστάσεις δίχως όμως να διαθέτουν οι αιτώμενοι την ανάλογη δυνατή πίστη και μια άρνηση να έφερνε δυσαρέσκεια και αποστροφή. Διότι ο ανώριμος άνθρωπος ξέρει μόνο να ζητά πολλά και όχι να βλέπει την πνευματική του ένδεια. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.  
ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΖΗΤΗΜΑ «ΙΔΙΟΣΥΣΤΑΣΙΑΣ»

Ενδιαφέρον ο διάλογος μεταξύ νεαρού ζευγαριού στο παρακάτω αισθηματικό διηγηματάκι από την ΒΕΝTETA Nο 76 (21/10/66). Πρέπει να ακολουθεί σώνει και καλά τη μόδα η γυναίκα σκεπτόμενη μόνο τον εαυτό της; Ή πρέπει να σκέφτεται και το συνοδό της; Για αυτό συζητούν τα δύο πρόσωπα και παρότι έχουν περάσει 53 χρόνια από τότε, εγώ συμφωνώ με την κεντρική ιδέα!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (20/10/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. (Λουκ. 8, 32)

Εκεί κοντά ήταν ένα κοπάδι από χοίρους που έβοσκαν στο βουνό, και τα δαιμόνια παρακαλούσαν τον Ιησού να τους επιτρέψει να μπουν στους χοίρους, και τους το επέτρεψε. 

Τα δαιμόνια βλέποντας ότι ο Ιησούς θα τα έδιωχνε από τον άνθρωπο που είχαν κυριεύσει, έθεσαν ένα αίτημα προς Εκείνον. Δεν ζήτησαν συγχώρεση για αυτό που έκαναν στο δυστυχή άνθρωπο βέβαια. Ζήτησαν την άδεια να εισέλθουν στο κοπάδι με τους χοίρους. Προφανώς για να προκαλέσουν στο κοπάδι ζημιά, όπως και έκαναν έπειτα. Ήξεραν πως άδεια για να δαιμονίσουν άλλο άνθρωπο δεν θα έπαιρναν, οπότε στράφηκαν προς τα ζώα. Παρουσία όμως του Θεανθρώπου δεν πήγαν αυτοβούλως. Το αιτήθηκαν. Ας δούμε αυτήν τους τη στάση, και ας καταλάβουμε τι είναι οι δαίμονες. Μισούν τους ανθρώπους, προσπαθούν να τους προκαλέσουν ζημιές, και όταν βρουν στο δρόμο τους το Θεό, τους κόβεται ο βήχας! Ναι, αυτούς αφήνουμε να μας παρασύρουν! 

Περιέργως ο Κύριος ανταποκρίθηκε θετικά στο αίτημά τους. Ήθελε να ζημιωθούν οι ιδιοκτήτες των χοίρων; Με μια πρώτη ματιά, θα έλεγε κανείς ότι εφόσον απαγορεύονταν από το Νόμο η εκτροφή τους (ως ακάθαρτα ζώα) απέδωσε δικαιοσύνη κατ' αυτόν τον τρόπο. Ήθελε όμως να δούμε ότι οι δαίμονες αφενός δεν ενδιαφέρονται μόνο για το κακό των ανθρώπων, αλλά αφετέρου νοιάζονται μόνο να κάνουν κακό, οπουδήποτε και σε οτιδήποτε!    

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΠΡΩΙΝΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ...

Ξυπνήσαμε; Κυριολεκτική η ερώτηση και όχι... ρητορική. Διότι κυριολεκτικώς, μπορούμε να δώσουμε καταφατική απάντηση! Το παραπάνω φιλοσοφικό απόσπασμα* θέτει κάποια ερωτήματα, για αρκετούς ανόητα, αλλά αν σκεφτούμε πόσο αληθινοί φαίνονται κάποιοι εφιάλτες στον ύπνο μας, καλό είναι να τα σκεφτόμαστε που και που. Μήπως εντέλει αυτό που ζούμε και νομίζουμε ως πραγματηκότητα είναι το όνειρο; Σκεφτήκαμε ότι όταν κοιμόμαστε πάμε απλά σε μια παράλληλη πραγματικότητα; Μήπως υπάρχουν παράλληλες «πραγματικότητες» και ο ύπνος είναι η πύλη εισόδου σε αυτές; Ο Ρενέ Ντεκάρτ διετύπωσε το «σκέπτομαι άρα υπάρχω» μεν, αλλά δεν μας καθόρισε το που. 

Για φαντάσου όμως κάθε πρωί όλος αυτός ο κόσμος που κατακλύζει αφενός τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ή τους αυτοκινητόδρομους για να πάει στη δουλειά του, αντί να σκέφτεται τα διάφορα προβλήματά του και να περιμένει το πότε θα σχολάσει, να ασχολούταν με τους παραπάνω προβληματισμούς! Πως θα αντιμετώπιζε την πραγματικότητα; Θα τον τρόμαζε περισσότερο; Και όσοι νιώθουν ευτυχισμένοι; Θα φοβόντουσαν τον ύπνο μήπως τους αναταράξει την ευτυχία; 

Δεν συνεχίζω περαιτέρω μιας κι όλο ερωτηματικά ξεπηδούν που δεν μπορεί να δοθεί μια ξεκάθαρη απάντηση. Καλύτερα όμως. Ο καθένας δίνει την απάντηση που τον βολεύει σε δεδομένο χρόνο. Απλά, αφού η πραγματικότητα δεν αρέσει σε πολλούς και δεν αλλάζει κατά πολύ έστω, ε, μια στροφή στο όνειρο δεν βλάπτει. Είτε λογίζεται ως «πραγματικότητα», είτε όχι, υπάρχει και αφού ονειρευόμαστε, υπάρχουμε! Κατά το δοκούν βέβαια...

*το απόσπασμα προέρχεται από το βιβλίο «Πρωινό με το Σωκράτη» του Ρόμπερτ Ρόουλαντ Σμιθ

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΠΕΡΙ ΑΡΩΜΑΤΟΣ...

Αν μη τι άλλο, το άρωμα είναι το αξεσουάρ που συνοδεύει τις γυναίκες αιώνες τώρα. Είτε μυρίζει ωραία, είτε είναι πατσουλιό και κρατάς τη μύτη σου! Συμβουλές για να αρωματίζονται οι γυναίκες βρίσκουμε στη ΒΕΝTETΑ No 23 (15/10/1965). Ενδιαφέρον έχει η τελευταία, που αναφέρεται σε ποιά αρώματα πρέπει να στραφούν οι ξανθιές και σε ποιά οι μελαχρινές. Πάντως πουθενά δεν λέει να μην βάζουν άρωμα. Έτσι, για να σεβαστούν τον ατυχή που θα κάτσει ή θα βρεθεί δίπλα τους... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (13/10/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΛΟΥΚΑ

 Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό·  (Λουκ. 8, 5)

Βγήκε ο σποριάς για να σπείρει το σπόρο του· καθώς έσπερνε, μερικοί σπόροι έπεσαν στο δρόμο, όπου καταπατήθηκαν και τους έφαγαν τα πουλιά. 

Στην παραβολή του σπορέως, ο Ιησούς αναφέρεται σε αυτόν που σπέρνει, και μερικοί σπόροι του έπεσαν παράπλευρα του δρόμου όπου καταπατήθηκαν και τα έφαγαν τα πετεινά του ουρανού. Σπορέας βέβαια είναι ο εκπρόσωπος του Θεού ή ο ίδιος ο Κύριος. Στην Π.Δ. ήταν οι προφήτες, στην Κ.Δ. ο Χριστός, αργότερα οι απόστολοι και μετά οι διάδοχοί τους οι επίσκοποι και οι ιερείς. Σπόρος είναι το κήρυγμα του θελήματος του Θεού. Ένα μέρος του σπόρου όμως δεν πέφτει στο γόνιμο χωράφι. Εν προκειμένῳ πέφτει στην άκρια του αγρού, δίπλα στο δρόμο και καταπατάται από τους διερχόμενους και τον τρώνε τα πουλιά. Σπαταλά το σπόρο ο σπορέας ή είναι αδέξιος; Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Κηρύττει παντού και σε όλους. Έστω κι ας θεωρεί ότι κάποιοι θα ποδοπατήσουν τα λόγια του. Δίδεται και σε αυτούς το κάλεσμα της συμμετοχής στη θεία διδαχή. Είναι όμως οι άνθρωποι που δεν θα δώσουν σημασία και θα προσπεράσουν. Είναι οι αδιάφοροι με κάτι που θα καλυτερεύσει τη ζωή τους και θα ωφελήσει την ψυχή τους. Είναι αυτοί που οδεύουν πέραν από το γόνιμο αγρό, εκεί που δεν φυτρώνει τίποτα. Εκεί λοιπόν, ο λόγος του Θεού δεν θα βρει κατάλληλες συνθήκες να αναπτυχθεί. Παρόλα αυτά πρέπει να πέσει κι εκεί σπόρος. Διότι το κήρυγμα δεν απευθύνεται μόνο σε όσους νομίζουν οι κήρυκες ότι μπορεί να ωφεληθούν, αλλά σε όλους. Δεν γνωρίζει κανείς ποιός θα αποδειχθεί γόνιμος αγρός ή καταπατημένος δρόμος! Κι ο Κύριος παρόλο που γνώριζε, δεν απέκλεισε κανέναν από τη διδαχή του.

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΜΕΛΙΤΖΑΝΕΣ ΓΕΜΙΣΤΕΣ ΜΕ ΚΙΜΑ

Το καλοκαίρι σιγά σιγά δίνει τη σκυτάλη στο φθινόπωρο και μέχρι να τη δώσει εντελώς και να αποτελέσει παρελθόν, μπορούμε ακόμη να τρώμε τις μελιτζάνες οι οποίες στη λαϊκή παραμένουν σε κανονική τιμή! Λάτρης της μελιτζάνας, την παρακάτω συνταγή από τη ΒΕΝΤΕΤΑ Νo 179 (10/10/1968) την φτιάχνω συχνά, με μερικές δικές μου παραλλαγές βέβαια. Όσο είναι καιρός, προλάβετε!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (6/10/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΛΟΥΚΑ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΘΩΜΑ)

 Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ὡς δὲ ἤγγισε τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς υἱὸς μονογενὴς τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἦν χήρα, καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ. (Λουκ. 7, 12)

Την ώρα που πλησίαζαν στην πύλη της πόλης, έβγαζαν ένα νεκρό, το μονάκριβο γιο μιας μάνας, που μάλιστα ήταν χήρα. Κόσμος πολύς από την πόλη τη συνόδευε. 

Πριν εισέλθει ο Ιησούς με τους μαθητές του στην πόλη Ναΐν, είδε να εξέρχεται μια νεκρική πομπή. Ο νεκρός ήταν ο μονάκριβος γιος μιας χήρας. Μιας γυναίκας που όχι μόνο έχασε το στήριγμά της τον άντρα της, έχασε και την ελπίδα της, το μοναχοπαίδι της. Μαζί της πολύς κόσμος της συμπαραστέκονταν σε αυτήν την πολύ δύσκολη στιγμή. Η μικρή πόλη Ναΐν πενθούσε. Θα έλεγε κανείς με κακεντρέχεια, ότι ο Κύριος περίμενε ή επιδίωκε μια τέτοια ευκαιρία για να κάνει θαύμα ώστε να γίνει πιστευτός και αγαπητός. Όμως δεν βρίσκονταν καν στην περιοχή για να ξέρει ότι το παιδί είχε πεθάνει και του ετοίμαζαν την κηδεία. Ούτε καν είχε γνωρίσει το παιδί. 

Σε μια τέτοια κατάσταση όχι μόνο έχουν βρεθεί και άλλοι συνάνθρωποί μας, αλλά βρισκόταν και όλη η ανθρωπότητα πριν την έλευση του Κυρίου. Ουσιαστικά σε ένα πένθος γιατί ούτε στήριγμα, ούτε ελπίδα είχε. Το ίδιο συμβαίνει και σε όσους βρίσκονται μακριά από το Θεό. Δίχως το Φως, απλά προχωρούν στο θάνατο. Και αφήνουν πίσω τους στενοχώρια και θλίψη. Αυτήν την κατάσταση έρχεται ο Κύριος να διώξει, να απομακρύνει το θάνατο και τη δυστυχία. Και αυτήν την κατάσταση έχουμε την επιλογή να αποφύγουμε, στρεφόμενοι προς Εκείνον.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...