ἀποκριθεὶς δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα. (Ματθ. 14, 28)
Ο Πέτρος του αποκρίθηκε: «Κύριε, αν είσαι εσύ, δώσε μου εντολή να έρθω κοντά σου περπατώντας στα νερά».
Οι μαθητές έντρομοι είδαν τον Ιησού να περπατά επάνω στη φουρτουνιασμένη θάλασσα και να τους λέει να έχουν θάρρος (στχ. 27). Ο Πέτρος, πιο θαρραλέος από τους υπόλοιπους, αποκρίθηκε στον Κύριο με μία πολύ τολμηρή φράση. «Κύριε, αν είσαι εσύ» λέει κατ' αρχάς ο Πέτρος. Αμφιβάλλει για το ποιόν βλέπουν εκείνη τη στιγμή οι μαθητές; Προφανώς. Εξ αρχής (μας) δηλώνει ότι δεν είναι σίγουρος για το αν βλέπουν όντως τον Ιησού, ή κάποιον δαίμονα που θέλει να τους πειράξει, ή μέσα στον φόβο τους βλέπουν οράματα από την φαντασία τους. Για να σιγουρευτεί λοιπόν, αντί να ζητήσει να έρθει ο Κύριος προς το καΐκι κάτι που θα έκανε όλους τους μαθητές χαρούμενους, ζητά κάτι πιο... προσωπικό! Να τον καλέσει ο ίδιος ο Ιησούς να πάει προς αυτόν περπατώντας στα κύματα. Αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους, προέβαλε την προσωπική του φιλοδοξία. Θέλησε να μετάσχει μόνος του σ' ένα θαύμα δίχως να δείξει αν το αξίζει. Ας θυμηθούμε πως πριν κάνει ο Ιησούς κάποιο θαύμα σε κάποιον, ζητούσε να δει αν αυτός έχει την ανάλογη πίστη. Εδώ ο Πέτρος αντί για πίστη δείχνει εγωισμό. Ζήτησε να διαπιστώσει ο ίδιος τη δυνατότητα του Κυρίου να κάνει θαύματα και εν προκειμένῳ να περπατά στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Και πόσο μεγάλη η έπαρση του Πέτρου, αν υποθέσουμε ότι δεν ήταν ο Ιησούς αλλά κάποιος δαίμονας που είχε σκοπό να του κάνει κακό. Θα του έδινε την εντολή να τον πλησιάσει και ο Πέτρος ευθύς αμέσως θα πνίγονταν. Ο επηρμένος Πέτρος δεν το σκέφτηκε αυτό. Ούτε καν είχε στο νου του αυτό που είπε ο Ιησούς στον δεύτερο πειρασμό στην έρημο «οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου» (=δεν πρέπει να βάλεις σε δοκιμασία τον Κύριο, το Θεό σου Ματθ. 4, 7 - Δευτ. 6, 16). «Κάλεσε με κοντά σου να έρθω» λέει ο Πέτρος, για να δείξει αφενός υπεροχή έναντι των φοβισμένων μαθητών και αφετέρου να φανεί ο μόνος αντάξιος του διδασκάλου του. Αντί να ταπεινώσει τον εαυτό του και να ζητήσει συγγνώμη που έδειξε μαζί με τους άλλους φόβο για τη φουρτούνα, προέταξε την αλαζονεία του. Ένα κακό παράδειγμα για τους υπόλοιπους μαθητές, αλλά και για εμάς. Μην ξεχνάμε πως ακόμη οι μαθητές δεν ήταν έτοιμοι για το μετέπειτα αποστολικό τους έργο και βρίσκονταν υπό δοκιμή. Επίσης μη λησμονούμε στην προσευχή μας να μη ζητάμε από τον Κύριο πράγματα που δεν τα αξίζουμε. Εν προκειμένῳ ο Ιησούς «τιμώρησε» τον Πέτρο, απλώς με το να του προσφέρει αυτό που του ζήτησε, αλλά ήταν ανέτοιμος να το λάβει και πνιγόταν στα κύματα... (Ματθ. 14, 30-31)
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
Ο Πέτρος του αποκρίθηκε: «Κύριε, αν είσαι εσύ, δώσε μου εντολή να έρθω κοντά σου περπατώντας στα νερά».
Οι μαθητές έντρομοι είδαν τον Ιησού να περπατά επάνω στη φουρτουνιασμένη θάλασσα και να τους λέει να έχουν θάρρος (στχ. 27). Ο Πέτρος, πιο θαρραλέος από τους υπόλοιπους, αποκρίθηκε στον Κύριο με μία πολύ τολμηρή φράση. «Κύριε, αν είσαι εσύ» λέει κατ' αρχάς ο Πέτρος. Αμφιβάλλει για το ποιόν βλέπουν εκείνη τη στιγμή οι μαθητές; Προφανώς. Εξ αρχής (μας) δηλώνει ότι δεν είναι σίγουρος για το αν βλέπουν όντως τον Ιησού, ή κάποιον δαίμονα που θέλει να τους πειράξει, ή μέσα στον φόβο τους βλέπουν οράματα από την φαντασία τους. Για να σιγουρευτεί λοιπόν, αντί να ζητήσει να έρθει ο Κύριος προς το καΐκι κάτι που θα έκανε όλους τους μαθητές χαρούμενους, ζητά κάτι πιο... προσωπικό! Να τον καλέσει ο ίδιος ο Ιησούς να πάει προς αυτόν περπατώντας στα κύματα. Αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους, προέβαλε την προσωπική του φιλοδοξία. Θέλησε να μετάσχει μόνος του σ' ένα θαύμα δίχως να δείξει αν το αξίζει. Ας θυμηθούμε πως πριν κάνει ο Ιησούς κάποιο θαύμα σε κάποιον, ζητούσε να δει αν αυτός έχει την ανάλογη πίστη. Εδώ ο Πέτρος αντί για πίστη δείχνει εγωισμό. Ζήτησε να διαπιστώσει ο ίδιος τη δυνατότητα του Κυρίου να κάνει θαύματα και εν προκειμένῳ να περπατά στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Και πόσο μεγάλη η έπαρση του Πέτρου, αν υποθέσουμε ότι δεν ήταν ο Ιησούς αλλά κάποιος δαίμονας που είχε σκοπό να του κάνει κακό. Θα του έδινε την εντολή να τον πλησιάσει και ο Πέτρος ευθύς αμέσως θα πνίγονταν. Ο επηρμένος Πέτρος δεν το σκέφτηκε αυτό. Ούτε καν είχε στο νου του αυτό που είπε ο Ιησούς στον δεύτερο πειρασμό στην έρημο «οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου» (=δεν πρέπει να βάλεις σε δοκιμασία τον Κύριο, το Θεό σου Ματθ. 4, 7 - Δευτ. 6, 16). «Κάλεσε με κοντά σου να έρθω» λέει ο Πέτρος, για να δείξει αφενός υπεροχή έναντι των φοβισμένων μαθητών και αφετέρου να φανεί ο μόνος αντάξιος του διδασκάλου του. Αντί να ταπεινώσει τον εαυτό του και να ζητήσει συγγνώμη που έδειξε μαζί με τους άλλους φόβο για τη φουρτούνα, προέταξε την αλαζονεία του. Ένα κακό παράδειγμα για τους υπόλοιπους μαθητές, αλλά και για εμάς. Μην ξεχνάμε πως ακόμη οι μαθητές δεν ήταν έτοιμοι για το μετέπειτα αποστολικό τους έργο και βρίσκονταν υπό δοκιμή. Επίσης μη λησμονούμε στην προσευχή μας να μη ζητάμε από τον Κύριο πράγματα που δεν τα αξίζουμε. Εν προκειμένῳ ο Ιησούς «τιμώρησε» τον Πέτρο, απλώς με το να του προσφέρει αυτό που του ζήτησε, αλλά ήταν ανέτοιμος να το λάβει και πνιγόταν στα κύματα... (Ματθ. 14, 30-31)
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
