ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; (Μαρκ. 8, 37)
Γιατί τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος αντάλλαγμα για την ψυχή του;
Αλήθεια, τι μπορούμε να απαντήσουμε σ' αυτό το ερώτημα που θέτει ο Ιησούς; Εκείνος για τις ψυχές μας, έχυσε το αίμα του πάνω στο σταυρό. Εμείς για την ψυχή μας, τι έχουμε να δώσουμε; Τι μαζεύουμε ώστε να το προσφέρουμε στον Κύριο την ημέρα της κρίσης; Ο κόσμος, γήινος, αμαρτωλός και εφήμερος μας προτρέπει αδιαλλείπτως να μαζεύουμε πλούτη αφενός για να περνάμε όσον το δυνατόν καλύτερα, κι ας δυστυχούν και υποφέρουν από την φτώχεια πολλοί άλλοι άνθρωποι. Αφετέρου, μας παρακινεί στο να ζήσουμε όσο πιο πολύ αμαρτωλά μπορούμε ώστε, και καλά, να έχουμε έντονες εμπειρίες από την ζωή για να μην μας μείνουν... απωθημένα! Παράλληλα σνομπάρει και λοιδορεί όσους πάνε αντίθετα από αυτές τις υποδείξεις, ασχολούμενοι όχι μόνο με τα του φθαρτού σώματος, αλλά και με τα της αθάνατης ψυχής μας.
Στην ερώτηση του Ιησού λοιπόν, η απάντηση είναι απλή μεν, δύσκολη στην εφαρμογή της δε. Ο άνθρωπος μπορεί να προσφέρει αρετές. Μόνο που για να τις αποκτήσει χρειάζεται να ακολουθήσει το δύσκολο δρόμο. Την ανηφόρα της δοκιμασίας και της άσκησης. Την άρνηση των θελκτικών κελευσμάτων της αμαρτίας και την τιθάσευση των παθών. Τη χειραγώγηση και εξασθένηση του εγωισμού, και την καλλιέργεια του αλτρουισμού. Ας κοιτάξουμε καλά μέσα μας και ας αναρωτηθούμε, αν μπορούμε να δώσουμε στον Κύριο μια θετική απάντηση. Κι ας σκεφτούμε ότι ο χρόνος φεύγει και δεν πρέπει να τον αφήσουμε ανεκμετάλλευτο...
Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.
