Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη; (Λουκ. 8, 9)
Οι μαθητές του τότε τον ρωτούσαν: «Τι σημαίνει η παραβολή αυτή;»
Ωστόσο ας μείνουμε σε κάτι που εμείς δυστυχώς δεν κάνουμε. Δεν κατάλαβαν και ρώτησαν. Πήγαν να ακούσουν γιατί ήθελαν να γνωρίσουν τη διδασκαλία του Ιησού και να μάθουν από αυτήν. Οι περισσότεροι από εμάς αντιθέτως, στις εκκλ. ομιλίες ή τα εκκλ. κηρύγματα μπορεί να πηγαίνουμε αλλά δεν ρωτάμε αν κάτι δεν το καταλάβαμε... Δεν ενδιαφερόμαστε καν να ασχοληθούμε με τα όσα καταλάβαμε πλημμελώς. Στεκόμαστε στον τρόπο που κηρύττει ο ιερέας, ή ο θεολόγος, στο ποιοί παραβρέθηκαν και ποιοί απουσίαζαν και εν γένει αντιμετωπίζουμε το κήρυγμα και την ομιλία ως εκκλησιαστικά δρώμενα! Κοινώς, δεν «ακούμε»! Σε εμάς ο σπόρος δεν βρίσκει όχι μόνο γόνιμο έδαφος, αλλά ούτε καν έδαφος... Οι ακροατές του Κυρίου θα μπορούσαν να επικαλεστούν ότι μετά την ομιλία Του, δεν είχαν χρόνο για επεξηγήσεις. Ή ότι κουράστηκαν. Αντιθέτως ρώτησαν. Εμείς στεκόμαστε συνήθως σε όσα μένουν στα αυτιά μας. Ας τους μιμηθούμε, γιατί δίχως τη μελέτη και την έρευνα δεν θα γνωρίσουμε το βάθος του θείου λόγου και το πνεύμα του κηρύγματος με συνέπεια να παραγνωρίζουμε και να παρανοούμε.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
Είτε η απλή αυτή ερώτηση προέρχεται από τους 12 μαθητές, είτε από τον ευρύτερο κύκλο των μαθητών που ακολουθούσαν τον Κύριο, μας δείχνει ότι όσοι τον άκουσαν, πρόσεχαν τα λόγια του Ιησού και δεν είχε αποσπαστεί η προσοχή αλλού αφενός, και αφετέρου ότι ενδιαφέρονταν να μάθουν πράγματα και δεν βρίσκονταν εκεί για να περνάνε την ώρα τους ή για δημόσιες σχέσεις. Επίσης, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν ήσαν σε θέση να καταλάβουν την παραβολή. Εξάλλου έρχονταν επαφή με κάτι νέο σε σχέση με τα όσαν γνώριζαν και πίστευαν. Μπορεί να μην ήταν μορφωμένοι, αλλά δεν ήταν χαζοί. Θα ήταν άδικο να τους συγκρίνουμε με τους εαυτούς μας, επειδή εμείς λαμβάνουμε μόρφωση και μετά το λύκειο τελειώνουμε κάποια σχολή ανωτάτου ή ανωτέρου επιπέδου. Μη λησμονούμε ότι εκείνα τα χρόνια πολύ λίγοι μάθαιναν γραφή και ανάγνωση.
Ωστόσο ας μείνουμε σε κάτι που εμείς δυστυχώς δεν κάνουμε. Δεν κατάλαβαν και ρώτησαν. Πήγαν να ακούσουν γιατί ήθελαν να γνωρίσουν τη διδασκαλία του Ιησού και να μάθουν από αυτήν. Οι περισσότεροι από εμάς αντιθέτως, στις εκκλ. ομιλίες ή τα εκκλ. κηρύγματα μπορεί να πηγαίνουμε αλλά δεν ρωτάμε αν κάτι δεν το καταλάβαμε... Δεν ενδιαφερόμαστε καν να ασχοληθούμε με τα όσα καταλάβαμε πλημμελώς. Στεκόμαστε στον τρόπο που κηρύττει ο ιερέας, ή ο θεολόγος, στο ποιοί παραβρέθηκαν και ποιοί απουσίαζαν και εν γένει αντιμετωπίζουμε το κήρυγμα και την ομιλία ως εκκλησιαστικά δρώμενα! Κοινώς, δεν «ακούμε»! Σε εμάς ο σπόρος δεν βρίσκει όχι μόνο γόνιμο έδαφος, αλλά ούτε καν έδαφος... Οι ακροατές του Κυρίου θα μπορούσαν να επικαλεστούν ότι μετά την ομιλία Του, δεν είχαν χρόνο για επεξηγήσεις. Ή ότι κουράστηκαν. Αντιθέτως ρώτησαν. Εμείς στεκόμαστε συνήθως σε όσα μένουν στα αυτιά μας. Ας τους μιμηθούμε, γιατί δίχως τη μελέτη και την έρευνα δεν θα γνωρίσουμε το βάθος του θείου λόγου και το πνεύμα του κηρύγματος με συνέπεια να παραγνωρίζουμε και να παρανοούμε.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
