Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
εὐθέως δὲ ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε. (Ματθ. 14, 27)
Αμέσως όμως ο Ιησούς τους μίλησε και τους είπε: «Έχετε θάρρος! Εγώ είμαι· μη φοβάστε».
Φοβισμένοι οι μαθητές βλέποντας μες τη νύχτα τη φιγούρα του Ιησού να περπατά στη φουρτουνιασμένη θάλασσα, τον άκουσαν να τους λέει να μην ολιγοπιστούν. Ανθρώπινη αντίδραση η ανησυχία σε περίπτωση θαλασσοταραχής, αλλά ο φόβος είναι δείγμα αδυναμίας. Οι μαθητές, παρότι είχαν εμπειρία από την προστασία που τους παρείχε ο Κύριος, εντούτοις φοβόντουσαν. Και όταν είδαν τη φιγούρα Του να περπατά στα κύματα φοβήθηκαν ακόμα πιο πολύ. Ο Ιησούς για να τους βγάλει από τη δύσκολη θέση, τους είπε να δείξουν θάρρος, γιατί βρίσκεται ο ίδιος εκεί. Η φράση «Εγώ ειμί» (=εγώ είμαι), χωρίς να πει το όνομά Του, αρκούσε να τους δηλώσει την παρουσία του. Η φωνή του τους είναι οικεία. Αν τους έδινε αποδείξεις για το ποιος ήταν, τότε θα είχε παρασυρθεί από τον φόβο των μαθητών. Εγώ είμαι, που σημαίνει πως όπου βρίσκεται ο Κύριος, δεν υπάρχει ούτε φόβος, ούτε πανικός, ούτε απελπισία. Συνεπώς, ούτε οι μαθητές, αλλά ούτε και εμείς αν βάλουμε το Θεό στη ζωή μας (προσκαλώντας την παρουσία Του, είτε με την προσευχή, είτε με την επίκληση του ονόματός του) θα πρέπει να νιώθουμε τρόμο και φόβο.
«Θαρσεῖτε» λοιπόν, γιατί χωρίς το θάρρος που προέρχεται από τη βεβαιότητα της παρουσίας του Χριστού, δεν θα προχωρήσει κανείς προς την πηγή της ζωής στην ουράνια βασιλεία. (Το ακούμε κι άλλες φορές από τον Ιησού, όπως στο Ματθ. 9, 2 Ματθ. 9, 22 Ιω. 16, 33). Και κυρίως καλεί ο Κύριος σε υπέρβαση της αδύναμης ανθρώπινης θέλησης. Το «μη φοβεῖσθε» (=μη φοβάστε) είναι μια προτροπή που εύκολα θα τη λέγαμε σε κάποιον, όμως δεν θα μπορούσαμε να του παρέχουμε με την ίδια ευκολία την εγγύηση ότι όλα θα πάνε καλά. Ο Χριστός όμως, διά της πίστης μας, είναι εγγύηση και σιγουριά, παρέχει ελπίδα και εμπιστοσύνη. Οπότε στις δικές μας φουρτούνες, αρκεί να τον καλέσουμε και θα μας διώξει τον φόβο. Αρκεί να τον πιστεύουμε (με την έννοια να κινούμαστε στο δρόμο που Εκείνος χάραξε), και να συγκρατούμε την εγωπάθεια που μας κυριεύει και μας τυφλώνει.