Λέει ο Ιησούς στους μαθητές του που του είπαν πως πέρασε η ώρα και πρέπει να φύγει το πλήθος γιατί θα πεινάσει:
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν· δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν. (Ματθ. 14, 16)
Δεν χρειάζεται να φύγουν. Δώστε τους εσείς να φάνε! Ο κόσμος ακολούθησε τον Ιησού ξεχνώντας τις υλικές ανάγκες του, αφοσιωμένος στην πνευματική τροφή, το θείο Λόγο. Επικεντρώθηκε στην παρουσία και το κήρυγμα του Κυρίου. Είχε την υπαρξιακή ανάγκη να βρεθεί κοντά Του. Έτσι και ο Χριστός ως ο «άρτος της Ζωής» φροντίζει για τις ανάγκες του κόσμου. Δεν ζητά να παραμεριστούν τα υλικά αγαθά υπέρ της πνευματικής τροφής. Αλλά τα ευλογεί γεμίζοντάς τα από την κοινωνία της αγάπης Του.
Το θαύμα της διατροφής του κόσμου, μας παραπέμπει στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Ο Χριστός είναι ο λειτουργός της Ευχαριστίας μας στον Θεό. Είναι ο προσφέρων και ο προσφερόμενος. Και με το περίσσευμα της αγάπης Του τροφοδοτεί την ανθρώπινη ύπαρξη. Η παρουσία Του είναι η βοήθεια στις δυσκολίες και τα αδιέξοδα του ανθρώπου. Με το σημερινό θαύμα μας καλεί όλους να μετέχουμε στην αγιότητα και την ευλογία Του.
