ἀκούσας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐθαύμασε καὶ εἶπε τοῖς ἀκολουθοῦσιν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον. (Ματθ. 8, 10)
Όταν το άκουσε τότε ο Ιησούς, θαύμασε και είπε σ’ όσους
τον ακολουθούσαν: «Αλήθεια σας λέω, σε κανέναν δε βρήκα τόσο πολλή
πίστη μέσα στο λαό Ισραήλ.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντά άνθρωπο με πολλή πίστη ο Ιησούς. Κι όμως εδώ, τονίζει ιδιαιτέρως την πίστη του εκατόνταρχου. Ενός ρωμαίου αξιωματούχου, ενός ειδωλολάτρη, ο οποίος ουδεμία σχέση είχε με την πίστη των Ιουδαίων στον αληθινό Θεό. Και μάλιστα, αυτός, δεν ικέτευσε τον Κύριο ούτε για να γίνει ο ίδιος καλά, ούτε για κάποιο μέλος της οικογενείας του. Πήγε ο ίδιος για να παρακαλέσει ώστε να γιατρευτεί ο δούλος του! Κάτι που ξένιζε μιας και οι ρωμαίοι κατακτητές συμπεριφέρονταν πολύ σκληρά και βίαια στους Ιουδαίους. Η πίστη στα λόγια του, δεν πήγαζε από συμφέρον αλλά από την καρδιά του. Είχε καταλάβει ότι ο Ιησούς δεν ήταν απλά κάποιος περιφερόμενος διδάσκαλος. Αλλά κάποιος που αν μη τι άλλο, ήταν άγιος και μπορούσε να μεταδώσει την ευεργετική θεία χάρη στους ανθρώπους. Σαφώς θα είχε ακούσει φήμες περί του Κυρίου και των θαυμάτων είχε κάνει μέχρι τότε, και προτίμησε να στραφεί σ' Εκείνον αψηφώντας τους ψεύτικους θεούς των ρωμαίων. Ενώ κάποιος άλλος ρωμαίος αξιωματούχος στη θέση του, θα μπορούσε να βρει κάποιον άλλον δούλο. Αυτή του η στάση, απέδειξε στον Ιησού ότι παρότι ο ρωμαίος δεν άνηκε στον εκλεκτό λαό της Παλ. Διαθήκης, είχε τόσο δυνατή πίστη, δυσεύρετη σ' όλο τον Ισραηλίτικο λαό.
