ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (28/4/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε· (Φιλ. 4, 8)

Tέλος, αδελφοί, όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά, όσα είναι δίκαια, όσα είναι αγνά, όσα είναι ευχάριστα, όσα κάνουν καλή εντύπωση, οποιαδήποτε αρετή διακρίνετε και ό,τι αξιέπαινο υπάρχει, αυτά να συλλογίζεστε.

Μια «εύκολη προτροπή» μας δίνει ο απ. Παύλος. Το τι να συλλογιζόμαστε, με τι ασχολούμαστε στις σκέψεις μας, το τι να προγραμματίζουμε να εφαρμόσουμε. Τα αληθή, τα σεμνά, τα δίκαια, τα αγνά, τα προσφιλή, τα αξιέπαινα. Αν κατεργάζεται αυτά το μυαλό μας, τότε αυτά και θα πράττει. Αν αντιθέτως κατεργάζεται το κακό και την αμαρτία, τότε θα πράττει αμαρτωλά... Δηλαδή, πράττουμε ότι προετοιμάζουμε από τα πριν στο νου μας (τουλάχιστον τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες!). Η ερώτηση είναι διττή και αυτονόητη: Μπορούμε να διακρίνουμε ποιά είναι τα καλά από τα κακά και αν ναι, μπορούμε να αποβάλουμε από το μυαλό μας τα άσχημα και αμαρτωλά; Καλά, δίκαια, αγνά, ευχάριστα κλπ, δεν είναι μόνο όσα μας βολεύουν και όσα μας συμφέρουν. Ορθότερα, για να διακρίνουμε το καλό από το κακό, πρέπει να μην κρίνουμε ότι μας συμβαίνει με γνώμονα το ατομικό μας συμφέρον, ειδικά αυτό που πιθανόν αδικεί τους συνανθρώπους μας... Συνεπώς οφείλουμε να μελετάμε τη διδασκαλία της Εκκλησίας για να μην παραβλέπουμε αυτό που είναι όντως καλό, και προέρχεται από το Θεό. Και αφού γνωρίσουμε τι είναι καλό, μπορούμε να αποβάλλουμε τους κακούς λογισμούς; Μπορούμε, αλλά μέσα από άσκηση και προσπάθεια. Τα πάθη, τα κακά συναισθήματα, η οργή από την αδικία, το μίσος, η φιληδονία, οι πειρασμοί, ξεφυτρώνουν συνεχώς μπροστά μας και για να τα αποφύγουμε πρέπει να προέχουμε πάρα πολύ. Ο διάβολος δεν χάνει καμιά ευκαιρία να μας βάζει στο νου οτιδήποτε μπορεί να μας ξεγελάσει για να παραστρατήσουμε. Χτυπά στο αδύνατο σημείο μας, στα πάθη μας και εμείς, ευάλωτοι στη θέληση, εύκολα υποκύπτουμε. Για να κρατήσουμε το λογισμό καθαρό βοηθάει η νηστεία και η προσευχή. Μόνο τότε θα δώσουμε χώρο στο νου σε όσα μας υποδεικνύει ο απ. Παύλος, και θα μεριμνήσουμε αντιστοίχως.  

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΔΙΑΛΕΞΤΕ ΤΟ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΕ

Το Πάσχα πλησιάζει και καλό είναι να μην περιμένουμε τελευταία στιγμή για να τακτοποιήσουμε τις υποχρεώσεις μας. Και υποχρέωση δεν είναι μόνο η εξασφάλιση του πασχαλινού οβελία, ε; Είναι και τα δώρα, αν έχουμε ανθρώπους βέβαια για να δωρίσουμε κάτι. Το παρακάτω αρθράκι από την Βεντέτα Νο 154 (18/4/1968) αναφέρεται σε δώρα που θα μπορούσαμε να κάνουμε. Βέβαια, δεν έχουν μεγάλη σχέση με τα σημερινά δώρα. Τώρα, οι περισσότεροι θέλουν για δώρο κάτι που να σχετίζεται με την τεχνολογία, παρά κάποιο αξεσουάρ... Όπως και να 'χει, το Πάσχα για τους μεγάλους είναι το αρνί, και για τα παιδιά τα κόκκινα αυγά και οι λαμπάδες! Και βέβαια καλύτερο δώρο από αυτά που προσφέρει το εμπόριο, είναι να προσφέρεις την παρέα και τη συντροφιά σ' ανθρώπους που περνάνε τις γιορτές μόνοι τους όχι από επιλογή τους. Αυτό ωστόσο, δεν το αναφέρει το αρθράκι...  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΠΑΣΧΑΛΙΑΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ

Διανύουμε τη λεγόμενη «βουβή» εβδομάδα, μιας και δεν έχει Χαιρετισμούς, και μετά υποδεχόμαστε τη Μεγάλη. Κοντά λοιπόν το Πάσχα, οπότε η σωστή νοικοκυρά οφείλει να φροντίσει από τώρα για την ανάλογο διακόσμηση του σπιτιού. Για να μην πω ότι ήδη άργησε! Εδώ, για τα Χριστούγεννα στολίζουν από τέλη Οκτώβρη... Από την Βεντέτα Νο 205 (10/4/1969) οι παρακάτω απλές συμβουλές, οι οποίες βεβαίως απευθύνονται σε όσες όντως θέλουν να δώσουν ένα κλίμα πασχαλινό στο σπίτι. Βλέπεις, στα Χριστούγεννα, στολίζεις ένα δέντρο, κοτσάρεις και κανα δυό στολίδια δεξιά και αριστερά, τραβάς και μια φωτογραφία για το φεισμπούκ και καθάρισες! Για το Πάσχα όμως; Να γιατί οι παρακάτω συμβουλές, παρότι παλιές, παραμένουν επίκαιρες...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (21/04/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Χριστὸς δὲ παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως (Εβρ. 9, 11)

Όταν, όμως, ήρθε ο Xριστός, ο αρχιερέας των αγαθών που επρόκειτο να ακολουθήσουν, διαμέσου τής μεγαλύτερης και τελειότερης σκηνής, όχι χειροποίητης, δηλαδή, όχι από αυτόν τον κτιστό κόσμο

Ο Χριστός ήρθε ως αρχιερέας και έφερε τα μέλλοντα αγαθά. Ο απ. Παύλος αναφέρεται στα αγαθά εκείνα τα οποία προέρχονται από τη σταυρική θυσία του Κυρίου, και για τους πιστούς της Παλ. Διαθήκης ήταν μέλλοντα, δηλ. δεν τα απολάμβαναν τότε. Η Π.Δ. τα προέβαλε σκιωδώς αυτά τα αγαθά, διότι εξαρτούνται άμεσα από αυτή τη θυσία. Εδώ ο Παύλος αναφέρεται απροσδιόριστα, αλλά παρακάτω στο κεφ. 11, 39-40 διασαφηνίζει αυτά τα αγαθά, που είναι η λύτρωση, η τελείωση και η μακαριότητα τις οποίες θα τις απολαύσουν οι πιστοί της Π.Δ. μαζί με τους πιστούς της Καινής Διαθήκης. Ήρθε ο αρχιερέας Χριστός διαμέσου της μεγαλύτερης και τελειότερης σκηνής. Εδὠ προτυπώνεται η ανθρώπινη φύση του Κυρίου με τη σκηνή του μαρτυρίου, έναν μικρό φορητό ναό που χρησιμοποιούσαν οι Εβραίοι τον καιρό που πορεύονταν στην έρημο προς τη γη της επαγγελίας και εκεί φυλάσσονταν η Κιβωτός της Διαθήκης. Όπως το σώμα είναι ναός του Πνεύματος στον άνθρωπο (Α' Κορ. 19), έτσι και στον Χριστό, η τέλεια ανθρώπινη φύση Του είναι ο τέλειος ναός της θείας φύσης Του. Εύλογο το ερώτημα: γιατί να μην προτυπώνεται η ανθρώπινη φύση του Κυρίου από το Ναό που έφτιαξαν στην Ιερουσαλήμ οι Εβραίοι; Και εκεί φυλάσσονταν η Κιβωτός της Διαθήκης (μέχρι από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους). Διότι αφενός ο ναός που είχε την Κιβωτό καταστράφηκε λόγῳ της αμαρτίας των Ισραηλιτών, ενώ η σκηνή του μαρτυρίου όσο διήρκησε η περιπλάνηση στην έρημο, παρέμεινε ακέραιη όπως (περίπου) ακέραιη ήταν και η πίστη του περιούσιου λαού. Αφετέρου δε, η σκηνή ήταν σε χρήση στην περίοδο της ερήμου, η οποία προτυπώνει την περίοδο που οι πιστοί περιπλανώμενοι στην αμαρτία οδηγούνται προς τη νέα γη της επαγγελίας, την ουράνια βασιλεία, διά του Θεανθρώπου. Εντός της σκηνή φυλάσσονταν οι θείες εντολές, εντός της ανθρώπινης φύσεως του Κυρίου, η θεότητα. Αχειροποίητη και όχι από αυτόν τον κόσμο αυτή η φύση του Χριστού, την χαρακτηρίζει ο απ. Παύλος. Μα, αν δεν προέρχεται από τον κτιστό κόσμο αυτή η φύση, τότε δεν υπήρξε συμβολή από την Παναγία; Στο φυσικό κόσμο (την κτίση) μια νέα ύπαρξη γεννιέται από το σπέρμα του πατρός. Στη γέννηση του Κυρίου όμως, δεν υπήρξε ανθρώπινο σπέρμα αλλά θεϊκό, εκ Πνεύματος Αγίου. Συνεπώς, ναι μεν πήρε στοιχεία από τη μητέρα (Παναγία) αλλά δεν ήταν εξολοκλήρου η ανθρώπινη φύση όπως την φέρουμε εμείς, η πεπερασμένη και φθαρτή, αλλά η τέλεια μορφή της. Δηλαδή, ο Χριστός έφερε την ανθρώπινη φύση στη μορφή που θα μπορούσαμε να είχαμε αν δεν φέραμε το πρωπατορικό αμάρτημα και δεν γινόμασταν φθαρτοί. Μπορούσε να μην πεθάνει, αλλά εκουσίως το υπέστη για εμάς.      

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της ζ' ωδής:

Ἰατῆρα, τῶν ἀνθρώπων ἡ κυήσασα χαῖρε Θεόνυμφε, ἡ ῥάβδος ἡ μυστική, ἄνθος τὸ ἀμάραντον, ἡ ἐξανθήσασα, χαῖρε Δέσποινα, δι' ἧς χαρὰς πληρούμεθα, καὶ ζωὴν κληρονομοῦμεν.

Χαίρε Θεόμφε, που γέννησες τον ιατρό όλων, εσύ που είσαι η μυστική ράβδος από την οποία βλάστησε το αμάραντο άνθος, χαίρε Δέσποινα, που με σένα γεμίζουμε από χαρά και κληρονομούμε την αιώνια ζωή.

Η Παναγία κυοφόρησε τον ιατρό όλων των ανθρώπων. Όπως ο ιατρός θεραπεύει το σώμα από την ασθένεια, έτσι και ο Χριστός ως μέγας ιατρός, μας έφερε την ίαση από τη μεγάλη μας ασθένεια, την αμαρτία. Εξ αιτίας αυτής απομακρυνθήκαμε από το Θεό και το σώμα μας έγινε φθαρτό και πεθαίνει. Στη συνέχεια ο ιερός υμνογράφος μας θυμίζει την ράβδο του Ααρόν (Αριθ. 17, 17-23), την οποία ο Θεός βλάστησε και έδειξε με αυτόν τον θαυματουργικό τρόπο ότι οι ιερείς θα γίνονται από την φυλή του Λευΐ (απ'την οποία κατάγονταν ο Ααρόν). Με αυτή τη ράβδο παρομοιάζει την Παναγία η οποία με θαυματουργικό επίσης τρόπο, «βλάστησε» (συνέλαβε) το ρόδο «το αμάραντο» δηλαδή τον Κύριο. Το ρόδο το οποίο ομόρφυνε τον κόσμο από την ασχήμια που απέκτησε από την αμαρτία και τον ευωδίασε, σκορπίζοντας τη μυρωδιά του θανάτου. Ο Χριστός που με τη σταυρική του θυσία, αναδείχθηκε ως ο μέγας αρχιερέας και μας επανέφερε τη χαρά γιατί θα κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΦΤΙΑΧΤΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ... ΛΑΔΑΚΙ ΑΝΤΙΓΗΡΑΝΣΗΣ!

Τη φάτσα σου την κοίταξες στον καθρέφτη σήμερα; Αν όχι, ή είσαι άγιος, ή τρελός, ή δεν έχεις καθρέφτη! Αν όπως όλος ο κόσμος, καθρεφτίζεσαι, προφανώς θα κοιτάζεις τις ρυτίδες στο πρόσωπό σου... Ναι, γερνάς και αυτό είναι φυσιολογικό. Αν πάλι θες να το κρύψεις, δηλαδή σε διακατέχει το γνωστό γυναικείο ψώνιο, τότε κάτι πρέπει να κάνεις και γρήγορα! Ο χρόνος τρέχει και είναι ανελέητος όσον αφορά τη φάτσα σου! Οπότε ή τα σκας σε πλαστικές και μπότοξ ή... κάνεις κάτι πολύ οικονομικότερο: φτιάχνεις ένα λαδάκι αντιγήρανσης! Για να μην καταφύγεις σε ακριβά «πασαλιματέρ» σκευάσματα που σου πασάρουν τα μεγάλα καταστήματα καλλυντικών, ή τις φθηνές απομιμήσεις τους από τη λαϊκή! Από τον Καζαμία του 2012 (Υδρόγειος) η παρακάτω συνταγή και ελπίζω το αποτέλεσμα να σε καταπλήξει! Είτε θετικά... είτε αρνητικά! Είτε δηλ. δεις τη νεότητα να επισκέπτεται τη φάτσα σου, είτε... να αρχίσεις να κυκλοφορείς με μάσκα για τον κορωνοϊό με μαύρα γυαλιά και καπέλο, δι' ευνοήτους λόγους! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΦΕΡΤΗ...

Προχθές (14/4/2024) έφυγε από κοντά μας ο γνωστός ηθοποιός Γιάννης Φέρτης. Αν μη τι άλλο, αυτό που μου έχει μείνει από τις ταινίες που είχε παίξει, είναι η ήρεμη, πράα, συμπαθέστατη και κομματάκι μελαγχολική παρουσία του. Αμφιβάλω να είχε παίξει ποτέ ρόλο κακού, δεν θα του πήγαινε άλλωστε. Αυτό όσον αφορά το σινεμά γιατί στο θέατρο δεν τον είχα δει. Ένα μικρό μέρος εκ των αποκομμάτων από τα παλιά περιοδικά μου, ως ένα αντίο στον πολύ καλό αυτόν ηθοποιό... 

 1. Bεντέτα Nο 54 (20/5/1966)

2. Βεντέτα Νο 86 (30/12/1966)

3. Βεντέτα Νο 115 (20/7/1967)

4. Βεντέτα Νο 232 (16/10/1969)

5. Βεντέτα Νο 292 (10/12/1970)

6. Βεντέτα Νο 316 (27/5/1971)

7. Βεντέτα Νο 322 (8/7/1971)

8. Βεντέτα Νο 337 (21/10/1971)

9. Ρομάντσο Νο 1286 (24/10/1967)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (14/4/2023) ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Τῷ γὰρ Ἀβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ᾿ οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ᾿ ἑαυτοῦ (Εβρ. 6, 13)

Όταν ο Θεός έδωσε την υπόσχεσή του στον Αβραάμ, επειδή δεν υπήρχε ανώτερος για να ορκιστεί, ορκίστηκε στον εαυτό του

Ο απ. Παύλος υπενθυμίζει στους Εβραίους την εκπλήρωση των υποσχέσεων που είχε δώσει στον Αβραάμ ο Θεός, για να τους αποδείξει ότι σε Εκείνον μπορούν (και μπορούμε όλοι) να έχουν στέρεη την ελπίδα τους. Ο Θεός, ορκίστηκε στον εαυτό του, επειδή δεν υπήρχε ανώτερος να ορκιστεί (Γεν. 22, 16). Ο όρκος σε κάποιον ανώτερο, σημαίνει ένα είδος εγγύησης, ώστε αν δεν εκπληρωθεί ο όρκος σκοπίμως, τότε ο ανώτερος στο όνομα του οποίου έγινε ο όρκος, να αποδώσει την ανάλογη τιμωρία. Αυτό συμβαίνει όμως μεταξύ ανθρώπων. Ο Θεός, εφόσον δεν υπάρχει ανώτερός του, δηλαδή ισχυρότερος, γιατί να ορκιστεί; Γιατί να «υιοθετήσει» πρακτικές που απορρέουν από τον άνθρωπο ένεκα της πτώσης του από τον παράδεισο; Κατ' αρχάς, όταν ο Θεός «ορκίζεται» ουσιαστικώς μας πληροφορεί για αυτό που θέλει και αυτό που θα γίνει. Το θέλημά του, συνάδει με την πραγματοποίησή του. Εν αντιθέσει με τον άνθρωπο που όταν ορκίζεται, ή όσο και να ορκίζεται, η βεβαιότητά του είναι αμφισβητήσιμη. (Το «άλλα τάζω και άλλα κάνω» και «είπα-ξείπα», δεν υφίσταται για το Θεό). Ο Θεός δεν δεσμεύεται όμως όπως ο άνθρωπος, διότι το θέλημά του είναι αμετάβλητο και ατροποποίητο. Χρησιμοποιεί μεταπτωτικές πρακτικές για να μπορέσει ο άνθρωπος να αντιληφθεί τη σοβαρότητα των όσων ο Θεός του λέει και του υπόσχεται. Επίσης, με το να ορκίζεται στον εαυτό του ο Θεός, δηλώνει πως δεν υπάρχει άλλος θεός πλην αυτού. Εμείς οι άνθρωποι λοιπόν, εξαιτίας της απομάκρυνσής μας από το Θεό, κατανοούμε καλύτερα το θέλημά του όταν Εκείνος μας το εγγυάται υπό τη μορφή του όρκου. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (Δ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' τον ειρμό της ζ' ωδής:

Ἀνυμνοῦμέν σε, βοῶντες· Χαῖρε ὄχημα, Ἡλίου τοῦ νοητοῦ, ἄμπελος ἀληθινή, τὸν βότρυν τὸν πέπειρον, ἡ γεωργήσασα, οἶνον στάζοντα, τὸν τὰς ψυχὰς εὐφραίνοντα, τῶν πιστῶς σε δοξαζόντων.

Σε ανυμνούμε και σου φωνάζουμε δυνατά, χαίρε το όχημα του νοητού ήλιου. Αληθινή άμπελος που καρποφόρησες το ώριμο σταφύλι που αποστάζει κρασί (ζωή), και γλυκαίνει τις ψυχές εκείνων που με πίστη σε δοξάζουν.

Η Παναγία χαιρετίζεται από τον ιερό υμνογράφο ως όχημα του νοητού ήλιου, δηλαδή του Υιού Λόγου, το οποίο χρησιμοποίησε ο Υιός για να κατέβει στη γη με σκοπό να βρει τον απολωλότα άνθρωπο και να τον σώσει. Στη συνέχεια, μας προβάλλει την Παναγία ως αληθινή άμπελο από την οποία βλάστησε ο ώριμος βότρυς, το σταφύλι. Μας θυμίζει την παρομοίωση που έκανε ο Χριστός με το πρόσωπό του ως άμπελο (Ιω. 15, 5), ωστόσο εδώ, ο Κύριος γίνεται ο ίδιος το σταφύλι από το οποίο παράγεται ο οίνος, και πίνοντας τον οι πιστοί αποκτούμε αιώνια ζωή. Η Παναγία ως το φυτό, ο Κύριος ως ο ζωογόνος καρπός. Ο οίνος είναι ποτό που ευφραίνει και τέρπει το σώμα και το πνεύμα, αλλά στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας μετουσιώνεται στο αίμα του Χριστού και αναζωογονεί την ψυχή. Το κρασί του Χριστού οδηγεί στη μέθεξη με την αιώνια ευφροσύνη και σ' αυτό συμπυκνώνεται η λυτρωτική οικονομία του τριαδικού Θεού.   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΩΝ ΘΟΡΥΒΩΝ»

Τι είναι τελικά ο θόρυβος; Ένας στιγμιαίος ήχος με... μεγάλη διάρκεια ενίοτε; Μας ξαφνιάζει και μας φοβίζει έστω για λίγο. Όταν προέρχεται απ' έξω, κάπως πάει κι έρχεται. Όταν προέρχεται έσωθεν όμως; Τότε πολλά μπορούν να συμβούν... Το παρακάτω ποίημα  της Nτίνα Γεωργαντοπούλου, το αλίευσα από την ενδιαφέρουσα καινούργια της ποιητική συλλογή «Αθόρυβοι Κύκλοι» (Εκδόσεις Bακχικόν, 2024) που εκδόθηκε πολύ πρόσφατα. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΟ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ ΣΥΓΥΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ»

Πλάκα πλάκα, μαζί με τον Απρίλη μπήκε φέτος και η άνοιξη. Όχι ότι ο Μάρτης είχε τίποτα κρύα όπως άλλες χρονιές δηλαδή. Μαζί με την αλλαγή του καιρού λοιπόν, τι πρέπει να κάνουμε στο σπίτι; Το πολυπόθητο και χιλιοαγαπημένο συγύρισμα! Άλλη όρεξη δεν είχαμε, αλλά... πρέπει να γίνει και αυτό! Από την Βεντέτα Νο 206 (17/4/1969) οι παρακάτω συμβουλές για το ανοιξιάτικο συγύρισμα, μέχρι να έρθει το αντίστοιχο για το καλοκαίρι!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (07/4/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. (Εβρ. 4, 14)

Έχοντας λοιπόν, έναν μεγάλο αρχιερέα, που έχει περάσει μέσα από τους ουρανούς, τον Iησού, τον Yιό τού Θεού, ας διατηρούμε την πίστη που ομολογούμε.

Γιατί πρέπει να κρατήσουμε γερά την πίστη μας; Σε τι στηρίζεται; Στον αρχιερέα της, τον οποίο  ονομάζει  μέγα ο απ. Παύλος. Όχι γιατί προεξάρχει άλλων αρχιερέων, αλλά διότι ο ίδιος θυσίασε τον εαυτό του για τις δικές μας αμαρτίες. Είναι μέγας διότι ο ίδιος είναι η πηγή της ιδιότητας του αρχιερέα, της αρχιεροσύνης. Ποιός είναι λοιπόν ο μέγας αρχιερέας; Είναι ο Ιησούς, όπως ονομάστηκε την περίοδο που ενανθρωπίστηκε και ήρθε ανάμεσά μας για να μας μεταφέρει το φως της αλήθειας διώχνοντας το σκοτάδι της αμαρτίας. Ο οποίος εκτός από άνθρωπος είναι συνάμα και Υιός του Θεού, δηλαδή Θεός. Ο Παύλος μας τονίζει με την αναφορά του στον Ιησού ως Υιός του Θεού, ότι στο πρόσωπο του Κυρίου ενώθηκε η δική μας φύση (η ανθρώπινη) με τη θεία. Ο μέγας αρχιερεύς λοιπόν, πέρασε μέσα από τους ουρανούς (οι πολλοί ουρανοί είναι ένα σχήμα που δέχεται η Ιουδαϊκή θεολογία), και βρίσκεται στο θρόνο του Πατρός Του συνεχίζοντας το αρχιερατικό του έργο. Εδώ θυσιάστηκε υπέρ ημών, εκεί μεσιτεύει στον Πατέρα για εμάς (Δεν μεσιτεύει όπως οι άγιοι που παρακαλούν για εμάς, αλλά μεταφέρει ως αρχιερέας την προσφορά μας προς τον τριαδικό Θεό: την αληθινή μετάνοια που δείχνουμε).  

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (Γ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' τον ειρμό της ζ' ωδής:

Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες, παρὰ τὸν Κτίσαντα, ἀλλὰ πυρὸς ἀπειλήν; ἀνδρείως πατήσαντες, χαίροντες ἔψαλλον. Ὑπερύμνητε, ὁ τῶν Πατέρων Κύριος, καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.

Οι θεόφρονες (οι 3 παίδες) δεν θέλησαν να λατρέψουν τα κτίσματα αντί του κτίστη (Θεού). Αλλά αψηφίσαντες με ανδρεία την απειλή του τυράννου έψαλλαν με χαρά, Υπερύμνητε Πατέρα, Κύριε και Θεέ, είσαι ευλογημένος.

Ο ιερός υμνογράφος μας παραπέμπει στο θαύμα των τριών παίδων εν καμίνῳ (Δαν. κεφ. 3). Οι τρεις ισραηλίτες νέοι, (Ανανίας, Αζαρίας, Μισαήλ) λόγῳ της πίστης τους στο Θεό, αρνήθηκαν να προσκυνήσουν τη χρυσή εικόνα του βασιλιά Ναβουχοδονόσορα και γι' αυτό ο βασιλιάς τους έριξε σε ένα πυρακτωμένο καμίνι γεμάτο φλόγες να καούν. Όμως ένας άγγελος, απεσταλμένος από το Θεό, κατέβηκε και μετέτρεπε τις φλόγες σε δροσερή αύρα με συνέπεια οι νέοι να μην καίγονται. Οι νέοι ζώντας αυτό το θαύμα, γεμάτοι χαρά, έψαλλαν δοξολογώντας το Θεό και ο Ναβουχοδονόσορ αναγκάστηκε να παραδεχτεί την ανωτερότητα του Θεού του Ισραήλ.

Το θαύμα της πυρακτομένης καμίνου, προτυπώνει την άφθαρτη γέννηση του Υιού Λόγου. Όπως η φωτιά δεν κατέστρεψε τους τρεις πιστούς νέους, έτσι και η γέννα δεν κατέστρεψε την παρθενία της Παναγίας. Όλη αυτή η ενέργεια και η δύναμη που διαπέρασε την Θεοτόκο δεν της προξένησε καμία αλλοίωση.      

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΪ ΚΙΟΥ... ΡΑΔΙΚΙΟΥ!

Ένα μέγεθος το κατανοούμε καλύτερα μόνο άμα μπορούμε να μετρήσουμε. Το χάος και η άβυσσος φερ' ειπείν, δεν μπορεί να τα συλλάβει καλά το νιονιό μας γιατί είναι αμέτρητα. Για τη βλακεία μπορούμε να πούμε το ίδιο; Αν μπορέσουμε να μετρήσουμε το αντίθετὀ της μπορούμε λογικά να τη μετρήσουμε.  Οπότε τίθεται το ερώτημα, «μετριέται η εξυπνάδα;» Αν ναι, μετριέται και η βλακεία. αν όχι... 

Το παρακάτω απόσπασμα, το αλίευσα από το βιβλίο «170 αλήθειες για την υγεία» (εκδόσεις Πορφύρα 2008) και μιλάει συνοπτικά και κατανοητά για το τι είναι το περιβόητο τεστ IQ το οποίο νομίζουμε ότι δείχνει την εξυπνάδα μας. Τελικά δεν τη μετράει. Ευτυχώς γιατί αν την μετρούσαμε, τότε κάποιοι θα χαρακτηρίζονταν χαζοί ή έξυπνοι με τη βούλα! Ή θα πέρναγαν τακτικά από επιτροπή για να πιστοποιηθεί η πνευματική τους υστέρηση... Οπότε όπως έλεγε και μια αρχαία κινέζικη παροιμία, καλύτερα να έχεις πολλά πτυχία παρά μεγάλο IQ: με τα πτυχία όλο και καμιά θεσούλα στο δημόσιο μπορείς να βρεις, με το IQ δεν...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΙΑ»

Σήμερα μπαίνει ο Απρίλης με το γνωστό έθιμο, το οποίο το τηρούμε καθ' όλην την διάρκεια του έτους! Ψάχνοντας να βρω στα παλιά περιοδικά κάτι σχετικό, το οποίο μέχρι στιγμής δεν βρήκα, βρήκα από την Βεντέτα Νο 308 (1/4/1971) κάτι άσχετο μεν αλλά χρήσιμο για τις γυναίκες. Συμβουλές για να διατηρήσουν οι γυναίκες την φυσική φρεσκάδα, την λάμψη του προσώπου κλπ χωρίς μακιγιάζ. Εν πολλοίς προτείνει την υγιεινή ζωή και διατροφή, κάτι τόσο... μπανάλ και τετριμμένο! Από το να βάλω κάποιο βαρύγδουπο αληθοφανές ψέμα, καλύτερα οι συμβουλές για τη γυναικεία ομορφιά. Η εμμονή με την εμφάνιση είναι αέναη για τις γυναίκες... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (31/3/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις· καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται (Εβρ. 1, 11)

Αυτοί θα εξαφανιστούν, εσύ όμως παραμένεις (αιώνια)· και όλοι θα παλιώσουν σαν ιμάτιο

Ο απ. Παύλος, στο πρώτο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής, παρουσιάζει την υπεροχή του Υιού έναντι της κτίσης και των αγγέλων. Εδώ, παραθέτει το Ψαλμ. 101, 27, και αναφέρεται στους ουρανούς (από τον προηγούμενο στίχο). Αυτοί θα εξαφανιστούν, προφητεύει στον ψαλμό ο Δαυίβ, δεν είναι αιώνιοι. Δημιουργήματα είναι που θα έχουν ημερομηνία λήξεως. Το πότε, δεν το γνωρίζουμε και ούτε είναι στις προθέσεις του συγγραφέα να μας τρομάξει με αυτήν την αλήθεια. Μπορεί για εμάς οι ουρανοί να φαίνονται αιώνιοι μιας και παραμένουν σταθεροί από κτίσεως κόσμου, αλλά δεν είναι έτσι  στη σύγκριση με τον Κύριο. Ο Χριστός είναι αιώνιος και άφθαρτος. Το εν χρόνῳ δημιούργημά του όμως θα παλιώσει όπως τα ρούχα. Και τότε θα εξαφανιστεί. Πιθανώς όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Ίσως μετά να ανακαινισθεί. Όπως και να 'χει, το μέλλον του υλικού κόσμου βρίσκεται στο σχέδιο που έχει ο Θεός γι΄αυτόν. Για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε την αιωνιότητα, εν αντιθέσει με το  υλικό σύμπαν, το μοναδικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε, να οδεύσουμε προς τον Κύριο και να τον ενδυθούμε (Χριστὸν ἐνεδύσασθε Γαλ. 3, 27) πετώντας τα ρούχα που παλιώνουν (δηλ. την αμαρτία) και να φορέσουμε την αφθαρσία και την αθανασία (ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν Α' Κορ. 15, 53) που μας χαρίζει ο Χριστός.   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (Β' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της στ' ωδής:

Χαρᾶς αἰτία χαρίτωσον, ἡμῶν τὸν λογισμὸν τοῦ κραυγάζειν σοι· Χαῖρε ἡ ἄφλεκτος βάτος, νεφέλη ὁλόφωτε, ἡ τοὺς πιστοὺς ἀπαύστως, ἐπισκιάζουσα.

Εσύ που είσαι αιτία χαράς, γέμισε με χαρά το λογισμό μας για να σου φωνάζουμε δυνατά, χαίρε άφλεκτη βάτος και ολόφωτη νεφέλη που αδιάκοπα επισκιάζει τους πιστούς.

Αιτία χαράς η Παναγία, γιατί γέννησε τη χαρά. Δι' αυτής η πηγή της χαράς, ο Υιός του Θεού, ήρθε να φέρει και πάλι τη χαρά στους ανθρώπους που παρασύρθηκαν στη λύπη και τη δυστυχία που τους οδηγεί η αμαρτία. Ο λογισμός μας πλέον (πρέπει να) οδηγείται εκεί που η αμαρτία νικιέται και χάνεται η πίκρα της. Ο ιερός υμνογράφος παρομοιάζει την Παναγία με την άφλεκτη βάτο που είδε ο Μωυσής στο όρος Χωρήβ (Εξ. 3, 2). Όπως η βάτος δεν καιγόταν παρότι ήταν γεμάτη φλόγες, έτσι και η Παναγία διατήρησε την ακεραιότητα της φύσης της από την χάρη του Θεού ώστε να παραμείνει παρθένος μετά τη γέννηση του Χριστού. Παρομοιάζει επίσης την Παναγία με τη νεφέλη που οδηγούσε τους Εβραίους στην έρημο στην πορεία τους προς τη γη της επαγγελίας (Εξ. 13, 21-22) και δεν τους εγκατέλειψε ποτέ. Εδώ, την λέει «ολόφωτη» διότι επισκιάζει τους πιστούς στην πορεία τους προς την ουράνια βασιλεία, την άνω Ιερουσαλήμ.   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΣΟΥΠΙΕΣ ΓΙΑΧΝΙ

Το ότι μπήκαμε στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (και όχι σαρακοστής) για κάποιους σημαίνει νηστεία. Για κάποιους άλλους η νηστεία περιορίζεται σε ένα μεσημεριάτικο δύωρο της Καθαράς Δευτέρας! Όποιος θεωρεί ότι τα νηστίσιμα φαγητά δεν είναι νόστιμα όμως τα αρτύσιμα κοιμάται ολόρθος! Η παρακάτω συνταγή από την Βεντέτα Νο 204 (3/4/1969) είναι εύκολη, νοστιμότατη και προορίζεται για καλοφαγάδες! Απ' τις αγαπημένες μου, και όχι μόνο σε περιόδους νηστείας! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΛΕΦΤΗΣ»

Πως ξεκίνησε η επανάσταση του 1821; Όταν ο ραγιάς δεν κοίταξε την καλή του βόλεψη εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους ομοεθνείς του, και προτίμησε την διεκδίκηση της ελευθερία του διά των όπλων. Από τα Νεοελληνικά Αναγνώσματα Στ' τάξης 1930, το παρακάτω δημοτικό τραγούδι, που τονίζει το φρόνημα του νέου παρά τις αντίθετες υποδείξεις της μάνας του. Επαναστάτησε πρώτα στο κοινωνικό «κατεστημένο» της οικογένειάς του. Νίκησε τον φόβο, και μετά ξεκίνησε. Ένα δημοτικό που εξυμνεί τη λεβεντιά των επαναστατών. Παράδειγμα για τις μελλοντικές γενιές...  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (24/3/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Α' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ Ἰεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν (Εβρ. 11, 32)

Χρειάζεται να συνεχίσω; Δε θα με πάρει ο χρόνος να διηγηθώ για το Γεδεών, το Βαράκ, το Σαμψών, τον Ιεφθάε, το Δαβίδ, το Σαμουήλ και τους προφήτες.

Ο απ. Παύλος (από τους προηγούμενους στίχους) αναφέρεται σε πρόσωπα της Παλ. Διαθήκης που έδειξαν τη μεγάλη τους πίστη στο Θεό. Τα οποία γνώριζαν πολύ καλά οι παραλήπτες της επιστολής, και ήταν πέραν πάσης αμφισβήτησης. Χωρίς χρονολογική σειρά (προφανώς δεν ενδιαφέρεται για το τυπικό αλλά για την ουσία), μας αναφέρει τέσσερις κριτές: Γεδεών (Κριτ. κεφ. 7, 8), Βαράκ (Κριτ. κεφ. 4, 5), Σαμψών (Κριτ. κεφ. 13, 1) και Ιεφθάε (Κριτ. κεφ. 11, 12). Ο Γεδεών γκρέμισε τους βωμούς του θεού Βάαλ και νίκησε τους Μαδιανίτες. Ο Βαράκ με την προτροπή της προφήτιδας Δεββώρας νίκησε το στρατό του χαναναίου στρατηγού Σισάρα. Ο Σαμψών μετανοήσας, κατάστρεψε το ναό του θεού των Φιλισταίων Δαγών. Ο Ιεφθαέ, γιος εταίρας, πριν τη μάχη με τους Αμμωνίτες, υποσχέθηκε στο Θεό ότι θα θυσιάσει τον πρώτο που θα τον υποδεχόταν στην επιστροφή του, σε περίπτωση νίκης. Όταν επέστρεφε, έσπευσε η μικρή του θυγατέρα να τον προϋπαντήσει κρατώντας κύμβαλο, την οποία θυσίασε! Τέλος προσθέτει τον βασιλιά και προφήτη Δαυίδ, ο οποίος έδωσε πολλές νικηφόρες μάχες, μαζί με τον προφήτη Σαμουήλ, ευσεβέστατος στον βίο του, ο οποίος έχρισε τον πρώτο βασιλιά του Ισραήλ Σαούλ καθώς και το Δαυίδ. Και μόνο η αναφορά στα ονόματά τους, είναι δηλωτική της μεγάλης πίστης που επέδειξαν. Ήταν (εκτός από θρησκευτικά πρόσωπα) πρότυπα για τους Εβραίους και παραμένουν πρότυπα και για εμάς. Ακόμα κι αν έσφαλαν (Σαμψών, Δαυίδ) έδειξαν μεγάλη μεταμέλεια, κάτι που εμείς οφείλουμε να πράξουμε... 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (Α' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της στ' ωδής:

Ἰδοὺ σοι Χαῖρε κραυγάζομεν, λιμὴν ἡμῖν γενοῦ θαλαττεύουσι καὶ ὁρμητήριον, ἐν τῷ πελάγει τῶν θλίψεων, καὶ τῶν σκανδάλων πάντων, τοῦ πολεμήτορος.

Ιδού, σου φωνάζουμε δυνατά «χαίρε». Γίνε λιμάνι σε μας που θαλασσοδερνόμαστε και ορμητήριο στο πέλαγος των θλίψεων και όλων των παγίδων που μας βάζει ο εχθρός μας (ο διάβολος).

Ο ιερός υμνογράφος παρομοιάζει τη ζωή σαν τη φουρτουνιασμένη θάλασσα που απειλεί να βουλιάξει και να καταπιεί το πλοίο με το οποίο ταξιδεύουν οι πιστοί. Την προβάλει ως πέλαγο γεμάτο θλίψη και δυστυχία, στο οποίο συνεχώς ελλοχεύει ο διάβολος που μας βάζει σκάνδαλα και παγίδες. Δύσκολη η πορεία των πιστών, μιας και η οδός για την ουράνια βασιλεία, περνά μέσα από βάσανα και δοκιμασίες. Σ' αυτήν την συνεχή τρικυμία, που τα κύματα απειλούν να μας 'ξοκείλουν, το λιμάνι στο οποίο μπορούμε να βρούμε προστασία και απάγκιο είναι η Παναγία. Σ' αυτήν θα βρούμε παρηγοριά και ελπίδα και θα προστρέξουμε να μεσιτεύσει στον Κύριο για μας. Σ' αυτήν θα βρούμε την εσωτερική γαλήνη για να διώξουμε τον φόβο και την αγωνία. Γι' αυτό και την χαιρετίζουμε, για να είναι δίπλα μας, σε ότι εμπόδιο μας παρουσιάζεται.     

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΟΥ... ΜΑΘΟΥΣΑΛΑ!

Διαβάζοντας το παρακάτω ανέκδοτο (από τον Καζαμία Υδρόγειος 2012), γέλασα μεν, ωστόσο άρχισα να αναρωτιέμαι. Θα γέλαγαν το ίδιο, αυτοί που θα διάβαζαν αυτό το ανέκδοτο μετά από... 500 χρόνια; Τότε που λογικά, το προσδόκιμο της ζωής θα έχει πάει τουλάχιστον στα 200 έτη περίπου; Με τόσα φάρμακα που φτιάχνονται, συν με την πρόοδο της ιατρικής, το προσδόκιμο αυξάνεται. Όπερ σημαίνει ότι όσοι δεν πάνε από κανένα ατύχημα, θα... βαρεθούν να ζούνε! Λογικά, θα αλλάξουν τα νούμερα στο ανέκδοτο για να παραμένει γελαστικό! Μάλλον. Ευτυχώς που δεν θα ζούμε μέχρι τότε... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΝΗΣΤΕΙΑ ΜΗΤΗΡ ΠΑΣΗΣ... ΥΓΕΙΑΣ!»

Η δεύτερη μέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ποιά είναι; Η Δευτέρα φυσικά, που καλείται Καθαρά. Η πρώτη μέρα είναι η Κυριακή που προηγείται, αλλά επειδή τα Σ/Κ επιτρέπεται η λαδοφαγία (!) νομίζουμε ότι με την Καθαρά Δευτέρα ξεκινάει η περίοδος της νηστείας. Ωραίο πράγμα η νηστεία, ε; Ζοριλίκι στο φαΐ, αν μη τι άλλο. Επτά εβδομάδες αντέχονται; Τα πάντα αντέχονται αν υπάρχει θέληση. Εκεί δυστυχώς βρίσκεται το πρόβλημα σε πολλούς. Η θέληση... Από το Ρομάντσο Νο 889 (15/3/1960) το παρακάτω άρθρο που αναφέρεται στη νηστεία και στην θετική της επίδραση με βάση τα τότε επιστημονικά δεδομένα. Όχι ότι σήμερα άλλαξε τίποτα, το ίδιο ευεργετική παραμένει, αλλά σήμερα είναι ακόμα πιο αναγκαία, αν αναλογιστούμε τι ποιότητος είναι οι τροφές που καταναλώνουμε... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (17/3/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. (Ρωμ. 13, 14)

αλλά να ντυθείτε τον Kύριο Iησού Xριστό, και να μη φροντίζετε για τη σάρκα, στο να εκτελείτε τις επιθυμίες της.

Δεν αρκεί να πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό, αλλά να τον ενδυόμαστε, μας προτρέπει ο απ. Παύλος. Ναι, αφού πετάξουμε από πάνω μας το ένδυμα της αμαρτίας, οφείλουμε να καλύψουμε τον εαυτό μας (ψυχῇ τε σώματι). Το να πάψουμε να πράττουμε το κακό, δεν σημαίνει ότι αυτομάτως πράττουμε το καλό. Το αν σταματήσουμε να ακολουθούμε τον αμαρτωλό δρόμο δεν σημαίνει ότι βαδίζουμε στην οδό της σωτηρίας. Οφείλουμε να ντυθούμε με τον Κύριο, ο οποίος είναι ένδυμα το οποίο μας ζεσταίνει, μας καλλωπίζει και μας προστατεύει. Και πως ντυνόμαστε με τον Κύριο; Πρώτον, πράττοντας αυτά που μας δίδαξε. Όχι βέβαια τυπολατρικά, όπως εφάρμοζαν οι εβραίοι το νόμο. Η αγάπη και η δικαιοσύνη Του βρίσκονται στο πνεύμα και όχι στο γράμμα. Δεύτερον, προσευχόμενοι. Τακτική επικοινωνία με τον Κύριο και όχι μόνο όταν έχουμε σοβαρά προβλήματα. Τρίτον, λήψη της θείας χάριτος μέσῳ των μυστηρίων της Εκκλησίας (κυρίως της θείας μετάληψης και της εξομολόγησης).  Και τέταρτον, ασκώντας εαυτόν για να μην είναι επιρρεπής στην αμαρτία. Ειδικώς στα σαρκικά πάθη. Οι επιθυμίες της σάρκας, δεν ταυτίζονται με τις ανάγκες της σάρκας. Άλλο η τροφή για την επιβίωση και άλλο η βουλιμία. Άλλο η επιθυμία της αναπαραγωγής και άλλο η στιγμιαία απόλαυση (εκτός γάμου)...  Άλλο η ξεκούραση και άλλο η οκνηρία... Οι επιθυμίες της σάρκας, όπως τις λέει ο απ. Παύλος, στην ουσία είναι επιθυμίες της ατημέλητης και ασθενούς βούλησἠς μας. Η έλλειψη άσκησης (πνευματικής) οδηγεί σε επικίνδυνο τέλμα. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΤΗΝ ΤΡΩΕΙ ΛΥΠΗ»!

Διανύοντας τις τελευταίες μέρες της αποκριάς, είπα να βάλω ένα... ανάλαφρο ποίημα, όπως το βρήκα στο ημερολόγιο με τα ποιήματα. Και μόνο που βλέπεις ότι το έχει γράψει ο Γεώργιος Σουρής, τότε αμέσως το μυαλό σου το κατατάσσει στα σατυρικά ποιήματα, στα οποία ο εν λόγῳ ποιητής είχε μεγάλη έφεση. Εντούτοις με μια δεύτερη ματιά, λέει κάτι, όχι όμως σατυρικό. Πως άμα συντροφεύεις κάποιον που έχει ένα μόνιμο κόλλημα με κάτι ή κάποιον, πιθανότατα αντί να τον βοηθήσεις να αφήσει πίσω του την εμμονή του, αυτός να σου μεταδώσει το δικό του κόλλημα! Δυστυχώς σε τέτοια άτομα, χρειάζεται μια απόσταση ασφαλείας...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΜΟΥΤΣΗ...

Έφυγε προχθές (6/3/2024) από κοντά μας ο συνθέτης Δήμος Μούτσης. Φτώχηνε το μουσικό μας πεντάγραμμο, αν μη τι άλλο. Απ' τα τραγούδια του (ωραία τα περισσότερα), ξεχωρίζω δύο που μου αρέσουν πάρα πολύ: Το «Με ένα παράπονο» (Μητσιάς) και το «Έτσι ειν' η ζωή» (Μοσχολιού). Ευτυχώς βρήκα κάποια αποκόμματα από τα πρώτα του βήματα. Καλό του ταξίδι...
1. Βεντέτα Νο 296 (7/1/1971)

2. Βεντέτα Νο 355 (24/2/1972)

3. Βεντέτα Νο 367 (18/5/1972)

4. Βεντέτα Νο 372 (22/6/1972)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (10/3/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; (Α' Κορ. 9, 1)

Δεν είμαι απόστολος; Δεν είμαι ελεύθερος; Δεν είδα τον Iησού Xριστό τον Kύριό μας; Δεν είστε εσείς το έργο μου ἐν Kυρίῳ;

Απολογούμενος  ο απ. Παύλος, θέτει ερωτήματα-επιχειρήματα για το ποιός είναι και τι κάνει στην Εκκλησία. Όπως λέει και παρακάτω (στχ. 9, 3) απολογείται σε όσους καχύποπτα τον αμφισβητούν και τον ανακρίνουν για να μάθουν αν είναι απόστολος. Η αμφισβήτηση βεβαίως δεν είναι κακή, αλλά πρέπει να εκφράζεται όταν δεν παράγεται έργο ή όταν γίνεται αντιληπτό κάτι κακό. Και κυρίως χωρίς εμπάθεια. Εδώ ο απ. Παύλος δεν επιβάλλει εαυτόν στους υπόλοιπους αλλά απευθύνεται με πειθώ απολογούμενος, χωρίς να επιτίθεται προσωπικώς σ' όσους τον διαβάλουν. Θεωρούν ότι δεν είναι ελεύθερος και υπόκεινται στον περιορισμό των ιουδαϊκών συνηθειών; Νομίζουν ότι δεν είναι απόστολος; Εν προκειμένῳ, τους αναφέρει την επαφή του με τον Ιησού Χριστό, ο οποίος του έδωσε το αποστολικό αξίωμα (το συγκεκριμένο αξίωμα μόνο από τον Κύριο έχει δοθεί). Και αν για αυτά αμφιβάλουν, ας δουν το έργο του, το οποίο είναι τα ίδια τα μέλη της Εκκλησίας της Κορίνθου. Δηλαδή, το ότι τους μετάδωσε το ευαγγέλιο, τους έκανε χριστιανούς και ότι οργάνωσε την εκεί τοπική εκκλησία. Και με επιστολές συνέδραμε στην επίλυση προβλημάτων που προέκυπταν. Αυτό είναι η μεγαλύτερη απόδειξη για το ότι κατέχει το αξίωμα του από τον Κύριο. Διότι δίχως τη συνδρομή Του, δεν θα τα κατάφερνε μόνος του ο Παύλος. Χωρίς τη θεία χάρη Του, η Εκκλησία δεν θα επιβίωνε από τον ανθρώπινο εγωισμό και τα πάθη. Συνεπώς, αφού οι χριστιανοί της Κορίνθου γνωρίζουν το έργο του, οφείλουν να μην αφήνουν τους αμφισβητίες να φυτρώνουν αναμεταξύ τους σαν τα ζιζάνια. Το ἐν Κυρίῳ έργο (το έργο που γίνεται για τον Κύριο και έχοντας βάση Εκείνον) του Παύλου είναι ορατό και δεν χωράει καμία διαφωνία, καμία αντίρρηση και καμία αμφιβολία.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ»

Το παρακάτω απόσπασμα, το αλίευσα από το αναγνωστικό της Γ' Δημοτικού (Αθήνα 1979, Α έκδοση). Δεν αναφέρει αν είναι απόσπασμα από κάποιο μυθιστόρημα, ή γράφτηκε για το εν λόγῳ βιβλίο. Όπως και να 'χει, εκτός του ότι είναι επίκαιρο, θυμίζει παλιότερες εποχές, με πολύ λιγότερη τεχνολογία (έως καθόλου) από τη σημερινή εποχή αλλά με πολύ διάθεση και κέφι. Πως να μην μελαγχολήσω ξεφυλλίζοντας ένα βιβλίο που διδάχτηκα στα τέλη του '70... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΛΟΓΟΘΕΤΗ...

Έφυγε προχθές (28/2/2024) κι ο γνωστός ηθοποιός Ηλίας Λογοθέτης. Πολύ χαρακτηριστική φιγούρα, δεν περνούσε ποτέ απαρατήρητος. Εντόπισα δύο σχετικά αποκόμματα στα παλιά περιοδικά μου, το ένα αναφέρεται στην ταινία Βαβυλωνία και το άλλο το δείχνει νεαρό με μαλλιά. Καλό του ταξίδι...

Βεντέτα Νο 284 (15/10/1970)

Βεντέτα Νο 328 (19/8/1971)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (3/03/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ. (Α' Κορ. 6, 20)

Έχετε ἀγορασθεί αντὶ τιμήματος. Δοξάσατε λοιπὸν το Θεό διὰ του σώματός σας καὶ διὰ τοῦ πνεύματός σας, τὰ οποία ανήκουν στὸ Θεό.

Σε ποιόν ανήκουμε; Στον εαυτό μας, θα απαντούσαμε εύκολα και αφελώς. Λάθος. Ανήκουμε σ' αυτόν που μας ορίζει και υπακούμε. Δηλαδή στο διάβολο εάν είμαστε έρμαια των παθών μας! Αν αντί να ζούμε κατά φύση ζούμε κατά πάθος. Αν ονομάζουμε οτιδήποτε διεστραμμένο που κάνουμε με το σώμα μας φυσιολογικό. Κι όμως, ο απ. Παύλος λέει το αντίθετο. Τουλάχιστον για τους χριστιανούς (τους ενεργούς και όχι τους κατ' όνομα). Ότι αγοραστήκαμε από τον παλιό αφέντη μας (το διάβολο) και ανήκουμε στο νέο μας αφέντη, ο οποίος μας χαρίζει την ελευθερία μας. Ο Χριστός μας αγόρασε πληρώνοντας με ακριβό νόμισμα: το αίμα του, κατά το σταυρικό πάθος. Αφού λοιπόν μας απελευθέρωσε από την αμαρτία, τι πρέπει να του κάνουμε ως ελάχιστη ανταπόδοση; Να τον ευχαριστήσουμε. Να του αποδώσουμε τη δόξα που του αρμόζει. Διά του σώματος μας και διά του πνεύματος μας. Όχι βέβαια μόνο με τα λόγια. Ο Κύριος πιο πολύ μετράει τα έργα. Και αφού θα τον ευχαριστήσουμε ψυχῇ τε και σώματι, οφείλουμε να κρατάμε και τα δύο καθαρά. Μακριά από κακούς λογισμούς, μακριά από τον εγωισμό, μακριά από την κακία για την ψυχή, μακριά από τις καταχρήσεις όπως η πορνεία και η λαιμαργία για το σώμα. Εφόσον ανήκουμε στο Θεό, ας συμπεριφερθούμε στον εαυτό μας όπως μας έπλασε ο Θεός. Αντί να τον αλλοιώνουμε και να τον ευτελίζουμε, να τον κρατάμε καθαρό και να τον οικοδομούμε με βάση τη διδασκαλία του Κυρίου.       

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΙΑΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ!

Υπέγραψες, ηλεκτρονικώς, για τα Τέμπη; Μπράβο σου! Η ηλεκτρονική σου υπογραφή (όχι η κανονική που βάζεις με στυλό, και πρέπει να προσέχεις που να την βάζεις) μαζί με τις υπόλοιπες που μαζεύονται στο change.org θα γίνουν ένα μεγάλο ορμητικό ποτάμι που θα παρασύρει και θα πνίξει τους υπαίτιους όσο ψηλά κι αν βρίσκονται! Με την ηλεκτρονική σου υπογραφή, θα αλλάξεις το σύνταγμα του κράτους και από τούδε και στο εξής θα βασιλεύει αδιαλείπτως ο λαμπερός ήλιος της δικαιοσύνης! Φόβος και τρόμος έχει καταλάβει τους πολιτικούς που ανήμποροι μπροστά στο τσουνάμι των ηλεκτρονικών υπογραφών αδυνατούν να βρουν διέξοδο! Και σαν έτοιμος από καιρό, ο αδέκαστος εισαγγελέας θα φανεί και θα κάτσει (κυριολεκτικώς) στο σκαμνί όλους όσους εμπλέκονται! «Τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από το νόμο» θα τους πει, όπως ο Κούρκουλος στον Κατράκη στην ταινία του Φώσκολου «Με φόβο και πάθος»!  

Καλό το... όνειρο; Σου άρεσε, ε; Αν νομίζεις ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί, τότε ή είσαι βλάκας με παρικεφαλαία, ή κοιμάσαι όρθιος! Οι υπαίτιοι, οι οποίοι όντως κατέχουν υψηλές θέσεις, δεν είναι κορόιδα να αφήσουν να κινδυνέψουν από διαδικτυακές υπογραφές. Και ούτε καν ιδρώνει το αυτάκι τους ακόμα και το νούμερο να φτάσει στα 50.000.000 εκατομμύρια! Ναι, ο καθένας μπορεί να ψηφίσει και πέραν της μίας φοράς! Υπέγραψα γράφοντας για ονοματεπώνυμο Δονάλτιος Δάκιος (αγγλιστί Ντόναλντ Ντακ) και έβαλα ένα e-mail, το οποίο έφτιαξα δωρεάν σε κάποια πλατφόρμα μόνο και μόνο για αυτόν το σκοπό, και το έσβησα κατόπιν. Μετά είπα να ξαναπροσπαθήσω, αλλάζοντας την ΙΡ με VPN (γνωστά αυτά ακόμα και στα παιδάκια του δημοτικού). Άνετα μπορούσα να βάλω κι άλλη υπογραφή! Οπότε το νούμερο των «υπογραφών» δεν ξέρουμε αν αντιστοιχεί ακριβώς σε στον ίδιο αριθμό χρηστών! Κοίτα να δεις...

Πουθενά δεν λέει στο σύνταγμα της Ελλάδος, ότι υποχρεούται η εκάστοτε κυβέρνηση να αλλάζει τους νόμους επειδή μαζεύτηκαν υπογραφές στο διαδίκτυο, ένας θεός ξέρει από πόσους. Διότι μπορεί ο καθένας να βάλει όσες θέλει. Σημειωτέον δε, ότι αυτές οι υπογραφές δεν έχουν καν το κύρος ενός δημοψηφίσματος. Αυτά περί αρ. 73 παράγραφος 6, ισχύουν για κανονικές υπογραφές, με επίδειξη ταυτότητας. Σου το είπαν προφανώς αυτοί που σε προέτρεψαν να υπογράψεις. Τι όχι; Σε πιάσανε κορόιδο για να μαζέψουν τις διευθύνσεις των e-mail; Τις οποίες ουδείς γνωρίζει ποιοι και πως θα τις χρησιμοποιήσουν... Υπ' όψιν, ότι και για το θρήσκευμα στις ταυτότητες είχαν μαζευτεί υπογραφές αλλά δεν...

Γιατί λοιπόν οι υπαίτιοι του δυστυχήματος / εγκλήματος στα Τέμπη, δεν σε εμποδίζουν να βάλεις την ηλεκτρονική σου υπογραφή; Για δύο (αυτονόητους) λόγους: 

α. Για να μάθεις να «αγωνίζεσαι» εικονικώς και όχι πραγματικά. Όλα από τον καναπέ. Με ένα κλικ! Λες να αλλάζει ο κόσμος με ένα κλικ; Θα κερδίζονταν κάτι αν όλοι όσοι βγήκαν στους δρόμους και συγκρούστηκαν με την αστυνομία, ή έκλεισαν δρόμους ή φώναξαν κλπ, αν είχαν τη δυνατότητα να αντ' αυτών, να πατήσουν ένα κλικ από τον καναπέ τους; Έλα μου ντε!    

β. Για να εκτονώσεις ανώδυνα την επιθυμία σου / οργή / αγανάκτηση και παράλληλα να σε φακελώσουν! Είναι πανεύκολο και τους είναι χρήσιμο. Και ας λένε ότι τάχα ότι δεν μαζεύουν διευθύνσεις κλπ. 

Τέλος, θυμήσου ότι οι κυβερνώντες που έφεραν τον ΟΣΕ σε μαύρα χάλια, εδώ και δεκαετίες, πήραν την εξουσία και από τη δική σου ψήφο! Από τη στιγμή που ψηφίζεις, τρως στη μάπα ότι εκλέγεις! Άρα προφανώς είσαι συνυπεύθυνος... Όμως καμιά υπογραφή για την συνυπευθυνότητά σου δεν θα βάλεις, οπότε μην ανησυχείς!    

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ!

Αγόρασες σπίτι; Τυχερούλη! Τι πρέπει να κάνεις για να το ετοιμάσεις και να το οργανώσεις; Εσύ, απολύτως τίποτα! Αυτό το αφήνεις αποκλειστικώς στη γυναίκα σου! Ναι, η γυναίκα κάνει κουμάντο στο σπίτι, από τότε που οι άνθρωποι άφησαν τις σπηλιές και έφτιαξαν τα σπίτια. Το παρακάτω αρθράκι από την Βεντέτα Νο 198 (20/2/1969) δίνει τις απαραίτητες συμβουλές στη νοικοκυρά για το από που θα ξεκινήσει και μέχρι που θα τελειώσει. Εξάλλου αυτή θα ασχοληθεί (κυρίως) με αυτό. Εσύ δεν έχεις παρά να συμφωνήσεις με τα όσα τάχα σου υποδεικνύει (δηλαδή στα επιβάλει) ώστε να έχεις ήσυχο το κεφαλάκι σου. Κυριολεκτικώς! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (25/2/2023) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ & ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ (ΙΣΤ' ΛΟΥΚΑ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Σὺ δὲ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ (Β' Τιμ. 3, 10)

Eσύ, όμως, παρακολούθησες τη διδασκαλία μου, τη διαγωγή, την πρόθεση, την πίστη, τη μακροθυμία, την αγάπη, την υπομονή

Ο απ. Παύλος επικαλείται το προσωπικό του παράδειγμα για να νουθετήσει τον Τιμόθεο, ο οποίος ως συνεργάτης και μαθητής του ήταν αυτόπτης μάρτυρας του χαρακτήρα του Παύλου. Στην τελευταία του επιστολή, δίνει τις κατευθύνσεις για ότι πρέπει να ακολουθεί ο επίσκοπος, ο ιερέας αλλά και ο κάθε χριστιανός που ασκήται στην ἐν Χριστῷ ζωή. Δεν του αναφέρει αρετές που δεν είδε ο Τιμόθεος όσο ήταν κοντά του, ώστε καλῃ τῇ πίστει να τον πιστέψει. Ούτε όμως καμαρώνει και καυχιέται για αυτές. Στόχος του είναι να τονίσει το πόσο άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους πρέπει να είναι η διδασκαλία του ευαγγελίου με την ζωή που διάγουν οι ιερείς και οι πιστοί (κατ' επέκτασιν). Η αγωγή, η πρόθεση, η πίστη, η μακροθυμία (ανεκτικότητα), η αγάπη και η υπομονή δεν πηγάζουν απλώς από το ευαγγέλιο, αλλά προσδιορίζονται από αυτό. Ο Κύριος μας έδειξε τι είναι (κατ' Εκείνον) και μέχρι που φτάνουν. Αυτά ο Παύλος τις εφάρμοσε και αυτές (μας) αφήνει παρακαταθήκη. Αυτές είναι ουσιαστικώς τα μέσα με τα οποία ο Τιμόθεος και ο κάθε επίσκοπος και ιερέας θα προβάλλουν το ευαγγέλιο όχι ως θεωρία αλλά ως στάση ζωής. Ασφαλώς δεν είναι εύκολο να εφαρμοστούν. Χρειάζεται συνεχής άσκηση. Όμως αν η αρετή ήταν κάτι που αποκτάται άνευ κόπου, τότε δεν θα ήταν αρετή, αλλά κάτι κακό ή άχρηστο...   

 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΑ ΔΥΟ ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ!

Τι διαφορά έχει η ακδημαϊκή διατύπωση με... την απλοϊκή; Η πρώτη είναι κομματάκι ακαταλαβίστικη ενώ η δεύτερη πολύ «παιδική» για να λέει κάτι σημαντικό. Και επειδή εμείς δίνουμε κύρος σε ότι δεν καταλαβαίνουμε, ο παρακάτω μύθος ουσιαστικώς διασαφηνίζει αυτό που λέει ο Roger Penrose: Η ανθρώπινη μαθηματική κατανόηση δεν μπορεί να περιοριστεί σε υπολογιστικούς μηχανισμούς, όπου τέτοιοι μηχανισμοί μπορούν να περιλαμβάνουν οποιονδήποτε συνδυασμό διαδικασιών από πάνω προς τα κάτω, από κάτω προς τα πάνω ή τυχαίες. Υπάρχει κάτι ουσιαστικό στην ανθρώπινη κατανόηση που δεν είναι δυνατό να προσομοιωθεί με κανένα υπολογιστικό μέσο. 

Τι κάνουν τα δύο γουρουνάκια; Σκέφτονται ρεαλιστικά! Δεν μπορώ να ξεφύγω από τον κίνδυνο λέει το πρώτο. Αν πιάσει το άλλο, ίσως εγώ να γλιτώσω, λέει το δεύτερο. Το πρώτο σκέφτεται συλλογικά, το δεύτερο όμως ατομικά. Αν σκεφτόντουσαν και τα δύο όπως το δεύτερο τότε δεν θα το κουβέντιαζαν καν. Αν όμως σκεφτόντουσαν σαν το πρώτο τότε θα είχαν αποδεχτεί την κακή τους μοίρα... Συνεπώς καλύτερα είναι να είμαστε παρτάκηδες και να κοιτάζουμε μόνο τον εαυτούλη μας; Χρειάζεται η σκέψη μας, να είναι πονηρή για να είναι ρεαλιστική; Τελικά μετράει μόνο το ένστικτο της αυτοεπιβίωσης; 

Όταν η κατάσταση φτάνει στο «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» τότε επιβιώνει ο πιο δυνατός, ή ο πιο έξυπνος. Εκτός κι αν είναι αλτρουιστής... Όπως και να έχει, χρειάζεται προσπάθεια. Δίχως αυτήν ο ρεαλισμός πάει περίπατο. Και καθαρό μυαλό. Γιατί μόνο τα πόδια ή τα χέρια δεν φτάνουν.  

Όχι, το παρακάτω απόσπασμα δεν προέρχεται από κάποιο βιβλίο με μύθους ή φιλοσοφίες αλλά από ένα οικονομικού ενδιαφέροντος (Π. Δούκα Οικονομικές θεωρίες, Αρχές διοίκησης & αρχαία Ελληνική σκέψη εκδόσεις Λιβάνη 2007)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ»

Με τι ξεκινάει την εβδομάδα η γυναίκα; Ότι ξεκινάει όλες τις μέρες: Με την κεφαλή της. Εδώ, η αναφορά γίνεται στις τρίχες. Δηλαδή το μαλλί. Μεγάλη υπόθεση το μαλλί. Ολόκληρη βιομηχανία έχει στηθεί παγκοσμίως, με βάση το γυναικείο μαλλί. Κάνει τζίρο μεγαλύτερο κι απ' το μαλλί των προβάτων! Τι τα σαμπουάν, τι οι λοσιόν, τι οι κομμώσεις, κλπ κλπ. Από την Βεντέτα Νο 250 (15/2/1970) το παρακάτω αρθράκι, δείχνει κάτι που οφείλουν να κάνουν οι περισσότερες τουλάχιστον. Το πως να κάνουν μασάζ! Στην κεφάλα... Όχι μόνο μασάζ στην πλάτη και τη μέση, ε; Και μάλιστα πασαλείφοντας το κεφάλι με λάδι ή... με κρόκκο αυγού! Αναρωτιέμαι αν τότε που δημοσιεύτηκε αυτό το αρθράκι υπήρξε καμιά που να δοκίμασε κάτι τέτοιο! Για σήμερα, δεν το συζητώ. Κάνουν ακόμα χειρότερα!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (18/2/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

...εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω (Β' Κορ. 6, 16)

...είπε ο Θεός, ότι θα κατοικήσω ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους

Ο απ. Παύλος μας υπενθυμίζει αυτό που έχει ήδη πει ο Θεός (Λευϊτ. 26, 12) στον περιούσιο λαό του. Τώρα στην ἐν Χριστῷ εποχή, περιούσιος λαός του είναι τα μέλη της Εκκλησίας. Ο Θεός λοιπόν θα κατοικήσει μεταξύ μας. Θα υπάρχει η συνεχής παρουσία του μαζί μας. Δεν πρόκειται να αισθανθούμε μόνοι, ανυπεράσπιστοι ή φοβισμένοι. Δεν πρόκειται να γίνουμε έρμαια στις παγίδες που στήνει ο διάβολος, ούτε θα είμαστε απροστάτευτοι στον ορμητικό χείμαρρο της αμαρτίας. Θα περπατάει ανάμεσά μας ο Θεός, εκεί που περπατούμε κι εμείς. Όπως περπατούσε στον παράδεισο (Γεν. 3, 8) για να βρει τους πρωτόπλαστους. Για να δούμε το Θεό στο πλάι μας, για να ακούσουμε τα βήματα του στο διάβα μας, για να νιώσουμε την ενέργειά του, δεν έχουμε παρά να εργαζόμαστε για την πνευματική και σωματική καθαρότητα μας. Δεν αρκεί να λέμε ότι μόνο τον πιστεύουμε. Οφείλουμε και να (του) το δείχνουμε. Όχι βέβαια με την οίηση και την έπαρση του φαρισαίου (Λουκ. 18, 11-12) αλλά με την ταπεινότητα του τελώνη (Λουκ. 18, 13). Και κυρίως με την αδιάλειπτη προσπάθεια διά της ασκήσεως. Όσο επιλέγουμε την αμαρτία, το Θεό δίπλα μας δεν τον αντιλαμβανόμαστε. Ούτε τον έχουμε συνοδοιπόρο. Εμάς περιμένει, να στρίψουμε το τιμόνι προς Αυτόν. Μα αν κατοικεί μαζί μας και περπατά μαζί μας, δηλαδή τον έχουμε κοντά μας, γιατί να πορευτούμε την δύσβατη οδό προς την ουράνια βασιλεία; Γιατί μόνο όσο βαδίζουμε σ' αυτήν την οδό, και όσο πεισματικά δεν παρεκκλίνουμε από αυτήν, τόσο θα νιώθουμε το Θεό μαζί μας, και παρά τα ζόρια και τις δυσκολίες, θα (προ)γευόμαστε κάτι από αυτό που μας έταξε και στην Π.Δ. και στην Κ.Δ.: Την αιώνια ζωή πλησίον Του.    

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...