καὶ ἐὰν δανείζητε παρ᾿ ὧν ἐλπίζετε ἀπολαβεῖν, ποία ὑμῖν
χάρις ἐστί; καὶ γὰρ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν ἵνα ἀπολάβωσι τὰ
ἴσα. (Λουκ. 6, 34)
Και αν δανείσετε σ’ εκείνους από τους οποίους ελπίζετε
να τα λάβετε, ποια χάρη έχετε; Και αμαρτωλοί σε αμαρτωλούς δανείζουν,
για να λάβουν πίσω τα ίσα.
Οι τράπεζες δανείζουν χρήματα με σκοπό το κέρδος. Και δεν δανείζουν όποιον δεν διαθέτει κάποιο περιουσιακό στοιχείο για ενέχυρο, ή ένα καλό εγγυημένο εισόδημα διότι θέλουν να διασφαλίσουν την αποπληρωμή του χρέους. Εμείς; Το ίδιο δεν θα πράτταμε για να μην χάσουμε τα λεφτά μας; Ο Κύριος όμως μας λέει κάτι διαφορετικό. Η διευκόλυνση που παρέχουμε σε κάποιον δανείζοντας, αν έχει σκοπό το κέρδος τότε ουσιαστικά δεν διαφέρουμε σε τίποτε από τις αμαρτωλές τράπεζες που συγκεντρώνουν τον υλικό πλούτο. Τότε γιατί να λάβουμε χάρη και ανταπόδοση από το Θεό; Μόνο όταν ο δανεισμός προσβλέπει στη βοήθεια προς το συνάνθρωπο και όχι στην είσπραξη τόκου, είναι μια πράξη την οποία ανταμείβει ο Θεός. Όταν ο σκοπός μας γίνει η ανακούφιση, η εξυπηρέτηση και η ωφέλεια του συνανθρώπου μας που έχει ανάγκη, τότε το κέρδος από το δανεισμό, θα μας το δώσει ο Θεός στην ουράνια βασιλεία Του. Αρκεί να αγαπήσουμε τον άλλο και θα τον βοηθήσουμε. Αν αγαπήσουμε τον υλικό πλούτο, τότε θα τον εκμεταλλευτούμε, απομακρυνόμενοι όμως από τη χάρη του Κυρίου, εγκλωβισμένοι από την αμαρτία.
