ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (1/09/2019) ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς Ἰωσήφ; (Λουκ. 4, 22)

Όλοι συμφωνούσαν μαζί του· θαύμαζαν για τα γεμάτα χάρη λόγια που έβγαιναν από το στόμα του, και ρωτούσαν: «Αυτός δεν είναι ο γιος του Ιωσήφ;»

Η ερμηνεία του Ιησού στην προφητεία του Ησαΐα, προκάλεσε το θαυμασμό στη  συναγωγή της Ναζαρέτ. Τα λόγια και ο τρόπος Του, ήταν γεμάτα από θεία χάρη. Η «εξωτερική» όψη του κηρύγματος τους εντυπωσίασε. Όμως τους προβλημάτησε; Τους άνοιξε τους οφθαλμούς του πνεύματός τους; Τους μεταλαμπάδευσε την αλήθεια; Αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον τους, δεν ήταν το τι εννοούσε ο Κύριος, αλλά το ποιός ήταν. Δεν τους ήταν άγνωστος. Εξάλλου εκεί μεγάλωσε. Ήταν υιός του Ιωσήφ του ξυλουργού και βοηθούσε τον πατέρα του. Η καταγωγή Του λοιπόν, ήταν το κριτήριο αποδοχής του κηρύγματος Του και όχι το ίδιο το κήρυγμα. Θαύμασαν αλλά δεν ενδιαφέρθηκαν. Εντυπωσιάστηκαν αλλά δεν πίστεψαν. Απεναντίας, η ταπεινή καταγωγή του Ιησού, τους αρκούσε για να απορρίψουν ότι προηγουμένως είχαν ακούσει. «Είναι δυνατόν ο γιος του ξυλουργού να μπορεί να πει σημαντικά πράγματα; Το πολύ πολύ να μιμήθηκε κάποιον επιφανή ερμηνευτή και ρήτορα.» Αυτήν την προκατάληψη τη συναντούμε συχνά και σήμερα. Αναλόγως της καταγωγής κρίνουμε κάποιον. Ευκολόπιστοι σε κάποιον που διαθέτει «όνομα» και δύσπιστοι σε αυτόν που είναι σαν κι εμάς. Να θυμίσω φερ' ειπείν πολιτικούς που κάνουν καριέρα μόνο και μόνο λόγῳ επωνύμου... Δυστυχώς, στους κόλπους της Εκκλησίας, η θεία χάρις δεν είναι κληρονομική αλλά δίδεται από το Θεό κατόπιν πνευματικής άσκησης και μεγάλης προσπάθειας. Και εύκολα μπορεί να δώσουμε βαρύτητα στα λόγια κάποιου με εκκλησιαστικά οφίκια παρά σε εκείνου που ασκείται πολύ. Ας προσέξουμε λοιπόν, να μην απορρίπτουμε ή να αποδεχόμαστε ένεκα της καταγωγής, αλλά εξαιτίας της επεξεργασίας και της μελέτης των όσων γινόμαστε αποδέκτες.

 Άλλο σχόλιο για την αυριανή περικοπή, εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΓΕΛΟΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΞΑΝΑ!

Ζέστη, διακοπές που ακόμη δεν τελείωσαν και διάθεση χαλάρωσης αυτές τις ημέρες, που όρεξη για να τα μαζεύουμε από τις παραλίες, ε; Υπομονή. Θα έρθει και ο φθινοπωρινός καιρός. Μέχρι τότε λίγο χιούμορ για να συνάδει με τα παραπάνω και... βλέπουμε! Ακόμη Αύγουστο έχουμε. Μην το ξεχνάμε!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΟ... ΚΑΘΡΕΦΤΙΣΜΑ

Σας έλειψε ο χειμώνας; Ναι, εδώ προπορευόμεθα της εποχής μας. Και μιας και είδα στο facebook κάτι εικόνες που μας πληροφορούν πόσες μέρες απέμειναν μέχρι τα... Χριστούγεννα, ε, είπα να βάλω κάτι σχετικό! Όχι για να πω έμμεσα, τη χαζή κατ' εμέ ατάκα, «καλό χειμώνα» αλλά για να έχει πιο... ενδιαφέρον αυτή η πνευματική άσκηση. Διακοπές, ξεδιακοπές, το μυαλό καλό είναι να μην αδρανεί!

Α! Για όσους δεν βρουν και τα 8 λάθη, παρακάτω παραθέτω τη λύση. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (25/08/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ Ι' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

 Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

22 Ἀναστρεφομένων δὲ αὐτῶν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· μέλλει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων 

23 καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται. καὶ ἐλυπήθησαν σφόδρα. (Ματθ. 17, 22-23)

Ενώ οι μαθητές περιέρχονταν τη Γαλιλαία, τους είπε ο Ιησούς: «Ο Υιός του Ανθρώπου πρόκειται να παραδοθεί σε χέρια ανθρώπων· θα τον θανατώσουν, και την τρίτη μέρα θα αναστηθεί». Και λυπήθηκαν πάρα πολύ. 

Ο Ιησούς προφητεύει στους μαθητές περί του πάθους και της αναστάσεώς του. Και μάλιστα δεν είναι η πρώτη φορά. Στο ευαγγέλιο του Ματθαίου προηγούνται άλλες δύο φορές (16, 21 και 17, 12). Μετά την αγανάκτησή του για την απιστία των μαθητών, που δεν μπόρεσαν να γιατρέψουν το δαιμονισμένο παιδί, τους ξαναλέει κάτι για το οποίο θα χρειάζονταν οι μαθητές γερή και μεγάλη πίστη ώστε να το αντιμετωπίσουν. Παρότι είχαν ξαναθεραπεύσει δαιμονισμένους, εντούτοις αυτή τη φορά δεν το κατόρθωσαν. Η πίστη τους ακόμη δεν ήταν σταθεροποιημένη και βαθιά ριζωμένη. Τους τονίζει λοιπόν, πόσο αναγκαίο είναι να προσπαθήσουν να ασκήσουν εαυτόν πνευματικώς, και κυρίως να μην επαναπαύονται επειδή κατάφεραν να κάνουν θεραπείες. Η πίστη χρειάζεται συνέχεια ενίσχυση. Θα έρθουν πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις να διαχειριστούν, στις οποίες θα είναι μόνοι τους, δίχως την φυσική παρουσία του Ιησού. Ο Κύριος θα αιχμαλωτιστεί, θα θανατωθεί και θα αναστηθεί. Και στις τρεις αυτές περιπτώσεις, όπως γνωρίζουμε, φοβήθηκαν και κρύφτηκαν. Στο άκουσμα αυτής της προφητείας οι μαθητές λυπήθηκαν πολύ. Δεν ήταν σε θέση καν να ακούσουν αυτήν την προφητεία. Ίσως δεν κατανόησαν ότι ο Κύριος θα αναστηθεί. Εντούτοις, ας θυμόμαστε αυτό το περιστατικό. Η καλλιέργεια της πίστη γίνεται για τις δύσκολες καταστάσεις του παρόντος αλλά και του μέλλοντος. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΧΑΖΟΜΑΡΑ ΓΟΝΙΔΙΩΝ ΕΝΕΚΕΝ;

Παρά τη μη διάθεση για ενασχόληση με... υψηλού επιπέδου θέματα, μέρες που διανύουμε, ωστόσο δεν μπορώ να μην σταθώ στην παρακάτω είδηση που αλίευσα από το e-daily:

Με δυό λόγια, άμα είσαι χαζός, χαζός θα παραμείνεις. Μην το παιδεύεις... δεν πρόκειται να βάλεις ποτέ μυαλό! Δεν μας λέει όμως η επιστήμη από ποιό σημείο και πάνω της νοημοσύνης, θεωρεί ότι κάποιος είναι έξυπνος ή από ποιό σημείο και κάτω θεωρείται ως χαζός! Περίεργο... Μήπως γιατί αυτό το όριο ποικίλλει ανάλογα με την εποχή; Ή θέλει να πιστέψουμε ότι αφού νομίζουμε ότι υστερούμε κάπως στην ευφυΐα, δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε να βελτιωθούμε; 

 

Και κυρίως, όταν το σύστημα προσπαθεί (και το κατορθώνει σε ικανοποιητικό βαθμό μάλιστα) να περιορίσει τη νοημοσύνη των ανθρώπων για να τους χειραγωγεί ευκολότερα, τότε τι συμβαίνει; Η εξυπνάδα κάνει... νανάκια; Για παράδειγμα, πόσοι δεν είναι κολλημένοι με κινητό στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Ή πόσοι λαμβάνουν ανεπαρκή εκπαίδευση. Ή πόσοι δεν βομβαρδίζονται με ψέμματα από την τηλεόραση κλπ, κλπ. Αυτοί όλοι, σώνει και καλά, γεννήθηκαν μη έξυπνοι; Επειδή έγιναν αποβλακωμένοι σημαίνει ότι γεννήθηκαν βλάκες; Μάλλον πολύ εύπιστοι και αφελείς...

Όσο για την παρέμβαση στην ανθρώπινη νοημοσύνη που υπαινίσσεται η είδηση, αυτό δεν είναι κάτι νέο. Από την εποχή του Χίτλερ γινόντουσαν γενετικά πειράματα. Προφανώς και σήμερα, οι μεγάλες δυνάμεις στα κρυφά να πειραματίζονται. Συνεπώς, δεν έχουμε παρά να βάλουμε το μυαλό μας, επιτέλους, να δουλεύει! Με διάβασμα, με αμφισβήτηση και με ενδιαφέρον για ότι συμβαίνει γύρω μας. Όχι ότι δεν έχουμε μυαλό, αλλά το αφήνουμε να σκουριάζει. Και όποιος πιστεύει ότι αφού λόγῳ γονιδίων δεν μπορεί να ακονίσει την ευφυΐα του, τότε ας απολαύσει τη χαζομάρα του με ότι κίνδυνους συνεπάγεται αυτό!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Η ΜΟΙΡΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ»

Η περίοδος των διακοπών συνεχίζεται, η ραστώνη το ίδιο, και το παρακάτω διηγηματάκι από το PΟΜANΤΣΟ Νο 879 (5/1/1960) μπορεί κάλιστα να διαβαστεί για να «περάσει» η ώρα στην παραλία ή σε καμιά βεράντα, παρά τα 59 περίπου χρόνια από τότε που δημοσιεύτηκε. Ο Σεπτέμβρης ακόμη αργεί και η χαλάρωση επιβάλεται...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (18/08/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ Θ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος.

τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἀπῆλθε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης. (Ματθ. 14, 24-25)

Το καΐκι βρισκόταν κιόλας στη μέση της λίμνης και το παίδευαν τα κύματα, γιατί ήταν αντίθετος ο άνεμος. 
Κατά τα ξημερώματα, ήρθε ο Ιησούς κοντά τους περπατώντας πάνω στη λίμνη.

 Οι μαθητές βρισκόντουσαν στο καΐκι μακριά από τη στεριά, αλλά εξαιτίας του αντίθετου ανέμου, βρέθηκαν σε φουρτούνα. Στη δύσκολη αυτή κατάσταση ο Ιησούς δεν τους άφησε μόνους και αβοήθητους. Αντί να εμφανισθεί στο καΐκι με θαυματουργικό τρόπο, ή από μακριά να παύσει τη θαλασσοταραχή, προτίμησε να να τους πλησιάσει περπατώντας πάνω στα κύματα. Μια εικόνα που ίσως κάποιον να παραξενέψει. Με μια λέξη, έκανε καλά ασθενείς και ανέστησε νεκρούς.  Ήθελε να κάνει επίδειξη των δυνατοτήτων του στους μαθητές; Γιατί λοιπόν να μπει στον κόπο να τρέξει κοντά τους;

Διότι δεν αρκεί μόνο η βεβαιότητα και η πεποίθηση ότι στα δύσκολα ο Κύριος θα μας βοηθήσει αν του το ζητήσουμε. Χρειάζεται πίστη, που δυστυχώς δεν έχουμε πολλές φορές, ή έχουμε, αλλά πολύ λίγη και αδύναμη. Ο Χριστός λοιπόν, στις φουρτούνες της ζωής μας είναι δίπλα μας. Προσπαθεί με τον τρόπο Του να μας φανερώσει την παρουσία Του. Περπατά πάνω στα κύματα για να μας δείξει ότι οι δυσκολίες μας, όσο μεγάλες και άγριες φαίνονται για εμάς, για Εκείνον δεν είναι παρά χαλί που περπατά επάνω τους. Και βέβαια, ούτε το σκοτάδι τον εμποδίζει, ούτε ο άνεμος. Ναι, βρίσκεται μαζί μας και μας τείνει το χέρι να περπατήσουμε μαζί, πάνω από κάθε κύμα, όσο μεγάλο και να είναι. Όπως έπραξε για τους μαθητές, έτσι πράττει και για εμάς. Ας αφήσουμε τον εγωισμό πως μπορούμε να τα καταφέρουμε όλα μόνοι μας και ας λάβουμε τη βοήθειά που μας προσφέρει. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (15/08/2019) ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῆς. (Λουκ. 10, 42)

ένα μόνο χρειάζεται. Διάλεξε την αγαθή μερίδα η Μαρία, και αυτό δεν πρόκειται να της το αφαιρέσει κανείς.

Ο Ιησούς απευθύνεται στην αδελφή της Μαρίας τη Μάρθα που είχε επικεντρωθεί στην φροντίδα του φιλοξενούμενου της και παραπονείτο ότι δεν την βοηθά η αδελφή της. Δεν της λέει ότι κακώς ασχολείτο με τα της φιλοξενίας, αλλά της υποδεικνύει κάτι πιο χρήσιμο από αυτό: Το να εστιάσει στο θείο Του λόγο, κάτι που θα την ωφελήσει στην πνευματική της προκοπή και καλλιέργεια. Η Μάρθα κάνοντας παράλληλα δουλειές, δεν μπορεί παρά αποσπασματικώς να ακούσει κάποια πράγματα με συνέπεια να μην μπορεί να κατανοήσει ή να παρερμηνεύσει το κήρυγμα. Οι δουλειές όσο σημαντικές και να δείχνουν ότι είναι, δεν πρέπει να προτάσσονται της πνευματικής ενίσχυσης, πόσο μάλλον να αποτελούν το άλλοθι για να απομακρυνόμαστε από την φροντίδα της ψυχής. Ας θυμηθούμε στην παραβολή του μεγάλου Δείπνου, τις δικαιολογίες για να μην πάνε οι καλεσμένοι στο δείπνο του Θεού. Η αγαθή μερίδα λοιπόν, είναι η επικέντρωση προς την ψυχική μας ωφέλεια. Η μελέτη μας με το ευαγγέλιο, η επαφή μας με τα μυστήρια της Εκκλησίας, η κοινωνία με τον Ιησού Χριστό. Όλα τα υπόλοιπα έπονται, και με σωστή διαχείριση χρόνου, είναι εφικτά. Αυτό που μας ωφελεί, όχι απλά το κρατάμε, αλλά δεν μπορεί κανείς να μας το αφαιρέσει. Επιπλέον δε, μπορούμε να το μεταδώσουμε για να βοηθηθούν άλλοι συνάνθρωποί μας.   

Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (11/08/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ Η' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους. (Ματθ. 14, 22)

Αμέσως ύστερα ο Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές του να μπουν στο καΐκι και να πάνε να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ωσότου αυτός διαλύσει τα πλήθη.

Μετά το θαύμα με τα 2 ψάρια και τους 5 άρτους που πολλαπλασίασε ο Κύριος και τάισε χιλιάδες ανθρώπους που πήγαν να τον ακούσουν, βλέπουμε μια περίεργη σκηνή. Με το ζόρι έβαλε τους μαθητές Του σε ένα καΐκι και τους απομάκρυνε μέχρι να διαλύσει το πλήθος. Η απροθυμία των μαθητών να φύγουν είναι δικαιολογημένη, μιας και μετά από ένα θαύμα που ικανοποίησε χιλιάδες ανθρώπους, θα ήθελαν κι εκείνοι να χαρούν μαζί τους. Όμως εκτός από τη συμμετοχή τους στη χαρά, θα παρασύρονταν και στον μεγάλο ενθουσιασμό του πλήθους. Δυστυχώς ο ενθουσιασμός εύκολα οδηγεί στην υπερβολή και όταν έχουμε να κάνουμε με μαζικό ενθουσιασμό, τότε η μαζική υπερβολή είναι επικίνδυνη. Στον Ιωάννη (6, 14-15) μαθαίνουμε ότι ήθελε το πλήθος να ανακηρύξει τον Ιησού βασιλιά! Είδαν τα θαύματα, οπότε αφού έχει υπερφυσικές δυνάμεις γιατί να μην γίνει κοσμικός βασιλιάς; Προφανώς θα έδιωχνε θαυματουργικώς τους κατακτητές Ρωμαίους... 

Για να μην παρασυρθούν οι μαθητές και «πάρουν τα μυαλά τους αέρα», ο Κύριος τους υποχρέωσε να φύγουν. Τους προστάτευσε από την ενθουσιώδη παραφροσύνη, την οποία δεν ήταν σε θέση να τιθασεύσουν. Το κακό δυστυχώς ελοχεύει στην παρερμηνεία του καλού. Παρά την όποια αγαθή προαίρεση. Γι' αυτό επιβάλλεται η απομάκρυνση. Ο ενθουσιασμός και η υπερβολή για να αντιμετωπιστούν χρειάζεται μεγάλη άσκηση στον αυτοέλεγχο και την αυτοσυγκράτηση. Οι μαθητές δεν ήταν ακόμη πνευματικά έτοιμοι τότε.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΚΑΛΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ;

Όταν πέφτει το μάτι μου σε ειδήσεις όπως αυτές στις παραπάνω φωτογραφίες, αναρωτιέμαι γιατί ένα δελτίο ειδήσεων να είναι γεμάτο από κακές ειδήσεις και να έχει ελάχιστες καλές; Δεν θα ήταν ωραίο να ίσχυε το αντίστροφο; Δεν πουλάνε οι καλές ειδήσεις; Όχι δεν θα γράψω ένα κατεβατό αναλύοντας αιτίες και προτάσεις περί αυτού. Απλά καταθέτω αυτόν τον προβληματισμό. Μερικές φορές καλύτερα είναι η πολύ σκέψη και τα λίγα λόγια. Πριν ξεστομίσουμε, ελαφρά τῇ καρδίᾳ, ποιά είναι η λύση για όποιοδήποτε πρόβλημα, ας σκεφτούμε αν μπορούμε πρώτοι εμείς να την εφαρμόσουμε πιστά! 

Και μια ευχή: Να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι, γιατί ο κόσμος βελτιώνεται όταν βελτιώνουμε εαυτόν.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΓΕΛΟΙΘΕΡΑΠΕΙΑ!

Ζέστη, διακοπές, χαλάρωση. Αυτά χαρακτηρίζουν πάνω κάτω τον μήνα Αύγουστο, και σε αυτό το πλαίσιο, οι προβληματισμοί, οι σκέψεις, και εν γένει όλα όσα μας ταλανίζουν τον εγκέφαλο καθ' όλον το έτος, τα αφήνουμε (στο βαθμό που μπορούμε) στην άκρη. Σήμερα, λίγη γελοιοθεραπεία, ενδείκνυται μιας και η διάθεση χρειάζεται λίγο χιούμορ. Και πότε δεν το χρειάζεται, ε; Από γελοιογραφίες που είχα ανεβάσει στο facebook οι παρακάτω και καλή χαλάρωση.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (4/8/2019) ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ. (Ματθ. 9, 27)

Όταν προχώρησε πιο πέρα ο Ιησούς, τον ακολούθησαν δύο τυφλοί, που φώναζαν κι έλεγαν: «Ελέησέ μας, Υιέ του Δαβίδ!»

Δύο τυφλοί, ακούγοντας την φήμη ότι ο Ιησούς είχε ανεστήσει τη νεκρή κόρη (9, 25), όχι μόνο δεν έχασαν την ευκαιρία αλλά έτρεξαν αμέσως κοντά Του να ζητήσουν να τους σπλαχνιστεί. Δίχως να έχουν δει με τα μάτια τους θαύμα, βεβαιώθηκαν για κάτι που μέχρι τότε ουδείς είχε αντιληφθεί, παρότι είχε κάνει αρκετά θαύματα ο Κύριος. Ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας. Για πρώτη φορά τον προσφωνούν με έναν τίτλο που ανήκει στον αναμενόμενο Μεσσία, «Υιός του Δαυΐδ». Πολύ αργότερα, όταν ο Κύριος θεραπεύει ένα δαιμονισμένο κωφό και τυφλό (12, 23), ο όχλος αναρωτιέται αν είναι ο Μεσσίας. Οι δύο τυφλοί λοιπόν, με την πεποίθηση ότι δεν έχουν απλά μπροστά τους κάποιον προφήτη, ζητούν ελεημοσύνη. Δεν ζητούν επιτακτικά τη θεραπεία, αλλά την ικετεύουν. Δεν έδειξαν ούτε κάποια δυσπιστία, ζητώντας να τους θεραπεύσει για να βεβαιωθούν ότι όντως κάνει θαύματα, ούτε κάποιο ίχνος κολακείας προς στον Κύριο για να τον «καταφέρουν» να τους κάνει καλά. 

Εμείς, είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιησούς είναι Θεός; Αν ναι, τότε ας του ζητήσουμε ελεημοσύνη, και όχι θαύμα για να πιστέψουμε! Αν θέλουμε να λαμβάνουμε δίχως να πιστεύουμε, τότε είμαστε εμείς τυφλοί λόγῳ του εγωισμού μας. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...