«ΣΤΡΗΠ - ΤΗΖ»

Τι είναι το στριπ τιζ; Μη μου πεις ότι δεν ξέρεις! Ξέρεις, αλλά δεν φαντάζεσαι ότι ο ήρωας στο παρακάτω χιουμοριστικό αρθράκι μόνο ακουστά το είχε! Λογικό είναι, αφού εν έτει 1968 δεν είχε μπει η τηλεόραση στα ελληνικά νοικοκυριά, πολλῷ δε μάλλον να δείχνει και... μη σεμνό περιεχόμενο! Μόνο που το έμαθε... με έναν ιδιαίτερο τρόπο!  Αποχαιρετώ με χιούμορ τον Αύγουστο με το παρακάτω αρθράκι από το Ρομάντσο Νο 1331 (3/9/1968), αλλά όχι όμως το καλοκαίρι ο οποίο συνεχίζεται...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (28/8/2022) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἐν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα. μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; (Α' Κορ. 9, 9)

διότι, στο Μωσαϊκό νόμο είναι γραμμένο: Μη βάλεις φίμωτρο στο βόδι που αλωνίζει. Μήπως για τα βόδια ενδιαφέρεται ο Θεός;

Ο απ. Παύλος επιστρατεύει το νόμο για να αμυνθεί σε όσους τον κατηγορούν ότι δέχεται προσφορές από τους πιστούς. Συγκεκριμένα η φράση που επικαλείται προέρχεται από το Δευτερονόμιο 25, 4. Εκεί λοιπόν ο νόμος απαγορεύει στους ιουδαίους να φιμώνουν τα βόδια τους την περίοδο του αλωνίσματος για να μπορούνε να φάνε. Αυτή η εντολή δεν γίνεται γιατί το ενδιαφέρον του Θεού (ως νομοθέτη) είναι τα βόδια, αλλά για να καλλιεργήσει στους ιουδαίους συναισθήματα δικαιοσύνης και ισότητας. Τα ζωντανά αφού έχουν καταπονηθεί στις εργασίες, χρειάζονται τροφή. Το να μη τα φιμώνουν λοιπόν, είναι ένα δείγμα σεβασμού και φροντίδας προς αυτά. Αν δεν σέβεσαι και δεν φροντίζεις τα ζώα με τα οποία κάνεις τις δουλειές σου, μπορείς να σεβαστείς και να βοηθήσεις τους συνανθρώπους σου; Ο Παύλος λοιπόν λόγῳ της εργασίας του, δέχεται ότι του δίνουν για να καλύψει τις βιοτικές του ανάγκες. Αν δεν του δώσουν (είτε δεν έχουν, είτε δεν θέλουν) εργάζεται ο ίδιος. Δεν ζητά ποτέ, και ούτε είναι δυσαρεστημένος από ότι πάρει. Αλλά είναι άδικο να του στερήσουν αυτήν την δυνατότητα. Στους επικριτές του λοιπόν παρομοιάζει τον εαυτό του ως βόδι, για να τους δείξει ότι κάνει αφενός χρήσιμη δουλειά, και αφετέρου αυτό που λαμβάνει δεν είναι ανταλλάγματα που θα έπαιρναν άνθρωποι που έχουν σκοπό το κέρδος, αλλά μόνο μέσα για τη λιτή διαβίωση του όπως η τροφή για τα βόδια. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΣΤΟΝ ΚΡΙΝΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ»

Σε καλό καιρό η ματιά του ποιητή, μιας και τα κρίνα ανθίζουν άνοιξη και καλοκαίρι, τον κάνει να δει το ανθισμένο κρινάκι κοντά στη θάλασσα. Δεν έχει τύχει να συναντήσω κάποιο κρίνο, ή δεν έτυχε να πέσει η δική μου ματιά σε κάποιο, όταν βρίσκομαι κοντά στη θάλασσα. Πάντως ο διάλογος ανάμεσα στο κρινάκι και τον ποιητή, είναι τόσο απλός μα συνάμα διδακτικός. Μια ποιητική απόδραση για τον μήνα που διανύουμε, εν μέσῳ διακοπών για πολλούς. Το ποίημα το αλίευσα από την ποιητική συλλογή «Της ζωής αντίλαλοι» του Δημήτρη Κ. Τυραΐδη (Χανιά, 2003).  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ...

Το τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου είναι η καρδιά του διακοπών. Ξεκούραση από το δύσκολο χειμώνα, ξεκούραση κι από το μέχρι στιγμής καλοκαίρι! Το παρακάτω αρθράκι από τη Βεντέτα Νο 161 (6/6/1968), μας βοηθάει να οργανωθούμε σωστά και να ξέρουμε τι θα πάρουμε μαζί μας, αναλόγως με το που θα πάμε. Αν τελευταία στιγμή πελαγοδρομούμε, τότε... ζήτω που καήκαμε!  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (21/8/2022) ΚΥΡΙΑΚΗ Ι' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε. (Α' Κορ. 4, 16)

Σας παρακαλώ να γίνετε μιμητές μου.

Ο απ. Παύλος, αφού στους προηγούμενους στίχους ανέφερε στους κορίνθιους την δύσκολη και γεμάτη βάσανα ζωή που διάγει αυτός και οι άλλοι απόστολοι, τους παρακαλεί να τον μιμηθούν. Δεν τους διατάσσει ούτε τους υποχρεώνει. Η θέση του απόστολου είναι να υπηρετεί και να βοηθάει και όχι να παριστάνει τον αρχηγό και να απαιτεί συμμόρφωση σε ότι ξεστομίσει. Νουθετεί και αφήνει στην ελεύθερη βούληση του κάθε πιστού το αν θα ακολουθήσει τη συμβουλή του, όπως το ίδιο έπραξε και ο Κύριος. Γι' αυτό λοιπόν παρακαλεί τους κορίνθιους. Θα πει κανείς, μια ζόρικη ζωή με πολλές δυσκολίες γιατί να την ακολουθήσει κάποιος; Γιατί να μιμηθεί τον απ. Παύλο που η ζωή του ήταν μες τις κακουχίες; Αν ζούσε μέσα στην τρυφηλότητα και την αμαρτία τότε δεν θα χρειαζόταν να τους παρακαλέσει, ε; Προφανώς! Μόνο που ο δρόμος για τη σωτηρία είναι ανηφορικός και δύσβατος. Όποιος δεν θέλει να μιμηθεί τον Παύλο, δικαίωμά του βέβαια, θα οδηγηθεί μακριά από το Θεό, όπου το μόνο που επικρατεί είναι η μοναξιά και η απώλεια...

Ο απ. Παύλος, δεν λέει απλά ενστερνιστείτε τις νουθεσίες μου και ακολουθήστε τις συμβουλές μου. Λέει κάτι πιο δύσκολο για αυτόν αλλά και για όσους συνεχίζουν το έργο του στην Εκκλησία: τους επισκόπους και τους ιερείς. Να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Γίνεται ο ίδιος πρότυπο προς μίμηση. Δεν το κάνει από έπαρση, αλλά για να δείξει ότι όσα συμβουλεύει, τα κάνει πρώτα ο ίδιος. Δεν εξαιρεί τον εαυτό του. Δεν βρίσκει για την πάρτη του δικαιολογίες. Έτσι οφείλουν να είναι οι πνευματικοί εκκλησιαστικοί ταγοί. Να πείθουν με το προσωπικό τους παράδειγμα. Να νουθετούν βάσει και με τα όσα πράττουν οι ίδιοι. Να μη λένε μόνο μεγάλα λόγια, αλλά να είναι μπροστάρηδες στη βίωση του ευαγγελίου. Οι πιστοί έχουν ανάγκη εκτός από το να ακούν το ευαγγέλιο, να το βλέπουν εφαρμοσμένο για να μπορέσουν να το πράξουν!

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Η ΠΑΓΙΔΑ»

Τι διαφορά έχει η ζωή από τα διηγήματα; Καμία, αν είσαι βέβαια φουλ στο συναίσθημα! Ειδάλλως από διαφορές... ένα σωρό! Μιας και οι διακοπές συνεχίζονται και το διάβασμα είναι η αγαπημένη απασχόληση στην παραλία ή στη βεράντα ή τη νύχτα που δεν σου κολλάει ο ύπνος ή όπου τέλος πάντων έχεις χρόνο για ξεγνοιασιά, το παρακάτω διήγημα από τη Βεντέτα Νο 364 (27/4/1972) θα σε συναρπάσει διότι και μπόλικο συναίσθημα διαθέτει και ολίγον από σασπένς! Και μην ξεχνάς, ότι αυτό που προέχει είναι η πνευματική χαλάρωση...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΡΑ»

Γιορτή της Κοιμήσεως της Παναγίας σήμερα και μαζί με τα χρόνια πολλά, βάζω το παρακάτω ποίημα του Άγγελου Σικελιανού, όπως το αλίευσα από τα Νεοελληνικά Αναγνώσματα της Ε' τάξης του Δημοτικού, 1930. Αναφέρεται στην Παναγιά την Παντάνασσα, στο ομώνυμο μοναστήρι στην κάτω πόλη του Μυστρά. Έκδηλος ο εντυπωσιασμός του ποιητή από το Μοναστήρι που είναι το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της αρχιτεκτονικής του Μυστρά και είναι ορατό σχεδόν από όλα τα σημεία του λόφου. Αξίζει οπωσδήποτε να πάει κανείς εκεί έστω μία φορά στη ζωή του. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (14/08/2022) ΚΥΡΙΑΚΗ Θ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ· ἕκαστος δὲ βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ· (Α' Κορ. 3, 10)

Σύμφωνα με το ειδικό χάρισμα που μου έδωσε ο Θεός, ως σοφός αρχιτέκτονας, έβαλα εγώ το θεμέλιο. Άλλος τώρα χτίζει πάνω σ’ αυτό. Ο καθένας όμως ας προσέχει πώς χτίζει.

Ο απ. Παύλος αναφέρεται στην ίδρυση εκκλησιών. Αυτό είναι χάρισμα που του το έδωσε ο Θεός. Αυτοαποκαλείται μεν σοφός αρχιτέκτονας αλλά και αυτή η ιδιότητα προέρχεται από το Θεό, ο οποίος έχει συλλάβει το σχέδιο της οικοδομής της Εκκλησίας (από το προαιώνιο σχέδιο για τη σωτηρία του ανθρώπου) και ο Παύλος διεκπεραιώνει και διευθύνει αυτό το σχέδιο. Δεν επαίρεται, ούτε δείχνει σημάδια αυταρέσκειας. Προσδιορίζει το ρόλο του και τονίζει ότι το έργο δεν σταματάει σ' αυτόν αλλά συνεχίζεται από άλλους. Και σε επίπεδο τοπικής εκκλησίας αλλά και σε ατομικό επίπεδο. Και στην πνευματική προκοπή εκάστου των μελών και στην προκοπή της εκκλησίας ως συνόλου. Δεν αναφέρεται μόνο στους επισκόπους και τους ιερείς αλλά και στο ποίμνιο. Διότι αν όλοι μας δεν ασκήσουμε τον εαυτό μας, δεν θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε τίποτα το στέρεο στην εκκλησία. Και εδώ ο απ. Παύλος προφανώς, εφιστά την προσοχή μας. Ούτε εύκολη είναι η γερή και σωστή οικοδόμηση, ούτε άνευ σημασίας, και κυρίως μη νομίζουμε ότι επειδή το θεμέλιο το έβαλε ο Παύλος διά της χάριτος του Θεού, εμείς μπορούμε να ξενοιάσουμε και δεν χρειάζεται να κοπιάσουμε. Συνεχίζουμε το έργο των προηγούμενων και θα λογοδοτήσουμε στο Θεό για το τι θα παραδώσουμε στους επόμενους. Για να έχουμε κι εμείς τη χάρη του Θεού, όπως ο απ. Παύλος, οφείλουμε να κινούμαστε στα πλαίσια των όσων δίδαξε ο Χριστός, κι έτσι θα συνεχίσουμε με επιτυχία το έργο του.    

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ»

Μέρες διακοπών για τους περισσότερους, και όπως πάντα τέτοιο καιρό, δεν έχω να προτείνω για την παραλία τίποτα καλύτερο παρά το διάβασμα. Οι ρακέτες με το εκνευριστικό τάκα τούκα, απαγορεύονται διά ροπάλου! Οφείλουμε στην παραλία να δείξουμε ότι έχουμε ένα επίπεδο! Το σημερινό δραματικό διήγημα ονομάζεται «Πυροβολισμός στο σκοτάδι» και το αλίευσα από το Ρομάντσο Νο 886 (23/2/1960). Από τον τίτλο και μόνο, καταλαβαίνεις ότι δεν είναι κανένα... γλυκανάλατο ρομάντζο με «σ' αγαπώ» και κλάψες! Διαθέτει σασπένς, αγωνία, μυστήριο με ανατρεπτικό φινάλε... Επειδή ήδη σου είπα πολλά, ξεκίνα το διάβασμα, και μην παρασυρθείς και ξεχάσεις να βάλεις αντιηλιακό, ε;

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΡΟΛΟ ΜΕ ΖΕΛΕ (ΓΛΥΚΙΣΜΑ)

Το πρώτο μισό του Αυγούστου, για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι περίοδος νηστείας. Για την γιορτή της Παναγίας στις 15. Οπότε η σημερινή συνταγή απευθύνεται στους νηστεύοντες. Από το Ρομάντσο Νο 1327 (6/8/68) η παρακάτω συνταγή, είναι ρολό με ζελέ. Έτσι για να γλυκαθούμε λίγο. Όσοι δεν νηστεύουν, να φάνε παγωτά! Που κοστίζουν περισσότερο! Εμείς θα την περάσουμε με αυτό το ζελέ και με κρύο καρπούζι...  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (7/08/2022) ΚΥΡΙΑΚΗ Η' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

λέγω δὲ τοῦτο, ὅτι ἕκαστος ὑμῶν λέγει· ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἐγὼ δὲ Ἀπολλώ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ Χριστοῦ. (Α' Κορ. 1, 12)

Kαι το λέω αυτό, επειδή κάθε ένας από σας λέει, εγώ μεν είμαι του Παύλου, εγώ δε του Aπολλώ, εγώ δε του Kηφά, εγώ δε του Xριστού.

Ο απ. Παύλος αναφέρεται στο λόγο για τον οποίο εμφανίστηκαν έριδες μεταξύ των μελών της εκκλησίας της Κορίνθου. Ο καθένας για να παρουσιάζει ανώτερο τον εαυτό του από τους άλλους, προτάσσει τον ποιός τον βάπτισε χριστιανό και επαίρεται γι' αυτό. Η σειρά που βάζει τα ονόματα δεν είναι τυχαία, τοποθετεί το δικό του όνομα πρώτο μιας και εκείνος ίδρυσε την εκκλησία στην Κόρινθο. Συνεπώς όσοι βαπτίσθηκαν από αυτόν θα κόμπαζαν πιο πολύ από τους άλλους. Είναι όμως αιτία αυτό για να δημιουργούνται έριδες; Δεν γνώριζαν οι κορίνθιοι, ότι βαπτίστηκαν στο όνομα της Αγίας Τριάδος, κάτι που θα έπρεπε να τους ενώνει παρά να τους χωρίζει; Μήπως ο απ. Παύλος ή ο Απολλώ ή ο Κηφάς, δεν τους κατήχησαν επιμελώς και σωστά; Έκαναν κάτι λάθος και παρεκτράπηκε το ποίμνιο; Προφανώς και γνώριζαν σε τι βαπτίστηκαν και έλαβαν σωστή κατήχηση. Όμως, ο εγωισμός και η αλαζονεία δεν χρειάζονται σοβαρές αιτίες για να εμφανιστούν, αρκούνται μόνο από αφορμές. Παρ' όσα έμαθαν οι κορίνθιοι, ούτε τα έκαναν βίωμα, ούτε έκαναν πνευματικό αγώνα για να βελτιώσουν τον εαυτό τους. Προτίμησαν να ακολουθούν μόνο όσα τους βόλευαν και το κοσμικό πνεύμα παρέμενε στο νου τους αμετακίνητο. Ήθελαν κοινωνική καταξίωση (δίχως να κοπιάσουν για να την αποκτήσουν) και έψαξαν να τη βρουν στην εκκλησία. Την ισοτιμία των μελών και την αγάπη που διέπουν το ευαγγέλιο του Κυρίου, τις παραμέλησαν και τις παρέκαμψαν. Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι με το να αυτοπροσδιορίζονται βάσει αυτού που τους βάπτισε, και όχι βάσει σε ποιόν βαπτίστηκαν (στο όνομα της Αγ. Τριάδος), εισήγαγαν αιρετικές ερμηνείες στα όσα κηρύττει η Εκκλησία. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΜΕΛΤΕΜΙΑ»

Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, στο Αιγαίο, εμφανίζονται οι εποχικοί άνεμοι τα γνωστά μας μελτέμια. Και ποιός δεν τα θέλει, μιας φέρνουν λίγη δροσιά... Και όχι μόνο βέβαια. Αυτοί οι άνεμοι εξάρουν τη φαντασία όπως στο παρακάτω ποίημα που αλίευσα από το αναγνωστικό «Νεοελληνικά Αναγνώσματα» Γ΄ τάξεως του 1925. Ένα άκρως αιγαιοπελαγίσιο φαινόμενο που το έχουμε συνδέσει με τις διακοπές μας στα νησιά και αν μη τι άλλο, και μόνο στο άκουσμα της λέξης μελτέμι ο νους έχει ήδη φουσκώσει τα πανιά του με κατεύθυνση στο Αιγαίο... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΜΙΑ ΒΑΛΙΤΣΑ;»

Μπήκαμε στον Αύγουστο, τον κατ' εξοχήν μήνα των διακοπών. Οπότε και ετοιμάζεστε διά τας πολυπόθητας διακοπάς, ε; Και πολύ καλά κάνετε. Αλλά επειδή είμαστε λαός της... τελευταίας στιγμής, προφανώς τα μπαγκάζια τελευταία στιγμή θα τα φτιάξετε, να υποθέσω. Ξέρετε να τα φτιάχνετε; Πως; Άρπα κόλλα τα βάζουμε χύμα στη βαλίτσα; Αμ, δε! Αυτά τα κάνουν οι απολίτιστοι και οι γύφτοι! Το παρακάτω αρθράκι από τη Βεντέτα Ν0 382 (31/8/1972) δίνει κατατοπιστικές υποδείξεις για το πως βάζουμε τακτοποιημένα τα ρούχα στη βαλίτσα ώστε και να μην τσαλακωθούν και να περισσέψει χώρος. Καλή τακτοποίηση και καλό ταξίδι!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...