Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου.
ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. (Λουκ. 18, 20-21)
Ξέρεις τις εντολές: μη μοιχεύσεις, μη σκοτώσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». Κι εκείνος του είπε: «Όλα αυτά τα τηρώ από τα νιάτα μου».
Ο Ιησούς είναι σαφής όταν απαντά στην ερώτηση κάποιου άρχοντα, τι να κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Δεν του λέει κάτι το εντελώς καινούργιο. Αναφέρει ότι είναι γραμμένο στους νόμους που έδωσε ο Θεός στο Μωυσή. Εξάλλου όπως έχει ο ίδιος πει, δεν ήρθε για να καταργήσει το νόμο αλλά για να τον εκπληρώσει και να τον τελειοποιήσει (Ματθ. 5, 17). Πριν του πει να μοιράσει τον πλούτο του στους φτωχούς, του λέει αυτές τις γνωστές σε εκείνον τον άρχοντα, εντολές. Ήθελε να δει την ειλικρίνειά του αφενός και αφετέρου το πόσο έτοιμος είναι για να ακούσει κάτι πιο δύσκολο. Ο άρχοντας, δίχως να το σκεφτεί λίγο, όχι μόνο απάντησε καταφατικά, αλλά ότι τις τηρεί πολύ καιρό, από τότε που ήταν νέος. Συνεπώς έδειξε πως είχε τις προϋποθέσεις που ζητούσε ο Κύριος. Ήταν ανυπόμονος να ακούσει κάτι διαφορετικό, πέρα από όσα ήξερε. Ο τρόπος που απάντησε όμως, έδειξε ότι ενώ γνώριζε το νόμο, αγνοούσε την πνευματική του διάσταση. Εύκολα καυχήθηκε δημοσίως ενώπιον του Ιησού, ότι ήταν συνεπής στα καθήκοντά του από τη νεαρά ηλικία. Δηλαδή, ουδέποτε αμάρτησε και ουδέποτε παρέκκλινε του νόμου... Δυστυχώς, εφάρμοζε τυπολατρικά τις εντολές χωρίς να τις κάνει καθημερινό του βίωμα. Θέλησε να μάθει πως θα κληρονομήσει την αιώνια ζωή αντί το πως θα βελτιώσει τον εαυτό του. Δεν ένιωσε καθόλου μετανιωμένος για κάτι, ούτε ότι υστερούσε σε κάτι. Αφού τηρούσε τις εντολές επί μακρό χρονικό διάστημα, προφανώς θα ήθελε την ανταμοιβή του αν όχι κάτι επιπλέον. Έστω μια επευφημία από τον Κύριο. Παρουσιάστηκε ως υπόδειγμα με σκοπό την αυτοπροβολή του. Δεν του είχε περάσει από το μυαλό, πως εκτός των καθηκόντων που τηρούσε, να ανταπεξέλθει σε κάποια δοκιμασία. Ίσως τότε να είχε περισσότερη επίγνωση και λιγότερη άγνοια. Έπραττε τις εντολές όσον αυτές δεν του προκαλούσαν πρόβλημα στη ζωή του. Δεν ήταν λοιπόν έτοιμος πνευματικά να ακούσει μία πιο «δύσκολη» απάντηση από τον Ιησού.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου.
ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. (Λουκ. 18, 20-21)
Ξέρεις τις εντολές: μη μοιχεύσεις, μη σκοτώσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». Κι εκείνος του είπε: «Όλα αυτά τα τηρώ από τα νιάτα μου».
Ο Ιησούς είναι σαφής όταν απαντά στην ερώτηση κάποιου άρχοντα, τι να κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Δεν του λέει κάτι το εντελώς καινούργιο. Αναφέρει ότι είναι γραμμένο στους νόμους που έδωσε ο Θεός στο Μωυσή. Εξάλλου όπως έχει ο ίδιος πει, δεν ήρθε για να καταργήσει το νόμο αλλά για να τον εκπληρώσει και να τον τελειοποιήσει (Ματθ. 5, 17). Πριν του πει να μοιράσει τον πλούτο του στους φτωχούς, του λέει αυτές τις γνωστές σε εκείνον τον άρχοντα, εντολές. Ήθελε να δει την ειλικρίνειά του αφενός και αφετέρου το πόσο έτοιμος είναι για να ακούσει κάτι πιο δύσκολο. Ο άρχοντας, δίχως να το σκεφτεί λίγο, όχι μόνο απάντησε καταφατικά, αλλά ότι τις τηρεί πολύ καιρό, από τότε που ήταν νέος. Συνεπώς έδειξε πως είχε τις προϋποθέσεις που ζητούσε ο Κύριος. Ήταν ανυπόμονος να ακούσει κάτι διαφορετικό, πέρα από όσα ήξερε. Ο τρόπος που απάντησε όμως, έδειξε ότι ενώ γνώριζε το νόμο, αγνοούσε την πνευματική του διάσταση. Εύκολα καυχήθηκε δημοσίως ενώπιον του Ιησού, ότι ήταν συνεπής στα καθήκοντά του από τη νεαρά ηλικία. Δηλαδή, ουδέποτε αμάρτησε και ουδέποτε παρέκκλινε του νόμου... Δυστυχώς, εφάρμοζε τυπολατρικά τις εντολές χωρίς να τις κάνει καθημερινό του βίωμα. Θέλησε να μάθει πως θα κληρονομήσει την αιώνια ζωή αντί το πως θα βελτιώσει τον εαυτό του. Δεν ένιωσε καθόλου μετανιωμένος για κάτι, ούτε ότι υστερούσε σε κάτι. Αφού τηρούσε τις εντολές επί μακρό χρονικό διάστημα, προφανώς θα ήθελε την ανταμοιβή του αν όχι κάτι επιπλέον. Έστω μια επευφημία από τον Κύριο. Παρουσιάστηκε ως υπόδειγμα με σκοπό την αυτοπροβολή του. Δεν του είχε περάσει από το μυαλό, πως εκτός των καθηκόντων που τηρούσε, να ανταπεξέλθει σε κάποια δοκιμασία. Ίσως τότε να είχε περισσότερη επίγνωση και λιγότερη άγνοια. Έπραττε τις εντολές όσον αυτές δεν του προκαλούσαν πρόβλημα στη ζωή του. Δεν ήταν λοιπόν έτοιμος πνευματικά να ακούσει μία πιο «δύσκολη» απάντηση από τον Ιησού.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
