Ακούμε να λέει ο αρχισυναγωγός στον Ιησού:
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ
ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ
ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. (Λουκ. 13, 14)
Αποκρίθηκε τότε ο αρχισυνάγωγος, αγανακτώντας επειδή το
Σάββατο θεράπευσε ο Ιησούς, και έλεγε στο πλήθος: «Έξι ημέρες είναι
κατά τις οποίες πρέπει να εργάζεται κανείς. Σ’ αυτές λοιπόν να έρχεστε
και να θεραπεύεστε και όχι την ημέρα του Σαββάτου».
Δεν τόλμησε να απευθυνθεί απευθείας στον Ιησού ο αρχισυναγωγός. Τι να πει άλλωστε σε Εκείνο που κάνει το θαύμα, κάποιος που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η κατά γράμμα τήρηση του Νόμου. Μιλάει στο πλήθος, κατηγορώντας τους ότι κακώς βρίσκονταν εκεί αφού λόγῳ Σαββάτου δεν θα έπρεπε να έρθουν αναζητώντας θεραπεία!
Πόσο σκοτισμένος ήταν ο νους του! Αντιπαρέλαβε στο θαύμα και τον Κύριο, τη στείρα κατά γράμμα εντολή του Νόμου. Αντί να καταλάβει ότι ο Νόμος δόθηκε για να εξυπηρετήσει τον άνθρωπο, έμενε κολλημένος στο αντίθετο! Με αυτήν την αντίληψη ο Νόμος είχε διαστρεβλωθεί στο νόημά του και δυστυχώς έπνιγε όσους κρέμονταν σ' αυτόν. Η θεραπεία δεν είναι εργασία και η σωτηρία δεν εγκλωβίζεται σε νόμους και στενόμυαλες ερμηνείες. Ο Κύριος θέλει από μας, να σκεφτόμαστε διαφορετικά από τον αρχισυναγωγό. Να μην μένουμε στο γράμμα αλλά στο πνεύμα. Να μετανοήσουμε και να πάμε κοντά Του ότι ώρα και να 'ναι. Την πίστη επιβραβεύει και όχι μια τυπική εφαρμογή κανόνων.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
