Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. (Λουκ. 8, 31)
Και τον παρακαλούσαν να μην τα διατάζει να πάνε στην άβυσσο.
Η αντιπαράθεση των δαιμονίων, που είχαν κυριεύσει το δαιμονισμένο στην χώρα των Γαδαρηνών (ή Γερασηνών), με τον Ιησού δεν είναι παρά να φανεί η ανωτερότητα του Κυρίου. Οι δυνάμεις του σκότους μπροστά στον μοναδικό άρχων των πάντων παρακαλούν! Γνωρίζουν πολύ καλά το πόσο αδύναμα είναι τα δαιμόνια ενώπιόν Του. Τον παρακαλούν να μην τα στείλει στην άβυσσο.
Η άβυσσος (= αυτό που δεν έχει πυθμένα) στην Π.Δ. έχει την έννοια του βάθους της θάλασσας, της γης, ακόμη και του Άδη. Στην Κ.Δ. σημαίνει τον τόπο τιμωριών του Άδη και είναι κατοικία των δαιμόνων. Την αποστρέφονται την άβυσσο διότι εκεί δεν μπορούν να βλάψουν ανθρώπους, δεν λατρεύονται από τους κακούς ανθρώπους και τρώγονται από την κακία τους. Είναι φυλακή για τους δαίμονες.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
