Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Διεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ (Ματθ. 1, 24)
Όταν ξύπνησε ο Ιωσήφ, έκανε όπως τον πρόσταξε ο άγγελος του Κυρίου και πήρε στο σπίτι του τη Μαρία τη γυναίκα του.
Ο Ιωσήφ είδε στον ύπνο του, άγγελο που τον πρόσταξε να πάρει στο σπίτι του την Μαρία ως γυναίκα του παρότι εκείνη ήταν έγκυος πριν τον παντρευτεί. Η υπακοή του Ιωσήφ είναι ιδιαιτέρως χαρακτηριστική. Τι του ζήτησε ο άγγελος; Να υιοθετήσει το παιδί της Μαρίας, η οποία συνέλαβε διά θαύματος, και να την προστατέψει. Εκείνος δεν ζήτησε εξηγήσεις, δεν αμφισβήτησε το όνειρό του. Δεν ζήτησε αποδείξεις, ούτε περαιτέρω διευκρινήσεις. Έπραξε με ταπεινότητα, κατά πως του ζητήθηκε. Προστάτευσε τη Μαρία από μία εγκυμοσύνη εκτός γάμου. Και μάλιστα ζούσε μαζί της δίχως σαρκική επαφή.
Πριν πει κάποιος ότι δεν έκανε και κάτι το δύσκολο, ας δούμε στην Καινή Διαθήκη πόσοι δεν έδειξαν δυσπιστία μπροστά στα θαύματα του Κυρίου. Ακόμη και μαθητές Του ολιγοπίστησαν (Πέτρος & Θωμάς)! Έχοντας μάλιστα γνωρίσει τον ίδιον τον Χριστό. Αντιθέτως ο Ιωσήφ δεν είχε δει κανένα υπερφυσικό θαύμα, δεν είχε άμεση εμπειρία του Θεανθρώπου. Συνέβαλε όμως κι αυτός στην έλευσή Του, διά της υπακοής του. Ταπεινός και υπάκουος, δέχτηκε να αναλάβει το ρόλο του δίχως ανταλλάγματα. Αυτή του η στάση είναι για εμάς, παράδειγμα προς μίμησιν. Να προσπαθήσουμε το ίδιο υπάκουοι και ταπεινοί, να συμβάλουμε στο να εισέρθει ο Χριστός εντός των ασθενέστερων τῇ πίστει κα εντός των όσων απομακρύνθηκαν από Εκείνον.
