Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῆς. (Λουκ. 10, 42)
ένα μόνο χρειάζεται. Διάλεξε την αγαθή μερίδα η Μαρία, και αυτό δεν πρόκειται να της το αφαιρέσει κανείς.
Ο Ιησούς απευθύνεται στην αδελφή της Μαρίας τη Μάρθα που είχε επικεντρωθεί στην φροντίδα του φιλοξενούμενου της και παραπονείτο ότι δεν την βοηθά η αδελφή της. Δεν της λέει ότι κακώς ασχολείτο με τα της φιλοξενίας, αλλά της υποδεικνύει κάτι πιο χρήσιμο από αυτό: Το να εστιάσει στο θείο Του λόγο, κάτι που θα την ωφελήσει στην πνευματική της προκοπή και καλλιέργεια. Η Μάρθα κάνοντας παράλληλα δουλειές, δεν μπορεί παρά αποσπασματικώς να ακούσει κάποια πράγματα με συνέπεια να μην μπορεί να κατανοήσει ή να παρερμηνεύσει το κήρυγμα. Οι δουλειές όσο σημαντικές και να δείχνουν ότι είναι, δεν πρέπει να προτάσσονται της πνευματικής ενίσχυσης, πόσο μάλλον να αποτελούν το άλλοθι για να απομακρυνόμαστε από την φροντίδα της ψυχής. Ας θυμηθούμε στην παραβολή του μεγάλου Δείπνου, τις δικαιολογίες για να μην πάνε οι καλεσμένοι στο δείπνο του Θεού. Η αγαθή μερίδα λοιπόν, είναι η επικέντρωση προς την ψυχική μας ωφέλεια. Η μελέτη μας με το ευαγγέλιο, η επαφή μας με τα μυστήρια της Εκκλησίας, η κοινωνία με τον Ιησού Χριστό. Όλα τα υπόλοιπα έπονται, και με σωστή διαχείριση χρόνου, είναι εφικτά. Αυτό που μας ωφελεί, όχι απλά το κρατάμε, αλλά δεν μπορεί κανείς να μας το αφαιρέσει. Επιπλέον δε, μπορούμε να το μεταδώσουμε για να βοηθηθούν άλλοι συνάνθρωποί μας.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
