Στο σημερινό ευαγγέλιο ακούμε:
Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ Ἀβραάμ ἕως Δαυΐδ γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυΐδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες. (Ματθ. 1,17)
Στο ευαγγέλιο πριν τα Χριστούγεννα, ακούμε τη γενεαλογία του Χριστού. Ίσως να δείχνει μια βαρετή ευαγγελική περικοπή, εντούτοις είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Κατ' αρχήν, είναι ένας συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. (Το ευαγγέλιο του Ματθαίου είναι το πρώτο βιβλίο της Κ. Δ.). Πατριάρχες, βασιλείς, ιερείς και επιφανείς πρόσωπα που συνθέτουν λίγο - πολύ την ιστορία του Ισραήλ, ακούγονται στις τρεις 14τράδες των «προγόνων» του Χριστού.
Αν εστιάσουμε στα πολλά ονόματα που παρελαύνουν, θα εντοπίσουμε 2 γυναίκες που δεν είναι Ισραηλίτισσες, της Χαναναίας Ραχάβ, και της Μωαβίτιδας Ρουθ.
Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ῥαχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησε τὸν Ὠβὴδ ἐκ τῆς Ῥούθ, Ὠβὴδ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰεσσαί, (Ματθ. 1, 5)
Κάτι που δείχνει πως ο Χριστός δεν ήρθε μόνο για τους Ισραηλίτες. Επίσης, θα δούμε και μεγάλους αμαρτωλούς. Το Δαυίδ, το Σολομών, το Μανασσή και τον Αμών που ήταν βασιλείς. Τη γυναίκα του Ουρία (η Βηρσαβεέ) που μοίχευσε μαζί με το Δαυίδ, και τη Ραχάβ την πόρνη. Ο Χριστός καταδέχτηκε να προσέλθει από αμαρτωλούς προγόνους, για να δείξει την ταπείνωσή του, και ότι δεν περιφρονεί κανέναν, αλλά ήρθε για να μας σώσει όλους.
Και μια πολύ βασική διευκρίνηση: Η γενεαλογία αναφέρεται στους προγόνους του Ιωσήφ. Όμως ο Ιωσήφ δεν συνετέλεσε στη γέννηση του Ιησού. Ο Ιησούς στη γη έχει μόνο μητέρα, την Παρθένο Μαρία. Γιατί λοιπόν οι πρόγονοι του Ιωσήφ αποτελούν το γενεαλογικό δένδρο του Χριστού; Διότι κατά νόμον ο Ιωσήφ ήταν άνδρας της Μαρίας και η Μαρία ήταν γυναίκα του Ιωσήφ και μάλιστα από την εποχή της μνηστείας. Κατά νόμον λοιπόν, ο Ιωσήφ ήταν και πατέρας του Ιησού (δες και στο Λουκ. 2, 48 καὶ ἰδόντες αὐτὸν ἐξεπλάγησαν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπε· τέκνον, τί ἐποίησας ἡμῖν οὕτως; ἰδοὺ ὁ πατήρ σου κἀγὼ ὀδυνώμενοι ἐζητοῦμέν σε.)
(Πολύ ωραία μας αναλύει τα παραπάνω ο Νικ. Σωτηρόπουλος στο βιβλίο του «Το Ευαγγέλιοτου Ματθαίου» εκδόσεις Ο ΣΤΑΥΡΟΣ)
