Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; (Λουκ. 13, 16)
Κι αυτή, που είναι απόγονος του Αβραάμ, και ο σατανάς την είχε δεμένη δεκαοχτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί απ’ αυτά τα δεσμά το Σάββατο;
Ο αρχισυναγωγός αγανάκτησε επειδή θεράπευσε ο Ιησούς μία γυναίκα που επί 18 έτη είχε κυρτωμένο το σώμα της, την ημέρα του Σαββάτου, η οποία θεωρείτο αργία βάσει του νόμου. Η παραπάνω ερώτηση του Κυρίου στον αρχισυναγωγό, είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτική. Μας έδωσε καταρχάς μία απόδειξη της θεϊκής του φύσης. Πουθενά δεν μας αναφέρει το ιερό ευαγγέλιο ότι είχε πάρει πληροφορίες για τη γυναίκα που θεράπευσε. Κι όμως γνώριζε και το πόσο καιρό ήταν ασθενής και το λόγο της ασθένειάς της, που ήταν έργο του διαβόλου. Δεν ήταν μια απλή γυναίκα αλλά μία απόγονος του Αβραάμ. Κι αυτό το λέει ο Ιησούς, όχι για να εξάρει τον ισραηλίτικο λαό, αλλά για να υπενθυμίσει στον αρχισυναγωγό ότι είχε κι εκείνη την ίδια καταγωγή με αυτή που καυχόταν οι εβραίοι. Άρα ήταν αδελφή του. Και θέτει ένα πολύ σημαντικό σημείο εντός της ερωτήσεώς του ο Κύριος. Επειδή ήταν Σάββατο, δεν θα έπρεπε να λυθεί από τα δεσμά που την είχε δέσει ο σατανάς; Η αργία του Σαββάτου, δηλαδή, εμποδίζει την κατάλυση του έργου του διαβόλου; Πόσο τυπολατρική και στείρα κατάντησε αυτή η Σαββατιάτικη αργία! Να απαγορεύει τη θεραπεία στον άνθρωπο (εν προκειμένῳ στους εβραίους) και να διευκολύνει το σατανά! Κι όμως, έτσι την κατάντησε η στενόμυαλη και κατά γράμμα ερμηνεία που της έδινε ο αρχισυναγωγός. Και δυστυχώς το έκανε αυτό όχι γιατί ήταν αμαθής ή άμυαλος αλλά από κακή προαίρεση. Ο Ιησούς με αυτήν την ερώτηση όχι μόνο τον αποστόμωσε αλλά έθεσε νέα όρια στο νόμο, δίχως να τον καταργήσει. Πως δεν ισχύει σε ότι αφορά τη σωτηρία του ανθρώπου. Είτε ψυχική, είτε σωματική.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; (Λουκ. 13, 16)
Κι αυτή, που είναι απόγονος του Αβραάμ, και ο σατανάς την είχε δεμένη δεκαοχτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί απ’ αυτά τα δεσμά το Σάββατο;
Ο αρχισυναγωγός αγανάκτησε επειδή θεράπευσε ο Ιησούς μία γυναίκα που επί 18 έτη είχε κυρτωμένο το σώμα της, την ημέρα του Σαββάτου, η οποία θεωρείτο αργία βάσει του νόμου. Η παραπάνω ερώτηση του Κυρίου στον αρχισυναγωγό, είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτική. Μας έδωσε καταρχάς μία απόδειξη της θεϊκής του φύσης. Πουθενά δεν μας αναφέρει το ιερό ευαγγέλιο ότι είχε πάρει πληροφορίες για τη γυναίκα που θεράπευσε. Κι όμως γνώριζε και το πόσο καιρό ήταν ασθενής και το λόγο της ασθένειάς της, που ήταν έργο του διαβόλου. Δεν ήταν μια απλή γυναίκα αλλά μία απόγονος του Αβραάμ. Κι αυτό το λέει ο Ιησούς, όχι για να εξάρει τον ισραηλίτικο λαό, αλλά για να υπενθυμίσει στον αρχισυναγωγό ότι είχε κι εκείνη την ίδια καταγωγή με αυτή που καυχόταν οι εβραίοι. Άρα ήταν αδελφή του. Και θέτει ένα πολύ σημαντικό σημείο εντός της ερωτήσεώς του ο Κύριος. Επειδή ήταν Σάββατο, δεν θα έπρεπε να λυθεί από τα δεσμά που την είχε δέσει ο σατανάς; Η αργία του Σαββάτου, δηλαδή, εμποδίζει την κατάλυση του έργου του διαβόλου; Πόσο τυπολατρική και στείρα κατάντησε αυτή η Σαββατιάτικη αργία! Να απαγορεύει τη θεραπεία στον άνθρωπο (εν προκειμένῳ στους εβραίους) και να διευκολύνει το σατανά! Κι όμως, έτσι την κατάντησε η στενόμυαλη και κατά γράμμα ερμηνεία που της έδινε ο αρχισυναγωγός. Και δυστυχώς το έκανε αυτό όχι γιατί ήταν αμαθής ή άμυαλος αλλά από κακή προαίρεση. Ο Ιησούς με αυτήν την ερώτηση όχι μόνο τον αποστόμωσε αλλά έθεσε νέα όρια στο νόμο, δίχως να τον καταργήσει. Πως δεν ισχύει σε ότι αφορά τη σωτηρία του ανθρώπου. Είτε ψυχική, είτε σωματική.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
