καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα
ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ
οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. (Λουκ. 16, 26)
«Και επιπλέον σε όλα αυτά, ανάμεσα σ’ εμάς και σ’ εσάς
είναι στηριγμένο μεγάλο χάσμα, ώστε εκείνοι που θέλουν να διαβούν από
εδώ προς εσάς να μη δύνανται να το κάνουν, μήτε από εκεί προς εμάς να
διαπερνούν».
Ο Αβραάμ λέει στον πλούσιο που του ζήτησε να γυρίσει πίσω στον κόσμο των ζωντανών για να προειδοποιήσει τους αδελφούς του για την ύπαρξη της κόλασης (= τόπος τιμωρίας), πως αυτό δεν γίνεται. Ανάμεσα στον κόσμο των νεκρών και στον κόσμο των ζωντανών υπάρχει αδιάρρηκτο χάσμα ώστε κανείς δεν μπορεί να το διαπεράσει. Ούτε οι ζωντανοί μπορούν να επικοινωνήσουν με τους θανόντας, ούτε οι θανόντες μπορούν να επικοινωνήσουν με τους ζωντανούς. (Τα περί φαντασμάτων και περί ενδιάμεσων μέντουμ, είτε είναι δαιμονολογίες είτε κομπογιαννιτισμοί, ουδεμία σχέση έχουν με το χριστιανισμό).
Αυτό το ανυπέρβλητο εμπόδιο, δεν εμποδίζει βέβαια την επαφή μας με τον άυλο κόσμο, μιας και ο Θεός ανοίγει διαύλους επικοινωνίας, ασχέτως αν ο άνθρωπος λόγῳ εγωισμού δεν τους βλέπει...
Η κατάσταση της τιμωρίας των αμαρτωλών νεκρών δεν αλλάζει. Είναι αργά για οποιαδήποτε μεταβολή της κατάστασής τους ή οποιαδήποτε ανακούφισής τους. Ούτε οι άγιοι από τον παράδεισο μπορούν να τους επισκεφτούν. Ευτυχώς όμως, στην παρούσα επίγεια ζωή δεν υπάρχει χάσμα μεταξύ ανθρώπων και της θείας χάριτος. Όλοι μπορούμε να αλλάξουμε την αμαρτωλή κατάστασή μας και να μεταπηδήσουμε στην οδό που μας έδειξε ο Κύριος. Μόνο έτσι δεν θα βρεθούμε στην κατάσταση του φόβου και της απελπισίας.
