Μας λέει σήμερα στον όρθρο ο ειρμός της θ' ωδής:
Μυστήριον ξένον, ὁρῶ καὶ παράδοξον! οὐρανὸν τὸ Σπήλαιον· θρόνον Χερουβικόν, τὴν Παρθένον· τὴν φάτνην χωρίον· ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρητος, Χριστὸς ὁ Θεός· ὃν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν.
Με έκπληξη ο ιερός υμνογράφος βλέπει ότι η γέννηση του Ιησού δεν είναι μια οποιαδήποτε γέννηση. Είναι μυστήριο περίεργο, παράδοξο και ανερμήνευτο! Το σπήλαιο γίνεται ουρανός και η παρθένος Μαρία γίνεται θρόνος των Χερουβείμ, η δε φάτνη, χώρος που χωράει τον Θεό, τον οποίο δεν χωράνε τα σύμπαντα! Ένας εύστοχος παραλληλισμός, που δεικνύει τη θεότητα του Χριστού. Ο υλικός κόσμος μεταμορφώνεται με τη χάρη του Θεού και προτυπώνει τον άυλο. Η Παρθένος Μαρία γίνεται ο θρόνος, τον οποίο σχηματίζουν με τα φτερά τους οι άγγελοι (το τάγμα των Χερουβείμ) για να «καθίσει» ο Θεός. Ο Χριστός ως Θεός, ενώ στα μάτια των ανθρώπων γεννιέται ταπεινά σ' ένα σπήλαιο - στάβλο, εντούτοις έρχεται με την ανώτερη άυλη δόξα, που του αρμόζει, κάτι που μόνο τα μάτια αυτού που πιστεύει μπορούν να αντιληφθούν. Αυτόν λοιπόν, το Χριστό και Θεό, μας προτρέπει ο ιερ. υμνογράφος να ανυμνήσουμε και να μεγαλύνουμε.
Ακούμε το τροπάριο εδώ (προηγείται ο στίχος Μεγάλυνον ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν, καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων):
Το blog της Αποκαλύψεως του 999, εύχεται στους αναγνώστες του παρόντος ιστοχώρου καθώς και σε όλο τον κόσμο Καλά Χριστούγεννα με πολύ υγεία και ευτυχία. Να θυμόμαστε ότι ο νεογέννητος Χριστός μας καλεί σε πνευματική προκοπή με άσκηση και επιμονή στην αρετή, ώστε να πετύχουμε τη δική μας αναγέννηση. Τα Χριστούγεννα είναι μεγάλη εκκλησιαστική εορτή και όχι απλά ένα δρώμενο και αφορμή για κρεπάλες. Η ταπεινότητα του στάβλου και του σπηλαίου, πόρρω απέχει από τα φανταχτερά στολίδια, τα λαμπάκια και τα ξεφαντώματα που επιτάσσει ο ηθικά ξεπεσμένος «πολιτισμός» μας, που υπόσχεται εφήμερη ευτυχία. Σ' αυτήν την ταπεινότητα μας καλεί από τα γεννοφάσκια του ο Χριστός, γιατί αυτή οδηγεί στην αιώνια χαρά της ουράνιας βασιλείας.
