ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! (Λουκ. 18, 24)
Όταν ο Ιησούς τον είδε, που έγινε περίλυπος, είπε:
«Πόσο δύσκολα εκείνοι που έχουν τα χρήματα μπαίνουν στη βασιλεία του
Θεού!
Στην απάντηση του Ιησού, να μοιράσει την περιουσία του στους φτωχούς για να κερδίσει την αιώνια ζωή, ο άρχοντας έφυγε περίλυπος. Ο Κύριος τότε έκανε μια πικρή διαπίστωση: Πόσο δύσκολα εκείνοι που έχουν τα χρήματα μπαίνουν στη βασιλεία του
Θεού! Δεν είπε, ότι είναι αδύνατον, αλλά δύσκολα. Πολύ δύσκολα, μάλιστα. Όταν είμαστε προσκολλημένοι στα γήινα, τότε μας γίνεται αυτοσκοπός το να πλουτίσουμε. Η απόκτησή του υλικού πλούτου, σημαίνει την κοινωνική μας καταξίωση. Αυτόν τον κόσμο, δυστυχώς, φτιάξαμε και αυτόν διατηρούμε. Η αναζήτηση πνευματικού πλούτου, όχι μόνο έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα, αλλά ουκ ολίγες φορές προκαλεί την περιφρόνηση! Προσκολληθήκαμε στον εφήμερο υλισμό και εγκλωβιστήκαμε σ' αυτόν.
Όταν ο Κύριος μας λέει να μοιράσουμε τον υλικό πλούτο, εκεί αποσκοπεί: Στο να δώσουμε βάρος στο αιώνιο μέρος του εαυτού μας, την ψυχή. Το σώμα μπορεί να ζήσει με τα απαραίτητα. Ο υλικός πλούτος είτε προέρχεται από τύχη, είτε από παρανομίες, είτε από προκοπή. Αν έρθει από την εργατικότητα και την προκοπή, είναι ευλογία όταν χρησιμοποιηθεί σωστά, για τη βοήθεια και την ανακούφιση φτωχών και κατατρεγμένων. Ποιός όμως πλούσιος, ή νεόπλουτος σκέφτεται να τον χρησιμοποιήσει έτσι; Οι περισσότεροι (σχεδόν όλοι) όχι! Τουναντίον, αυξάνεται το πάθος της πλεονεξίας μας. Γι' αυτό και αυτή μας η αφοσίωση στα υλικά αγαθά, κάνει τόσο εμφανή την πικρία στα λόγια του Ιησού... δεικνύοντας παράλληλα το πόσο αντισυμβατική με τον γήινο κόσμο είναι η οδός που οδηγεί στην αιώνια ζωή!
