Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. (Λουκ. 13, 14)
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. (Λουκ. 13, 14)
Αποκρίθηκε τότε ο αρχισυνάγωγος, αγανακτώντας επειδή το
Σάββατο θεράπευσε ο Ιησούς, και έλεγε στο πλήθος: «Έξι ημέρες είναι
κατά τις οποίες πρέπει να εργάζεται κανείς. Σ’ αυτές λοιπόν να έρχεστε
και να θεραπεύεστε και όχι την ημέρα του Σαββάτου».
Αυτόκλητα ο αρχισυναγωγός προσπάθησε να αντικρούσει τον Κύριο. Βέβαια, δεν μπορούσε να πει ότι δεν θεράπευσε ο Ιησούς τη συγκυπτούσα (=που δεν μπορούσε να ορθώσει το σώμα, ήταν πάντοτε σκυφτή) γυναίκα μιας και όλοι είδαν το θαύμα. Επιστράτευσε το Νόμο, για να δείξει ότι κακώς έγινε η θεραπεία την ημέρα του Σαββάτου. Αλλά ως θρασύδειλος που ήταν, δεν τόλμησε να κατηγορήσει ευθέως τον Κύριο, αλλά απευθύνθηκε στον κόσμο! Λες και οι παριστάμενοι πήγαν για σωματική ίαση. Αντιπαρέθεσε μια παρερμηνεία του Νόμου, μη έχοντας τι άλλο να πει. Έξι ημέρες πρέπει να εργαζόσαστε και σ' αυτές να ερχόσαστε για να θεραπεύεστε, όχι την ημέρα του Σαββάτου, είπε. Μόνο που άλλο είναι η ανθρώπινη εργασία και άλλο η θεραπεία! Και μάλιστα εν προκειμένῳ, ο Ιησούς θεράπευσε τη γυναίκα δίχως εκείνη να του μιλήσει για το πρόβλημά της!
Την πλάνη και τη σύγχυσή τους προσπαθούν να μεταδώσουν όσοι αντιμάχονται τον Κύριο. Και κυρίως την αλαζονεία τους, που προσπαθούν με λαϊκίστικα σοφίσματα να αντιπαρατεθούν στη διδασκαλία και την αγάπη Του προς εμάς. Αν διαθέτουμε κι εμείς αλαζονεία μέσα μας, τότε λίγο πολύ τους ακολουθούμε, ψάχνοντας παρόμοια με του αρισυναγωγού, επιχειρήματα για να αντιστρατευτούμε το καλό... Ας προσέξουμε λοιπόν.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
