Όλοι κάνουν λόγο για τα επερχόμενα Χριστούγεννα και πως θα τα περάσουμε, αν έχουμε ή όχι κάνει το φαρμακοζούμι εμβόλιο της Pfizer. Κανείς δεν λέει το πως θα βγάλουμε όμως το Νοέμβρη... Δύσκολος χειμώνας πράγματι, από μια ο ρατσισμός εναντίον όσων πάνε κόντρα στο σύστημα και δεν εμβολιάζονται και από την άλλη η οικονομία που ζορίζεται από την ακρίβεια. Και το ζόρικο κρύο δεν έχει έρθει ακόμα. Μη λησμονούμε πως ακόμα έχουμε φθινόπωρο... Κανείς δεν μιλάει για αισιοδοξία. Κανένα φως στην άκρη του τούνελ; Ποιός να ξέρει; Υπομονή και όλο και κάτι θα φανεί. Διαβάζοντας το παρακάτω ποίημα του
Δημήτη Τυραϊδή, (από τη συλλογή «Της Μούσας μου απανθίσματα» 2019), πολύ θα ήθελα έναν ήλιο να προβάλει και να διώξει την καταχνιά. Και μια φωνούλα μυστική να δώσει ένα μήνυμα ελπίδας όπως έκανε στο ποίημα. Ίσως να την έχουμε φιμωμένη, ίσως όμως να μην μπορούμε να την ακούσουμε...
