Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν. (Ματθ. 1, 25)
Και δεν είχε σαρκική επαφή με αυτήν (ο Ιωσήφ), ωσότου γέννησε γιο. Και κάλεσε το όνομά του Ιησού.
Ο ευαγγελιστής Ματθαίος νοιάζεται εδώ για το χρόνο μέχρι τη γέννηση του Χριστού, αφήνοντας απροσδιόριστο το πέραν της γεννήσεως. Δεν τον ενδιαφέρει το τι συνέβη μετά τη γέννηση του Χριστού. Ο Ιωσήφ δεν είχε σαρκική σχέση με την Παναγία ούτε πριν αλλά ούτε και μετά. Ωστόσο, παρερμηνεύουν ορισμένοι το «ἕως» (=όταν, μέχρι, ωσότου) και λένε ότι μετά τη γέννηση, είχε σαρκικές επαφές ο Ιωσήφ με την Παναγία. Αξίζει όμως, να δούμε αυτό το «ἕως» πως χρησιμοποιείται και αλλού στην Αγ. Γραφή, πριν βγάλουμε βιαστικά και λαθεμένα συμπεράσματα:
«καὶ τῇ Μελχὸλ θυγατρὶ Σαοὺλ οὐκ ἐγένετο παιδίον ἕως τῆς ἡμέρας τοῦ ἀποθανεῖν αὐτήν» (Β' Βασ. 6, 23) = Και η Μελχόλ, θυγατέρα του Σαούλ, δεν απέκτησε παιδί μέχρι που πέθανε. Λόγῳ του «ἕως», θα ήταν αστείο να συμπερέναμε ότι απέκτησε παιδί μετά θάνατον!
«καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.» (Ματθ. 28, 20) = Και ιδού, εγώ (ο Χριστός) είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες ως τη συντέλεια του κόσμου. Θα ήταν λάθος να συμπεράνουμε ότι μετά τη συντέλεια του κόσμου δεν θα είναι μαζί με τους εκλεκτούς του ο Χριστός.
«καὶ ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος σὺ εἶ. » (Ψαλμ. 89, 2) = προ πάντων των αιώνων συ υπήρχες, υπάρχεις και μετά του αιώνα εσύ θα υπάρχεις. Το «ἕως» δεν περιορίζει το άχρονο της ύπαρξης του Θεού.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
