Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ. (Β' Κορ. 6, 18)
Θα είμαι για σας ο Πατέρας, κι εσείς θα είστε γιοι και θυγατέρες μου, λέει ο παντοκράτορας Κύριος.
Αν απομακρυνθούμε από τους διεφθαρμένους και εθισμένους στην αμαρτία (στχ 16-17), και γενικώς από ότι αμαρτωλό, τότε θα απολαύσουμε ένα μοναδικό προνόμιο. Ο Θεός θα γίνει για εμάς πατέρας και εμείς τέκνα του. Η αντίληψη πως επειδή μας δημιούργησε ως όντα και αυτομάτως γίνεται πατέρας μας, είναι εσφαλμένη. Πριν από εμάς δημιούργησε ολόκληρη την πλάση στην οποία κατοικούμε. Δεν είναι όμως πατέρας της, αλλά δημιουργός της. Για μας λοιπόν είναι δημιουργός, «ποιητής των όλων». Το μπερδεύουμε επειδή δίνουμε στο α' πρόσωπο της Αγίας Τριάδος την ονομασία Πατέρας, αλλά αυτό επειδή γεννά τον Υιό και όχι εμάς! Ο δημιουργός μας λοιπόν μας υιοθετεί, (γίνεται πατέρας μας) όταν ουσιαστικά υιοθετήσουμε εμείς Εκείνον. Όταν τον πιστεύσουμε, ακολουθήσουμε το ευαγγέλιό Του και όταν σηκώσουμε το σταυρό μας και βαδίσουμε στα χνάρια Του. Το προνόμιο να γίνει η σχέση μας τόσο στενή, είναι η ανταμοιβή μιας πολύ δύσκολης ανηφορικής πορείας. Και αυτό δεν είναι εικασία, ούτε συμπέρασμα του απ. Παύλου. Είναι υπόσχεση από τον ίδιο τον Κύριο. Ας το σκεφτόμαστε όταν η αμαρτία σαγηνευτικά μας καλεί και να νιώθουμε αχάριστοι που για ένα τέτοιο δώρο, προτιμάμε την απώλεια της ψυχή μας!
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ και εδώ.
