ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· (Α' Κορ. 6, 16)
Ή μήπως δεν ξέρετε ότι αυτός που ενώνεται με μια πόρνη γίνεται ένα σώμα μαζί της; Γιατί, καθώς λέει η Γραφή, οι δύο θα γίνουν ένα σώμα.
Ο απ. Παύλος μας θυμίζει τη γνωστή φράση από τη Γένεση που λέει ότι «ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν» (2, 24). Αυτή ωστόσο η φράση, γράφτηκε για το μυστήριο του γάμου. Εδώ όμως ο απόστολος την χρησιμοποιεί σε μία αντίστροφη συνάφεια. Όταν δηλαδή ο άνδρας έρχεται σε σάρκα μία (δηλαδή ενώνεται) με πόρνη, γίνεται μαζί της ένα σώμα. Επειδή όμως η πόρνη δεν ανήκει στο σώμα του Χριστού (την Εκκλησία) λόγῳ της ιδιότητάς της, ουσιαστικά και ο κολλώμενος με αυτήν θέτει εαυτόν εκτός της Εκκλησίας. Δηλαδή παρασύρεται από την πόρνη με τη θέλησή του. Δεν γίνεται ταυτοχρόνως να είναι με την πόρνη αλλά να ανήκει στο σώμα του Χριστού. Όπως λέει ο Κύριος, «οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν...» (Ματθ. 6, 24). Αντίθετα όταν προσκολληθεί με τη νόμιμη γυναίκα του (που ανήκει και αυτή στην Εκκλησία) τότε και οι δύο παραμένουν στο σώμα του Χριστού. Η πόρνη ωστόσο, παραμένει εκτός Εκκλησίας όσο είναι αμετανόητη και εκουσίως παραπλανά άνδρες προς αυτήν. Ακόμη κι αυτή μπορεί να γίνει μέλος της Εκκλησίας, όταν δείξει μετάνοια και ζητήσει συγχώρεση. Εν προκειμένω βεβαίως στην πόρνη αντανακλάται η αμαρτία εν γένει. Δυστυχώς όταν προσκολλούμαστε στην αμαρτία, αποσπώμαστε από την Εκκλησία. Όταν κάνοντας χρήση της ελεύθερης βούλησής μας επιλέγουμε να διαβούμε τα αμαρτωλά μονοπάτια, αυτονοήτως ξεστρατίζουμε από το δρόμο προς τη σωτηρία, με αποτέλεσμα να χαθούμε. Δεν το γνωρίζουμε αυτό άραγε; Κατά τον απ. Παύλο, το γνωρίζουμε πολύ καλά.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, και εδώ.
Ο απ. Παύλος μας θυμίζει τη γνωστή φράση από τη Γένεση που λέει ότι «ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν» (2, 24). Αυτή ωστόσο η φράση, γράφτηκε για το μυστήριο του γάμου. Εδώ όμως ο απόστολος την χρησιμοποιεί σε μία αντίστροφη συνάφεια. Όταν δηλαδή ο άνδρας έρχεται σε σάρκα μία (δηλαδή ενώνεται) με πόρνη, γίνεται μαζί της ένα σώμα. Επειδή όμως η πόρνη δεν ανήκει στο σώμα του Χριστού (την Εκκλησία) λόγῳ της ιδιότητάς της, ουσιαστικά και ο κολλώμενος με αυτήν θέτει εαυτόν εκτός της Εκκλησίας. Δηλαδή παρασύρεται από την πόρνη με τη θέλησή του. Δεν γίνεται ταυτοχρόνως να είναι με την πόρνη αλλά να ανήκει στο σώμα του Χριστού. Όπως λέει ο Κύριος, «οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν...» (Ματθ. 6, 24). Αντίθετα όταν προσκολληθεί με τη νόμιμη γυναίκα του (που ανήκει και αυτή στην Εκκλησία) τότε και οι δύο παραμένουν στο σώμα του Χριστού. Η πόρνη ωστόσο, παραμένει εκτός Εκκλησίας όσο είναι αμετανόητη και εκουσίως παραπλανά άνδρες προς αυτήν. Ακόμη κι αυτή μπορεί να γίνει μέλος της Εκκλησίας, όταν δείξει μετάνοια και ζητήσει συγχώρεση. Εν προκειμένω βεβαίως στην πόρνη αντανακλάται η αμαρτία εν γένει. Δυστυχώς όταν προσκολλούμαστε στην αμαρτία, αποσπώμαστε από την Εκκλησία. Όταν κάνοντας χρήση της ελεύθερης βούλησής μας επιλέγουμε να διαβούμε τα αμαρτωλά μονοπάτια, αυτονοήτως ξεστρατίζουμε από το δρόμο προς τη σωτηρία, με αποτέλεσμα να χαθούμε. Δεν το γνωρίζουμε αυτό άραγε; Κατά τον απ. Παύλο, το γνωρίζουμε πολύ καλά.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, και εδώ.
