Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; (Β' Κορ. 6, 16)
Μπορεί να υπάρχουν στον ίδιο τόπο ο ναός του Θεού και ο ναός των ειδώλων;
Αυτονόητη η ερώτηση του απ. Παύλου, θα έλεγε κάποιος ένθερμος χριστιανός. Εντούτοις όσοι δεν πολυασχολούνται, δεν μελετούν, δεν έχουν συχνή επαφή με την Εκκλησία εξαιτίας πολλών προφάσεων, εύκολα θα την έθεταν δίχως να προϋποθέτουν την αρνητική της απάντηση. Γιατί να μην υπάρχουν, θα πουν αφελώς. Συμπληρώνοντας πως, ο καθένας έτσι θα έχει την ευκαιρία να λατρεύσει ότι επιθυμεί, ελεύθερα και... δημοκρατικά (διανθίζοντας αυτό που λένε με... μία τάση τάχα προοδευτική)! Είναι όμως έτσι; Μπορεί να υπάρξει συνύπαρξη και συμβιβασμός ανάμεσα στο Θεό και στα είδωλα; Φυσικά και όχι. Είναι εκ των πραγμάτων αντίθετα. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε δύο αντικρουόμενες θρησκείες, όπου απ΄ τη μια έχουμε τον αληθινό Θεό και απ' την άλλη θεούς ψεύτικους. Αλλά και σε αντιλήψεις και δοξασίες ξένες προς το χριστιανισμό που νοθεύουν το ευαγγέλιό του, όπως τα ζώδια, η μετενσάρκωση, τα μάγια κλπ. Όλα αυτά κατ' ουσίαν αντιστρατεύονται το χριστιανισμό και όποιος χριστιανός τα δέχεται, προφανώς δεν έχει μελετήσει και αγνοεί τι λέει το ευαγγέλιο του Κυρίου. Συνεπώς, ο συμβιβασμός και η συνύπαρξη υπάρχει μόνο όταν υφίσταται άγνοια (περί Θεού) στους χριστιανούς. Κάτι όχι αμελητέο και ακίνδυνο για την πνευματική τους προκοπή. Και σ' αυτήν την άγνοια στηρίζονται και οικοδομούνται όλες αυτές οι δοξασίες και αντιλήψεις. Ο ναός του Θεού λοιπόν, είναι ναός μόνο για τον όντως Θεό, τον αληθινό, και όχι για οτιδήποτε άλλο. Όλα τα άλλα (είδωλα, ζώδια κλπ) είναι ψεύτικα και εκ των πραγμάτων βρίσκονται μακριά από αυτόν.
