οὐδὲ δι' αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ ῞Αγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος. (Εβρ. 9, 12)
ούτε διαμέσου του αίματος τράγων και μόσχων, αλλά
διαμέσου του δικού Του αίματος, εισήλθε μια φορά για πάντα στα Άγια των
Αγίων και βρήκε για μας αιώνια λύτρωση.
Ο Χριστός, ως μέγας αρχιερέας τελεί θυσία για την εξιλέωση των αμαρτιών μας. Σ' αυτή, αντί να χρησιμοποιήσει το αίμα τράγων ή μοσχαριών, όπως έκαναν οι ιερείς στην Π.Δ., χρησιμοποιεί το δικό του αίμα. Χωρίς να έχει ανάγκη να το προσφέρει, ως αναμάρτητος. Το αίμα των θυσιών της Π.Δ. χωρίς να έχει τη δυνατότητα να φέρει εσωτερική κάθαρση από την αμαρτία, προτυπώνει το αίμα του Κυρίου με την ανεξάντλητη ισχύ και αποτελεσματικότητα. Ο μέγας αρχιερέας εισέρχεται στα ουράνια Άγια των Αγίων και προσφέρει με τη θυσία Του ριζική λύτρωση και αιώνια σωτηρία. Δείχνει έτσι στον άνθρωπο την έκταση της μεγάλης αγάπη Του.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
