Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίαν καὶ εἰσερχομένην εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος (Εβρ. 6, 19)
Αυτή μας η ελπίδα μάς ασφαλίζει και μας βεβαιώνει σαν άγκυρα, και μας οδηγεί στα ενδότερα του καταπετάσματος.
Ο άνθρωπος μπροστά σε εμπόδια, σε κινδύνους, σε θλίψεις και απογοητεύσεις, μοιάζει με πλοίο που προσπαθεί με δυσκολία να πλεύσει στην φουρτουνιασμένη θάλασσα. Οι κλυδωνισμοί και τα κύμματα εύκολα μπορούν είτε να τον 'ξωκοίλουν από την πορεία του, είτε να τον βυθίσουν! Σε αυτήν την ζόρικη κατάσταση, ο απ. Παύλος μας υπενθυμίζει ότι ως άγκυρα για να κρατάει σταθερούς και μην παρασυρθούμε, έχουμε τον όρκο που έδωσε και πραγματοποίησε ο Θεός: τη σωτηρία μας. Το υποσχέθηκε στον Αβραάμ και το έκανε πράξη στέλνοντας τον Υιό του να σταυρωθεί για τις αμαρτίες μας. Αυτή είναι η μόνη άγκυρα, στην οποία μπορούμε να ελπίζουμε για να παραμείνουμε στην μόνη οδό που οδηγεί στην ουράνια βασιλεία. Ο Θεός αντίθετα από τον άνθρωπο, δεν αλλάζει γνώμη, ούτε την τροποποιεί, ούτε την μεταθέτει, ούτε την αθετεί. Γι' αυτό και είναι πλέον στο χέρι μας αν θα φτάσουμε πλησίον Του. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο απόστολος, «στα ενδότερα του καταπετάσματος», το οποίο καταπέτασμα χώριζε τον υπόλοιπο ναό από τα Άγια των Αγίων, εκεί που έμπαινε μόνο ο αρχιερέας και θεωρούταν ο χώρος της ιδιαίτερης παρουσίας του Θεού. Τέτοια προνομιακή θέση μας περιμένει, αρκεί να τον έχουμε ως το θεμελιώδες στήριγμα μας. Να θυμόμαστε τη θυσία του Κυρίου και τη θεία χάρη που μας δίνει διά των μυστηρίων της Εκκλησίας για να διαβούμε σώοι τις όποιες φουρτούνες μας παρουσιάζονται στη ζωή μας.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, και εδώ.
ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίαν καὶ εἰσερχομένην εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος (Εβρ. 6, 19)
Αυτή μας η ελπίδα μάς ασφαλίζει και μας βεβαιώνει σαν άγκυρα, και μας οδηγεί στα ενδότερα του καταπετάσματος.
Ο άνθρωπος μπροστά σε εμπόδια, σε κινδύνους, σε θλίψεις και απογοητεύσεις, μοιάζει με πλοίο που προσπαθεί με δυσκολία να πλεύσει στην φουρτουνιασμένη θάλασσα. Οι κλυδωνισμοί και τα κύμματα εύκολα μπορούν είτε να τον 'ξωκοίλουν από την πορεία του, είτε να τον βυθίσουν! Σε αυτήν την ζόρικη κατάσταση, ο απ. Παύλος μας υπενθυμίζει ότι ως άγκυρα για να κρατάει σταθερούς και μην παρασυρθούμε, έχουμε τον όρκο που έδωσε και πραγματοποίησε ο Θεός: τη σωτηρία μας. Το υποσχέθηκε στον Αβραάμ και το έκανε πράξη στέλνοντας τον Υιό του να σταυρωθεί για τις αμαρτίες μας. Αυτή είναι η μόνη άγκυρα, στην οποία μπορούμε να ελπίζουμε για να παραμείνουμε στην μόνη οδό που οδηγεί στην ουράνια βασιλεία. Ο Θεός αντίθετα από τον άνθρωπο, δεν αλλάζει γνώμη, ούτε την τροποποιεί, ούτε την μεταθέτει, ούτε την αθετεί. Γι' αυτό και είναι πλέον στο χέρι μας αν θα φτάσουμε πλησίον Του. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο απόστολος, «στα ενδότερα του καταπετάσματος», το οποίο καταπέτασμα χώριζε τον υπόλοιπο ναό από τα Άγια των Αγίων, εκεί που έμπαινε μόνο ο αρχιερέας και θεωρούταν ο χώρος της ιδιαίτερης παρουσίας του Θεού. Τέτοια προνομιακή θέση μας περιμένει, αρκεί να τον έχουμε ως το θεμελιώδες στήριγμα μας. Να θυμόμαστε τη θυσία του Κυρίου και τη θεία χάρη που μας δίνει διά των μυστηρίων της Εκκλησίας για να διαβούμε σώοι τις όποιες φουρτούνες μας παρουσιάζονται στη ζωή μας.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, και εδώ.
