Μας λέει ο απ. Παύλος στη σημερινή περικοπή:
ἵνα διὰ δύο πραγμάτων ἀμεταθέτων, ἐν οἷς ἀδύνατον
ψεύσασθαι Θεόν, ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχωμεν οἱ καταφυγόντες κρατῆσαι τῆς
προκειμένης ἐλπίδος· (Εβρ. 6, 18)
ώστε διαμέσου δύο πραγμάτων αμετάβλητων, στα οποία
είναι αδύνατο να πει ψέματα ο Θεός, να έχουμε ισχυρή ενθάρρυνση όσοι
καταφύγαμε σ’ αυτόν, ώστε να κρατήσουμε σταθερά την ελπίδα που βρίσκεται
μπροστά μας.
Σε ποιά δύο αμετάβλητα πράγματα ο Θεός δεν είπε ψέμματα; Στη διαβεβαίωση που έδωσε στον άνθρωπο για τη σωτηρία του αφενός και στον όρκο που έδωσε για την πραγματοποίησή της. Δεν υποσχέθηκε με αερολογίες, ούτε έδωσε όρκο ψεύτικο. Έστειλε τον Υιό Του για να επαναφέρει με το θάνατο και την ανάστασή Του, τον εκπεσόντα άνθρωπο στον αρχικό του προορισμό. Όταν λοιπόν ο Θεός τηρεί τα όσα δεσμεύεται, τότε γίνεται το ισχυρό και ασφαλές καταφύγιο για τους πιστεύοντες σ' Εκείνον. Μόνο κοντά Του μπορούμε να βρούμε προστασία και διάσωση από το κράτος της αμαρτίας. Μπροστά στα κελεύσματα των κοσμικών απολαύσεων, στις βαρύγδουπες υποσχέσεις τυχάρπαστων, στα ταξίματα για υλική ευμάρεια, η μόνη σίγουρη επιλογή, είναι ο Θεός. Ο οποίος εμπράκτως μας αγαπά και δεν μας κοροϊδεύει. Ας δείξουμε πίστη και μετάνοια για να εγκολπωθούμε μ' Εκείνον.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
