Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν (Εβρ. 5, 1)
Κάθε αρχιερέας που προέρχεται από ανθρώπους, εγκαθίσταται για να υπηρετεί το Θεό για χάρη τους και για να προσφέρει δώρα και θυσίες για τις αμαρτίες τους.
Ποιός είναι ο ρόλος του αρχιερέως; Για ποιόν λόγο εγκαθίσταται; Σε μια φράση ο απ. Παύλος (όπως και παρακάτω) μας λέει αρκετά, που μπορεί να είχε υπ' όψιν του την εβραϊκή ιεροσύνη, αλλά ισχύουν και στην ιεροσύνη της Εκκλησίας. Πρωτίστως υπηρετεί το Θεό. Όχι μόνο για αυτόν αλλά για χάρη του ποιμνίου του. Δεν γίνεται ένας παθητικός μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, αλλά ενεργητικός. Δεν θα περιμένει δηλαδή το αν και πότε κάποιος θα προστρέξει στον Κύριο ώστε να τον βοηθήσει, αλλά θα μεριμνήσει για την πνευματική ενίσχυση των πιστών ώστε να αποφύγουν δυσκολίες. Θα φροντίσει και θα συμπαρασταθεί όχι μόνο όποιους έχουν ανάγκη, αλλά και όσους ντρέπονται ή διστάζουν να στραφούν στο Χριστό. Θα διαφυλάξει, κυρίως τους ασθενέστερους, από πειρασμούς και παγίδες που βάζει ο διάβολος. Παραλλήλως θα τελεί τα μυστήρια (σε αντιστοιχία με την εβρ. ιεροσύνη όπου πρόσφεραν δώρα και τελούσαν θυσίες ζώων) για να δέχονται οι άνθρωποι τη θεία χάρη και να συγχωρούνται οι αμαρτίες τους.
Δυστυχώς, και στις μέρες μας, το λειτούργημα του αρχιερέα, δεν γίνεται για όσα μας λέει ο απ. Παύλος. Ορισμένοι, αντιμετωπίζουν την ιεροσύνη ως επαγγελματική καριέρα και ενδιαφέρονται ν' αποκτήσουν αξιώματα ως επαγγελματική καταξίωση! Ή κάποιοι ξεχνούν ποιό είναι το διακόνημά τους και αρέσκονται μόνο στο να εκμεταλλεύονται τη θέση τους προς ίδιον οικονομικό όφελος... Ας προσευχηθούμε εκτός για τις αμαρτίες μας, και για εκείνους που «ξέχασαν» τον απ. Παύλο και παρασύρθηκαν. Όλοι έχουμε τη δυνατότητα ν' ανεβούμε το Γολγοθά προς την ουράνια βασιλεία, αλλά λίγοι θα καταφέρουν να σηκώσουν το σταυρό τους στην ανηφόρα, για να μπούν σ' αυτήν!
