Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. (Ρωμ. 14,1)
Να δέχεστε όποιον έχει ασθενική πίστη, χωρίς να επικρίνετε τις απόψεις του.
Ποιός έχει ασθενική πίστη; Μήπως όλοι μας; Είμαστε σίγουροι ότι είμαστε στερεοί στην πίστη και μόνο καμιά φορά ίσως να πέφτουμε σε παραπτώματα; Ή μήπως εύκολα συγχωρούμε τον εαυτό μας γιατί νομίζουμε ότι κάνουμε λίγα και μικρά αμαρτήματα; Ο ασθενής στην πίστη λοιπόν, μπορεί να είναι ο καθένας μας. Ωστόσο κάποιοι να είναι ασθενέστεροι από εμάς. Όπως και άλλοι να είναι πιο στέρεοι από εμάς. Γι' αυτό λοιπόν ο απ. Παύλος μας προτρέπει να μην απομακρύνουμε όσους θεωρούμε πιο ασθενείς στην πίστη από εμάς. Να μην τους θεωρούμε δηλαδή ούτε κατώτερους, ούτε μιαρούς που θα μας μολύνουν με τις αντιλήψεις τους. Αντίθετα, προσπαθούμε να τους δείξουμε, κυρίως με το προσωπικό μας παράδειγμα, το ορθό και τους βοηθάμε στο να δυναμώσουν την πίστη τους. Να σταθούμε αρωγοί στην μικρή ίσως προσπάθεια που κάνουν και να τους προστατεύσουμε ει δυνατόν, από μεγαλύτερο παρασυρμό στην αμαρτία. Μη λησμονώντας συνάμα, ότι και εμείς δυνάμεθα ενδεχομένως να βρεθούμε στη θέση τους.
