Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι. (Εβρ. 11, 40)
Αυτός είχε προβλέψει κάτι καλύτερο για μας, έτσι ώστε να μη φτάσουν εκείνοι στην τελειότητα χωρίς εμάς.
Ο Θεός είχε προβλέψει για εμάς κάτι καλύτερο απ' ότι για τους πιστούς της Παλ. Διαθήκης. Δεν κοπίασαν εκείνοι λιγότερο, ούτε η πίστη η δική μας είναι περισσότερη. Κοντολογίς, ο απ. Παύλος δεν κάνει διάκριση μεταξύ των πιστών της ἐν Χριστῷ εποχής και της εποχής προ της ελεύσεώς Του. Και οι μεν και οι δε έφτασαν στην τελειότητα. Δηλαδή στην κατάκτηση της ουράνιας βασιλείας. Ωστόσο οι τότε δεν είχαν δει την τελείωση του Νόμου στο πρόσωπο του Μεσσία και τον ανέμεναν. Δεν είχαν ακούσει και ούτε έγιναν κοινωνοί με το ευαγγέλιο του Κυρίου. Η πίστη τους βασίστηκε στην υπόσχεση του Θεού ότι θα στείλει τον Υιό Του να απελευθερώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία. Εμείς όμως είδαμε, ακούσαμε τον Ιησού και ελευθερωθήκαμε διά του σταυρικού Του πάθους και της αναστάσεώς Του. Η πίστη μας πλέον βασίζεται στη νέα προοπτική που έδωσε στον άνθρωπο, ο νέος ανακαινισμένος Αδάμ. Όλοι μαζί ως ενιαίο σύνολο, οι της Παλ. Διαθήκης και οι της Καινής Διαθήκης φτάνουμε στην τελειότητα. Ούτε προηγούνται οι μεν, ούτε είναι μόνο για τους δε. Η πίστη και των δύο μερών είναι επαρκής και μαζί δυνάμεθα να απολαύσουμε τον προορισμό για τον οποίο πλαστήκαμε. Εκείνοι απλά περίμεναν περισσότερο, έως την έλευση του Χριστού. Εκείνοι είχαν την ελπίδα για τον Μεσσία, ενώ εμείς την βεβαιότητα.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.
Αυτός είχε προβλέψει κάτι καλύτερο για μας, έτσι ώστε να μη φτάσουν εκείνοι στην τελειότητα χωρίς εμάς.
Ο Θεός είχε προβλέψει για εμάς κάτι καλύτερο απ' ότι για τους πιστούς της Παλ. Διαθήκης. Δεν κοπίασαν εκείνοι λιγότερο, ούτε η πίστη η δική μας είναι περισσότερη. Κοντολογίς, ο απ. Παύλος δεν κάνει διάκριση μεταξύ των πιστών της ἐν Χριστῷ εποχής και της εποχής προ της ελεύσεώς Του. Και οι μεν και οι δε έφτασαν στην τελειότητα. Δηλαδή στην κατάκτηση της ουράνιας βασιλείας. Ωστόσο οι τότε δεν είχαν δει την τελείωση του Νόμου στο πρόσωπο του Μεσσία και τον ανέμεναν. Δεν είχαν ακούσει και ούτε έγιναν κοινωνοί με το ευαγγέλιο του Κυρίου. Η πίστη τους βασίστηκε στην υπόσχεση του Θεού ότι θα στείλει τον Υιό Του να απελευθερώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία. Εμείς όμως είδαμε, ακούσαμε τον Ιησού και ελευθερωθήκαμε διά του σταυρικού Του πάθους και της αναστάσεώς Του. Η πίστη μας πλέον βασίζεται στη νέα προοπτική που έδωσε στον άνθρωπο, ο νέος ανακαινισμένος Αδάμ. Όλοι μαζί ως ενιαίο σύνολο, οι της Παλ. Διαθήκης και οι της Καινής Διαθήκης φτάνουμε στην τελειότητα. Ούτε προηγούνται οι μεν, ούτε είναι μόνο για τους δε. Η πίστη και των δύο μερών είναι επαρκής και μαζί δυνάμεθα να απολαύσουμε τον προορισμό για τον οποίο πλαστήκαμε. Εκείνοι απλά περίμεναν περισσότερο, έως την έλευση του Χριστού. Εκείνοι είχαν την ελπίδα για τον Μεσσία, ενώ εμείς την βεβαιότητα.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.
