Ακούμε στη σημερινή αποστολική περικοπή:
καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ ᾿Ααρών. (Εβρ. 5, 4)
Και κανείς από μόνος του δε λαβαίνει την τιμή της αρχιεροσύνης, αλλά όταν καλείται από το Θεό, καθώς ακριβώς και ο Ααρών.
Η αρχιεροσύνη δεν είναι ένα ανθρώπινο, κοσμικό αξίωμα που δίδεται από ανθρώπους. Αυτή η πνευματική τιμή, πηγάζει από το Θεό. Μόνο αυτός καλεί κάποιον σ' αυτήν, όπως έκανε με τον Ααρών, τον αδελφό του Μωυσή. Είναι η χαρισματική εξουσία που κατευθύνει ή συντονίζει όλες τις υπόλοιπες χαρισματικές εκδηλώσεις της Εκκλησίας και θέτοντας σε λειτουργική έκφραση όλα τα άλλα μυστήρια, συντρίβει τις αλλοτριωτικές δυνάμεις της φθοράς και ανακαινίζει τον άνθρωπο. Διά μέσου των ανθρώπων, ο Θεός καθιερώνει στην Εκκλησία του, τους λειτουργούς του. Γι' αυτό κάποιος θα πρέπει να περιμένει πριν σπεύσει να εισέλθει σ' αυτό το αξίωμα, είτε την εσωτερική κλήση από το Θεό, είτε την εξωτερική κλήση από εκλεκτούς ανθρώπους της Εκκλησίας που τον κρίνουν άξιο. Αν δεν λάβει κλήση, τότε θα οδηγηθεί στην αποτυχία.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
